هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔺خلاصۀ درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت یازدهم؛ ادب- جلسۀ دوم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹امیرالمؤمنین«ع» برترین ادب را نگاهداری حدّ و مرز توسط انسان و تجاوز نکردن او از اندازه و قدر خویش میدانند: «أَفْضَلُ الْأَدَبِ أَنْ يَقِفَ الْإِنْسَانُ عِنْدَ حَدِّهِ وَ لَا يَتَعَدَّى قَدْرَهُ».
🔸یکی از اقسام ادب، «ادب در مقابل خداوند» است.
🔹همه جا محضر خداست، ما در محضر خدائیم، ادب حضور باید مراعات شود»
🔹قرآن شریف در این باره میفرماید: «أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللهَ يَرى»؛ آیا بندگان نمیدانند که خداوند آنها را میبیند؟
🔹بیادبی در مقابل خدا یعنی گناه، یعنی مخالفت در مقابل خدایی که روزی دهنده است.
🔹راجع به افکار آلوده و گناهآلود و افکار زشت و خلاف ادب نیز مراقبت لازم است، زیرا قرآن کریم تصریح فرموده که علاوه بر اعمال انسان، افکار و نیّات و دل او نیز در محضر خداوند متعال است.
🔹تجسّم بیادبی در برابر خداوند، خواری و ذلّت آن بیادب در قیامت است.
🔹اهل بهشت از احترام خاصی برخوردارند که این احترام، نتیجۀ ادب آنها در دنیا در برابر خداوند است.
🔸قسم دیگر ادب، رعایت ادب راجع به قرآن و عترت است.
🔹ادب ظاهری، لازم، ولی ناکافی است و به ادب باطنی هم باید پرداخته شود.
🔹 ادب باطنی به قرآن کریم توجه به مفاهیم آن کتاب نورانی و عمل به تعالیم آن است.
🔹ادب باطنی در پیشگاه معصومین«ع» نیز متابعت و پیروی از ایشان است.
🔹اگر کسی راه خود را در زندگی، از راه معصومین«ع» جدا کند و در مسیر دیگری قدم بگذارد، نسبت به آنان بیادبی کرده است.
🔸قسم دیگر از اقسام ادب، ادب در مقابل عالمان، دانشمندان، اساتید و نیز بزرگان هر قوم، رشته و هر فن و حرفهای است.
🔹در روایات اهلبیت«ع» حقوقی برای علما و معلّمین شمرده شده که لازم است ادا شود. اوّلین قدم در رعایت ادب در برابر آنان، مراعات حقوق مزبور است.
🔹احترام به علما و فقیهان و تکریم آنان، مورد تأکید روایات اهلبیت«ع» است و بیحرمتی و بیادبی به آنان مذمّت شده است.
🔹رعایت ادب در برابر علما و مراجع تقلید لازم است. به تجربه اثبات شده است که بیادبی و بیاحترامی به آنان، مانع عاقبت بهخیری است.
🔹حقّ یک مرجع تقلید و عالم دینی آن است که مردم از زحمات و خدمات علمی و تربیتی او، نظیر رسالۀ او استفاده کنند و دیندار باشند.
🔹استفادۀ صحیح از علم عالم، داشمند یا استاد و توجه به زحمات علمی و معنوی این افراد، بهمنزلۀ رعایت ادب در برابر آنهاست و بیاعتنایی به علمشان نیز نوعی بیادبی است.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/y61024
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔺خلاصۀ درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت یازدهم؛ ادب- جلسۀ سوم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹بحث جلسات اخلاق پیرامون فضیلتهای فراموش شده بود. ادب، نه تنها نزد شیعیان یا مسلمانان، بلکه نزد همۀ انسانها مقدس است.
🔹امیرالمؤمنین«ع» میفرمایند: شما به تحصيل ادب بيش از تحصيل سيم و زر نياز داريد.
🔸قسم بعدی ادب، ادب در مقابل پدر و مادر است. انسان باید در مقابل پدر و مادرش خیلی مؤدب و متواضع باشد. مواظب گفتار و کردارش و حتی مواظب نحوۀ نشستن و برخاستن خود باشد.
🔹فرزند، در هر سنّی و در هر موقعیّتی، باید مواظب باشد در گفتارش حرفی نباشد که مادر آزرده خاطر شود یا شخصیت پدر ضربه بخورد.
🔹پروردگار عالم در آیات قرآن کریم، سفارش برای پدر و مادر را در کنار عبادت خودش بیان کرده است.
🔹گناه بیادبی به پدر و مادر گناه بزرگی است و عقوبت شدیدی دارد، حتی اگر آنها تقصیر هم داشته باشند، فرزندشان حقّ بیادبی به آنها را ندارد.
🔹اگر دل مادر در اثر بیادبی فرزندش بشکند، آن فرزند نمیتواند خیر دنیا و آخرت را ببیند. اگر کسی دل پدرش را بشکند، معلوم نیست که عاقبت بهخیر شود و نمیتواند توفیق سعادت پیدا کند.
🔸قسم دیگر ادب، ادب در مقابل سایر افراد اجتماع، اعم از افراد بزرگتر، کوچکتر و افراد هم ردیف است.
مثلاً پدر و مادر یا معلّم باید در برابر فرزندان یا شاگردان خود مراعات ادب را بنمایند.
🔹بیادبی استاد به دانشآموز یا دانشجو یا طلبه، محبّت او را از دل شاگردان خارج میکند و تبعات منفی فراوانی دارد.
🔹والدین لازم است در خانه مؤدب باشند و مراعات احترام فرزندان، بهخصوص دختر یا پسری که بزرگ شدهاند را بنمایند.
🔹 بیادبی در مقابل بچهها و جسارت به آنها یا تمسخر فرزندان گناهش بزرگ است، ضمن آنکه سبب میشود فرزندان عقدهای بار بیایند.
🔹حتی نصیحت و موعظه به فرزندان باید با ادب و با حفظ احترام آنها باشد.
🔹باید توجه شود که اهانت به دیگران، مثل اعلام جنگ با خداوند است.
🔹امام صادق«ع» میفرمایند: نيكوترين ميراث پدران براى فرزندانشان، ادب است نه مال، برای اینکه مال مىرود و ادب باقى مىماند.
🔹زن و شوهر نیز باید با همدیگر رفتاری مؤدبانه داشته باشند.
🔹بیان جملات نیشدار، نوعی بیادبی است و عقوبت دارد.
🔹رعایت ادب در معاشرت با همۀ افراد اجتماع، لازم است.
🔹امام سجّاد«ع» در توصیه به شخصی فرمودند: هنگام معاشرت با مردم اگر طرف مقابل از تو بزرگتر است، بگو ایمان او بیشتر از من است و بیش از من عمل صالح و عبادت بهجا آورده، پس بهتر از من است. اگر کوچکتر از توست، بگو گناه او کمتر از من است، پس از من برتر است. اگر هم ردیف و هم سن هستید، بگو من به گناه خود یقین دارم، ولی از گناهکار بودن او مطمئن نیستم. یعنی در هر حال، رعایت ادب در معاشرت با دیگران و ادای احترام به همۀ مردم لازم است.
🔹در حدیثی از پیامبر«ص» نقل شده است که دورترین شما از نظر شباهت به من، کسی است که بخيل باشد و بدزبانی کند، حرف زشت بزند و فحش بدهد.
🔹مراعات ادب و احترام افراد، در برخورد با غیر مسلمانها لازم است.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/z20369
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔺درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ اول
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹یکی از فضایل فراموش شده که باید خیلی هم دربارۀ آن صحبت شود، «خلوص»، در مقابل «تظاهر» و «ریا» است.
🔹قرآن کریم میفرماید: «صِبْغَةَ اللهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللهِ صِبْغَةً»؛ رنگ خدا، چه رنگ خوبی است.
🔹متأسفانه فضیلت خلوص در جامعه فراموش شده و جایش در بین مردم خالی است.
🔹انسان باید اعمال خویش را فقط برای خدا انجام دهد تا خلوص در آن راه یابد.
🔹 اگر رنگ خدا به گفتار و کردار انسان بخورد، ولو کار کوچک باشد، ولو به حسَب ظاهر کم قیمت باشد؛ اما به اندازهای قیمت پیدا میکند که قیمتش از دنیا و آنچه در دنیاست، بالاتر میشود.
🔹گفتار و کردار بدون اخلاص، ولو خیلی با اهمیت و به حسَب ظاهر خیلی باارزش باشد، به پر کاهی نمیارزد.
🔹علامه طباطبائی«ره» میفرمودند: در قرآن بیش از سیصد آیه، به اقرار سنی و شیعه، راجع به امام علی«ع» آمده است و بهترینِ آن آیات، آیۀ ولایت است.
🔸انگشتر امیرالمؤمنین«ع» ارزش مالی نداشت، اما چون خلوص امیرالمؤمنین«ع» به آن انگشتر خورد، ارزشش بیشتر از تمام دنیا و متعلّقات آن شد، یک افتخار و پایه برای تشیّع شد که مسلمانها به آن میبالند.
🔹طبق روایتی، در قیامت بندهای را به صف محشر میآورند و میگوید: من به جبهه رفتم، در راه خدا جنگیدم تا شهید شدم. خطاب میشود دروغ است، در راه خدا نجنگیدی، بلکه به جبهه رفتی تا تو را تحسین کنند و تو را شجاع بخوانند. سپس دستور داده میشود که او را به رو به آتش جهنم بیندازند.
🔸شخص دیگری را میآورند و میگوید: عالم و قاری قرآن بودم. به او نیز گفته میشود، تعلیم و تعلّم تو و قرائت قرآن تو رنگ خدایی نداشته است. بالأخره خطاب میشود او را نیز به رو به آتش جهنّم بیندازید.
🔹در روایت دیگری آمده است کسی که در دنیا انفاق کرده است را میآورند. خطاب میشود: انفاق تو برای خدا نبود، بلکه دوست داشتی مردم بگویند تو سخاوتمند هستی! سپس او را نیز به جهنّم میفرستند.
🔹در قیامت پردهها کنار میرود و باطن اعمال و نیّت افراد آشکار میشود. در آن روز به بندگان گفته میشود: حجاب و پرده از مقابل شما برداشته شد و چشمهای شما امروز تیزبین است.
🔸پس در قیامت، تظاهر و ریا از خلوص تشخیص داده میشود. عملی که رنگ خدایی داشته باشد، نورانی است و عمل بدون رنگ خدا، ظلمانی است.
🔹بهدست آوردن خلوص بسیار مشکل است، مبارزه و کار و تمرین میخواهد.
🔹 ممکن است انسان در روز قیامت دریابد که اعمال او همراه با تظاهر و تعریف از خود بوده، یا برای رسیدن به ریاست و ثروت دنیا و در جهت ریاستطلبی بوده است.
🔹تمرین خلوص آن است که انسان در هر کاری خداوند را در نظر بگیرد و عملی که مطابق رضایت خداست را برای او بهجا آورد. در این صورت به ازای عمل خود بیشترین ثواب را میبرد.
🔹جامعۀ ما باید اقرار کند که شبانه روز تظاهر دارد.
🔸آقا و خانم! اگر عرفان میخواهید، خلوص داشته باشید و اگر میخواهید راه صد ساله را بپیمایید، خلوص داشته باشید و اگر میخواهید عمر و مال شما پربرکت باشد، خلوص داشته باشید و اگر میخواهید اولادتان پربرکت باشند، خلوص داشته باشید و غیر از این راهی نیست.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/b20568
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔺درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ دوم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹 انسان باید با صفا و با صمیمیت و با صداقت باشد و هر عملی که بهجا میآورد، رنگ خدا داشته باشد، یعنی با خلوص نیّت همراه گردد و تملّق و تظاهر و ریا، در کار نباشد.
🔹پیامبر اکرم«ص» فرمودند: ضربتى كه على«ع» درجنگ خندق به عمرو بنعبدود زد، افضل از عبادت جن و انس است.
🔹 این ارزش عمل، در اثر خلوص امام علی«سلاماللهعلیه» پدید آمده است.
🔹قرآن کریم میفرماید: «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى كَالَّذي يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِر»
🔹تملّق، چاپلوسی، تظاهر و ریا، گناهان بزرگی است و علاوه بر حبط عمل، ایمان انسان را از بین میبرد.
🔹قرآن میفرماید: یا رسول الله! بگو تنها موعظۀ من اینست که خلوص داشته باشید: «قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى وَ فُرادى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا»
🔸به عبارت دیگر قرآن میگوید: موعظهای بالاتر و بهتر از خلوص ندارم.
🔹از جمله عواملی که به علم، مال و فعالیّت انسان بها میدهد و آن را پربرکت میکند، خلوص است.
🔹آنچه سبب میشود کار بیبرکت و بیفایده شود و عاقبت نیکو نداشته باشد، تظاهر و ریا و به رُخ کشیدن برای دیگران است.
🔹تظاهر انصافاً ناپسند است و اثر عکس هم دارد، انسان را زمین میزند. هرچه تعریف از خود بیشتر شود، زمین خوردن انسان بیشتر و محتملتر میشود.
🔹عمل همراه با تظاهر و خودنمایی نیز بیبرکت است و بدون نتیجه و بدون ارزش خواهد ماند. خداوند هم چنین عملی را از انسان نمیپذید.
🔹از امام صادق«ع»روایت شده است که خداوند متعال میفرماید: «من شریک خوبی هستم، هرکس در انجام کاری دیگری را با من شریک کند، پس آن کار را به شریک واگذارمیکنم و هیچ عملی را جز با اخلاص نمی پذیرم».
🔹کسانی که پشت سر مردم حرف میزنند و غیبت میکنند، منافق و ریاکارند. امیرالمؤمنین«ع» میفرمایند: غیبت، نشانۀ منافق است.
🔹جلب نظر مشتری، با دروغ و فریب تظاهر محسوب میگردد. بدتر، آن است که در وقت خرید یک کالا برای آن عیبتراشی کند تا از قیمت آن بکاهد و در وقت فروش، عیوب آن را بپوشاند و با تعریف و تملّق، مشتری را برای خرید فریب دهد.
🔹رسول خدا«ص» میفرمایند: «هرکه قصد معامله و خرید و فروش دارد، باید از ابتلا به پنج خصلت خود را حفظ کند، وگرنه باید از خرید و فروش صرفنظر نماید؛ آن پنج خصلت عبارتند از: ربا، سوگند، پوشاندن و کتمان عیب کالا، تعریف و ستایش از کالا در هنگام فروش و بدگویی از کالا در وقت خرید».
🔹تأخیر در رسیدگی به پروندهها، حوالۀ انجام کار به فردا و روزهای دیگر، کارشکنی در نتیجهگیری، منّت گذاشتن در پی انجام وظیفۀ عادی و نظایر آن، تظاهر است و باید ادارهها نباشد.
🔸همه جا محضر خداست، ما در محضر خدائیم، ادب حضور باید مراعات شود.
🔹ادب حضور اینست که ما اگر حرفی میزنیم برای خدا باشد و اگر کاری میکنیم برای خدا باشد و اگر خدمتی میکنیم برای خدا باشد و بالاخره اگر فکری داریم، برای خدا باشد. فکر و گفتار و کردار ما برای خدا باشد.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/d77782
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔻درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ سوم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹هرکسی به اندازۀ خلوصش، به خداوند تعالی تقرّب پیدا میکند و انسان مخلص که به خدای خویش نزدیک شده، از شرّ شیطان در امان است؛ زیرا شیطان حق ندارد به طرفش بیاید.
🔹در روایتی از پیغمبر اکرم«ص» میخوانیم: «إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّیاتِ وَ إِنَّمَا لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى»؛ یعنی اعمال انسان متوقف بر خلوص و قصد قربت اوست. هرکس برای خدا کار کند، معلوم است که پاداشش خداست و هرکه برای غیر خدا کار کند، پاداشش همان غیر خداست.
🔹گناه ریا، در سرحد شرک است. علاوه بر اینکه عمل را باطل میکند، گناه آن در سرحد شرک است.
🔹خلوص به اقسامی منقسم میشود. برخی از آن اقسام عبارتند از:
🔸قسم اوّل؛ خلوص در عبادت: بر اساس قسم اوّل خلوص، عبادتی که انسان انجام میدهد، مانند نماز، روزه، خمس، زکات، حج، جهاد و امثال اینها، باید خالصانه و فقط برای خدا باشد.
🔸 قسم دوّم؛ خلوص خانوادگی: خلوص در خانه به این معناست که خانم برای خدا شوهرداری، بچهداری و خانهداری کند؛ مرد هم در ادارۀ خانه کوشا باشد و بالاخره رفاه همسر و فرزندان را تأمین کند. به این خانواده، خانوادۀ خالص میگویند که در پی خلوص نشاط و شادابی هم خواهند داشت.
🔹اما اگر خلوص در روابط خانوادگی حاکم نباشد، زحمات زن و شوهر، ذرهای ارزش ندارد، کارهای آنها برکت ندارد و در آن خانه اختلاف زیاد میشود.
🔹اگر کسی اهل عفو و گذشت و صفح و غفران نباشد، زندگی را برای خودش میخواهد، نه برای همسر و فرزندان، و این از انسانیت به دور است. انسانیت اینست که زندگی را برای دیگری بخواهد.
🔸قسم سوّم؛ خلوص اجتماعی: معنای خلوص اجتماعی آن است که انسان برای خدا، به خلق خدا خدمت کند.
🔹یک جملۀ مهم و آموزنده در روایات آمده است که معنا و مفهوم آن در یش از صد روایت تکرار شده است. در یکی از آن روایات از زبان امیرالمؤمنین«ع» میخوانیم: خودت را ميزان بين خود و ديگران قرار بده؛ بنابراين آنچه براى خود دوست دارى، براى ديگران هم دوست بدار، و هرچه براى خود نمىخواهى براى ديگران هم نخواه.
🔹خلوص اجتماعی یعنی اینکه همه در جامعه یار و یاور یکدیگر باشند. همه باید در اجتماع امین یکدیگر باشند.
🔹وقتی خلوص و خیرخواهی در معاشرت و در معاملات نباشد، جامعه دچار ناامنی خواهد شد و هیچ کس به دیگری اطمینان ندارد، مردم همدیگر را امین نمیدانند، اکثر جنسها نامرغوب است، غِشّ در معامله فراوان است، گرانفروشی زیاد است و بالاخره در ادارهها کارشکنی میشود. وقتی فساد اداری و فساد اجتماعی و فساد اقتصادی در جامعه باشد، چطور میتوانیم بگوییم افراد آن جامعه خلوص دارند؟!
🔸قسم چهارم؛ خلوص سیاسی: همه باید سیاستمدار باشند، فهم سیاسی داشته باشند و مواظب باشند که فریب نخورند.
🔹سیاست فعلاً به آنجا رسیده که بعضی روزنامهها، فحشنامه است؛ برخی رسانهها و سایتها، تهمتنامه است؛ جوانها به بزرگترها جسارت میکنند و بالاخره به دیگران توهین میکنند. این سیاست بازی است و خلوص در این سیاست نیست.
🔹تحمیل عقیده به دیگران، آن هم به زور و با فحش و تهمت و آبروریزی، سیاست نیست. اینکه به نام سیاست آبروی دیگران را میبرند، چه سیاستی است؟! این سیاستی است که در آن خلوص نیست.
🔸قسم پنجم؛ خلوص در کار و فعالیّت: معنای این قسم از خلوص آن است که محصول کار و فعالیّت انسان باید محکم و مستحکم و بدون سرهمبندی باشد.
🔹اگر کالای خریداری شده، زود خراب شود، اگر در امور ساختمانی سرهمبندی شود و در اثر کار معیوب در لولهکشی، برق ساختمان و نظایر آن خسارت حاصل شود، معلوم میشود افراد سازنده در کار خود خلوص ندارند.
🔹بعضی اوقات یک سرهمبندی موجب میشود که یک ساختمان به طور کلی تخریب شود و خسارتهای جانی و مالی غیر قابل جبران بر جای بگذارد.
🔹سرهمبندی یعنی دزدی، سرهمبندی یعنی کلاه گذاشتن سر مردم، سرهمبندی یعنی پول گرفتن و کار نکردن، سرهمبندی یعنی مردم را فریب دادن؛ و این سرهمبندی در بعضی از ادارهها، بازارها و در بین بعضی از صاحبان حرف و مشاغل، بهخصوص امور ساختمانی هست.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/z12533
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔻درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ چهارم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹از نظر علمای علم اخلاق، فضیلت خلوص، زیربنایی است؛ اگر در اعمال باشد، ذره، دریا میشود و کاه، کوه میشود و اگر نباشد؛ دریا، ذره میشود و کوه، کاه میشود، گردوی پوچ میشود. اگر دل برای خدا خالص نباشد، شرک است. اگر ما رنگ خلوص نداشته باشیم، شیطان ما را میشناسد و ما را میبرد.
🔹تحصیل فضیلت خلوص تا رسیدن به جایگاهی که خلوص به اعمال بخورد و گفتار و کردار انسان صددرصد خدایی شود، مشکل است. از آن مشکلتر، آن است که خلوص به دل بخورد و ما موحّد شویم، خلوص به خود ما بخورد و ما اهل عالم ملکوت شویم. به قول قرآن رنگ خدا پیدا کنیم.
🔹آیتالله العظمی بروجردی«رحمتاللهعلیه»، مرد مخلصی بود؛ اما همین مرد بزرگ، دم مرگ یک روایت میخواندند و گریه میکردند: «أَخْلِصِ الْعَمَلَ فَإِنَّ النَّاقِدَ بَصِيرٌ»؛ عمل را خالص کن، زیرا آنکه مراقب توست، خیلی بیناست، به قول عوام، مو را از ماست میکشد.
🔸جملۀ ایشان یک پند و پیام برای ماست. باید مواظب باشیم که اولاً به اعمال، گفتار و کردارمان به غیر از خدا، رنگی نخورد تا کم کم به آنجا برسد که در دل ما چیزی یا کسی جز خدا نباشد. دل ما درب داشته باشد، دربان داشته باشد و روی همه بسته باشد و فقط برای خدا باز باشد.
🔹حیف نیست که شیطان در این دل دخالت کند؟ حیف نیست که صفات رذیله در دل رسوخ کرده باشد؟ حیف نیست که غیر از خداوند در دل باشد؟ معلوم است کسی که مواظبت نکند و غیر از خدا در دلش راه یابد، نه تنها دل او عرش خدا نیست، بلکه هیزم جهنّم در دلش آتش میگیرد.
🔹سورۀ ماعون، آیات پرمحتوا و درسآموزی دارد. در آخر سوره، به نکتۀ دقیقی راجع به ریا و محرومیّت از فضیلت خلوص اشاره شده است.
🔸میفرماید: «الَّذینَ هُمْ یراؤُنَ»؛ وای به کسی که با خدا و با مردم رابطه دارد، اما رنگ خدا ندارد و ریاکار است؛ نماز جماعت میخواند، اما ریا دارد، اگر نماز شب بخواند هم خالصانه نیست، ریا دارد.
🔹روش همۀ اهلبیت«ع» چنین بوده است که در دل شب و مخفیانه به نیازمندان کمک میکردهاند. حتی از کمک به مخالفان و غیر شیعیان نیز دریغ نداشتهاند، بدون اینکه خود آن افراد بفهمند از چه کسی کمک گرفتهاند.
🔸در حالات امام سجاد«ع» از زبان فرزندشان امام باقر«ع» میخوانیم که ایشان شبها و در تاريكی از خانه خارج میشدند. انبانی از دينار و درهم یا کیسههایی حاوی خوراكى يا هيزم بر دوش خود حمل مىكردند. وقتی به در خانهاى مىرسيدند، آن را مىكوبيدند و به هركه از آن بيرون مىآمد چيزى مىدادند. آن حضرت هنگام کمک به فقرا روى خود را مىپوشاندند تا شناخته نشوند. بعد از رحلت ایشان، آن نیازمندان از کمکهای امام«ع» محروم ماندند و تازه فهمیدند که ایشان امام سجاد«ع» بودهاند.
🔹کسی که میخواهد با جوانمردی و با اخلاص به فقرا کمک کند، باید به روش ائمۀ طاهرین«ع» کمک او مخفیانه باشد و هیچ کس حتی همسرش از آن با خبر نگردد.
🔹قرآن کریم در سورۀ مبارکه انسان، جلوهای از ایثار خالصانۀ اهلبیت«ع» را به نمایش گذاشته است. آن سوره حاوی برخی فضائل اهلبیت«ع» است و تعریفهای والایی از ایشان در آن سوره آمده است. ایثار آن خانواده، چون رنگ خلوص داشته، یک سوره با آن محتوا برای آن نازل شده است. نزول این سوره و اشاره به این حکایت آموزنده در آن، به خاطر آن است که ما پند بگیریم و هر کاری میکنیم برای خدا باشد و در کارهایمان هیچ چیز و هیچ کس جز خدا نباشد.
🔸از شما تقاضا دارم که خودتان را فریب ندهید و خیال نکنید که خلوص دارید. حضرت امام خمینی«قدّسسرّه» بعضی اوقات به ما سفارش میکردند و میفرمودند: «چهل سال خون جگر میخواهد تا انسان بتواند درخت رذالت ریا و تظاهر را از دل بکَند». این خیلی مشکل است، اما بدانید که خیلی لازم است و باید روی آن کار کنیم.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/f04406
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔻درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ پنجم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹بحث این جلسۀ اخلاق، که یک بحث عرفانی است راجع به نیّت و انگیزۀ انسان در رفتار و گفتار و ارتباط آن با خلوص است. به عبارت دیگر، در این مبحث، خلوص به اعتبار نیّت و انگیزه یا هدف بررسی میگردد.
🔹خلوص، از دو جهت قابل نگرش است؛ جهت اوّل مربوط به «نیّت» است که حتماً باید برای خداوند متعال باشد. جهت دوّم، «هدف» یا «انگیزۀ» انجام عمل است که در کنار نیّت بوده، میتواند صددرصد الهی نباشد.
🔹الزاماً نیّت و انگیزه یکسان نیستند و ممکن است نیّت انسان چیزى و انگیزۀ او چیز دیگری باشد. پرواضح است كه بهترین صورت براى خلوص انسان، صورتى است كه نیّت و انگیزه، هردو الهى باشد و غیر خداوند در آن راه نیابد.
🔹اهدافی که راجع به گفتار و کردار و عبادات داریم، به هفت قسم یا هفت مرتبه منقسم میشوند.
🔸مرتبۀ اوّل، انجام عمل با نیّت الهی و با هدف رسیدن به سعادت دنیوی است. مثلاً عموم مردم عبادت میکنند و عبادتشان برای اینست که به دنیا برسند.
نزد اهل دل، پستترینِ عبادات، عبادتی است که در آن، هدف یا انگیزۀ عمل، دنیا باشد.
🔸مرتبۀ دوّم که برای اکثر مردم وجود دارد، انجام عمل برای رستگاری در آخرت است. اعمال صالح بهجا میآورند که به بهشت و نعمتهای آن برسند یا برای دوری از جهنّم و ترس از عذاب، گناه نمیکنند. این مرتبه نیز با نیّت الهی است و خوب است، اما از منظر اهل دل خیلی نازل است.
🔸مرتبۀ سوم، برای تجسّم عمل است. هر عملی انسان انجام دهد، تجسّم آن را در دنیا و آخرت خواهد دید. هویّت و شخصیّتی که انسان در دنیا یا در آخرت دارد، متناسب با صفات و اعمال اوست. انگیزۀ برخی از افراد از عبادت و انجام اعمال نیکو، برخورداری از تجسّم نیکو و هویّت انسانی در هر دو جهان است. چنانکه با هدف دوری از تجسّم بد و هویّت حیوانی، از ارتکاب گناه و انجام اعمال ناپسند خودداری میکنند.
🔸مرتبۀ چهارم، حیا از خداوند است. در این مرتبه، انسان گناه نمیکند یا به واجبات اهمیت میدهد، برای اینکه از خدا حیا کرده، ادب حضور را مراعات مینماید. انسان باحیا و مؤدب در این مرتبه از خلوص، کاری به دنیا و آخرت و بهشت و جهنم ندارد، به راستی عابد و زاهد است و به راستی عمل صالح انجام میدهد، برای اینکه آدم با حیایی است.
🔸مرتبۀ پنجم، مقام شکر و وفا است. بعضی اوقات انسان چون باوفاست، نماز شب میخواند. برای اینکه شکر نعمتهای خدا را بهجا آورد، نماز اول وقت میخواند و به دیگران کمک میکند، چون میداند که اموالش را خدا به او داده است.
🔹به پیغمبر اکرم«ص» گفتند: یا رسول الله! چرا اینقدر عبادت میکنی؟! جواب دادند: خدا این همه نعمت به من داده است، آیا من نباید شکر نعمت کنم؟!
🔸مرتبۀ ششم، مرتبۀ محبت و عشق است. کسی که محبت خدا در دلش نشسته است و عشق به معبود سر تا پایش را فراگرفته، معلوم است که بالاترین لذتش اینست که نماز بخواند.
🔹این مقامات را باید خدا بدهد و خود انسان نمیتواند به تنهایی کسب بکند. بله، مقدماتش را خود میتواند تهیه کند، اما اینکه به راستی بخواهد عشق خدا در دلش برافروخته شود و قلبش از محبت خدا آتش گرفته باشد، این را باید خدا بدهد.
🔸مرتبۀ هفتم، مقام عنداللّهی است. یعنی انسان مخلص، با نیّت الهی و با انگیزۀ رسیدن به مقام عنداللّهی به انجام عمل نیکو و شایسته میپردازد.
🔹این مرتبه، والاترينِ مراتب و درجات اخلاص است که معمولاً نصيب افراد عادی نمیشود و مختص به اهلبیت«ع» است. البته بزرگانی که تالی تلو معصوم هستند نیز گاهی به این مرتبه راه مییابند.
🔹محرّک، انگیزه و هدف اصلی هر عمل و عبادتی، در اين مرتبه از اخلاص، تنها و تنها خود خداوند سبحان است و هيچ چيز و هيچکس جز او در انگیزۀ انسان راه نخواهد یافت.
🔹قرآن کریم مصداق مقام عنداللهی را امام حسین«ع» میداند. امام حسین«ع» در روز عاشورا هرچه داشت، در راه خداوند نثار کرد و هدف ایشان فقط و فقط خدا بود.
🔸ما باید بدانیم که اصلاً خلق شدهایم برای رسیدن به همین مقامها تا اینکه به خدا برسیم. انسان خلیفة الله است. ما به دنیا آمدهایم تا راه را بپیماییم و به مقام عنداللّهی برسیم.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/n92710
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔻درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت سیزدهم؛ اتحاد و برادری
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹یکی از فضائل فراموش شده در جامعه، «اتحاد و برادری» است.
🔹در آیات قرآن کریم و در روایات، بر ضرورت حفظ وحدت، تأکید فراوانی شده است.
🔹برای نماز جماعت که شعار اتحاد است، خیلی ثواب قائل شدهاند.
🔹اگر دو مسلمان یک اختلاف جزئی پیدا کردند، بر همه واجب و لازم است که این نزاع جزئی را رفع کنند.
🔸اصلاح دادن بین مردم در روایات، از یک سال نماز و روزه برتر دانسته شده است.
🔸در زمان امام صادق«ع» بین دو نفر از شیعیان مشاجرهای رخ داد. یکی از اصحاب امام«ع» در حال عبور، مشاجره را دید. آنها را به منزل خود برد و نزاعشان را که ناشی از یک اختلاف حساب مالی بود، با پرداخت مبلغ اختلافی، حل کرد. بعد از او سوال کردند چرا از مال خودت پول دادی؟ گفت: از مال من نبود، امام صادق«ع» به من امر کردهاند که هرگاه نزاع و اختلافی بین شیعیان رخ داد، از مال من، بین آنها صلح و آشتی برقرار کن و آن مبلغ از طرف ایشان بود.
🔹قانون مواسات که قرآن کریم و پیغمبر اکرم«ص» و نیز ائمۀ طاهرین«ع» روی آن بسیار تأکید و سفارش کردهاند، برای ایجاد و حفظ وحدت است.
🔹همه باید به فکر یکدیگر باشند و همه باید گرهگشا از یکدیگر باشند و همه باید در صدد این باشند که دل یکدیگر را به دست آورند.
🔹راجع به قرضالحسنه نیز در تعالیم دینی، تأکید و ترغیب فراوانی شده است.
🔸صدقه، ده برابر و قرض به دیگران، هیجده برابر پاداش دارد.
🔹غیبت، چون اختلاف آور است و چون به آن اتحاد ضربه میزند، آن را بدتر از زنا دانستهاند.
🔸قرآن گناه شایعهپراکنی را خیلی بزرگ شمرده است.
🔸گناه تهمت بسیار بزرگ است، کیفر سنگینی هم دارد.
🔸از گناهان دیگر که باعث اختلاف میشود، اهانت است. خداوند متعال در حدیث قدسی میفرماید: اهانت کننده، به جنگ با من برخاسته است.
🔹گناه رباخوردن نیز، مثل جنگ با خداست. قرآن میفرماید: به رباخور بگو اول اعلام جنگ با خدا بدهد و بعد ربا بخورد.
🔹در قرآن و در روایات اهلبیت«ع»، میبینید که هرچه موجب اتحاد و برادری شود، به آن اهمیت دادهاند و هرچه موجب نفاق و اختلاف و دوئیت شود، قرآن و روایات، گناه بزرگی بر آن حمل کردهاند؛ لذا اصلاً میتوانیم بگوییم که گناهی بالاتر از اختلاف نداریم. میتوانیم بگوییم ثوابی بالاتر از اتحاد و برادری نداریم.
🔹از دیگر شواهد فراموشی اتحاد در جامعه، فساد اداری است. برخی کارمندان ادارهها، بهدرستی به کار مردم رسیدگی نمیکنند و سبب آزار و اذیّت میشوند که از مصادیق وجود اختلاف و فقدان وحدت است.
🔸فساد اقتصادی، تورّم و گرانی و مشکلاتی از این قبیل نیز، نشانۀ فراموشی فضیلت اتحاد و برادری در جامعه است.
🔸فساد اخلاقی نیز حاکی از آن است که وحدت و یکپارچگی در جامعه و در خانهها نیست.
🔹باید همه با هم متحد و برادر باشند، ولی متأسفانه الان فضیلت ارزشمند اتحاد و برادری، در جامعه فراموش شده و اختلاف جای آن را گرفته است.
🔹افراد و گروههای سیاسی، هرکدام برای خودشان سر از خود، اعمال اختلاف آمیز دارند و به همدیگر توهین میکند.
🔸برخی روزنامهها و پایگاههای خبری و سایتها، تبدیل به فحشنامه و تهمتنامه شده و تفرقه افکنی میکنند.
🔹آثار سوء اختلاف و مصائب ناشی از فقدان اتحاد و برادری در جامعه، شدیدتر و خطرناکتر از هشت سال جنگ تحمیلی است.
🔹قرآن مىفرمايد: اگر دچار اختلاف شدید، اگر به جان هم افتاديد، بدتر از آن است كه از بالا و پايين برای شما آتش و انفجار ببارد.
🔸همۀ ما باید با هم متّحد و برادر باشیم و همه باید به فکر وحدت و اتحاد کلمه باشیم و به فکر این باشیم که شهدا در قیامت، با این اختلافها و با این فراموشی اتحاد و برادری، شکایت میکنند.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/k46592
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔺درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت چهاردهم: فعالیّت، جلسۀ اول
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹رسیدن به هر خیر و نیکی و فضیلتی، کوشش و فعالیّت میطلبد. امکان ندارد انسان در زندگي خود، اهداف بلند مادي يا معنوي داشته باشد، ولي بدون تلاش و کوشش مداوم به آن اهداف دست يابد.
🔹از نظر قرآن شريف، انسان باید برای آنچه میخواهد بهدست بیاورد، سعی و تلاش کند: «وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى».
🔹هر ملتی تمدّن دارد، آن تمدّن را از ناحیۀ فعالیّت هدفمند کسب کرده است، چنانکه جامعۀ تنبل و بدون حرکت، نمیتواند از نظر تمدن، جایگاهی در دنیا داشته باشد.
🔹امام باقر«ع» فرمودهاند: من از کسی كه در كار دنياى خود تنبل باشد، بیزارم؛ بعد در بیان علت آن فرمودهاند: آنكه در كار دنيایش تنبل است، در كار آخرت خود تنبلتر خواهد بود.
🔹در جنگ جهانی دوم، کشورهایی مثل آلمان یا ژاپن، آسیب فراوانی دیدند و تخریب شدند، اما در اثر تلاش و کوشش و کار، از جوان و پیر و زن و مرد آنها، بالاخره توانستند جبران خسارت کنند و به موقعیّت ممتازی در دنیا دست یابند.
🔹در مقطعی از تاریخ، مسلمین در اثر تلاش و کوشش، و با تکیه بر عقلانیّت، موفقیّتهای چشمگیری از نظر اختراع، اکتشاف و ابتکار در علوم و فنون مختلف کسب کردند؛ ولی بعد تلاش و کوشش آنها مبدّل به سستی و تنبلی شد و به وضعیّت فعلی گرفتار شدند.
🔹وقتی که تلاش و کوشش و جدیت، در بین مسلمانها فراموش شد، رسید به جایی که ما الان از لحاظ علمی و از نظر تمدّن، در جایگاه مناسبی قرار نداریم.
🔹انسان اینست که اگر بخواهد، میتواند به هرکجا که دوست داشته باشد، برسد، چه در مادیات و چه در معنویّات. امّا الان کار و تلاش و کوشش، برای مردم یک فضیلت فراموش شده است.
🔹کسانی که موفق به اختراع شدهاند، خیال نکنید کار آنها ساده بوده است! دانشمندانی که اختراع یا اکتشاف یا نوآوری دیگری، از خود به یادگار گذاشتهاند، با تلاش و با جدیّت و با پشتکار مثال زدنی، به اهداف خود رسیدهاند.
🔹بزرگان جملهای دارند و چقدر جملۀ خوبی است؛ میگویند: نمیدانم، نمیتوانم و نمیشود در قاموس انسانها راه ندارد.
🔹اگر کسی بخواهد، میداند و اگر بخواهد، میتواند و اگر بخواهد، میشود. اگر نشد، نخواسته است. اگر ندانست، نخواسته است و اگر نتوانست، نخواسته است، وگرنه نمیدانم و نمیشود و نمیتوانم در قاموس انسانها راه ندارد. انسان میتواند به هرکجا که بخواهد، برسد.
🔹اگر اکنون جامعۀ ما از جهاتی به سایر کشورها احتیاج دارد، اگر برای ساخت بعضی ماشینآلات و تجهیزات و وسایل، وابسته و محتاج به کشورهای دیگر هستیم و هنوز خودکفا نشدهایم، نشانۀ آن است که به اندازۀ لازم کار و تلاش از یک سو، و تفکّر و تعقّل از سوی دیگر، در جامعه نبوده است.
🔹چرا به جایی رسیدهایم که تحریم، یک جنگی برای ما شده است؟ چرا باید کشورهای دیگر ما را تحریم کنند و ما در بن بست بمانیم؟ در حالی که ما باید به قدری قدرت داشته باشیم که در صورت لزوم، بتوانیم آنها را تحریم کنیم. این در اثر چیست؟! چرا چنین است؟!
🔹امام صادق«ع» در نامهای به یکی از اصحاب نوشتهاند: در فراهم آوردن معيشت خود تنبل مباش، كه سربار ديگران خواهى شد.
🔹یک ملّت نیز اگر بخواهد سربار و محتاج دیگران نباشد، باید همۀ افراد آن ملّت، در انجام وظایف کوشا باشند و از کار و تلاش، مضایقه نکنند.
🔹افراد و امّتهایی اراده کردند و با تلاش خود به هرچه میخواستند، رسیدند؛ افتادند در معنویت و به مقامات والایی رسیدند، افتادند در مادیت و به درجات عالی دست یافتند.
🔹راوی نقل کرده است که روزی امام صادق«ع» به من فرمودند: به چه كاری مشغول هستی؟ گفتم: اين روزها كارى نمىكنم. فرمودند: چنين است كه اموالتان از دست مىرود؛ و از كار نكردن من سخت ناراحت شدند.
🔹وقتی کار و تلاش در بین ملّتی، یک فضیلت فراموش شده باشد، ناچارند شاهد اتلاف اموال خود باشند و بیگانگان با تسلّط بر آنان، اموال و منابع آن ملّت را به یغما میبرند.
🔹امام کاظم«ع» در روایتی نقل کردهاند که پدرم امام صادق«ع» به یکی از فرزندان خود چنین سفارش فرمودند: از تنبلى و بىحوصلگى بپرهيز، زيرا كه اين دو، تو را از رسيدن به بهرۀ دنيا و آخرتت باز مىدارند.
🔸انشاءالله در زمان ظهور امام زمان«ارواحنافداه»، و در دوران رجعت، یعنی در زمان حکومت اهلبیت«ع»، طبق آنچه در روایات آمده است، دنیا برای مردم بهشت میشود. آن زمان، از نظر اختراع، از نظر استغناء و از نظر امکانات، بهترینِ زمانها است؛ زندگی منهای فقر، زندگی منهای بیماری و زندگی منهای اختلاف، نصیب آدمیان میشود و بالاخره در آن دوران، زندگی مردم به تمام معنا، انسانی خواهد شد.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/t91244
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔻درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت چهاردهم: فعالیّت، جلسۀ دوم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹موفقیّت در هر هدفی، وابسته به فعالیّت و پشتکار است.
🔹معنا ندارد کسی بدون کوشش، مهذّب شود و بتواند درخت رذالت را از دل بکَند و درخت فضیلت را به جای آن غرس کند.
🔹اگر کسی بخواهد در امور دنیوی موفق گردد، دوست داشته باشد به ثروت و امکانات دست یابد، آن هم کار و تلاش و کوشش و جدّیت میخواهد.
🔹راوی میگوید: روزی امام صادق«ع» سراغ یکی از یاران خویش را گرفتند. به ایشان گفتم او به عبادت روى آورده و از كسب و كار دست كشيده است. فرمودند: واى بر او، آيا نمیداند كه دعاي بیکار مستجاب نخواهد شد؟ بعد امام«ع» تعریف کردند که در زمان پیامبر اکرم«ص» هنگامى كه آيۀ «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً، وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ» نازل شد، گروهى از ياران پيامبر«ص» درب مغازهها و حجرهها را بستند و به عبادت مشغول شدند و گفتند: رزق و روزی ما تضمين شده است. وقتی خبر به رسول خدا«ص» رسيد، آنان را نزد خود خوانده، فرمودند: چه امری شما را وادار به اين كار کرد؟ گفتند: يا رسول اللَّه! خداوند متكفّل روزى ما شد و ما به عبادت روى آورديم. پیامبر گرامی«ص» به آنان فرمودند: هر كس چنين كند دعايش مستجاب نخواهد شد، برويد دنبال كسب و كار. سپس فرمودند: من از کسی که دهانش را میگشاید و میگوید: خدایا رزق من را برسان، ولی کار را ترک میکند، بیزارم.
🔹استاد بزرگوار ما علامه طباطبائی«ره» میفرمود: این معجزهها که از انبیاء است، همۀ این معجزات از راه استکمال است، اما استکمالش فوری است؛ حرف زیبایی است. یعنی در حوادث طبيعى، اسباب و علل بهتدريج اثر مىبخشند، ولی در معجزه فورى اثر مىگذارند.
بالاخره تأثیر تلاش و کوشش و حرکت، بهاندازهای است که میتواند یک عصا را اژدها کند. حال گاهی با معجزه، فوراً اژدها میشود و گاهی در راه استکمال با حرکت جوهری و صد سال طول میکشد، اما بالاخره میشود.
🔹انسان اگر بخواهد به جایی برسد و موفق شود، بدون کار امکان ندارد. با خوردن و خوابیدن و تنبلی، نه اهداف معنوی حاصل میشود و نه اهداف مادی.
🔹از قول امام باقر«ع» در حدیثی نقل شده است که فرمودند: حضرت موسى«ع» به خداوند گفت: پروردگارا! از كدام يك از بندگانت بيشتر نفرت دارى؟ خداوند فرمود: آنكه شبها مثل مردار است و روزها بيكار. یعنی خداوند از بندۀ تنبل و بیتحرّک، که شبها از عبادت خودداری میکند و تا صبح میخوابد و روزها را با بطالت و بيهودگی میگذراند، تنفّر دارد.
🔹تنبلی، تباهی و نابودی بههمراه دارد. یک درخت اگر تنبل شد، جزای او تبر و کیفرش آتش است. یک انسان اگر تنبل شد، نتیجۀ آن، خسران در دنیا و خسران در آخرت است.
🔹خداوند متعال، کم کاری، بطالت و کسالت را ناپسند میداند و آن را مبغوض میشمارد.
🔹رسیدن به دنیا، کار روزانه می طلبد و برخورداری از آخرت، نماز شب میخواهد.
🔹اهمیّت به کار و تلاش باید از خانواده و از زن و شوهر شروع شود تا هم زندگی آنها از نظر مادی و معنوی، آباد شود و هم کم کم اجتماع با تلاش خانوادهها ساخته شود.
🔹جدیّت خانم در ادارۀ خانه و خانهداری،بر فرزندان او تأثیر بهسزا دارد، ثواب فراوانی هم خواهد داشت.
🔹اگر زن خوب شوهرداری کند، برای او مثل جهاد در راه خداست. زن میتواند به جبهه برود و جبهۀ او خانه است و خانهداری و بچهداری و شوهرداری ثواب جهاد و شهادت را دارد.
🔹تلاش و جدیّت مرد هم برای تأمین معیشت خانواده و رسیدگی به همسر و فرزندان، علاوه بر اینکه در تربیت فرزندان و در کوشا شدن آنها مؤثر است، ثواب جهاد در راه خدا را دارد.
🔹فعالیّت و تلاش مرد، منحصر در کارهای بیرون خانه و تأمین معیشت خانواده نیست، بلکه هنگام حضور در خانه نیز باید از بیکاری و فراغت بپرهیزد و در کارهای خانه به همسر خود کمک کند.
🔹شما نمیتوانید عمل صالحی را پیدا کنید که به اندازۀ فعالیّت و کار، ثواب داشته باشد.
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/w98129
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri
هدایت شده از دفتر آیت الله العظمی مظاهری
🔻درس اخلاق آیتالله العظمی مظاهری؛ فضیلتهای فراموش شده
🔸فضیلت چهاردهم: فعالیّت، جلسۀ سوم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
🔹سورۀ عصر به ما میفرماید: همۀ انسانها بدبختند و همۀ انسانها ورشکسته هستند و همۀ انسانها سرمایۀ خود را میدهند و چیزی عایدشان نمیشود، مگر یک طایفه و آن یک طایفه، کسانی هستند که ایمان دارند و عمل صالح بهجا میآورند.
🔹انسان سعادتمند آن است که خودش کار و تلاش و کوشش و جدیّت دارد و دیگران را هم وادار به تلاش میکند. ملتی که از این قبیل افراد تشکیل شود، پیروز است.
🔹از نظر تعالیم قرآن و عترت، تلاش انسان لازم است برای آبادانی دنیا و آخرت او باشد و تلاش یک جانبه یا فعالیّت یک بعدی در اسلام مذمّت شده است.
🔹«عمل صالح» که قرآن كريم در آيات فراوانى بر آن تأكيد مىورزد و آن را جزء لاينفكّ ايمان برمیشمرد، منحصر در اعمال عبادى نیست. یعنی علاوه بر عباداتی مثل نماز، روزه، حج و جهاد، انجام كار شايسته، كه دنياى انسان را آباد كند نیز مصداق عمل صالح است.
🔹قرآن کریم چه خوش میگوید: مواظب آخرتت باش، اما دنیا را هم فراموش نکن.
پیامبر اکرم«ص» از رها ساختن دنیا، ترک ازدواج و رهبانیّت نهی کرده، فرمودند.
🔹مسلمانی که میخواهد طبق تاکید تعالیم دینی، به فکر دنیا و به فکر آخرتش باشد، باید در روز کار کند و جدّیت و تلاش و کوشش داشته باشد و شب ها هم، به نماز شب و به ارتباط عاطفی با خداوند اهتمام ورزد.
🔹امام صادق«ع» میفرمایند: از ما نیست، یعنی مسلمان نیست، کسی که دنیای خود را بهخاطر آخرت یا آخرتش را بهخاطر دنیا ترک کند.
🔹در جامعۀ اسلامی، باید در وقت نماز مسجدها پر باشد، در ماه مبارک رمضان، روزه برای همۀ مکلّفین لذت بخش باشد، برای پیر و جوان و زن و مرد، نشاط آور باشد، مومنین نماز شب را با نشاط بخوانند، و بالاخره برای انجام امور آخرتی، همه با نشاط باشند. اما به همین صورت، باید به فکر آبادی دنیا هم باشند و از تامین معیشت خود و خانواده غافل نشوند.
🔹همانطور که توجه بيش از حد به امور دنيوى، تا حدّى كه منجر به غفلت از ارزشهاى معنوى شود، مذموم است؛ بازماندن از وظايف دنيوى و پرهیز از کار و تلاش، در اثر زیادهروی در به جا آوردن اعمال عبادى نیز مطلوب نيست.
🔹پيامبر اکرم«ص» میفرمایند: از دسترنج خود بخوريد. از ایشان پرسيدند: كدام كسب مرد پاكيزهتر و بهتر است؟ پاسخ دادند: کار كردن مرد با دست خود، و هر تجارت یا خريد و فروش مشروع.
🔹کار و فعالیّت در سیرۀ همۀ ائمۀ طاهرین«ع» بوده است و دسترنج خود را صرف رفاه و آسایش مردم کردهاند. امام صادق«ع» میفرمایند: امیرالمؤمنین«ع» از دسترنج خود، هزار بنده را در راه خداوند آزاد ساختند.
🔹اگر کسی بدون عذر موجه، کار و تلاش را رها سازد و بخواهد خانه نشین شود، کم کم تنبل و پرخواب می گردد و از نظر اسلام غلط است.
🔹مردى نزد امام صادق«ع» آمد و گفت: از من برنمىآيد كه با دست خود كار كنم، در تجارت و دادوستد نيز ناتوانم، از این جهت محروم و محتاج شدهام. امام«ع» در پاسخ به به وی فرمودند: «كار کن»، یعنی بههر صورتی که میتوانی، مشغول کار باش؛ بعد گفتند: «با سر خود بار حمل کن و خودت را از احتیاج و نیازمندی، رهایی بخش».
🔹در احوال امیرالمؤمنین«ع» در روایات آمده است که هیچگاه بیکار نبودند و همیشه و در هر حال، از وقت خویش بهرهبرداری مفید داشتند. ایشان وقتی از جهاد فارغ میشدند، به كار آموزش و تعليم مردم مشغول بودند، در منازعات و مرافعات دیگران نیز بین آنها قضاوت میکردند و هنگام اتمام آموزش یا قضاوت، بیکار نمیماندند و در در باغچهاى كه داشتند با دست خودشان باغبانی میکردند و در کنار این کارها، ذکر هم میگفتند.
🔹تلاش انسان در راستای رفاه و پیشرفت دنیوی او، اقسامی دارد که عبارتند از: «کار علمی و فرهنگی»، «کار تولیدی»، «کار توزیعی یا تجاری» و «کار خدماتی».
🔹متن کامل در:
🌐 https://b2n.ir/s48912
#درس_اخلاق #فضیلت_های_فراموش_شده
🆔 @almazaheri