🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت نهم؛ انتقاد و انتقادپذیری بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹یکی از فضیلت‌های فراموش شده در اجتماع، «انتقاد» است. 🔹معنای انتقاد آن است که عیب، گناه یا اشتباه دیگران با دلسوزی و به قصد اصلاح، بدون سرزنش، به خودشان گوشزد شود. البته در این میان اهمیّت «انتقادپذیری» کمتر از اهمیّت انتقاد نیست و این دو فضیلت فعلاً در خانواده‌ها، و در جامعه فراموش شده است. 🔹از تبعات ترک و فراموشی انتقاد و انتقادپذیری، فراگیر شدن گناهانی مانند سرزنش، غیبت، تهمت، افشای اسرار، شایعه‌پراکنی، عیب‌جویی، تحقیر و اهانت در جامعه است. 🔹توصیۀ پیغمبر اکرم«ص» به مؤمنین آن است که آینۀ یکدیگر باشند: «الْمُؤْمِنُ مِرْآةُ الْمُؤْمِن‏». 🔹چیزی که الان راجع به انتقاد مشهور شده و غلط است، آنست که در سایت‌ها، روزنامه‌‌ها و در فضای مجازی آبروی دیگران را می‌‌ریزد و بعد می‌‌گوید: من انتقاد کردم؛ یا دسته‌‌ای از جوان‌های تند، غیبت می‌‌کنند، تهمت می‌‌زنند و شایعه‌پراکنی می‌‌کنند و بعد می‌‌گویند ما انتقاد می‌‌کنیم. 🔹اینکه در رسانه‌های مختلف رسمی و غیر رسمی آبروریزی می‌‌کنند، انتقاد نیست. بعضی از روزنامه‌‌ها فحش‌‌نامه شده‌اند. بعضی از سایت‌ها افتضاح‌نامه شده‌اند. 🔹خداوند متعال در حدیث قدسی می‌فرماید: هركه به یک شیعه اهانت كند، آشكارا به جنگ من برخاسته است. 🔹نکتۀ دقیق و قابل توجه اینکه، در انتقاد، عیب‌یابی داریم نه عیب‌جویی؛ یعنی مؤمنین، عیب و ایرادی که آشکار است را یافته، به همدیگر تذکر می‌دهند تا رفع شود، ولی جستجوی عیب، نه تنها وظیفۀ کسی نیست، بلکه گناه است. 🔹نکتۀ دیگر اینکه انتقاد به اشخاص، اگر با تندی، تحقیر و نظایر آن همراه گردد، سرزنش است و دیگر انتقاد نیست، حتی اگر در خلوت و تنها به خود شخص تذکر داده شود. 🔹همچنین اگر عیب افراد به خودشان گفته نشود و در غیاب آنها برای دیگران بازگو گردد. این عمل ناپسند، از یک سو آبروریزی و از سوی دیگر، غیبت است، گاهی نیز با اهانت همراه می‌شود. 🔹باید توجه شود که که اسلام عزیز آبروریزی، اهانت و غیبت ندارد. 🔹پیامبر«ص» غیبت را چنین معنا کرده‌اند: «ذِكرُكَ أَخاكَ بِما يَكرَههُ»؛ یعنی آنچه که در رویش نتوانی بگویی، پشت سرش بگویی. غیبت آن است که اگر بشنود، بدش بیاید. 🔹گاهی نیز عیبی نسبت داده می‌شود که اساساً حقیقت ندارد و تهمت است. امام صادق«ع» می‌فرمایند: کسی که به مرد یا زنی تهمت زند را در قیامت روی تلّی از چرک و خون نگاه می‌دارند. 🔹امام صادق«ع» می‌‌فرمایند: بهترینِ دوستان و برادران من کسی است که عیوب مرا بگوید، ولی از آن به‌عنوان هدیه یاد می‌کنند. بر این اساس، انسان باید با شنیدن انتقاد دیگران و اطلاع از عیوبش، مثل وقتی که هدیه‌ای دریافت می‌کند، خوشحال ‌‌شود. 🔹امام على«ع» می‌فرمایند: دوست تو از آن جهت «صديق» ناميده شده است كه «صادقانه» دربارۀ خودت و معايبت، نصيحت مى‏گويد. پس هر كه چنين بود، رفیق او باش كه دوست، اوست. 🔹آن حضرت در روایت دیگری فرموده‌اند: آنكه عيب تو را بپوشاند، و در غياب تو از تو عيب‌جويى كند، دشمن توست، از او بر حذر باش. 🔹اگر انتقاد و انتقادپذیری در بین ملتی رواج یابد، آنگاه آن ملت، ملتی عاقل و مترّقی خواهد شد. 🔹بیشتر مردم به‌جای اینکه از انتقاد خوشحال شوند، از شنیدن تعریف و تمجید خود، خشنود می‌گردند. 🔹امیرالمؤمنین«ع» می‌فرمایند: آنكه عيب تو را برای خودت آشکار سازد، خیرخواه توست و کسی که از تو تعریف کند و مدح و ستایش تو را بگوید، مثل این است که سرت را بريده باشد، یعنی کمر به نابودی‌ات بسته است. 🔹زن و شوهر باید با تلطف و مهربانی از همدیگر انتقاد کنند. مسلّم است که هر دو عیب و ایراد دارند و باید به هم تذکر بدهند تا رفع شود. 🔹متأسفانه در بسیاری از خانه‌ها به‌جای انتقاد نیکو، زن و شوهر همدیگر را سرزنش می‌کنند و نسبت به هم پرخاشگرند. 🔹پدر و مادر باید در آداب اجتماعی فرزندان خود نیز نظارت داشته و عیوب آنها را با انتقاد سالم رفع نمایند. اگر بچه‌ها بی‌‌ادب باشند، پدر و مادر باید به آنها ادب یاد بدهند، البته با تلطف و مهربانی. 🔹در این خصوص لازم است مواظب باشند تذکر آنها با تحقیر و سرزنش همراه نگردد و به شخصیّت فرزند ضربه نزند. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/m48110 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت دهم؛ ازدواج اسلامی بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹یکی از فضیلت‌های فراموش شده که ضرر متروک شدن آن را هم خیلی دیده‌ایم، «ازدواج اسلامی» است. 🔹قرآن کریم می‌فرماید: ای پدر و مادرها به پسرها زن بدهید و به دخترها شوهر بدهید: «وَ أَنْكِحُوا الْأَیامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحینَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ». بلافاصله در پاسخ به کسانی که از ترس فقر، ازدواج را ترک می‌کنند، فرموده است: «إِنْ یكُونُوا فُقَراءَ یغْنِهِمُ الله مِنْ فَضْلِهِ»؛ یعنی اگر جوانان توانایی مالی ازدواج را ندارند، بدانند که خداوند تعالی آنان را از فضل خويش بى‏نياز خواهد كرد. 🔹پیامبر اکرم«ص» بر ازدواج جوانان به شیوۀ اسلامی، تأکید داشته و از آن مواظبت می‌کردند، لذا در آن زمان مشکل ازدواج در بین مردم نبوده است. اجداد و نیاکان ما نیز اهل تشریفات و تجمّل‌گرایی‌ در ازدواج نبودند و از این جهت در زمان گذشته که این تشریفات جلو نیامده بود، مشکل ازدواج نداشتیم، فساد اخلاقی هم کم بود. 🔹از پیغمبر اکرم«ص» روایت شده که دو رکعت نماز انسان متأهل افضل از آن است که یک مجرّد تمام شب را مشغول نماز باشد و فردای آن روزه بگیرد. 🔹پیغمبر اکرم«ص» می‌فرمایند: «هرکه ازدواج کند، نصف دینش را به‌دست آورده، پس باید نصف دیگر دین خود را به‌وسیلۀ تقوا حفظ کند». یعنی نصف دین متوقف بر ازدواج است. 🔹در برخی از روایات، عزوبت به شدّت مذمّت شده و حتی چنین برداشت می‌شود که اگر کسی بتواند ازدواج کند و خودداری نماید، معلوم نیست که رستگار شود و دستیابی او به بهشت مشکل است. چنانکه در روایتی از رسول خدا می‌خوانیم: بیشتر افراد اهل جهنّم، عزب و مجردند. 🔹راهکار حلّ مشکل عزوبت و تجرّد در جامعه، رو آوردن به ازدواج اسلامی است و برای آن، پیش از هر چیز لازم است ازدواج اسلامی به‌درستی شناخته شود. شناخت ازدواج ساده و اسلامی نیز جز با پیروی از توصیه‌های قرآن و عترت و سرمشق گرفتن از سیرۀ عملی اهل بیت«سلام‌الله‌علیهم» میسّر نخواهد شد. 🔹دختری متشخّص‌تر از حضرت زهرا«س» و پسری متشخّص‌تر از امیرالمؤمنین علی«ع » نداریم. بدون اینکه پدر چیزی از بیت‌المال به آنها بدهد یا آنها توقع داشته باشند که چیزی از پیغمبر اکرم«ص» بگیرند، زندگی را شروع کردند. در این ده سال زندگی، خوراک و پوشاکی به اندازۀ احتیاج داشتند. 🔹زندگی آنها بسیار شیرین بود و در آن زندگی، امام حسن، امام حسین، زینب کبری و ام کلثوم«ع» را تحویل جامعه دادند. چهار فرزندی که علت مبقیه برای اسلام عزیز هستند. 🔹ازدواج اسلامی چنین است. در ازدواج اسلامی، جهیزیه به اندازۀ احتیاج است؛ مهریّه، برای شخصیت خانم لازم است، اما به‌اندازه‌ای که رنگ تجمل‌گرایی به آن نخورد. این جهیزیه و این مهریه ازدواج را مبارک می‌کند. در روایات می‌خوانیم که از بركت زن كمى مهريّۀ اوست و از بى‏خيرى و شومی زن، زیاد بودن مهریّه است. 🔹پیغمبر اکرم«ص» ملاک و معیار ازدواج را، نه جهیزیه و مهریه و تجمّلات، بلکه دین و اخلاق می‌دانند. چنانکه می‌فرمایند: اگر جوانی متدین و با اخلاق به خواستگاری آمد، به او دختر بدهید. 🔹اگر رفتید روی تشریفات، آن کسی که دین و اخلاق ندارد، نمی‌تواند با دخترتان زندگی کند. دخترتان را اگر به فساد نکشد، بالاخره یک مرگ تدریجی در خانه است. 🔹متأسفانه ما راه را گم کرده‌ایم؛ زندگی مردم که در زمان فعلی تجملی شده، برای همه غل و زنجیر است. در اول سورۀ یس می‌فرماید: تجملات و تشریفات مثل غل و زنجیر به گردن بعضی از افراد افتاده و راه زندگی، راه خوبی و خوشی را از آنان سلب کرده ‌است. به اندازه‌ای، غم و غصه آورده که دیگر نمی‌توانند حقیقت را ببینند و زندگی خوشی ندارند. 🔹مادرها، پدرها، ملت و مسئولین باید توجه داشته باشند و مسألۀ عزوبت را در جامعه حل کنند. تجرّد جوانان مفسده دارد و سعادت آنها را با مشکل مواجه می‌سازد. یکی از آن مفاسد دوست‌یابی و ارتباط بین افراد نامحرم است که خطراتی دارد. 🔹برای حلّ مسألۀ عزوبت، چاره‌ای نیست، جز آنکه غل و زنجیرهای تجمّلات و تشریفات را باز کنیم. باید همه، از مردم و خانواده‌ها تا مسئولین، دست به دست هم بدهند و موانع ازدواج اسلامی را برطرف سازند تا این فضیلت فراموش شده، در جامعه زنده شود و رذائل فراگیر شده و شیطانی، فراموش گردد. 🔹از پیامبر اکرم«ص» روایت شده است که هرکس برای خدا ازدواج کند یا یرای خدا دیگری را همسر دهد، مستحقّ برخورداری از ولایت الهی است: «مَن‏ نَكَحَ‏ لله وَ أنكَحَ لله إستَحَقَّ وِلايَةَ الله». 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/w37965 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت یازدهم؛ ادب- جلسۀ اول بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹یکی از فضائل فراموش شده که خیلی هم مهم است، فضیلت «ادب» است. 🔹️قطع نظر از ایمان و اسلام، یک انسان باید بی‌ادب نباشد، چراکه بی‌ادبی به شخصیّت و انسانیت ضربه می‌زند. 🔸️در این جلسه به شرح اقسام ادب،به اعتبار اعضاء و جوارح بدن می‌پردازیم. 🔹️واضح است که ارتکاب گناه به‌واسطۀ اعضای بدن، نوعی بی‌ادبی است. علاوه بر آن، استفادۀ از اعضای بدن در جهت اعمال لغو و بیهوده نیز خلاف ادب است. 🔸️ادب چشم، اقتضا می‌کند که انسان علاوه بر نگاه آلوده، از نگاه بیهوده نیز خودداری کند. 🔹️خداوند متعال در قرآن شریف می‌فرماید: به مردها و به زنان مؤمن بگو: چشمتان را به زیر بیندازید، نه اینکه چشم را ببندید، بلکه چشم را به زیر اندازید و کمتر ببینید و نگاهتان را کنترل کنید. 🔹️چشم دوختن به افراد و اشیاء و خیره شدن، خلاف این دستور و خلاف ادب است. این طرز نگاه کردن، مشکل آفرین است و انسان را به سمت گناه می‌کشاند. 🔸️مراعات ادب گوش نیز لازم است. انسان باید با گوش خود به اندازه بشنود و از شنیدن صوت گناه‌آلود یا صوت بیهوده بپرهیزد. 🔹️قرآن کریم می‌فرماید: از چشمت سؤال می‌کنند که با این چشم چه دیدی؟! راجع به گوش از تو می‌پرسند که با آن چه شنیدی؟! 🔹️چشم و گوش، و حتی قلب و فکر انسان باید برای اعمال یا افکاری به‌کار گرفته شود که یا نتیجۀ دنیا یا نتیجۀ آخرت از آن به‌دست آید؛ وگرنه نعمت خدا را به هدر داده است و نوعی بی‌ادبی است. 🔸️مهم‌تر از چشم و گوش، زبان است و انسان باید از نظر زبان مؤدب باشد. 🔹️غیبت،‌ تهمت، شایعه‌پراکنی و سایر گناهان زبانی، علاوه بر معصیت، بی‌ادبی است. 🔹️ناسزا گفتن یا فحش دادن، به هرکه باشد، حتی به حیوانات، خلاف ادب است. 🔹️شوخی‌های اهانت‌آمیز نوعی بی‌ادبی است و باید ترک شود. 🔹️فرهنگ سخن گفتن باید در بین مردم اصلاح شود و گفتار عمومی، از نظر فصاحت و بلاغت، پسندیده باشد؛ یعنی همه یاد بگیرند هم خوب حرف بزنند و هم حرف خوب بزنند. 🔸️ادب اعضای بدن، در طرز نشستن و راه رفتن انسان نیز نمایان می‌شود. 🔹️در وصف حالات و خلقیّات پیامبر اکرم«ص» آمده است که ایشان هنگام نشستن هرگز پای خود را در مقابل دیگران دراز نمی‌كردند. هنگام برخاستن همنشین خود نیز به احترام وی برمى‏خاستند. 🔸️رعایت ادب در نحوۀ لباس پوشیدن و انتخاب نوع پوشش نیز لازم است. 🔸️نوع دیگری از انواع ادب که به اعضای بدن مربوط می‌شود، رعایت ادب در نوشتار است. متأسفانه در زمان حاضر، بعضی از رسانه‌ها، سایت‌ها و روزنامه‌ها در نوشتار خیلی بی‌ادب هستند. 🔹️علاوه بر اینکه باید محتوای نوشته مفید باشد، پرهیز از هرگونه اهانت، کنایه، طعنه، سرزنش و کلمات رکیک در نوشتار لازم است. 🔹️راهکار مؤثر برای تحصیل فضیلت ادب، تمرین رفتار مؤدبانه است. 🔹️همچنین اگر انسان در گفتار و رفتار خلاف ادب دیگران تفکّر کند و از آن عبرت بگیرد، می‌تواند مؤدب شود. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/n55237 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت یازدهم؛ ادب- جلسۀ دوم بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹امیرالمؤمنین«ع» برترین ادب را نگاهداری حدّ و مرز توسط انسان و تجاوز نکردن او از اندازه و قدر خویش می‌دانند: «أَفْضَلُ‏ الْأَدَبِ‏ أَنْ يَقِفَ الْإِنْسَانُ عِنْدَ حَدِّهِ وَ لَا يَتَعَدَّى قَدْرَهُ». 🔸یکی از اقسام ادب، «ادب در مقابل خداوند» است. 🔹همه جا محضر خداست، ما در محضر خدائیم، ادب حضور باید مراعات شود» 🔹قرآن شریف در این باره می‌فرماید: «أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللهَ يَرى»‏؛ آیا بندگان نمی‌دانند که خداوند آنها را می‌بیند؟ 🔹بی‌ادبی در مقابل خدا یعنی گناه، یعنی مخالفت در مقابل خدایی که روزی دهنده است. 🔹راجع به افکار آلوده و گناه‌آلود و افکار زشت و خلاف ادب نیز مراقبت لازم است، زیرا قرآن کریم تصریح فرموده که علاوه بر اعمال انسان، افکار و نیّات و دل او نیز در محضر خداوند متعال است. 🔹تجسّم بی‌ادبی در برابر خداوند، خواری و ذلّت آن بی‌ادب در قیامت است. 🔹اهل بهشت از احترام خاصی برخوردارند که این احترام، نتیجۀ ادب آنها در دنیا در برابر خداوند است. 🔸قسم دیگر ادب، رعایت ادب راجع به قرآن و عترت است. 🔹ادب ظاهری، لازم، ولی ناکافی است و به ادب باطنی هم باید پرداخته شود. 🔹 ادب باطنی به قرآن کریم توجه به مفاهیم آن کتاب نورانی و عمل به تعالیم آن است. 🔹ادب باطنی در پیشگاه معصومین«ع» نیز متابعت و پیروی از ایشان است. 🔹اگر کسی راه خود را در زندگی، از راه معصومین«ع» جدا کند و در مسیر دیگری قدم بگذارد، نسبت به آنان بی‌ادبی کرده است. 🔸قسم دیگر از اقسام ادب، ادب در مقابل عالمان، دانشمندان، اساتید و نیز بزرگان هر قوم، رشته و هر فن و حرفه‌ای است. 🔹در روایات اهل‌بیت«ع» حقوقی برای علما و معلّمین شمرده شده که لازم است ادا شود. اوّلین قدم در رعایت ادب در برابر آنان، مراعات حقوق مزبور است. 🔹احترام به علما و فقیهان و تکریم آنان، مورد تأکید روایات اهل‌بیت«ع» است و بی‌حرمتی و بی‌ادبی به آنان مذمّت شده است. 🔹رعایت ادب در برابر علما و مراجع تقلید لازم است. به تجربه اثبات شده است که بی‌ادبی و بی‌احترامی به آنان، مانع عاقبت به‌خیری است. 🔹حقّ یک مرجع تقلید و عالم دینی آن است که مردم از زحمات و خدمات علمی و تربیتی او، نظیر رسالۀ او استفاده کنند و دیندار باشند. 🔹استفادۀ صحیح از علم عالم، داشمند یا استاد و توجه به زحمات علمی و معنوی این افراد، به‌منزلۀ رعایت ادب در برابر آنهاست و بی‌اعتنایی به علمشان نیز نوعی بی‌ادبی است. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/y61024 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺خلاصۀ درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت یازدهم؛ ادب- جلسۀ سوم بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹بحث جلسات اخلاق پیرامون فضیلت‌های فراموش شده بود. ادب، نه تنها نزد شیعیان یا مسلمانان، بلکه نزد همۀ انسان‌ها مقدس است. 🔹امیرالمؤمنین«ع» می‌فرمایند: شما به تحصيل ادب بيش از تحصيل سيم و زر نياز داريد. 🔸قسم بعدی ادب، ادب در مقابل پدر و مادر است. انسان باید در مقابل پدر و مادرش خیلی مؤدب و متواضع باشد. مواظب گفتار و کردارش و حتی مواظب نحوۀ نشستن و برخاستن خود باشد. 🔹فرزند، در هر سنّی و در هر موقعیّتی، باید مواظب باشد در گفتارش حرفی نباشد که مادر آزرده خاطر شود یا شخصیت پدر ضربه بخورد. 🔹پروردگار عالم در آیات قرآن کریم، سفارش برای پدر و مادر را در کنار عبادت خودش بیان کرده است. 🔹گناه بی‌ادبی به پدر و مادر گناه بزرگی است و عقوبت شدیدی دارد، حتی اگر آنها تقصیر هم داشته باشند، فرزندشان حقّ بی‌ادبی به آنها را ندارد. 🔹اگر دل مادر در اثر بی‌ادبی فرزندش بشکند، آن فرزند نمی‌تواند خیر دنیا و آخرت را ببیند. اگر کسی دل پدرش را بشکند، معلوم نیست که عاقبت به‌خیر شود و نمی‌تواند توفیق سعادت پیدا کند. 🔸قسم دیگر ادب، ادب در مقابل سایر افراد اجتماع، اعم از افراد بزرگ‌تر، کوچک‌تر و افراد هم ردیف است. مثلاً پدر و مادر یا معلّم باید در برابر فرزندان یا شاگردان خود مراعات ادب را بنمایند. 🔹بی‌ادبی استاد به دانش‌آموز یا دانشجو یا طلبه، محبّت او را از دل شاگردان خارج می‌کند و تبعات منفی فراوانی دارد. 🔹والدین لازم است در خانه مؤدب باشند و مراعات احترام فرزندان، به‌خصوص دختر یا پسری که بزرگ شده‌اند را بنمایند. 🔹 بی‌ادبی در مقابل بچه‌ها و جسارت به آنها یا تمسخر فرزندان گناهش بزرگ است، ضمن آنکه سبب می‌شود فرزندان عقده‌ای بار بیایند. 🔹حتی نصیحت و موعظه به فرزندان باید با ادب و با حفظ احترام آنها باشد. 🔹باید توجه شود که اهانت به دیگران، مثل اعلام جنگ با خداوند است. 🔹امام صادق«ع» می‌فرمایند: نيكوترين ميراث پدران براى فرزندانشان، ادب است نه‏ مال، برای اینکه مال مى‏رود و ادب باقى مى‏ماند. 🔹زن و شوهر نیز باید با همدیگر رفتاری مؤدبانه داشته باشند. 🔹بیان جملات نیش‌دار، نوعی بی‌ادبی است و عقوبت دارد. 🔹رعایت ادب در معاشرت با همۀ افراد اجتماع، لازم است. 🔹امام سجّاد«ع» در توصیه به شخصی فرمودند: هنگام معاشرت با مردم اگر طرف مقابل از تو بزرگ‌تر است، بگو ایمان او بیشتر از من است و بیش از من عمل صالح و عبادت به‌جا آورده، پس بهتر از من است. اگر کوچک‌تر از توست، بگو گناه او کمتر از من است، پس از من برتر است. اگر هم ردیف و هم سن هستید، بگو من به گناه خود یقین دارم، ولی از گناهکار بودن او مطمئن نیستم. یعنی در هر حال، رعایت ادب در معاشرت با دیگران و ادای احترام به همۀ مردم لازم است. 🔹در حدیثی از پیامبر«ص» نقل شده است که دورترین شما از نظر شباهت به من، کسی است که بخيل باشد و بدزبانی کند، حرف زشت بزند و فحش بدهد. 🔹مراعات ادب و احترام افراد، در برخورد با غیر مسلمان‌ها لازم است. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/z20369 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ اول بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹یکی از فضایل فراموش شده که باید خیلی هم دربارۀ آن صحبت شود، «خلوص»، در مقابل «تظاهر» و «ریا» است. 🔹قرآن کریم می‌فرماید: «صِبْغَةَ اللهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللهِ صِبْغَةً»؛ رنگ خدا، چه رنگ خوبی است. 🔹متأسفانه فضیلت خلوص در جامعه فراموش شده و جایش در بین مردم خالی است. 🔹انسان باید اعمال خویش را فقط برای خدا انجام دهد تا خلوص در آن راه یابد. 🔹 اگر رنگ خدا به گفتار و کردار انسان بخورد، ولو کار کوچک باشد، ولو به حسَب ظاهر کم قیمت باشد؛ اما به اندازه‌ای قیمت پیدا می‌کند که قیمتش از دنیا و آنچه در دنیاست، بالاتر می‌شود. 🔹گفتار و کردار بدون اخلاص، ولو خیلی با اهمیت و به حسَب ظاهر خیلی باارزش باشد، به پر کاهی نمی‌ارزد. 🔹علامه طباطبائی«ره» می‌فرمودند: در قرآن بیش از سیصد آیه، به اقرار سنی و شیعه، راجع به امام علی«ع» آمده است و بهترینِ آن آیات، آیۀ ولایت است. 🔸انگشتر امیرالمؤمنین«ع» ارزش مالی نداشت، اما چون خلوص امیرالمؤمنین«ع» به آن انگشتر خورد، ارزشش بیشتر از تمام دنیا و متعلّقات آن شد، یک افتخار و پایه برای تشیّع شد که مسلمان‌ها به آن می‌بالند. 🔹طبق روایتی، در قیامت بنده‌ای را به صف محشر می‌آورند و می‌گوید: من به جبهه رفتم، در راه خدا جنگیدم تا شهید شدم. خطاب می‌شود دروغ است، در راه خدا نجنگیدی، بلکه به جبهه رفتی تا تو را تحسین کنند و تو را شجاع بخوانند. سپس دستور داده می‌شود که او را به رو به آتش جهنم بیندازند. 🔸شخص دیگری را می‌آورند و می‌گوید: عالم و قاری قرآن بودم. به او نیز گفته می‌شود، تعلیم و تعلّم تو و قرائت قرآن تو رنگ خدایی نداشته است. بالأخره خطاب می‌شود او را نیز به رو به آتش جهنّم بیندازید. 🔹در روایت دیگری آمده است کسی که در دنیا انفاق کرده است را می‌آورند. خطاب می‌شود: انفاق تو برای خدا نبود، بلکه دوست داشتی مردم بگویند تو سخاوتمند هستی! سپس او را نیز به جهنّم می‌فرستند. 🔹در قیامت پرده‌ها کنار می‌رود و باطن اعمال و نیّت افراد آشکار می‌شود. در آن روز به بندگان گفته می‌شود: حجاب و پرده از مقابل شما برداشته شد و چشم‌های شما امروز تیزبین است. 🔸پس در قیامت، تظاهر و ریا از خلوص تشخیص داده می‌شود. عملی که رنگ خدایی داشته باشد، نورانی است و عمل بدون رنگ خدا، ظلمانی است. 🔹به‌دست آوردن خلوص بسیار مشکل است، مبارزه و کار و تمرین می‌خواهد. 🔹 ممکن است انسان در روز قیامت دریابد که اعمال او همراه با تظاهر و تعریف از خود بوده، یا برای رسیدن به ریاست و ثروت دنیا و در جهت ریاست‌طلبی بوده است. 🔹تمرین خلوص آن است که انسان در هر کاری خداوند را در نظر بگیرد و عملی که مطابق رضایت خداست را برای او به‌جا آورد. در این صورت به ازای عمل خود بیشترین ثواب را می‌برد. 🔹جامعۀ ما باید اقرار کند که شبانه روز تظاهر دارد. 🔸آقا و خانم! اگر عرفان می‌خواهید، خلوص داشته باشید و اگر می‌خواهید راه صد ساله را بپیمایید، خلوص داشته باشید و اگر می‌خواهید عمر و مال شما پربرکت باشد، خلوص داشته باشید و اگر می‌خواهید اولادتان پربرکت باشند، خلوص داشته باشید و غیر از این راهی نیست. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/b20568 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔺درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ دوم بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹 انسان باید با صفا و با صمیمیت و با صداقت باشد و هر عملی که به‌جا می‌آورد، رنگ خدا داشته باشد، یعنی با خلوص نیّت همراه گردد و تملّق و تظاهر و ریا، در کار نباشد. 🔹پیامبر اکرم«ص» فرمودند: ضربتى كه على«ع» درجنگ خندق به عمرو بن‌عبدود زد، افضل از عبادت جن و انس است. 🔹 این ارزش عمل، در اثر خلوص امام علی«سلام‌الله‌علیه» پدید آمده است. 🔹قرآن کریم می‌فرماید: «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‏ كَالَّذي يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِر» 🔹تملّق، چاپلوسی، تظاهر و ریا، گناهان بزرگی است و علاوه بر حبط عمل، ایمان انسان را از بین می‌برد. 🔹قرآن می‌فرماید: یا رسول الله! بگو تنها موعظۀ من اینست که خلوص داشته باشید: «قُلْ إِنَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى‏ وَ فُرادى‏ ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا» 🔸به عبارت دیگر قرآن می‌گوید: موعظه‌ای بالاتر و بهتر از خلوص ندارم. 🔹از جمله عواملی که به علم، مال و فعالیّت انسان بها می‌دهد و آن را پربرکت می‌کند، خلوص است. 🔹آنچه سبب می‌شود کار بی‌برکت و بی‌‌فایده شود و عاقبت نیکو نداشته باشد، تظاهر و ریا و به رُخ کشیدن برای دیگران است. 🔹تظاهر انصافاً ناپسند است و اثر عکس هم دارد، انسان را زمین می‌زند. هرچه تعریف از خود بیشتر شود، زمین خوردن انسان بیشتر و محتمل‌تر می‌شود. 🔹عمل همراه با تظاهر و خودنمایی نیز بی‌برکت است و بدون نتیجه و بدون ارزش خواهد ماند. خداوند هم چنین عملی را از انسان نمی‌پذید. 🔹از امام صادق«ع»روایت شده است که خداوند متعال می‌فرماید: «من شریک خوبی هستم، هرکس در انجام کاری دیگری را با من شریک کند، پس آن کار را به شریک واگذارمی‌کنم و هیچ عملی را جز با اخلاص نمی پذیرم». 🔹کسانی که پشت سر مردم حرف می‌زنند و غیبت می‌کنند، منافق و ریاکارند. امیرالمؤمنین«ع» می‌فرمایند: غیبت، نشانۀ منافق است. 🔹جلب نظر مشتری، با دروغ و فریب تظاهر محسوب می‌گردد. بدتر، آن است که در وقت خرید یک کالا برای آن عیب‌تراشی کند تا از قیمت آن بکاهد و در وقت فروش، عیوب آن را بپوشاند و با تعریف و تملّق، مشتری را برای خرید فریب دهد. 🔹رسول خدا«ص» می‌فرمایند: «هرکه قصد معامله و خرید و فروش دارد، باید از ابتلا به پنج خصلت خود را حفظ کند، وگرنه باید از خرید و فروش صرفنظر نماید؛ آن پنج خصلت عبارتند از: ربا، سوگند، پوشاندن و کتمان عیب کالا، تعریف و ستایش از کالا در هنگام فروش و بدگویی از کالا در وقت خرید». 🔹تأخیر در رسیدگی به پرونده‌ها، حوالۀ انجام کار به فردا و روزهای دیگر، کارشکنی در نتیجه‌گیری، منّت گذاشتن در پی انجام وظیفۀ عادی و نظایر آن، تظاهر است و باید اداره‌ها نباشد. 🔸همه جا محضر خداست، ما در محضر خدائیم، ادب حضور باید مراعات شود. 🔹ادب حضور اینست که ما اگر حرفی می‌زنیم برای خدا باشد و اگر کاری می‌کنیم برای خدا باشد و اگر خدمتی می‌کنیم برای خدا باشد و بالاخره اگر فکری داریم، ‌برای خدا باشد. فکر و گفتار و کردار ما برای خدا باشد. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/d77782 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ سوم بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹هرکسی به اندازۀ خلوصش، به خداوند تعالی تقرّب پیدا می‌کند و انسان مخلص که به خدای خویش نزدیک شده، از شرّ شیطان در امان است؛ زیرا شیطان حق ندارد به طرفش بیاید. 🔹در روایتی از پیغمبر اکرم«ص» می‌خوانیم: «إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّیاتِ وَ إِنَّمَا لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى»؛ یعنی اعمال انسان متوقف بر خلوص و قصد قربت اوست. هرکس برای خدا کار کند، معلوم است که پاداشش خداست و هرکه برای غیر خدا کار کند، پاداشش همان غیر خداست. 🔹گناه ریا، در سرحد شرک است. علاوه بر اینکه عمل را باطل می‌کند، گناه آن در سرحد شرک است. 🔹خلوص به اقسامی ‌منقسم می‌شود. برخی از آن اقسام عبارتند از: 🔸قسم اوّل؛ خلوص در عبادت: بر اساس قسم اوّل خلوص، عبادتی که انسان انجام می‌دهد، مانند نماز، روزه، خمس، زکات، حج، جهاد و امثال اینها، باید خالصانه و فقط برای خدا باشد. 🔸 قسم دوّم؛ خلوص خانوادگی: خلوص در خانه به این معناست که خانم برای خدا شوهرداری، بچه‌داری و خانه‌داری کند؛ مرد هم در ادارۀ خانه کوشا باشد و بالاخره رفاه همسر و فرزندان را تأمین کند. به این خانواده، خانوادۀ خالص می‌گویند که در پی خلوص نشاط و شادابی هم خواهند داشت. 🔹اما اگر خلوص در روابط خانوادگی حاکم نباشد، زحمات زن و شوهر، ذره‌ای ارزش ندارد، کارهای آنها برکت ندارد و در آن خانه اختلاف زیاد می‌شود. 🔹اگر کسی اهل عفو و گذشت و صفح و غفران نباشد، زندگی را برای خودش می‌خواهد، نه برای همسر و فرزندان، و این از انسانیت به دور است. انسانیت اینست که زندگی را برای دیگری بخواهد. 🔸قسم سوّم؛ خلوص اجتماعی: معنای خلوص اجتماعی آن است که انسان برای خدا، به خلق خدا خدمت کند. 🔹یک جملۀ مهم و آموزنده در روایات آمده است که معنا و مفهوم آن در یش از صد روایت تکرار شده است. در یکی از آن روایات از زبان امیرالمؤمنین«ع» می‌خوانیم: خودت را ميزان بين خود و ديگران قرار بده؛ بنابراين آنچه براى خود دوست دارى، براى ديگران هم دوست بدار، و هرچه براى خود نمى‏خواهى براى ديگران هم نخواه. 🔹خلوص اجتماعی یعنی اینکه همه در جامعه یار و یاور یکدیگر باشند. همه باید در اجتماع امین یکدیگر باشند. 🔹وقتی خلوص و خیرخواهی در معاشرت و در معاملات نباشد، جامعه دچار ناامنی خواهد شد و هیچ کس به دیگری اطمینان ندارد، مردم همدیگر را امین نمی‌دانند، اکثر جنس‌ها نامرغوب است، غِشّ در معامله فراوان است، گران‌فروشی زیاد است و بالاخره در اداره‌ها کارشکنی می‌شود. وقتی فساد اداری و فساد اجتماعی و فساد اقتصادی در جامعه باشد، چطور می‌توانیم بگوییم افراد آن جامعه خلوص دارند؟! 🔸قسم چهارم؛ خلوص سیاسی: همه باید سیاست‌مدار باشند، فهم سیاسی داشته باشند و مواظب باشند که فریب نخورند. 🔹سیاست فعلاً به آنجا رسیده که بعضی روزنامه‌ها،‌ فحش‌نامه است؛ برخی رسانه‌ها و سایت‌ها، تهمت‌نامه است؛ جوان‌ها به بزرگ‌ترها جسارت می‌کنند و بالاخره به دیگران توهین می‌کنند. این سیاست بازی است و خلوص در این سیاست نیست. 🔹تحمیل عقیده به دیگران، آن هم به زور و با فحش و تهمت و آبروریزی، سیاست نیست. اینکه به نام سیاست آبروی دیگران را می‌برند، چه سیاستی است؟! این سیاستی است که در آن خلوص نیست. 🔸قسم پنجم؛ خلوص در کار و فعالیّت: معنای این قسم از خلوص آن است که محصول کار و فعالیّت انسان باید محکم و مستحکم و بدون سرهم‌بندی باشد. 🔹اگر کالای خریداری شده، زود خراب شود، اگر در امور ساختمانی سرهم‌بندی شود و در اثر کار معیوب در لوله‌کشی، برق ساختمان و نظایر آن خسارت حاصل شود، معلوم می‌شود افراد سازنده در کار خود خلوص ندارند. 🔹بعضی اوقات یک سرهم‌بندی موجب می‌شود که یک ساختمان به طور کلی تخریب شود و خسارت‌های جانی و مالی غیر قابل جبران بر جای بگذارد. 🔹سرهم‌بندی یعنی دزدی، سرهم‌بندی یعنی کلاه گذاشتن سر مردم، سرهم‌بندی یعنی پول گرفتن و کار نکردن، سرهم‌بندی یعنی مردم را فریب دادن؛ و این سرهم‌بندی در بعضی از اداره‌ها، بازارها و در بین بعضی از صاحبان حرف و مشاغل، به‌خصوص امور ساختمانی هست. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/z12533 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ چهارم بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹از نظر علمای علم اخلاق، فضیلت خلوص، زیربنایی است؛ اگر در اعمال باشد، ذره،‌ دریا می‌شود و کاه، کوه می‌شود و اگر نباشد؛ دریا، ذره می‌شود و کوه، کاه می‌شود، گردوی پوچ می‌شود. اگر دل برای خدا خالص نباشد، شرک است. اگر ما رنگ خلوص نداشته باشیم، شیطان ما را می‌شناسد و ما را می‌برد. 🔹تحصیل فضیلت خلوص تا رسیدن به جایگاهی که خلوص به اعمال بخورد و گفتار و کردار انسان صددرصد خدایی شود، مشکل است. از آن مشکل‌تر، آن است که خلوص به دل بخورد و ما موحّد شویم، خلوص به خود ما بخورد و ما اهل عالم ملکوت شویم. به قول قرآن رنگ خدا پیدا کنیم. 🔹آیت‌الله العظمی بروجردی«رحمت‌الله‌علیه»، مرد مخلصی بود؛ اما همین مرد بزرگ، دم مرگ یک روایت می‌‌خواندند و گریه می‌کردند: «أَخْلِصِ الْعَمَلَ فَإِنَّ النَّاقِدَ بَصِيرٌ»؛ عمل را خالص کن، زیرا آنکه مراقب توست، خیلی بیناست، به قول عوام، مو را از ماست می‌کشد. 🔸جملۀ ایشان یک پند و پیام برای ماست. باید مواظب باشیم که اولاً به اعمال، گفتار و کردارمان به غیر از خدا، رنگی نخورد تا کم کم به آنجا برسد که در دل ما چیزی یا کسی جز خدا نباشد. دل ما درب داشته باشد، دربان داشته باشد و روی همه بسته باشد و فقط برای خدا باز باشد. 🔹حیف نیست که شیطان در این دل دخالت کند؟ حیف نیست که صفات رذیله در دل رسوخ کرده باشد؟ حیف نیست که غیر از خداوند در دل باشد؟ معلوم است کسی که مواظبت نکند و غیر از خدا در دلش راه یابد، نه تنها دل او عرش خدا نیست، بلکه هیزم جهنّم در دلش آتش می‌گیرد. 🔹سورۀ ماعون، آیات پرمحتوا و درس‌آموزی دارد. در آخر سوره، به نکتۀ دقیقی راجع به ریا و محرومیّت از فضیلت خلوص اشاره شده است. 🔸می‌فرماید: «الَّذینَ هُمْ یراؤُنَ»؛ وای به کسی که با خدا و با مردم رابطه دارد، اما رنگ خدا ندارد و ریاکار است؛ نماز جماعت می‌خواند، اما ریا دارد، اگر نماز شب بخواند هم خالصانه نیست، ریا دارد. 🔹روش همۀ اهل‌بیت«ع» چنین بوده است که در دل شب و مخفیانه به نیازمندان کمک می‌کرده‌اند. حتی از کمک به مخالفان و غیر شیعیان نیز دریغ نداشته‌اند، بدون اینکه خود آن افراد بفهمند از چه کسی کمک گرفته‌اند. 🔸در حالات امام سجاد«ع» از زبان فرزندشان امام باقر«ع» می‌خوانیم که ایشان شب‌ها و در تاريكی از خانه خارج می‌شدند. انبانی از دينار و درهم یا کیسه‌هایی حاوی خوراكى يا هيزم بر دوش خود حمل مى‏كردند. وقتی به در خانه‏اى مى‏رسيدند، آن را مى‏كوبيدند و به هركه از آن بيرون مى‏آمد چيزى مى‏دادند. آن حضرت هنگام کمک به فقرا روى خود را مى‏پوشاندند تا شناخته نشوند. بعد از رحلت ایشان، آن نیازمندان از کمک‌های امام«ع» محروم ماندند و تازه فهمیدند که ایشان امام سجاد«ع» بوده‌اند. 🔹کسی که می‌خواهد با جوانمردی و با اخلاص به فقرا کمک کند، باید به روش ائمۀ طاهرین«ع» کمک او مخفیانه باشد و هیچ کس حتی همسرش از آن با خبر نگردد. 🔹قرآن کریم در سورۀ مبارکه انسان، جلوه‌ای از ایثار خالصانۀ اهل‌بیت«ع» را به نمایش گذاشته است. آن سوره حاوی برخی فضائل اهل‌بیت«ع» است و تعریف‌های والایی از ایشان در آن سوره آمده است. ایثار آن خانواده، چون رنگ خلوص داشته، یک سوره با آن محتوا برای آن نازل شده است. نزول این سوره و اشاره به این حکایت آموزنده در آن، به خاطر آن است که ما پند بگیریم و هر کاری می‌کنیم برای خدا باشد و در کارهایمان هیچ چیز و هیچ کس جز خدا نباشد. 🔸از شما تقاضا دارم که خودتان را فریب ندهید و خیال نکنید که خلوص دارید. حضرت امام خمینی«قدّس‌سرّه» بعضی اوقات به ما سفارش می‌کردند و می‌فرمودند: «چهل سال خون جگر می‌خواهد تا انسان بتواند درخت رذالت ریا و تظاهر را از دل بکَند». این خیلی مشکل است، اما بدانید که خیلی لازم است و باید روی آن کار کنیم. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/f04406 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸فضیلت دوازدهم؛ خلوص، جلسۀ پنجم بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹بحث این جلسۀ اخلاق، که یک بحث عرفانی است راجع به نیّت و انگیزۀ انسان در رفتار و گفتار و ارتباط آن با خلوص است. به عبارت دیگر، در این مبحث، خلوص به اعتبار نیّت و انگیزه یا هدف بررسی می‌گردد. 🔹خلوص، از دو جهت قابل نگرش است؛ جهت اوّل مربوط به «نیّت» است که حتماً باید برای خداوند متعال باشد. جهت دوّم، «هدف» یا «انگیزۀ» انجام عمل است که در کنار نیّت بوده، می‌تواند صددرصد الهی نباشد. 🔹الزاماً نیّت و انگیزه یکسان نیستند و ممکن است نیّت انسان چیزى و انگیزۀ او چیز دیگری باشد. پرواضح است كه‏ بهترین صورت براى خلوص انسان، صورتى است كه نیّت و انگیزه، هردو الهى باشد و غیر خداوند در آن راه نیابد. 🔹اهدافی که راجع به گفتار و کردار و عبادات داریم، به هفت قسم یا هفت مرتبه منقسم می‌شوند. 🔸مرتبۀ اوّل، انجام عمل با نیّت الهی و با هدف رسیدن به سعادت دنیوی است. مثلاً عموم مردم عبادت می‌کنند و عبادتشان برای اینست که به دنیا برسند. نزد اهل دل، پست‌ترینِ عبادات، عبادتی است که در آن، هدف یا انگیزۀ عمل، دنیا باشد. 🔸مرتبۀ دوّم که برای اکثر مردم وجود دارد، انجام عمل برای رستگاری در آخرت است. اعمال صالح به‌جا می‌آورند که به بهشت و نعمت‌های آن برسند یا برای دوری از جهنّم و ترس از عذاب، گناه نمی‌کنند. این مرتبه نیز با نیّت الهی است و خوب است، اما از منظر اهل دل خیلی نازل است. 🔸مرتبۀ سوم، برای تجسّم عمل است. هر عملی انسان انجام دهد، تجسّم آن را در دنیا و آخرت خواهد دید. هویّت و شخصیّتی که انسان در دنیا یا در آخرت دارد، متناسب با صفات و اعمال اوست. انگیزۀ برخی از افراد از عبادت و انجام اعمال نیکو، برخورداری از تجسّم نیکو و هویّت انسانی در هر دو جهان است. چنانکه با هدف دوری از تجسّم بد و هویّت حیوانی، از ارتکاب گناه و انجام اعمال ناپسند خودداری می‌کنند. 🔸مرتبۀ چهارم، حیا از خداوند است. در این مرتبه، انسان گناه نمی‌کند یا به واجبات اهمیت می‌دهد، برای اینکه از خدا حیا کرده، ادب حضور را مراعات می‌نماید. انسان باحیا و مؤدب در این مرتبه از خلوص، کاری به دنیا و آخرت و بهشت و جهنم ندارد، به راستی عابد و زاهد است و به راستی عمل صالح انجام می‌دهد، برای اینکه آدم با حیایی است. 🔸مرتبۀ پنجم، مقام شکر و وفا است. بعضی اوقات انسان چون باوفاست، نماز شب می‌خواند. برای اینکه شکر نعمت‌های خدا را به‌جا آورد، نماز اول وقت می‌خواند و به دیگران کمک می‌کند، چون می‌داند که اموالش را خدا به او داده است. 🔹به پیغمبر اکرم«ص» گفتند: یا رسول الله! چرا اینقدر عبادت می‌کنی؟! جواب دادند: خدا این همه نعمت به من داده است، آیا من نباید شکر نعمت کنم؟! 🔸مرتبۀ ششم، مرتبۀ محبت و عشق است. کسی که محبت خدا در دلش نشسته است و عشق به معبود سر تا پایش را فراگرفته، معلوم است که بالاترین لذتش اینست که نماز بخواند. 🔹این مقامات را باید خدا بدهد و خود انسان نمی‌تواند به تنهایی کسب بکند. بله، مقدماتش را خود می‌تواند تهیه کند، اما اینکه به راستی بخواهد عشق خدا در دلش برافروخته شود و قلبش از محبت خدا آتش گرفته باشد، این را باید خدا بدهد. 🔸مرتبۀ هفتم، مقام عنداللّهی است. یعنی انسان مخلص، با نیّت الهی و با انگیزۀ رسیدن به مقام عنداللّهی به انجام عمل نیکو و شایسته می‌پردازد. 🔹این مرتبه، والاترينِ مراتب و درجات اخلاص است که معمولاً نصيب افراد عادی نمی‌شود و مختص به اهل‌بیت«ع» است. البته بزرگانی که تالی تلو معصوم هستند نیز گاهی به این مرتبه راه می‌یابند. 🔹محرّک، انگیزه و هدف اصلی هر عمل و عبادتی، در اين مرتبه از اخلاص، تنها و تنها خود خداوند سبحان است و هيچ چيز و هيچ‌کس جز او در انگیزۀ انسان راه نخواهد یافت. 🔹قرآن کریم مصداق مقام عنداللهی را امام حسین«ع» می‌داند. امام حسین«ع» در روز عاشورا هرچه داشت، در راه خداوند نثار کرد و هدف ایشان فقط و فقط خدا بود. 🔸ما باید بدانیم که اصلاً خلق شده‌ایم برای رسیدن به همین مقام‌ها تا اینکه به خدا برسیم. انسان خلیفة الله است. ما به دنیا آمده‌ایم تا راه را بپیماییم و به مقام عنداللّهی برسیم. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/n92710 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

📝پيام مرجع عاليقدر حضرت آيت‌الله العظمى مظاهرى«مدّظلّه» به مناسبت ارتحال عالم وارسته و عارف حضرت آيت‌الله ناصرى«قدّس‌سرّه» بسم الله الرحمن الرحيم انا لله و انا اليه راجعون ▪️ارتحال عالم وارسته و جليل القدر حضرت آيت‌الله آقاى حاج شيخ محمد ناصرى«قدّس‌سرّه» موجب كمال تأسف و تأثر گرديد. ▪️اين عالم پارسا براى حوزۀ علميۀ اصفهان، مدّرسى عاليقدر و استاد اخلاقى نافذ و مهربان و براى عموم مردم و ارادتمندان ايشان، اسوه‌اى عامل در تقوا و تهذيب و براى سالكان طريق، راهنمايى دلسوز در پيمودن راه تزكيه نفس و سلوك الى الله بودند و اكنون خلأ وجودى اين عالم عارف، خسارتى بزرگ براى همه ماست. ▪️مقام اخلاص و صفاى نفس و ارادت و دلباختگى زايد الوصف ايشان به قطب عالم امكان حضرت بقية‌الله الأعظم ارواح العالمين له الفداء بى‌شك در كارنامۀ حيات پربركت اين عالم ربّانى، درسى ماندگار براى همۀ حوزويان و سربازان حضرت ولىّ عصر«عليه آلاف التحية و السلام» است و اينك نيز مايۀ علوّ درجۀ ايشان در حضور پرورگار مهربان است. ▪️مردم شريف و با ايمان اصفهان كه ساليان متمادى از محضر پرفيض ِدروس اخلاق و معرفت ايشان بهره‌مند بوده‌اند، بى‌ترديد در تجليل از مقام والاى ايشان نيز حضورى چشمگير خواهند داشت. ▪️اين مصيبت را به پيشگاه حضرت ولى الله الأعظم«عجل‌الله‌فرجه‌الشريف» و به حوزۀ علميۀ اصفهان و همۀ شاگردان و ارادتمندان و تربيت يافتگان علمى و عملى اين عالم واصل و به بيت شريف ايشان خصوصاً آقازادگان مكرّم و گراميشان تسليت و تعزيت عرض مى‌كنم و از خداوند متعال علوّ درجات اين عالم متقى و حشر و نشر ايشان با ارواح مطهّر حضرات اولياء طاهرين و معصومين«صلوات‌الله‌عليهم‌اجمعين» را مسألت كرده و اميد است حضرت حقّ تعالى اين مصيبت را به لطف و كرم عميم خود جبران فرمايد. ولا حول ولا قوّة الّا بالله العلى العظيم. حسين المظاهرى ٢٨/محرم الحرام /١٤٤٤ ١٤٠١/٦/٤ #پيام 🆔 @almazaheri