eitaa logo
میقات‌القرآن
2.1هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
444 ویدیو
142 فایل
✅ کانال رسمی مؤسسه فرهنگی «میقات‌القرآن» سایت: almiqat.com تلگرام: t.me/almiqat سروش: sapp.ir/almiqat ایتا: eitaa.com/almiqat ارتباط با ما: @almiqat_admin پخش زنده: almiqat.com/live
مشاهده در ایتا
دانلود
❓پرسش: از امام صادق(ع) روایت شده که می‌فرمایند: آیا دین غیر از محبت ما اهل‌بیت است؟ سوالم اینجاست که طبیعتا حضرت این حدیث را در زمانی فرموده که دوست داشتن امام صادق(ع) از گرفتن آتش در کف دست سخت‌تر بوده. به نظر شما ترجمه امروزی این حدیث چیست؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ این مطلب به زمان خاصی ارتباط ندارد و متعلق به تمام اعصار و قرون می‌باشد. چرا که حدیث پیامبر(ص) که به یادگار گذاشتن قرآن و عترت در بین مسلمانان بوده است، این مطلب را اثبات می‌کند که متدینین واقعی کسانی هستند که کتاب آسمانی آنها قرآن کریم است و به عترت پیامبر(ص) و اهل‌بیت آن حضرت که در واقع امامان معصوم(ع) و حضرت صدیقه طاهره(س) می‌باشند، چنگ زده و لحظه‌ای از اینها جدا نمی‌شوند. اما متاسفانه در دوران کنونی افراد بسیار زیادی هستند که در قالب تسنن از عترت پیغمبر(ص) دوری کرده و فقط کتاب خدا را انتخاب کرده‌اند که حسب حدیث شریف، اینها متدینین واقعی نیستند. 🆔 @almiqat
❓پرسش: احادیث و روایات زیادی در مورد خواص آیات قرآن و یا اذکاری خاص به منظور درمان برخی بیماری‌ها مطرح شده است. اگر این آیات و اذکار (مثل روایتی معتبر از تفسیر نمونه ذیل ۳ آیه آخر سوره حشر که در روایت آمده که این آیات، درمان هر دردی است به جز مرگ) چنین خواصی دارند، پس چرا این همه سرطانی و... داریم؟ و چرا وقتی چنین روایتی را مطرح می‌کنیم، باید مسخره‌مان کنند؟؟! ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ ۱- اصولا ادعیه زمانی برای انسان کارساز است که کار از کار نگذشته باشد و زمانی که کار از کار گذشته باشد، فقط معجزه می‌تواند مورد فوق را به حالت اول برگرداند و معجزه هم در همه جا و برای همه کس انجام نمی‌شود. در مورد دعا باید دقت داشت که مانند نخی است که دو سر دارد. یک سر آن در دست ما و سر دیگر در دست خدای تعالی است. یعنی ما باید تلاش و سعی خودمان را بکنیم (مثلا هنگام بیماری، وظیفه مراجعه به پزشک را انجام دهیم) و در کنار آن دعا کنیم تا ان‌شاءالله دعای ما مستجاب شود. ولی بعضی از اوقات است که استجابت آن دعا به صلاح ما نیست، لذا هر چه تلاش هم کنیم به اجابت آن دعا نخواهیم رسید. ۲- اما در مورد احادیثی که راجع به خواص بعضی از ادعیه ذکر کرده‌اند، پس از اینکه به معتبر بودن آنها واقف شدیم، باید بدانیم که آنها نیز مشمول همین قاعده‌ای هستند که خدمتتان عرض کردیم. یعنی صرف خواندن آن دعا، گاهی باعث شفای مریض و یا برآورده شدن حاجت می‌شود و گاهی هم نمی‌شود. باید دقت داشته باشیم که پروردگار متعال نیز در این زمینه مصلحتی برای ما در نظر گرفته است. پس اگر دعایی خواندیم و اثری از آن ندیدیم، اولا قطعا در جای دیگری پاداش آن را از نظر مادی و معنوی خواهیم دید و ثانیا باید بدانیم چون پروردگار متعال خواهان خوبی و خیر برای ماست، پس مصلحت نبوده است که این کار به نتیجه برسد. ۳- اما در مورد مسخره کردن، این امر سابقه طولانی دارد که هر امتی در زمان هر پیغمبری بالاخره آن پیامبر را هم مسخره می‌کردند، حتی معجزات آنها را هم سحر و جادو دانسته و مورد تمسخر قرار می‌دادند. پس شما نباید از مورد تمسخر واقع شدن هراسی داشته باشید. 🆔 @almiqat
❓پرسش: چرا (طبق اصول اعتقادی) گفته می‌شود بين خالق و مخلوق هيچ وجه اشتراکی وجود ندارد؟ وقتی خدا در آخرت به ما عمر بی‌نهايت می‌دهد، آیا اين جاودانگی وجه اشتراک نیست؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ همين كه خداوند متعال جاودانگی را به كسی اعطا می‌كند، اين اعطا كردن را «خَلق» می‌نامند. پس وقتی كه خلق شد، ديگر ازلی و ابدی نيست و نامحدود نمی‌باشد، بلكه باز هم مخلوق و محدود است. يعنی اينكه جاودانه می‎شود، ولی جاودانگی‎اش افساری دارد كه به دست خالقش می‎باشد. حال ببينيد اين جاودانگی با جاودانگی‎ای كه به هيچ كجا وابستگی ندارد با هم مساوی هستند و با هم مشترك می‎باشند؟ مسلما چنين نخواهد بود. مطلبی كه در پايان فرموده‌ايد نيز می‎تواند به اين صورت صحيح باشد كه ما عالميم و خدا هم عالم است، علم ما اكتسابی و موهبتی و محدود است و نيز قائم به غير است، لكن علم پروردگار هيچكدام از اينها نيست، بلكه بالاستقلاله عالم است و علمش نامحدود است. پس اشتراك ما با پروردگار در بعضی از صفات فقط در واژه و لفظ می‎باشد، نه در چيز ديگر. 🆔 @almiqat
❓پرسش: منظور از محکمات و متشابهات دین چیست؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ اصولا این دو واژه درباره قرآن کریم به کار می‌روند و در غیر از آن دارای معنا و مفهوم صحیحی نمی‌باشند، مگر اینکه بخواهیم به صورت مَجاز درباره‌ آن صحبت کرده باشیم. اما درباره قرآن، باید دانست آیات قرآن کریم بر اساس آیه ۷ سوره مبارکه آل‌عمران به دو دسته تقسیم می‌شوند: ۱- آیات محکم ۲- آیات متشابه. آیات محکم آیاتی هستند که با ابزارهای لازم مانند آگاهی به ادبیات عرب، دانستن شأن نزول، مطالعه تاریخ اسلام و رجوع به لغت و دریافت معانی آن، برای انسان قابل فهم می‌باشند. اگرچه بیان پیامبر(ص) و معصومین(ع) نیز در این زمینه بی‌تأثیر نیست. آیات متشابه آیاتی هستند که با ابزارهای لازم که در بالا ذکر شد قابل فهم برای همگان نیستند، بلکه فقط برای افرادی که خداوند متعال از آنان تعبیر به «اوتوا العلم» نموده است قابل فهم می‌باشند و این افراد حسب روایات فقط پیامبر اعظم(ص) و ائمه معصومین(ع) می‌باشند. آیات متشابه مانند: حروف مقطعه و نیز آیاتی که در ظاهر امر قابل فهم نیستند، مانند «وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ، إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ» یا مانند آیه نور در سوره مبارکه نور که پس از رجوع به معصومین(ع) -اگر در این باب توضیحی داشته باشند- انسان متوجه می‌شود که منظور از این آیه چیست. در مورد غیر قرآن، اصولا این دو واژه بدین معنا هستند که مسائلی را که بسیار واضح و بدیهی است را محکم و آنهایی که دارای ابهاماتی می‌باشند و دارای اختلافی بین علما هستند را متشابه گویند. 🆔 @almiqat
❓پرسش: آیا حضرت آدم(ع) در مسئله خروج از بهشت، دچار گناه شد که زودتر به زمین فرستاده شد؟ یا ترک اولی کرد؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ غرض از خلقت انسان و پدر او که حضرت آدم(ع) می‌باشد، همانا بودن در روی کره خاکی بوده و حسب آیات قرآن کریم در سوره اعراف و سور دیگر، اگر چنانچه حضرت آدم(ع) از آن درخت میوه تناول نمی‌کرد، باز هم بر روی کره خاکی قدم می‌گذاشت، چرا که باید او و نسل او تا قیامت مورد امتحانات و آزمایشات در این کره خاکی قرار می‌گرفت و آیات قرآن نیز همین مطلب را در سوری که عرض کردیم به وضوح بیان فرموده است. پس حضرت آدم(ع) از بهشت اخراج نشده است، چرا که هیچ جای قرآن کریم این مطلب را نمی‌فرماید. بلکه هبوط نموده است و خوردن از آن میوه فقط در آمدن آن حضرت به کره خاکی تسریع نموده است. اما ترک اولی آن بزرگوار در آنجا است که بین دو امر نخوردن و خوردن (که در اختیار آن حضرت بود) قرار گرفته بود که امر اول خوب‌تر و دومی عمل خوب بود. لکن حضرت عمل خوب را انجام داد و عمل خوب‌تر را انجام نداد. جهت اطلاع بیشتر در این باره، می‌توانید به جلسات سخنرانی جناب استاد مخملباف با موضوع «عصمت حضرت آدم(ع)» رجوع نمایید. لینک زیر: almiqat.com/Speech/Subjects/2/19
❓پرسش: چرا در اسلام یک مرد می‌تواند با ۴ زن ازدواج کرده و بعد از آن صیغه هم بنماید، ولی زن نمی‌تواند؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ در خیلی جاها بین مرد و زن در اساس خلقت تفاوت بوده و هست. مثلاً زن بچه به دنیا می‌آورد ولی مرد نمی‌تواند این کار را انجام دهد. زن نفقه می‌گیرد ولی مرد حق گرفتن نفقه ندارد. زن به مخارج زندگی کاری ندارد ولی مرد باید نسبت به مخارج زندگی و نان‌خورهای خود متعهد باشد. زن مهریه می‌گیرد ولی مرد مهریه می‌دهد. زن در طول ماه هفت روز (حدوداً) بعضی از عبادات مانند نماز و روزه امثالهم را واجب است که انجام ندهد، لکن بر مرد در هر زمان و مکانی واجب است اعمال عبادی خود را انجام دهد و ده‌ها تفاوت دیگر. اما این که فرمودید مردی چهار زن و بیشتر از آن را به صورت موقت می‌تواند داشته باشد، بفرمایید شما چند نفر را سراغ دارید که چهار زن داشته و بیشتر از آن را هم به صورت موقت داشته باشد؟ اگر اسلام به مردان چنین اجازه‌ای داده است، باید دانست که صرف اجازه، دلیل بر انجام کار نیست. مثلاً اسلام به شما اجازه داده است که حج به‌جا بیاورید و بسیار برای آن فضیلت قائل شده است. اما در کنار آن بیان کرده است که اگر می‌خواهید این کار را انجام دهید، ببینید که مستطیع هستید یا نه. یعنی استطاعت (توانایی) آن را دارید یا نه. پس اگر در هر کاری به انسان اجازه داده شد که می‌تواند آن کار را انجام دهد، دلیل بر این نیست که انسان باید حتما آن کار را انجام بدهد. مثلاً به من و شما اجازه داده شده است غذا بخوریم. حال می‌توانیم آنقدر غذا بخوریم که نفس کشیدن برایمان مشکل شود! و اگر به شما بگویند چرا اینقدر خورده‌اید که نتوانید نفس بکشید، آیا شما در جواب خواهید گفت: چون اسلام به ما اجازه غذا خوردن داده بود اینقدر غذا خوردیم؟! مسلما خیر. پس دوست عزیز، هر اجازه‌ای در هر چیزی، دلیل بر واجب بودن آن چیز و اینکه باید حتماً آن کار انجام بشود، نیست. ضمنا در این زمینه می‌توانید به صوت جلسات سخنرانی مبحث «درباره ازدواج»، به‌ویژه جلسات ۵ تا ۱۰ (با موضوع عقد موقت) مراجعه نمایید. 🎧 صوت این مبحث 👈 almiqat.com/Speech/Subjects/2/8 🆔 @almiqat
❓پرسش: چگونه می‌توانيم با خواندن يك حدبث، معتبر يا غيرمعتبر بودن آن را درك كنيم؟ و آيا تمامی احاديث ورواياتی كه از طريق مرحوم علامه مجلسی(ره) نقل شده، معتبر است؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ در جواب بخش اول باید گفت راه‌حل این کار بسیار ساده است، چرا که خود ائمه طاهرین-سلام‌الله علیهم اجمعین- فرموده‌اند احادیث باید منطبق با قرآن کریم و عقل باشند و اگر منطبق نبودند، آنها را کنار بگذارید. البته انطباق احادیث با آیات کار افرادی است که کاملا به قرآن احاطه داشته و معانی آن را به‌خوبی می‌فهمند. همچنین باید برای درک یک مطلب در بین روایات، همیشه به مجموع احادیث و روایات رجوع کنیم، والا رجوع به یک حدیث تنها قطعا ما را با مشکل مواجه خواهد کرد (البته احادیث و روایات مربوط به آن موضوع). اما در مورد مرحوم علامه مجلسی(ره)، ایشان تا حدود زیادی خودشان به معتبر یا غیرمعتبر بودن احادیث در کتاب بحار اشاره نموده‌اند و کار را ساده کرده‌اند و با آن مقداری هم که باقی مانده و ایشان فرصت نکرده‌اند به ما معرفی کنند، طبق بند اول عمل می‌کنیم. 🆔 @almiqat
❓پرسش: چرا دشمنان پیامبر و ائمه -علیهم‌السلام- را نفرین می‌کنیم؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ در مورد اينكه مسلمانان آيا بايد كسی را لعن كنند يا نه، اگر اعتقاد به احكام الهی داشته باشيم خواهيم ديد كه قرآن كريم هر كس كه خدا و رسولش را آزار و اذيت نمايد او را مورد لعن و نفرين قرار داده است و از ما نيز خواسته است كه آنها را لعنت كنيم. إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا - بى‌‏گمان كسانى كه خدا و پيامبر او را آزار می‌‏رسانند خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت كرده و برايشان عذابى خفت‌‏آور آماده ساخته است (احزاب/۵۷) همچنین در قرآن كريم از شجره‌ای به نام شجره ملعونه نام برده شده است كه بايد تحقيق كرد كه آن شجره چه طايفه‌ای می‌باشد. اما نتيجه‎ای كه می‌گيريم اين است كه ما به عنوان مسلمان وظيفه داريم نسبت به دوستان خدا و رسول و اهل‌بيت او -علیهم‌السلام- دوستی نموده و نسبت به دشمنان آنان و كسانی كه آنها را مورد آزار و اذيت قرار داده‌اند، تبری (بيزاری) بجوييم و اين مطلب جزئی از اعمال عبادی يك مسلمان محسوب می‌شود. 🆔 @almiqat
❓پرسش: سلام برای شادی باید چه کار کنیم؟ چه کنیم که همیشه غمگین و بی‌حوصله نباشیم؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ برای شاد شدن باید کارهایی که اشاره می‌کنیم را انجام دهید. به طور مثال: ورزش کردن، به مکان‌های تفریحی مانند پارک‌ها رفتن، مسافرت کردن به جاهای خوب، کتاب‌های داستانی خوب را خواندن (البته باید داستان‌ها به گونه‌ای باشد که نتیجه‌گیری غمناکی از آن نشده باشد) و با دوستان شاد و مفرح و متدین رفت و آمد کردن. همچنین می‌توانید به مبحث «عوامل شادی در اسلام» که در این زمینه مفصل صحبت کرده‌ایم نیز مراجعه کنید. لینک زیر: almiqat.com/Speech/Subjects/2/9
❓پرسش: آیا انجام دادن کارهای مهم در روزی که قمر در عقرب است، صحیح است؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ حضرت امیرالمؤمنین(ع) در نهج‌‌البلاغه چنین مطالبی را مردود شمرده‌اند و در جواب شخصی فرموده‌اند: «توکل بر خدا کن و بسم‌الله بگو و کاری را که باید انجام بدهی و صحیح می‌باشد را انجام بده». اصولاً مسائلی از قبیل قمر در عقرب و امثالهم پایه و اساس درستی در اسلام نداشته و ندارند و انسان باید وظایفی را که خداوند بر او محول کرده، با نام و یاد او و برای تقرب یافتن به او انجام داده و از نواهی او جداً پرهیز نماید. 🆔 @almiqat
❓پرسش: آیا برای ضرب‌المثل «رطب خورده منع رطب کی کند»، سند روایی معتبر هم داریم؟ ✍️ پاسخ: باسمه تعالی؛ در این زمینه قرآن کریم می‌فرماید «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ»، یعنی ای مؤمنان چرا چیزی را می‌گویید که خود بدان عمل نمی‌کنید؟! در این زمینه آیات دیگر و روایات بسیار فراوانی داریم که انسان باید چیزی را که به دیگران می‌گوید، خود نیز بدان عمل کند و اگر می‌خواهد دیگران کاری را انجام ندهند، اگرچه آن کار از محرمات و مکروهات نیز نباشد، برای تاثیر در آن فرد باید خود نیز در آن زمانی که می‌خواهد آن را نهی کند، آن فعل را انجام ندهد. یا اگر مثلا می‌خواهد به دیگران بگوید عملی را انجام دهند، حتی اگر خودش به آن کار عمل نکرده یا ضعیف عمل کرده است، لااقل باید بگوید «ما همه با هم باید به آن عمل کنیم» (یعنی هم گوینده و هم مخاطبین او)، نه اینکه چون خودمان عمل نکرده یا ضعیف عمل کرده‌ایم، کلا مطرح کردن و بیان آن را کنار بگذاریم. 🆔 @almiqat