نتيجه‌توجه‌به‌عهدخـدا چنين كسی غير از پروردگارش ديگر هيچ هم و غمى ندارد، و به هیچ چيز ديگر نمى‌پردازد. و لكن اگر آدمى در زندگى دنيا با اختلاف جهات، و تشتت اطراف، و انحاء آن، و اينكه اين زندگى را تنها به نيكان اختصاص نداده‌اند، بلكه مؤمن و كافر در آن مشتركند، در نظر بگيريم، خواهيم ديد كه اين زندگى به حسب حقيقت و باطن، و از نظر علم به خداى تعالى، و جهل به او، مختلف است، آن كس كه عارف به مقام پروردگار خويش است، وقتی خود را با زندگى دنيا كه همه رقم كدورت‌ها، و انواع ناملايمات و گرفتاري‌ها دارد، مقايسه كند، و در نظر بگيرد: كه اين زندگى آميخته‌اى از مرگ و حيات، و سلامتی و بيمارى، و فقر و توانگرى، و راحت و تعب، و و جدان و فقدان است، و نيز در نظر بگيرد: كه همه اين دنيا چه آن مقدارش كه در خود انسان است، و چه آنها كه در خارج از ذات آدمى است، مملوك پروردگار اوست، و هيچ موجودى از اين دنيا استقلال در خودش و در هيچ چيز ندارد، بلكه همه از آن كسی است كه نزد وى به غیر از حسن و بهاء و جمال و خير آن هم به آن معنايى از جمال و خير كه لايق عزت و جلال او باشد وجود ندارد، و از ناحيه او به جز جميل و خير صادر نمی‌شود آن وقت مى‌فهمد كه هيچ چيزى در عالم مكروه نيست، تا از آن بدش آيد، و هيچ مخوفى نيست، تا از آن بترسد، و هيچ مهيبی نيست، تا از آن به دلهره بيفتد، و هيچ محذورى نيست تا از آن بر حذر شود. بلكه با چنين نظر و ديدى، مى‌بيند كه آنچه هست، همه حسن و زيبايى و محبوب است، مگر آن چيزهايى كه پروردگارش به او دستور داده باشد كه مكروه و دشمن بدارد، تازه همان چيزها را هم باز به خاطر امر خدا مكروه و دشمن می‌دارد، و يا محبوب قرار مى‌دهد، و از آن لذت برده و به امر آن ابتهاج بخرج می‌دهد، و خلاصه چنين كسی غير از پروردگارش ديگر هيچ هم و غمى ندارد، و به هیچ چيز ديگر نمى‌پردازد. و همه اين‌ها براى اين است كه چنين كسی همه عالم را ملك طلق پروردگار خود مى‌بيند، و براى احدى غير خدا بهره و نصيبی از هيچ ناحيه عالم قائل نيست، چنين كسی چه كار دارد به اينكه مالك امر، چه تصرفاتى در ملك خود مى‌كند؟ چرا زنده مى‌كند؟ و يا مى‌ميراند؟ و چرا نفع می‌رساند؟ و يا ضرر؟ و همچنين در هيچ حادثه‌اى كه او بوجود مى‌آورد، چون و چرا نمى‌كند. اين است آن زندگى طيب، و پاكى كه هيچ شقاوتى در آن نيست، نورى است كه آميخته با ظلمت نيست، سرورى است كه غم با آن نيست، وجدانى است كه فقدى با آن جمع نمی‌شود، غنائى است كه با هيچ قسم فقرى آميخته نمى‌گردد، همه اينها موهبت‌هايى است كه با ايمان بخداى سبحان دست می‌دهد. 📚ترجمه #تفسير_الميزان، ج۱، ص۱۹۹ رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

«وسَلامٌ عَلَيهِ يَومَ وُلِدَ ويَومَ يَموتُ ويَومَ يُبْعَثُ حَيّا» در زمستان سال ۱۳۵۰ شمسی وقتی عازم بیت‌الله‌الحرام بودم، روزی در هوایی سرد و برفی برای عرض سلام و تودیع به منزل ایشان رفتم و عرض کردم که عازم بيت الله هستم و برای خداحافظی خدمت رسیدم. نصیحتی بفرمایید که در این سفر، ره توشه من باشد و به کارم آید. معظم‌له آیه مبارکه فاذکرونی اذكُركُم را به عنوان پند و زاد راه قرائت کرد و فرمود خدای سبحان می‌فرماید به یاد من باشید تا من هم به یاد شما باشم؛ شما نیز به یاد خدا باش تا خدا به یادت باشد. آنچه علامه دیگران را بدان توصیه فرمود دقیقاً در وی متجلی بود. ذکر وی (یاد خدا در قلب) دائمی بود و در اذکار الهی مستغرق شده بود، از همین رو یاد او در دلها زنده است، چون کسی که خداوند را به یاد داشته باشد، هرگز نخواهد مرد و فراموش نخواهد گشت؛ روانش شاد و دولتش جاوید باد. ‌📓شمس‌الوحی تبریزی، ص ۳۰۵ رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

مانند کعبه على عليه‌السلام به فرمايش پيغمبر اكرم عمل نمود كه فرموده بود: «يا على تو مانند كعبه هستى، مى‌آيند به سوى تو، اگر اين قوم آمدند و خلافت را به تو تسليم كردند بپذير و اگر نيامدند تو نرو، تا بيايند.»  📓رسالت تشيع در دنياى امروز، ص:۱۵۸ رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

«كه مسرت و اندوه و شادى و غم و رغبت و نفرت و رنج و راحت آدمى، داير مدار طرز فكر آدمى در مساله سعادت و شقاوت است.» 📓ترجمه تفسير الميزان، ج۳، ص: ۱۴ رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

بساط قُرب رهروان راه کمال هنگامى كه وارد مرحله توحيد شده، پاى روى بساط قرب نهادند، هرچه تا امروز داشتند و از آن خود مى‌ديدند و در آن دعوت استقلال مى‌نمودند يك‌سره از دست داده و از آن حق ديده، دعوى دروغين خود را پس مى‌گيرند. آن وقت است كه بزرگ‌ترين راحتى را درمى‌يابند و از مطلق رنج و تعب آزاد مى‌شوند و از هر ترس و اندوه رهايى مى‌يابند؛ زيرا چيزى را مالك نيستند تا از رسيدن آسيبى بترسند يا از آسيبى كه رسيده باشد اندوهگين گردند. «أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ». آن وقت است كه تلخ و شيرين و زشت و زيبا و فراز و نشيب جهان در نزد ايشان يك‌سان مى‌شود و زندگى ديگرى يافته جهان و آنچه را كه در آن است با چشم ديگر مى‌بينند. و بالاخره خودشان و هرچه داشتند از آن خدا مى‌شود و خدا از آن ايشان. «من كان‌للَّه كان اللَّه له». 📓بررسي هاي اسلامي، ج‌1، ص: 56 رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

📓 نقل مشهوری از شاگردان علامه طباطبایی ‌رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

و نسبت به اهل بيت خصوصاً حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و حضرت سيدالشهدا عليه‌السلام ارادت فراوان داشت و بر مصائب آنان زار زار مى‌گريست. 📓مرزبان وحي و خرد، ص: ۷۱۱ رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

گاهى جوان بودن على عليه السلام را دست‌آويز قرار مى‌دادند، و گاهى مى‌گفتند خلافت و نبوت در يك جا جمع نمى‌شود، ولى حقيقت مطلب همان بود كه عمر گفت: قريش نمى‌تواند على را در آن مقام ببيند و بس‌. 📓شيعه (خسروشاهى)، ص: ۲۶۳ رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

مفهوم حقیقی درخواست وفات از سوی حضرت زهرا علیها السلام تلمیذ: آیا کلام منسوب به فاطمه زهرا علیها السلام: «يا إلهي عجل وفاتي سریعاً» طلب و درخواست مرگ است؟ استاد: خیر زیرا برای رفع ابتلاء، ابتلا خواستن معنی ندارد. مرگ نیز ابتلاست نه رهایی از ابتلائات. پس مراد حضرت عليها‌‌السلام لقاء و ملاقات حق و اظهار اشتیاق به آن است. فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها فانی در رسول‌الله‌ صلى‌الله‌علیه بوده، لذا تمنا می‌کند آن چه را که پدر بزرگوارش در وقت وفاتش به او وعده و فرموده است: «أنت أول من يله يلحق بي من أهل أهل بیتی.» از همین بیان است کلماتی که منسوب به امیرالمؤمنین و موسی بن جعفر و امام رضا می باشد. 📓از کتاب ثمرات الحيات رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

﴿‏يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِيداً﴾ كلمه "سديد" از ماده "سداد" است، كه به معنای اصابت رأی، و داشتن رشاد است، و بنا بر اين، قول سديد، عبارت است از كلامی كه هم مطابق با واقع باشد، و هم لغو نباشد، و يا اگر فايده دارد، فايده‌اش چون سخن‌چينی و امثال آن، غير مشروع نباشد. پس بر مؤمن لازم است كه به راستی آنچه می‌گويد مطمئن باشد، و نيز گفتار خود را بيازمايد، كه لغو و يا مايه افساد نباشد. 📓ترجمه #تفسیر_المیزان، جلد۱۶، صفحه۵۲۳ رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم رو به آقا کرد و گفت:« آقاجان! من عجولم و کم صبر عصارهٔ همهٔ معارف دین را در یک جمله بگویید.» لبخند آقا عمق گرفت و در همان حال که نگاه پُر از محبت آقا قلب او را نشانه گرفته بود، فرمود:« با همه مهربان باش، با دوستان مروت با دشمنان مدارا خلاصهٔ همهٔ دین و قرآن «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» است، هر حرکتی که از تو سر می‌زند، یادآور بسم‌الله رحمان و رحیم باش، یعنی هم رحمان باش با تمام خلق خدا و هم رحیم باش با اهل ایمان و محبّت!» به اینجا که رسید با صدای لرزان و جان‌بخش فرمود:« در خانه اگر کس است، یک حرف بس است!» 📚عَلّامه، صفحهٔ۷۷ ©️ @AlmizanMedia

ودیعه‌ی‌الهی و اگر یکى از ماها به عمر گذشته خود مراجعه کند، و بیندیشد: که در این مدت چه کمالات، و ترقیاتى را می‌توانست بدست آورد، ولى در بدست آوردن آنها کوتاهى کرده، آن‌وقت خود را به باد ملامت مى‌گیرد، و به خود خشم نموده ، یکى یکى کوتاهى‌ها را به رخ خود مى‌کشد، و به خود بد و بیراه می‌گوید، و ناگهان متوجه به جهالت و جنون جوانى خود می‌شود، که در آن هنگام چقدر نادان و بى‌تجربه بوده به محض آن‌که به یاد آن دوران تاریک عمر مى‌افتد، خشمش فرو مى‌نشیند، و خودش به خود رحم مى‌کند، و دلش براى خودش می‌سوزد، در حالی‌که این حس ترحم که در فطرت او است ، یک ودیعه‌اى است الهى، و قطره‌ایست از دریاى بى‌کران رحمت پروردگار، با این که حس ترحم او ملک خود او نیست، بلکه عاریتی است، و علاوه قطره‌ایست در برابر رحمت خدا، مع‌ذلک خودش براى خودش ترحم می‌کند، آن‌وقت چطور ممکن است، که دریاى رحمت رب‌العالمین، در موقفى که او است و انسانى جاهل، و ضعیف، به خروش نیاید؟ و چطور ممکن است مجلاى اتم رحمت رب العالمین، یعنی رسول‌خدا (ص) به دستگیرى او نشتابد، و او را که در زندگى دنیا و در حین مرگ که در مواقف خطرناک دیگر، وزر‌ و وبال خطایاى خود را چشیده، همچنان در شکنجه دوزخ بگذارد، و او را نجات ندهد. 📚ترجمه‌ #تفسیر_المیزان، جلد۱، صفحهٔ۳۱۹ رسانه المیزان؛ رسانهٔ‌اختصاصی‌نشرافکارعلامه‌طباطبایی‹ره› ©️ @AlmizanMedia