خطبه ۱۵۹-خوشرفتاری خود با مردم وصف كشورداری خویش با شما به نیكویی زندگی كردم، و به قدر توان از هر سو نگهبانی شما دادم، و از بندهای بردگی و ذلت شما را نجات داده، و از حلقه های ستم رهایی بخشیدم، تا سپاسگزاری فراوان من برابر نیكی اندك شما باشد، و چشم پوشی از زشتیهای بسیار شما كه به چشم دیدم و با بدن لمس نمودم. > یبین فیها حسن معاملته لرعیته < وَ لَقَدْ أَحْسَنْتُ جِوَارَكُمْ وَ أَحَطْتُ بِجُهْدِی مِنْ وَرَائِكُمْ وَ أَعْتَقْتُكُمْ مِنْ رِبَقِ الذُّلِّ وَ حَلَقِ الضَّیْمِ شُكْراً مِنِّی لِلْبِرِّ الْقَلِیلِ وَ إِطْرَاقاً عَمَّا أَدْرَكَهُ الْبَصَرُ وَ شَهِدَهُ الْبَدَنُ مِنَ الْمُنْكَرِ الْكَثِیرِ #نهضت_نهج البلاغه_خوانی @zedbanoo