🌿🌿 #قصه‌های_قرآنی قصه های مربوط به: #حضرت_ابراهیم علیه السلام #قسمت_بیست_و_پنجم 🔹محاوره ابراهیم علیه السّلام با ستاره پرستان «۴»🔹 آنگاه که ابراهیم علیه السّلام سکوت قوم را در مقابل تعرض به خدایانشان دید و دریافت که از اهانت نسبت به خدایانشان چشم پوشی می کنند، به طریق روشن تری به کنایه زدن به خدایانشان پرداخت و با ابراز نارضایتی برای آنها روشن ساخت که روحش متزلزل و فکرش ناراحت است و هنوز طریق حق را نیافته و به آن هدایت است. ابراهیم علیه السّلام به آنان وانمود کرد که در طریق جستجوی خدای خویش و کشف حقیقت ناامید نیست و به نجات از این گمراهی امید فراوان دارد تا شاید انوار هدایت شب تاریک و ظلمانی او را منور سازد، زیرا آنچه را که قوم پرستش می کنند، مخلوقی در حرکت است و نفع و ضرری را مالک نیست. با طلوع سپیده دم ابراهیم خورشید را در حال نورافشانی دید، به گونه ای که شعاع آن در هرجا گسترده و جهان را لباس زرین پوشانده است و این خورشید است که زمین را سرشار از حیات و زندگی ساخته و به سرتاسر جهان نور و روشنایی بخشیده است، لذا گفت: این خورشید، پروردگار من است، خورشید از تمام ستارگان بزرگتر و نفعش زیادتر و مقامش والاتر است ولی چون غروب فرا رسید و خورشید نیز مانند سایر ستارگان ناپدید و از چشم عبادت کنندگان خود پنهان گشت، ابراهیم آنان را به شرک متهم ساخت، و داغ کفر بر پیشانی آنان نهاد و گفت: من از آنچه شما برای خدا شریک قرار می دهید، بیزارم. این ستارگانی که مکانشان عوض می شود و حال آنان تغییر می کند، باید آفریننده ای داشته باشند که آنان را اداره کند و حرکت دهد. خدایی وجود دارد که آنان را به طلوع و غروب وامی دارد و حرکت می دهد این ستارگان کذایی شایسته پرستش و سزاوار احترام و تعظیم نیستند. #محاوره_ابراهیم_علیه_السّلام_با_ستاره_پرستان منبع: کتاب قصه های قرآن؛ زمانی، مصطفی، پایگاه اطلاع رسانی حوزه ◉●◉✿ا✿◉●•◦ ✅ کانال قرآن کریم https://eitaa.com/joinchat/3173646858Cc0fd46c326 🌿لینک ورود به کانال↑

🌿🌿 #قصه‌های_قرآنی قصه های مربوط به: #حضرت_یوسف علیه السلام #قسمت_بیست_و_پنجم 🔹 یوسف علیه السلام و زلیخا «۲»🔹 زمان سپری می شد و بهار عمر بر زیبایی و حسن جمال او می افزود. به تدریج یوسف علیه السّلام لباس کودکی را افکند و خلعت جوانی پوشید تا جایی که فکر زلیخا هم مشغول و متوجه او شد. زن عزیز صبح و شب مراقب یوسف بود، در نشست و برخاست، در خواب و بیداری و به هنگام صرف غذا پیوسته حرکات و سکنات او را زیر نظر داشت. در این چشم چرانیها، جمال پنهان یوسف و زیبایی های جسمی و روحی و تناسب اندام او بر زلیخا آشکار شد و احساس کرد که بذر مهر یوسف در اعماق قلبش جوانه زده و در فکر او ظاهر می شود و آرزوی کام گرفتن از یوسف را در دل می پروراند، همان گونه که هر زن جوان و خوش سیمایی به هنگام تنهایی آرزوهایی در سر می پروراند، ولی آیا ممکن است که زن عزیز با آن مقام و مرتبه از یوسف کام دل بستاند. او زن عزیز مصر است، در کاخ حاکم مقامی دارد و عظمت شوهر او در مصر عظمت وی محسوب می شود. بهترین کاری که شایسته زلیخا است این است که بر هوای نفس خود تسلط یابد و آرزوی دل را سرکوب کند و ریشه های هوا و هوس را از روح خود برکند، ولی زمانی که دوباره یوسف را می بیند قلبش متوجه و متمایل او می گردد و مهر یوسف علیه السّلام در قلبش تقویت می شود. #یوسف_علیهـالسلام_و_زلیخا منبع: کتاب قصه های قرآن؛ زمانی، مصطفی، پایگاه اطلاع رسانی حوزه ؛ جادالمولى، محمد احمد، قصه هاى قرآنى ◉●◉✿ا✿◉●•◦ ✅ کانال قرآن کریم https://eitaa.com/joinchat/3173646858Cc0fd46c326 🌿لینک ورود به کانال↑

🌿🌿 #قصه‌های_قرآنی قصه های مربوط به: #حضرت_موسی علیه السلام #قسمت_بیست_و_پنجم 🔹سرگردانی بنی اسرائیل «۲»🔹 گویا بنی اسرائیل انتظار داشتند که تصرف شهر اریحاء نیز به وسیله معجزه و اعمال خارق العاده صورت بگیرد، سپس آنها با آسایش خاطر و بدون هرگونه زحمت و آسیب احتمالی، همانند ضعیفان عاجز و ذلیلان ترسو، در صحت و سلامت وارد شهر گردند، اما دو نفر از بنی اسرائیل که ایمانی قوی داشتند و جانشان با اطاعت و تسلیم خدا سرشته شده بود، راه و رای بنی اسرائیل را نپسندیدند و نظر قوم خویش را نپذیرفتند و به پند و اندرز و ارشاد قوم خود پرداختند و گفتند: «شما وارد شهر گردید که ورود شما همراه با غلبه شما است اگر ایمان به خدا دارید، به او توکل و اعتماد کنید.» بنی اسرائیل در مقابل این پند و اندرزها به بیان ترس و اعلان وحشت خود پرداختند و به مخالفت و تمرد خویش افزودند و در نهایت به موسی جمله ای گفتند که برای او قابل تحمل نبود و روح او را متألم و متأثر کرد. بنی اسرائیل گفتند: «ای موسی! مادامی که طوایف دیگر در شهر باشند ما به آن شهر داخل نمی شویم، تو و خدای خویش بروید و جنگ کنید، ما اینجا نشسته ایم.» در این موقع موسی علیه السّلام متوجه شد که جز برادرش هارون، یار و یاوری ندارد که بتواند به او اعتماد و اطمینان کند و این دو نفر توان درگیری با نیروهای آماده و سربازان آزموده شهر را ندارند، لذا رو به سوی آسمان کرد و گفت: «بارخدایا! من جز بر خود و برادرم مالک و فرمانروا نیستم، بین ما و فاسقین حکم کن و ما را از آنها جدا ساز». خدا وحی کرد که بنی اسرائیل را در این بیابان (تیه) رها کن، آنها باید در این بیابان چهل سال متحیر و سرگردان باشند تا اینکه پیرانشان بمیرند، زمامدارانشان هلاک گردند و پس از آنان نسلی نو که عزت نفس دارد و بزرگوار است بوجود آید تا به جنگ و جهاد بپردازد و مرگ باعزت را بر زندگی در ذلت ترجیح دهند. #سرگردانی_بنی_اسرائیل منبع: کتاب قصه های قرآن؛ زمانی، مصطفی، پایگاه اطلاع رسانی حوزه ؛ جادالمولى، محمد احمد، قصه هاى قرآنى ◉●◉✿ا✿◉●•◦ ✅ کانال قرآن کریم https://eitaa.com/joinchat/3173646858Cc0fd46c326 🌿لینک ورود به کانال↑