#تفسیر_روایی 🔴 ادامه روايات ذیل آیه بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ ۳. امام صادق (سلام‌الله‌علیه) فرمود: مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ کِتَاباً إِلَّا وَ فَاتِحَتُهُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ إِنَّمَا کَانَ یُعْرَفُ انْقِضَاءُ السُّورَهًِْ بِنُزُولِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ ابْتِدَاءً لِلْأُخْرَی. خداوند هیچ کتابی را از آسمان فرو نفرستاد، مگر آنکه آغازگر آن بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ بوده است و پایان هر سوره نیز با نزول بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ آغازین سوره‌ی بعدی مشخص شده است. 📚تفسیر العیاشی، ج۱، ص۱۹ ۴. امام صادق (سلام‌الله‌علیه) فرمود: لَا تَدَعْ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ إِنْ کَانَ بَعْدَهُ شِعْر. بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ را وامگذار، گرچه پس از آن شعری باشد. 📚کافی، ج۲، ص۶۷۲ ۵. امام صادق (سلام‌الله‌علیه) فرمود: بَعدَ اَن حَکَی عَنِ النَّبِیّ (صلی الله علیه و آله) مَا رَاَی اِذ عَرَجَ بِهِ وَ عِلَّهًْ الاَذَانِ وَ الاِفتِتَاحِ: فَلَمَّا فَرَغَ مِنَ التَّکْبِیرِ وَ الِافْتِتَاحِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ الْآنَ: وَصَلْتَ إِلَیَّ فَسَمِّ بِاسْمِی. فَقَالَ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَمِنْ أَجْلِ ذَلِکَ جُعِلَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فِی أَوَّلِ السُّوَر. در علل الشّرایع در حدیثی طولانی بعد از اینکه امام صادق (سلام‌الله‌علیه) از پیامبر (صلی الله علیه و آله) آنچه را در معراج مشاهده فرموده بود و [همچنین] علّت گفتن اذان و تکبیرة الاحرام [در نماز] را نقل فرمود ... گفت: [حضرت رسول (صلی الله علیه و آله)] وقتی از تکبیر و افتتاح فارغ شد خداوند عزّوجلّ فرمود: «الان به من رسیدی پس اسم مرا یاد کن». حضرت (صلی الله علیه و آله) فرمود: «بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» و به‌همین خاطر در اوّل هر سوره، گفتن بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ مشروع گردید. 📚علل الشرایع ج ۲، ص ۳۱۲ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#قرآن_و_عترت 💠 امام صادق سلام الله علیه فرمود: مَنْ خَالَفَ كِتَابَ اَللَّهِ وَ سُنَّةَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَدْ كَفَرَ كسى كه با قرآن و سنت محمد (صلّى الله عليه و آله) مخالفت كند قطعا كافر است. 📚اصول کافی، ج ۱ ص ۷۰ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#قصه_های_قرآنی #حضرت_آدم_علیه‌السلام 🔴 فرمان خدا به فرشتگان در مورد سجده بر آدم عليه‏السلام‏ مراحل جسمى آدم عليه‏السلام او را به مقامى نرسانيد كه لياقت يابد و به عنوان گل سرسبد موجودات و مسجود فرشتگان، معرفى شود. مرحله تكاملى بشر به آن است كه روح انسانى از جانب خدا به او دميده گردد، در اين صورت است كه آدم در پرتو آن روح ويژه انسانى، لياقت و استعداد فوق العاده پيدا مى‏كند، و خداوند به فرشتگان فرمان مى‏دهد كه به عنوان تكريم و تجليل از مقام آدم عليه‏السلام او را سجده كنند، يعنى خدا را سجده شكر به جا آورند كه چنين موجود ممتازى را آفريده است. خداوند به فرشتگان خطاب نمود و فرمود: من بشرى از گِل مى‏آفرينم، هنگامى كه آن را موزون نمودم و از روح خودم در آن دميدم بر آن سجده كنيد.(ص،۷۱) بنابراين سجده فرشتگان به خاطر آن روح ويژه‏اى بود كه خداوند در كالبد بشر دميد، و چنين روحى، به آدم لياقت داد تا نماينده خدا در زمين شود. آدم داراى دو بُعد بود: جسم و روح انسانى. جسم او به حكم مادى بودنش، او را به امور منفى دعوت مى‏كرد و روح او به حكم ملكوتى بودنش او را به امور مثبت فرا مى‏خواند. فرشتگان جنبه‏هاى مثبت آدم عليه‏السلام را بر اساس فرمان خدا، ديدند، و بدون چون و چرا آدم را سجده كردند، يعنى در حقيقت آدم را در راستاى تجليل از آدم سجده نمودند.(تفسیر نور الثقلين، ج۱، ص۵۸) ولى ابليس جنبه منفى آدم، يعنى جسم او را مورد مقايسه قرار داد، و از سجده كردن آدم خوددارى نمود، و فرمان خدا را انجام نداد. درست است كه سجده بر آدم عليه‏السلام واقع شده و آدم عليه‏السلام قبله اين سجده قرار گرفت، ولى همه انسان‏ها در اين افتخار شركت دارند، چرا كه لياقت و استعدادهاى ذاتى آدم موجب چنين تجليلى از مقامش گرديد، و چنين لياقتى در ساير انسان‏ها نيز وجود دارد. از اين رو در روايات معراج نقل شده: در يكى از آسمان‏ها، پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به جبرئيل فرمود: جلو بايست تا همه ما و فرشتگان به تو اقتدا كنيم. جبرئيل پاسخ داد: از آن هنگام كه خداوند، به ما فرمان داد تا آدم را سجده كنيم، بر انسان‏ها پيشى نمى‏گيريم، و امام جماعت آن‏ها نمى‏شويم. و نيز هنگامى كه آدم عليه‏السلام از دنيا رفت، فرزندش هِبَةُ الله به جبرئيل گفت: جلو بايست و بر جنازه آدم عليه‏السلام نماز بخوان. جبرئيل در پاسخ گفت: اى هبة الله! خداوند به ما فرمان داد تا آدم را در بهشت سجده كنيم، بنابراين براى ما روا نيست كه امام جماعت يكى از فرزندان آدم عليه‏السلام قرار گيريم. (📚تفسیر نور الثقلين، ج۱، ص۵۸) کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#تفسیر_سوره_یاسین | جلسه دوم سلسله جلسات تفسیر سوره یاسین توسط آیت الله العظمی وحید خراسانی «حفظه الله تعالی» کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#متن_تفسیر_سوره_یاسین | جلسه دوم سلسله جلسات تفسیر سوره یاسین توسط آیت الله العظمی وحید خراسانی «حفظه الله تعالی» کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

صلی الله علیک یا صاحب الزمان عجل الله تعالی لک الفرج ادرکنا و ارشدنا و لا تهلکنا #اطلاعیه 🔻با استعانت از وجود مقدس امام زمان سلام الله علیه، در راستای ترویج معارف امام زمان سلام الله علیه و انس با حضرت ان شاءالله #جلسات_تلفنی_مهدوی را مجددا برقرار خواهیم کرد. 🔴توضیح طرح: عزیزانی که امکان برگزاری جلسات مهدوی را در منازل خود ندارند و مایل به برگزاری این جلسات با برکت هستند درخواست خود را برای ما ارسال بفرمایند تا در روز و ساعت مقرر با آن ها تماس گرفته شود. 👈ضمنا این جلسات کاملا #رایگان بوده و حتی هزینه تماس هم برای بانی جلسه نخواهد داشت. آی دی هماهنگی جهت درخواست جلسه👇 @alhojjat14 خدمت و تبلیغ مهدوی @khedmatemahdavi

#احادیث_فضل_قرآن 🔴 رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیرالمومنین سلام‌الله‌علیه فرمود: يَا عَلِيُّ الْقُرْآنُ‏ خَلْفَ فِرَاشِي فِي الصُّحُفِ- وَ الْحَرِيرِ وَ الْقَرَاطِيسِ فَخُذُوهُ وَ اجْمَعُوهُ- وَ لَا تُضَيِّعُوهُ كَمَا ضَيَّعَتِ الْيَهُودُ التَّوْرَاةَ فَانْطَلَقَ عَلِيٌّ علیه السلام فَجَمَعَهُ فِي ثَوْبٍ أَصْفَرَ- ثُمَّ خَتَمَ عَلَيْهِ فِي بَيْتِهِ وَ قَالَ: لَا أَرْتَدِي حَتَّى أَجْمَعَهُ- فَإِنَّهُ كَانَ الرَّجُلُ لَيَأْتِيهِ فَيَخْرُجُ إِلَيْهِ بِغَيْرِ رِدَاءٍ حَتَّى جَمَعَهُ، قَالَ وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: لَوْ أَنَّ النَّاسَ قَرَءُوا الْقُرْآنَ‏ كَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مَا اخْتَلَفَ اثْنَان‏. ای علی! قرآن، بالای بستر من در صحیفه و حریر و کاغذهایی است. آن را برگیرید و جمعش کنید و آن را ضایع نکنید، آن گونه که یهود تورات را ضایع کردند. پس علی سلام الله علیه اقدام به جمع آوری آن در پارچه ای زرد نمود و بر آن مهری زد و در خانه اش گذاشت. و فرمود: ردا و عبا بر تن نخواهم کرد تا آن که قرآن را جمع آوری کنم. و چون کسی به سراغ او می‌رفت بدون ردا به استقبالش می‌رفت تا این که قرآن را جمع آوری کرد. امام صادق سلام الله علیه فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: اگر مردم قرآن را آن گونه که نازل شد بخوانند، حتی دو نفر دچار اختلاف نمی شدند. 📚تفسير القمي، ج‏۲، ص۴۵۱ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#قرآن_و_عترت 🟢......فَقَامَ سَلْمَانُ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَلاَءٌ كَمَا ذَا فَقَالَ وَلاَءٌ كَوَلاَيَتِي مَنْ كُنْتُ أَوْلَى بِهِ مِنْ نَفْسِهِ فَعَلِيٌّ أَوْلَى بِهِ مِنْ نَفْسِهِ فَأَنْزَلَ اَللَّهُ تَعَالَى ذِكْرُهُ اَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ اَلْإِسْلاٰمَ دِيناً فَكَبَّرَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ قَالَ اَللَّهُ أَكْبَرُ تَمَامُ نُبُوَّتِي وَ تَمَامُ دِينِ اَللَّهِ وَلاَيَةُ عَلِيٍّ بَعْدِي فَقَامَ أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ فَقَالاَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ هَذِهِ اَلْآيَاتُ خَاصَّةٌ فِي عَلِيٍّ قَالَ بَلَى فِيهِ وَ فِي أَوْصِيَائِي إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ قَالاَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ بَيِّنْهُمْ لَنَا قَالَ عَلِيٌّ أَخِي وَ وَزِيرِي وَ وَارِثِي وَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي فِي أُمَّتِي وَ وَلِيُّ كُلِّ مُؤْمِنٍ بَعْدِي ثُمَّ اِبْنِيَ اَلْحَسَنُ ثُمَّ اِبْنِيَ اَلْحُسَيْنُ ثُمَّ تِسْعَةٌ مِنْ وُلْدِ اِبْنِيَ اَلْحُسَيْنِ وَاحِدٌ بَعْدَ وَاحِدٍ اَلْقُرْآنُ مَعَهُمْ وَ هُمْ مَعَ اَلْقُرْآنِ لاَ يُفَارِقُونَهُ وَ لاَ يُفَارِقُهُمْ حَتَّى يَرِدُوا عَلَيَّ حَوْضِي فَقَالُوا كُلُّهُمْ اَللَّهُمَّ نَعَمْ قَدْ سَمِعْنَا ذَلِكَ وَ شَهِدْنَا كَمَا قُلْتَ سَوَاءً وَ قَالَ بَعْضُهُمْ قَدْ حَفِظْنَا جُلَّ مَا قُلْتَ وَ لَمْ نَحْفَظْهُ كُلَّهُ وَ هَؤُلاَءِ اَلَّذِينَ حَفِظُوا أَخْيَارُنَا وَ أَفَاضِلُنَا ..... .....پس سلمان برخاست و گفت: اى رسول خدا! چگونه ولايتى‌؟ فرمود:«ولايتى مانند ولايت من؛ هر كس كه من نسبت به او از خودش سزاوارترم، على سزاوارتر از او به خودش است». و خداوند اين آيه را نازل فرمود: «امروز كامل كردم براى شما دينتان را و نعمتم را بر شما به پايان رساندم و خشنودم كه اسلام دين شما است» ،پيامبر تكبير گفت و فرمود:«اللّٰه اكبر! ولايت على پس از من به منزلۀ اتمام نبوّت من و اتمام دين خداوند است!». ابو بكر و عمر برخاستند و گفتند: اى رسول خدا! اين آيات مخصوص على است‌؟ فرمود: آرى! در بارۀ على است و در بارۀ اوصيايم تا روز قيامت». گفتند: آنان را براى ما بيان فرما، فرمود: على برادرم، وزيرم، وارثم، وصى و جانشينم در ميان امتم، ولىّ‌ هر مؤمنى پس از من، سپس فرزندم حسن، سپس فرزندم حسين، سپس نه نفر از فرزندان فرزندم حسين، يكى پس از ديگرى، #قرآن با آنان است وآنان با قرآن ، از قرآن جدا نشوند و قرآن از آنان جدا نشود تا كه در كنار حوضم بر من درآيند»؟ همه‌شان گفتند: آرى! ما اين سخنان را آن گونه كه گفتى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم شنيديم. برخى‌شان گفتند: ما بسيارى از آنچه گفتى به خاطر سپرده بوديم و نه همۀ آن را و اينان كه اين مطالب را حفظ‍‌ كرده‌اند از بزرگان و فضلاى ما هستند...... 📚کتاب سُليم بن قيس الهلالي ج ۲، ص ۶۳۶ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#تلاوت_قرآن 📖 فرازی از سوره مبارکه تین 🎤 با صدای استاد کریم منصوری کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#تفسیر_روایی 🔴 ادامه روايات ذیل آیه بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ ۶. امام صادق (سلام‌الله‌علیه) فرمود: فَلَمَّا فَرَغَ مِنَ التَّکْبِیرِ وَ الِافْتِتَاحِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ: الْآنَ وَصَلْتَ إِلَیَّ فَسَمِّ بِاسْمِی. فَقَالَ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَمِنْ أَجْلِ ذَلِکَ جُعِلَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فِی أَوَّلِ کُلِّ السُّورَهًٍْ ... فَقَالَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ: قَطَعْتَ ذِکْرِی فَسَمِ بِاسْمِی فَقَالَ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَمِنْ أَجْلِ ذَلِکَ جُعِلَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بَعْدَ الْحَمْدِ فِی اسْتِقْبَالِ السُّورَهًِْ الْأُخْرَی. هنگامی‌که پیامبر (صلی الله علیه و آله) از گفتن الله اکبر و تکبیرة الاحرام فارغ شد خداوند عزّوجلّ فرمود: «اکنون به من رسیدی، پس نام مرا ببر». پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ»؛ به‌همین خاطر در ابتدای هر سوره [از قرآن] بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ قرار داده شده است. خداوند عزیز و جبّار فرمود: «یاد مرا قطع نمودی، پس نام مرا ببر». پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»؛ به‌همین خاطر بعد از قرائت سوره‌ی حمد و در ابتدای سوره‌ی دیگر [که بعد از حمد خوانده می‌شود] بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ قرار داده شده است. 📚علل الشرایع، ج۲، ص۳۱۴ ۷. امام صادق (سلام‌الله‌علیه) فرمود: إِذَا أَمَّ الرَّجُلُ الْقَوْمَ جَاءَ شَیْطَانٌ إِلَی الشَّیْطَانِ الَّذِی هُوَ قَرِینُ الْإِمَامِ فَیَقُولُ: هَلْ ذَکَرَ اللَّهَ؟ یَعْنِی هَلْ قَرَأَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؟ فَإِنْ قَالَ: نَعَمْ؛ هَرَبَ مِنْهُ وَ إِنْ قَالَ: لَا؛ رَکِبَ عُنُقَ الْإِمَامِ وَ دَلَّی رِجْلَیْهِ فِی صَدْرِهِ فَلَمْ یَزَلِ الشَّیْطَانُ إِمَامَ الْقَوْمِ حَتَّی یَفْرُغُوا مِنْ صَلَاتِهِمْ. هرگاه کسی به امامت گروهی ایستد، شیطان به نزد شیطانی دیگر که نزدیک امام ایستاده می‌آید و می‌پرسد: «آیا نام خدا را به زبان آورد»؟ یعنی آیا بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ را خواند؟ اگر بگوید: آری، او از امام دور می‌شود و اگر بگوید نه، او بر گردن امام سوار می‌شود و پاهایش را بر سینه‌اش می‌آویزد و این‌گونه شیطان پیشاپیش آن گروه به امامت می‌ایستد تا نمازشان را به پایان رسانند. 📚التفسير العیاشی، ج ۱، ص ۲۰ ۸. امام علی (سلام‌الله‌علیه) فرمود: بَلَغَهُ أَنَّ أُنَاساً یَنْزِعُونَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَقَالَ: هِیَ آیَهًٌْ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ أَنْسَاهُمْ إِیَّاهَا الشَّیْطَانُ. چون به حضرت گفتند برخی از مردم، بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ را جا می‌اندازند، ایشان فرمود: «آن آیه‌ای از کتاب خداست که شیطان آن را از یادشان برده است». 📚تفسیر العیاشی، ج۱، ص۲۱ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

﷽ 🌷لحظاتی با قرآن کریم «سوره مبارکه عنکبوت/۲-۵» #تفکر_قرآنی کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#قصه_های_قرآنی وَ لَقَدْ آتَيْنا لقمان الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلهِ وَ مَنْ يَشْكُرْ فَإِنَّما يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللهَ غَنِيٌّ حَميدٌ ما به لقمان حكمت داديم؛ [و به او گفتيم]: شكر خدا را به‌جاى آور. هر‌كس شكرگزارى كند، تنها به سود خويش شكر مى‌كند؛ و آن‌كس كه كفران كند، [زيانى به خدا نمى‌رساند]؛ چرا كه خداوند بى‌نياز و ستوده است. (لقمان/ ۱۲) 🔻حمّاد گوید: از امام صادق (سلام‌الله‌علیه)، از لقمان و حکمتی که خدای عزّوجلّ ذکر فرموده، سؤال کردم، فرمود: «به خدا سوگند، حکمت را به خاطر حسب و نسب یا مال یا خویشاوندان و یا قدرت بدنی، یا زیبایی ندادند، بلکه چون مردی قوی در کار خدا بود، پرهیزکار برای خدا، بسیار کم سخن، ژرف‌نگر، بلند نظر، تیزبین، بی‌نیاز از دیگران، هرگز در روز نخوابید، هیچ‌کسی او را در حال ادراکردن، قضای حاجت یا غسل‌کردن ندید، حکمت را به او دادند؛ چون بسیار خوددار و ژرف‌نگر بود و به کار خویش سرگرم بود؛ از ترس گناه به چیزی نخندید و هرگز خشمگین نشد و با انسانی شوخی نکرد و به خاطر برخوردارشدن از نعمت‌های دنیا خوشحال نشد و به خاطر امور دنیوی هرگز غم و اندوه به خود راه نداد. او زنانی به همسری گرفت و فرزندانی بسیار یافت و بسیاری از ایشان در کودکی مردند و بر مرگ هیچ‌کدام از آن‌ها نگریست. و بر دو مرد درحال دعوا و جدل نگذشت، مگر اینکه آنان را با هم آشتی داد و از آنجا نمی‌رفت، مگر اینکه میانشان صلح برقرار می‌کرد. او هرگز سخنی نشنید و نپسندید، تا اینکه تفسیر آن را طلب کند و نام راوی آن را بپرسد. او بسیار همنشین فقها و دانشمندان می‌شد و نزد قاضیان و پادشاهان و حکّام و سلاطین، رفت‌وآمد بسیار داشت. قاضیان را به خاطر امتحان سختی که در پیش داشتند، رثا می‌گفت و بر ملوک و سلاطین به خاطر غرورشان و اطمینان از بقای آن‌ها در این مقام‌ها، دلسوزی می‌کرد و از آنان عبرت می‌گرفت و می‌آموخت که اسباب غلبه او بر نفسش باشد و به‌وسیله‌ی آن با هوای نفس مبارزه می‌کرد و از شیطان دوری می‌گزید. او قلبش را با اندیشیدن درمان می‌کرد و با عبرت‌ها خود را درمان می‌نمود، و وارد موضوعی نمی‌شد، مگر مربوط به وی باشد؛ ازاین‌رو به وی حکمت داده شد و عصمت به وی هدیه گشت؛ زیرا خدای تبارک‌وتعالی به گروه‌های ملائکه فرمان داد تا آنگاه که روز به نیمه رسید و چشم‌ها به خواب قیلوله آرام گرفتند، لقمان را بی‌آنکه آن‌ها را ببیند ولی [صدایشان را] بشنود، صدا کرده و گفتند: «ای لقمان! آیا می‌خواهی خدا تو را خلیفه‌ی خود بر روی زمین قرار دهد تا در آن، میان مردم قضاوت کنی»؟ لقمان گفت: «اگر خدا مرا به این کار فرمان دهد، اطاعت می‌کنم؛ زیرا اگر مرا به این کار وادارد، به یاری من خواهد شتافت و مرا علم داده، عصمت و خویشتن‌داری عنایت می‌فرماید. امّا اگر مرا مختار بگذارد، قطعاً عافیت طلبی را می‌پذیرم». پس فرشتگان گفتند: «ای لقمان! چرا چنین گفتی»؟ گفت: «چون قضاوت کردنم میان مردم سخت‌ترین منازل دین است و پُر فتنه و پُر بلاترین آن‌ها؛ قاضی تنها است بی‌آنکه یاوری داشته باشد، ستم از هر سو او را احاطه کرده و پیوسته بر سر دو راهی است؛ اگر به حق قضاوت کند، سزاوار است که راه سلامت بپیماید و اگر به اشتباه قضاوت کند، راه بهشت را گم کرده است و هرکه در دنیا ذلیل و ضعیف باشد، برای وی آسان‌تر خواهد بود که در آن دنیا حکیم و دانا و شریف باشد و هرکه دنیا را بر آخرت برگزیند، هر دو را می‌بازد، این [دنیا] می‌گذرد و به آن یکی هم نمی‌رسد». فرمود: پس فرشتگان از حکمت و دانش او در شگفت شدند و خدای رحمان، منطق او را پسندید. چون شب فرا رسید و در بستر آرمید، حکمت را بر وی نازل فرمود به‌گونه‌ای که او را از سر تا پا دربرگرفت. هنگامی‌که از خواب بیدار شد، داناترین مردم زمان خود بود و از آن پس در میان مردم به حکمت میان مردم سخن می‌گفت و آن را بین مردم رواج می‌داد. فرمود: و چون قضاوت بر او عرضه شد و نپذیرفت، خداوند فرشتگان را امر فرمود تا داود را به پذیرش خلافت فرا خوانند. او آن را پذیرفت بی‌آنکه شرایط لقمان را مطرح کند، پس خداوند خلافت و حکومت زمین را به وی عطا فرمود و بارها او را آزمود؛ امّا هر بار دچار اشتباه می‌شد، خداوند از او درمی‌گذشت. لقمان بسیار به دیدار داود (علیه السلام) می‌رفت و با موعظه‌ها و علم خود، وی را پند و اندرز می‌داد و داود (علیه السلام) به وی می‌گفت: «ای لقمان! خوشا به حالت! حکمت را به تو دادند و از بلاها تو را معاف کردند؛ امّا خلافت به داود (علیه السلام) داده شد و به حکومت و فتنه مبتلا گشت». 📚تفسیر القمی، ج۲، ص۱۶۲ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#تفسیر_سوره_یاسین | جلسه سوم سلسله جلسات تفسیر سوره یاسین توسط آیت الله العظمی وحید خراسانی «حفظه الله تعالی» کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#متن_تفسیر_سوره_یاسین | جلسه سوم سلسله جلسات تفسیر سوره یاسین توسط آیت الله العظمی وحید خراسانی «حفظه الله تعالی» کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#احادیث_فضل_قرآن 🔸امام عسکری از پدرانشان از امیر المؤمنین صلوات الله علیه نقل می‌کنند که فرمودند: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: حَمَلَةُ الْقُرْآنِ‏ الْمَخْصُوصُونَ بِرَحْمَةِ اللَّهِ، الْمُلَبَّسُونَ نُورَ اللَّهِ، الْمُعَلَّمُونَ‏ كَلَامَ اللَّهِ، الْمُقَرَّبُونَ عِنْدَ اللَّهِ، مَنْ وَالاهُمْ فَقَدْ وَالَى اللَّهَ، وَ مَنْ عَادَاهُمْ فَقَدْ عَادَى اللَّهَ وَ يَدْفَعُ‏ اللَّهُ عَنْ مُسْتَمِعِ الْقُرْآنِ‏ بَلْوَى الدُّنْيَا، وَ عَنْ قَارِئِهِ بَلْوَى الْآخِرَةِ. وَ الَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، لَسَامِعُ آيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ هُوَ مُعْتَقِدٌ أَنَّ الْمُورِدَ لَهُ عَنِ اللَّهِ تَعَالَى: مُحَمَّدٌ، الصَّادِقُ فِي كُلِّ أَقْوَالِهِ، الْحَكِيمُ فِي كُلِّ أَفْعَالِهِ الْمُودِعُ مَا أَوْدَعَهُ اللَّهُ تَعَالَى: مِنْ عُلُومِهِ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيّاً علیه السلام، الْمُعْتَقِدُ لِلِانْقِيَادِ لَهُ فِيمَا يَأْمُرُ وَ يَرْسُمُ- أَعْظَمُ أَجْراً مِنْ ثَبِيرِ ذَهَبٍ يَتَصَدَّقُ بِهِ- مَنْ لَا يَعْتَقِدُ هَذِهِ الْأُمُورَ بَلْ [تَكُونُ‏] صَدَقَتُهُ وَبَالًا عَلَيْهِ.وَ لَقَارِئُ آيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ مُعْتَقِداً لِهَذِهِ الْأُمُورِ- أَفْضَلُ مِمَّا دُونَ الْعَرْشِ إِلَى أَسْفَلِ التُّخُومِ‏ يَكُونُ لِمَنْ لَا يَعْتَقِدُ هَذَا الِاعْتِقَادَ، فَيَتَصَدَّقُ بِهِ، بَلْ ذَلِكَ كُلُّهُ وَبَالٌ عَلَى هَذَا الْمُتَصَدِّقِ بِهِ. ثُمَّ قَالَ: أَ تَدْرُونَ مَتَى يَتَوَفَّرُ عَلَى هَذَا الْمُسْتَمِعِ- وَ هَذَا الْقَارِئِ هَذِهِ الْمَثُوبَاتُ الْعَظِيمَاتُ إِذَا لَمْ يَغُلَّ فِي الْقُرْآنِ [إِنَّهُ كَلَامٌ مَجِيدٌ] وَ لَمْ يَجْفُ عَنْهُ، وَ لَمْ يَسْتَأْكِلْ بِهِ وَ لَمْ يُرَاءِ بِهِ. حاملان قرآن، خاص شدگانند به رحمت خداوند، با نور خداوند پوشیده شده اند، کلام خدا به آن‌ها تعلیم داده شده، به خداوند نزدیک شده اند. هر کس آن‌ها را دوست بدارد؛ خداوند را دوست داشته و هر کس آن‌ها را دشمن بدارد؛ بی شک با خداوند دشمنی نموده است. خداوند از گوش دهنده به قرآن، بلای دنیا و از قاری قرآن، بلای آخرت را دور می‌کند. قسم به کسی که جان محمد به دست اوست، شنونده آیه ای از کتاب خدا، در حالی که اعتقاد داشته باشد که محل ورود آن از جانب خدا، محمد است، که در همه گفتارش راستگو و در همه رفتارش حکیم است و آنچه را که خداوند عزّ و جلّ از علومش به او سپرده، ایشان به امیر المؤمنین علی علیه السلام سپرده اند؛ به خاطر اطاعت از او (خدا) در آنچه که به او دستور می‌دهد و مقرّر می‌کند؛ اجر [چنین فردی] بیشتر است از این که، کسی که به این امور اعتقاد ندارد، تپه طلایی صدقه دهد. صدقه اش وبالی است برای او. و خواننده آیه ای از کتاب خدا، در حالی که به این امور اعتقاد دارد؛ برتر است از این که از برترین‌ها تا پست ترین‌ها برای کسی باشد که این اعتقاد را ندارد و همه آن را صدقه دهد، همه این‌ها وبالی است برای صدقه دهنده. سپس فرمودند: آیا می‌دانید همه این ثواب‌های فراوان، چه زمانی نصیب گوش دهنده و قاری قرآن می‌شود؟ زمانی که در مورد قرآن غلو نکنند، بر آن جفا نکنند، آن را وسیله کسب قرار ندهند (به وسیله آن روزی نخورند) و با آن ریا نکنند. 📚التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ج۱، ص۱۳ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

🌹السلام علیک یا اباعبدالله الحسین🌹 هوای بی کسی‌ام بود، آشنای تو گشتم خیال عمر ابد داشتم، فدای تو گشتم

علیل کوی تو از هر طبیب و درد معاف است
خیال عافیتم بود، مبتلای تو گشتم...

طواف ذات خدا داشتم هوس به همه عمر به گرد زینب و عباس و بچه‌‌های تو گشتم #شب_جمعه

#تفسیر_روایی 🔴 ادامه روايات ذیل آیه بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ ۹. امیرالمؤمنین (سلام‌الله‌علیه) فرمود: مَرَّهًًْ لَوْ شِئْتُ لَأَوْقَرْتُ بَعِیراً مِنْ تَفْسِیرِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم. اگر بخواهم می‌توانم بار هفتاد شتر را از [شرح] بسم الله الرحمن الرحیم سنگین کنم. 📚کشف الغمه ، ج۱، ص۱۳۰ ۱۰. امام صادق (سلام‌الله‌علیه) فرمود: مَا لَهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ وَ عَمَدُوا إِلَی أَعْظَمِ آیَهًٍْ فِی کِتَابِ اللَّهِ فَزَعَمُوا أَنَّهَا بِدْعَهًٌْ إِذَا أَظْهَرُوهَا وَ هِیَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. «خداوند آنان را بکشد! والاترین آیه‌ی‌کتاب خدا را به عمد نمی‌خوانند و گمان کرده‌اند اگر آن را آشکار کنند، بدعت می‌شود. آن آیه: بِسْمِ الله الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ است». 📚تفسیر العیاشی، ج۱، ص۲۱ ۱۱. پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: فُضِّلَتْ {بِ}بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ هِیَ الْآیَهًُْ السَّابِعَهًُْ مِنْهَا. سوره‌ی حمد به‌واسطه‌ی بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ برتری یافته است و بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ یکی از هفت آیه‌ی آن می‌باشد. 📚التفسير المنسوب إلى الإمام العسکري عليه السلام ج ۱، ص ۵۸ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#قصه_های_قرآنی إِنَّا بَلَوْناهُمْ كَما بَلَوْنا أَصْحابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّها مُصْبِحينَ ما آن‌ها را آزموديم، همان‌گونه كه «صاحبان باغ» را آزمايش كرديم، هنگامى‌كه سوگند خوردند كه ميوه‌هاى باغ را صبحگاهان [دور از چشم مستمندان] بچينند. آیه ۱۷ - سوره قلم 🔻سعیدبن‌جبیر، از ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)، نقل کرده است: به وی گفته شد: «گروهی از این امّت مدّعی هستند که بنده‌ای که گناهی مرتکب می‌شود، از رزق و روزی محروم می‌شود، آیا این‌گونه است»؟ ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) گفت: ... پیرمردی دارای باغ‌هایی بود ... هنگامی‌که آن پیرمرد از دنیا رفت، پسرانش وارث او شدند. آن‌ها بعد از نماز عصر به باغ‌های خویش رفتند و به آن همه محصول نگاه کردند که در روزگار پدرشان نظیر آن سابقه نداشت. بنابراین هنگامی‌که آن همه محصول را دیدند طغیان و سرکشی کردند و به همدیگر گفتند: پدر ما، پیر مرد سالخورده‌ای بود که عقل خویش را از دست داده بود. پس بیایید پیمان ببندیم که امسال، چیزی از محصول خویش را به هیچ‌کدام از مسلمانان فقیر ندهیم تا اینکه پولدار شویم و مال ما زیاد شود ... و این همان کسی است که خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: «قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ آن مرد گفت: «ای ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)! از نظر سِنّی، متوسّط آن‌ها بود»؟ گفت: «خیر، بلکه از نظر سِنّی از همه‌ی آن‌ها کوچک‌تر بود، ولی از نظر عقلی از همه‌ی آن‌ها بزرگ‌تر. میانه‌ی قوم، بهترین آنهاست، و دلیل بر آن، سخن خداوند عزّوجلّ در قرآن است؛ که شما، ای امّت محمّد (صلی الله علیه و آله)! کوچک‌ترین امّت‌ها هستید، ولی درعین‌حال بهترین آن‌ها هستید همان‌گونه [که قبله‌ی شما، یک قبله‌ی میانه است] شما را نیز، امّت میانه‌ای قرار دادیم. (بقره/۱۴۳) پس برادرشان به آن‌ها گفت: تقوای خدا پیشه کنید، و به همان راه و روش پدرتان عمل کنید، سلامت خواهید یافت و به سود خواهید رسید، ولی آنان به وی حمله کردند و به شدّت به وی آسیب رساندند و وقتی برادرشان فهمید که قصد جان وی را دارند، از روی اجبار شریک آن‌ها در آن کار شد. به خانه‌ی خویش رفتند و سوگند یاد کردند که صبحگاهان میوه آن را برچینند بدون آنکه به خواست و اراده خداوند توجّه داشته باشند. بنابراین خداوند سزای آن گناهاشان را به آن‌ها داد و آن محصول را که در شُرُف برداشت‌کردن آن بودند، از دست ایشان ربود و داستان آنان را در قرآن ذکر کرد: إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ کَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ، «وَ لَا یَسْتَثْنُونَ، فَطَافَ عَلَیْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّکَ وَ هُمْ نَائِمُونَ، فَأَصْبَحَتْ کَالصَّرِیمِ. 📚تفسیر القمی، ج۲، ص۳۸۱ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#تلاوت_قرآن ❇️ فرازی بسیار دلنشین از قاری بین‌المللی کشورمان استاد سیدجواد حسینی(مقام‌ بیات) 📖 سوره مبارکه قمر آیات ۵۴ و ۵۵ و سوره مبارکه رحمـٰن آیات ۱ تا ۴ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#تفسیر_سوره_یاسین | جلسه چهارم سلسله جلسات تفسیر سوره یاسین توسط آیت الله العظمی وحید خراسانی «حفظه الله تعالی» کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#متن_تفسیر_سوره_یاسین | جلسه چهارم سلسله جلسات تفسیر سوره یاسین توسط آیت الله العظمی وحید خراسانی «حفظه الله تعالی» کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#جلسات_عمومی #فاطمیه #سلام_الله_علیها مسجد حضرت ابالفضل سلام الله علیه ۲۸جمادی الاولی ۱۴۴۶ ۱۰ آذر ۱۴۰۳ 🔸موضوع:اهمیت نمازشب و مقام محمود *بعضی آیات قران نیاز به تفسیر اهل‌بیت سلام‌الله‌علیهم‌‌اجمعین دارد و بعضی از آیات از محکمات هستند... *خدا،قرآن،روایات گاهی دعوت به چیزی می‌کند که مردم به دنبالش نیستند... *شناخت مقام محمود(مطلق،مقید) و راه رسیدن به آن... *انسان باید بخواند تا بداند. *حکایت نماز شب خواندن عالم ربانی فیض کاشانی.... *بزرگان دین و نماز شب...... ┏━⊰✾✿✾⊱━━━━━━ @ostad_ghasemi_manaber ┗━━━━━━━─━━⊰✾✿

#احادیث_فضل_قرآن 🔴 حضرت ابا محمد العسکری از پدرانشان علیهم السلام از امیر المؤمنین صلوات الله علیه نقل می‌کنند که فرمودند: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: عَلَيْكُمْ بِالْقُرْآنِ‏ فَإِنَّهُ الشِّفَاءُ النَّافِعُ، وَ الدَّوَاءُ الْمُبَارَكُ [وَ] عِصْمَةٌ لِمَنْ تَمَسَّكَ بِهِ، وَ نَجَاةٌ لِمَنْ [اتَّبَعَهُ‏] تَبِعَهُ، لَا يَعْوَجُّ فَيُقَوَّمَ، وَ لَا يَزِيغُ فَيُشَعَّبَ‏ وَ لَا تَنْقَضِي‏ عَجَائِبُهُ، وَ لَا يَخْلُقُ عَلَى كَثْرَةِ الرَّدِّ. [وَ] اتْلُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْجُرُكُمْ عَلَى تِلَاوَتِهِ- بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَنَاتٍ، أَمَا إِنِّي لَا أَقُولُ: «الم»* عَشْرٌ، وَ لَكِنْ أَقُولُ «الْأَلِفُ» عَشْرٌ، وَ «اللَّامُ» عَشْرٌ، وَ «الْمِيمُ» عَشْرٌ. ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: أَ تَدْرُونَ مَنِ الْمُتَمَسِّكُ- الَّذِي (بِتَمَسُّكِهِ يَنَالُ) هَذَا الشَّرَفَ الْعَظِيمَ هُوَ الَّذِي أَخَذَ الْقُرْآنَ وَ تَأْوِيلَهُ عَنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ، أَوْ عَنْ وَسَائِطِنَا السُّفَرَاءِ عَنَّا إِلَى شِيعَتِنَا، لَا عَنْ آرَاءِ الْمُجَادِلِينَ وَ قِيَاسِ الْقَائِسِينَ. بر شما باد به قرآن؛ زیرا بی شک آن شفای سودمند و داروی مبارک است، و پناهی است برای هر کس که به آن چنگ زند، و وسیله نجاتی است برای هر کس که از آن پیروی کند، کج نمی شود که نیاز به راست شدن داشته باشد و منحرف نمی گردد که به سختی اندازد، شگفتی هایش پایان نمی پذیرد، و با تکرار بسیار کهنه نمی گردد. آن را تلاوت کنید که خداوند به خاطر تلاوت آن به ازای هر حرفی، ده حسنه به شما پاداش می‌دهد. آگاه باشید من نمی گویم الم یک حرف است؛ بلکه الف ده حرف و لام ده حرف ومیم ده حرف است. سپس فرمودند: آیا می‌دانید چه کسی متمسک به آن (قرآن) است؟ کسی که با چنگ زدنش، به این شرافت بزرگ دست می‌یابد؟ او همان کسی است که قرآن را از ما اهل بیت گرفته باشد؛ یا از واسطه‌های ما و فرستادگان ما به سوی شیعانمان. و نه از نظرهای اهل جدل و قیاس‌های اهل قیاس. 📚التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص۱۴ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

﷽ 🌷لحظاتی با قرآن کریم «سوره مبارکه ابراهيم/۱۰» #تفکر_قرآنی کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim

#تفسیر_روایی 🔴 ادامه روايات ذیل آیه بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيم ۱۲. عبدالله‌بن‌یحیی بر امام علی (سلام‌الله‌علیه) وارد شد و گفت: یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ قَدْ أَفَدْتَنِی وَ عَلَّمْتَنِی فَإِنْ أَرَدْتَ أَنْ تُعَرِّفَنِی ذَنْبِیَ الَّذِی امْتُحِنْتُ بِهِ فِی هَذَا الْمَجْلِسِ حَتَّی لَا أَعُودَ إِلَی مِثْلِهِ. قَالَ: تَرْکُکَ حِینَ جَلَسْتَ أَنْ تَقُولَ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَجَعَلَ ذَلِکَ لِسَهْوِکَ عَمَّا نُدِبْتَ إِلَیْهِ تَمْحِیصاً بِمَا أَصَابَکَ. أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) حَدَّثَنِی عَنِ اللَّهِ عَزَّوجَلَّ کُلُّ أَمْرٍ ذِی بَالٍ لَمْ یُذْکَرْ فِیهِ بِسْمِ اللهِ فَهُوَ أَبْتَرُ؟ فَقُلْتُ: بَلَی! بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی، لَا أَتْرُکُهَا بَعْدَهَا. قَالَ: إِذاً تَحْظَی بِذَلِکَ وَ تَسْعَدُ ثُمَّ قَالَ عَبْدُاللَّهِ‌بْنُ‌یَحْیَی: یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ وَ مَا تَفْسِیرُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؟ قَالَ: إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَرَادَ أَنْ یَقْرَأَ أَوْ یَعْمَلَ عَمَلًا فَیَقُولُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِفَإِنَّهُ تُبَارَکُ لَهُ فِیه. «ای امیرمؤمنان! اگر می‌خواهی به من فایده رسانی و مرا آموزش دهی؛ به من آن گناهی را که برایش در این مجلس گرفتار بلا شدم بشناسان تا بدان باز نگردم»؟ فرمود: «آن این بود که هنگام نشستن بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ نگفتی و خدا از تو این بی‌ادبی و ترک وظیفه را چنین نمود که این مصیبت و گرفتاریت، تو را پاک کرد. آیا ندانستی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از جانب خدای عزّوجلّ به من فرمود: «هرکار مهمّی که در آن بسم الله گفته نشود دنباله بریده شود». گفتم: «پدر و مادرم بقربانت! از این پس آن را واننهم». فرمود: «در این صورت به آن بهره‌مند شوی و خوشبخت گردی». عبداللَّه‌بن‌یحیی گفت: «ای امیرمؤمنان! تفسیر بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ چیست»؟ فرمود: «بنده هرگاه؛ اراده‌ی خواندن یا به‌جا آوردن عملی داشت، می‌گوید: بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ به این معنا که: [به این اسم، این کار را به جا می‌آورم]. پس؛ هر عملی که به جا می‌آورد، در آن با [بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ] آغاز کند. یقینا! برایش در آن، میمنت و مبارکی است». 📚التفسير المنسوب إلى الإمام العسکري عليه السلام ج ۱، ص ۲۲ ۱۳. از ابن‌عباس (رحمة الله علیه) روایت است که عبدالله‌بن‌سلام از رؤسای بنی اسرائیل بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وارد شد و گفت: فَأَخْبِرْنِی أَیُ شَیْءٍ مُبْتَدَأُ الْقُرْآنِ وَ أَیُ شَیْءٍ مُؤَخَّرُهُ؟ قَالَ: مُبْتَدَؤُهُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم ... سَهْمُ اللَّهِ الْمَنْزَلُ فِی کِتَابِهِ الْمُحْکَمِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ سُنَّهًُْ اللَّهِ سَبَقَتْ رَحْمَهًُْ اللَّهِ غَضَبَه. «مرا خبر بده که ابتدای قرآن و انتهای آن چیست»؟ فرمود: «ابتدای آن بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ است ... سهم خداست که در کتاب محکم او تعیین شده است. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ سنّت خداست که رحمتش بر غضب او سبقت گرفته است». 📚الاختصاص، ص۴۴ ۱۴. امام صادق (سلام‌الله‌علیه) فرمود: وَ لَرُبَّمَا تُرِکَ فِی افْتِتَاحِ أَمْرِ بَعْضِ شِیعَتِنَا بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَیَمْتَحِنُهُ اللَّهُ بِمَکْرُوهٍ، لِیُنَبِّهَهُ عَلَی شُکْرِ اللَّهِ تَعَالَی وَ الثَّنَاءِ عَلَیْهِ، وَ یَمْحُوَ عَنْهُ وَصْمَهًَْ تَقْصِیرِهِ عِنْدَ تَرْکِهِ قَوْلَ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم. و چه بسا! برخی از شیعیان ما، در آغاز کار، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ را [فراموش کند و] واگذارد! در نتیجه؛ خداوند به گرفتاری و بلا، دچارش کند برای اینکه؛ آگاه و بیدارش سازد! تا شکر و ثنای او را به جای آورد. و در آن گرفتاری و بلا، لکّه‌ی ننگ و تقصیر و کوتاهی او را [به هنگام ترک (بسم الله)] از او، بزداید. 📚التفسير المنسوب إلى الإمام العسکري عليه السلام ج ۱، ص ۲۲ کانال معارف قرآنی "اَلْقُرْآنُ الْکَریم" https://eitaa.com/alquran_olkarim