🙂ملاک خیر و شر، آسانی و سختی و یا تمایلات شخصی نیست، بلکه مصالح واقعی است و نباید به پیشداوری خود تکیه کرد. {عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم}
🙂 جنگ و جهاد در راه دین، مایۀ خیر است. {کتب علیکم القتال ... و هو خیر لکم}
🙂تسلیم فرمان خدایی باشیم که بر اساس علم بی نهایت به ما دستور می دهد، گر چه ما دلیل آن را ندانیم. {و الله یعلم و انتم لا تعلمون}
🙂سلب امنیّت، مهم تر از قتل است. {و الفتنة اکبر من القتل}
🙂لازم است آرزوها، اهداف و تلاش های دشمن خود را بشناسیم. { ولا یزالون یقاتلونکم حتی یردوکم عن دینکم}
🙂 دشمنان، همواره در کمین هستند و ارتداد و کفر و پشت کردن به دینتان را می خواهند و به غیر آن راضی نمی شوند. آنها دنبال پیروزی موقت نیستند، بلکه می خواهند فرهنگ و مکتب شما را از بین ببرند. {حتی یردوکم عن دینکم}
🙂 حسن عاقبت، ملاک ارزش است. چه بسا مسلمانانی که کافر مرده اند. {فیمت و هو کافر}
🙂 امید بدون عمل، آرزویی بیش نیست.
🙂گرفتارهای مؤمن، کفّارۀ گناهان او محسوب می شود.
🙂 اصول افکار و اعمال اگر صحیح باشد، اشتباهات جزئی قابل عفو است. {آمنوا... هاجروا... یرجون}
🙂به لطف خداوند امیدوار باشیم، نه کارهای خود. زیرا خطر سوء عاقبت و حبط عمل، همواره در کمین است. {یرجون رحمت الله}
🙂اگر خواستید انفاق کنید، هم مراعات اعتدال را نموده و همۀ اموالتان را یکجا انفاق نکنید تا خود نیازمند نشوید و هم در موقع انفاق، از بهترین اموال خود بدهید.
🙂 شراب و قمار، هر دو عامل فساد جسم و روح و مایۀ غفلت هستند. لذا در قرآن در کنار هم مطرح شده اند. {الخمر و المیسر}
🙂 با تحریم شراب، از عقل و فکر، و با تحریم قمار، از آرامش و سلامتی روحی و اقتصادی پاسداری شده است. {فیهما اثم کبیر... و اثمهما اکبر}
🙂 احکام الهی بر اساس مصالح و مفاسد است. {اثمهما اکبر}
#صفحه_34
#تفسیر_قرآن
#تفسیراستادقرائتی
