‌ آب چشمه از بالای کوهۍ نه چندان بلند سرازیر شده بود، از کنار درختان تنومند گذر کرده بود و بھ پایین تپه رسیده بود پرتوهای نور خورشید از لابه‌لای‌ برگـ‌های سبـز درختـان بر زمین خشک و مرطوب می‌تابید. ''🪴ــــــ کنار جویبار نشستند کفش‌هاۍ صورتی و سفید خود را درآوردند پایین شلوارهایشان را کمے تاکردند و شالاپ ! پریدند وسط چشمه نیمھ جان، قطرات آبی که بہ سمتـ یکدیگر پرتاب مےکردند • طرواتِ زندگۍ و شادابی داشت •• طراوتِ عشق و پاکۍ ..

وقت‌هایی که دست‌هامون زخمی می‌شد، مےدویدیم پیش بابا بابغض زخمُ نشونش می‌دادیم، اونم روۍ زخم‌مون‌ یھ بوسه مي‌کاشت و مۍگفت دیگہ خووب شد !

‌‌ * دل خوشےمون پول‌های خورد توی قلک بود و مرهم زخم‌هامون بوسه‌ٔ مادر، چقدر بـا جمله بیا بوسش کنم خوب شھ ذوق مۍکردیم و باور داشتیم بوسش کنن خوب میشه. بزرگ‌ترین خلاف‌مون نقاشے روي دیوار بود ـــ بـا عروسک‌هایی کھ مامان جون براشون چادر دوخته بود و قابلمھ‌ها و ظرف‌های اسباب‌بازۍمون بساط پھن مۍکردیم و با دخترخاله‌ها و دختر دایی‌ها خالہ‌بازی می‌کردیم.

🧸 ~ در جھانی خالۍ از رؤیـا، کودکان یادآورِ پروانه و رنگین‌کمان هستند •◡• .

ــ 𖡼 ـــــــــ ـــ ‌هدیه‌هایی که به بزرگترها می‌دادیم و یادتون هست؟ یك نقاشیِ خوشگل کہ ساعت‌ها براش وقت گذاشته بودیم و با وسواس رنگ‌آمیزیش کرده‌بودیم رو کادو مےدادیم بہ بزرگترامون و یه ماچ ازشوون مۍگرفتیم.

ــ فصل شیرینے از کتاب زندگۍما ❝ .