⬅️فمینیسم تفکیک جنسیتی فمینیست‌ها به‌سختی می‌توانند بپذیرند که برابری حقیقی فرصت‌ها و آزادی انتخاب شغلی، مستلزم #اختلاط محیطی با مرد و #تابوزدایی از مسئلۀ #عفاف زن نیست. در بهترین حالت، چنین وضعی به جدایی کامل زنان از خانواده و فرزندانشان تا زمان بلوغ کودکان می‌انجامد و اساس تربیت را به نهادهای اجتماعی جدا از خانواده مانند مهدهای کودک، برون‌سپاری می‌کند. تصور اختلاط کامل محیطی زن و مرد بدون هرگونه تمایز؛ نه‌تنها باعث پررنگ شدن نقش زن در جامعه نخواهد شد و مقام او را ارتقا نخواهد داد، بلکه با #انسداد نقش محوری زن در کانون اصلی تشکیل جامعه یعنی خانواده، #فروپاشی ساختارهای اجتماعی را نیز به‌دنبال خواهد داشت. چنین برداشتی از اختلاط زن و مرد نه‌تنها نشانی از ترقی اجتماعی و روشن‌فکری نیست، بلکه سبب تضعیف کارکردی نقش مرد نیز می‌شود. فمینیست‌های رادیکال و تندرو به نقطۀ مقابل این موضوع می‌اندیشند: ایجاد محیط‌های کاملاً زنانه بدون هیچ‌گونه تماس و ارتباط و اصطکاکی با محیط مردانه؛ به عبارت دیگر، ساختن جهانی زنانه و بدون مرد. در هر دو این نظریات، آنچه به‌صورت پررنگی قابل مشاهده است، افراط‌وتفریط و دوری از تعادل و منطقی است که لازمۀ ادامه حیات سالم نوع بشر است. تجویز چنین طرز تفکر و دیدگاهی نه‌تنها راهگشا نخواهد بود، بلکه به #بن‌بست و #انجماد حیات معنوی انسان معاصر می‌انجامد. آموزه‌های اسلامی از معدود بنیان‌های فکری مبتنی بر اعتدال در برخورد با جنس زن و حفظ حریم وی و احترام گذاشتن به ارزش‌های زنانه است. استفاده از توانمندی‌های شخصی و انجام فعالیت در عرصه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی، هیچ تناقضی با ارزش قائل شدن برای کانون خانواده ندارد، بلکه باید با دوراندیشی، راه‌هایی برای برون‌رفت از آسیب‌های مورد انتظار در جوامع کنونی پیش‌بینی کرد. #اسلام از عفاف، حیا، حجاب، حفظ ارزش خانواده و تلاش برای گسترش آن، تأکید بر ایمان و باورهای الهی و نیز #کنترل ارتباط محیطی به‌عنوان سلاح کنترل ناهنجاری اجتماعی و فردی استفاده می‌کند. تحقیقات نشان‌دهندۀ این موضوع هستند که #اختلاط جنسی در محیط کار، علاوه‌بر پایین آوردن راندمان کار، بر تسلط بر محیط تأثیر #منفی می‌گذارد. پژوهشگران در یک تحقیق در دانشگاه هاروارد دریافتند که ۲۳ درصد رفتارهای جنسی غیرمستقیم، چشم‌چرانی، دلربایی، زل زدن و یا رفتارهای دون شأن با جنس مخالف، ناشی از محیط کار غیراستاندارد برای زنان بوده است. و محتوای بیش از ۸۵ درصد از مکالمات مردان دربارۀ زنان، اظهارنظر در مورد اجزای بدن یا برهنگی بوده است (ال‌ ام وارد، ۲۰۰۳). همچنین ۸۷ درصد از آزارها که شامل اصطلاحات #تحقیرآمیز و یا نگاه جنسی صرف به اندام زنان بوده، در محیط کار #مختلط اتفاق افتاده است. ۱۰