#تحلیل_یک_رویداد پاسخ به شبهه‌ای تاریخی فائقه بزاز در این انقلاب شخصیت های زیادی مورد ریشخند و استهزا یا تهمت و افترا قرار گرفته اند. اما شاید شخصیت استوار و بی بدیل شهید دکتر بهشتی ملموس ترین شان باشد. او که مقتدر و استوار ایستاد و حتی در برابر شایعات از خود دفاع هم نکرد و الگوی آیت الله رئیسی شد. در ارتباط با رئیس جمهور شهیدمان چه تهمت ها که در رقابت های انتخاباتی و در ارتباط با اعدام های دهه شصت بر سر زبان ها انداختند و حتی یکی از رقیبان در ایام تبلیغات انتخاباتی در جمع حامیان خود در ارومیه با کنایه به آیت الله رئیسی گفته بود: مردم کسانی را که فقط زندان و اعدام بلدند، نمی خواهند. حال ببینیم نقش آقای رئیسی در اعدام منافقین در سال ۱۳۶۷ چه بود؟ آیت الله رئیسی در آن زمان چه سمتی داشتند و آیا منافقین و معاندین نظام، خطائی در ارتباط با مردم مرتکب نشده بودند و اعدام آنان بیهوده بود؟ شما می‌توانید متن کامل این نوشتار را در شماره ۲۸۶۲ مجله مطالعه کنید. در ادامه نیز بخش‌های کوتاهی از آن تقدیم‌تان خواهد شد. ماجرای اصلی اعدام ها به عملیات منافقین با همکاری مستقیم نیروهای بعث مربوط است. مرداد ماه ،۱۳۶۷ منافقین از مرزهای غربی ایران وارد کشور شده و با انبوه تانک ها و نفربرها، پس از اشغال شهرهای قصر شیرین، سرپل ذهاب و اسلام آباد غرب و ارتکاب جنایت در این مناطق، راهی کرمانشاه شدند تا پس از تصرف این شهر و سپس همدان، به پایتخت حمله کنند. هم زمان با ورود سازمان مجاهدین خلق به خاک ایران، حادثه دیگری نیز در زندان های کشور در شرف وقوع بود. طبق برنامه ریزی مرکزیت سازمان، قرار بود که پس از تهاجم ارتش آزادی بخش به مرزهای غربی و تصرف هر شهر، منافقین زندانی در شهرهای اشغال شده نیز به مهاجمین ملحق شوند تا ارتش منافقین برای تصرف دیگر شهرها قدرت بیشتری داشته باشد. زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان همدان، زندان چوبین قزوین و در آخر زندان اوین تهران از جمله زندان هایی بودند که قرار بود مورد حمله منافقین قرار گرفته و اعضای زندانی این سازمان آزاد شوند. اما این نقشه به مرحله اجرا نرسید. با این حال شبکه زندانیان این سازمان بی خبر از اتفاقات بیرون، به امید پیوستن به منافقین شورش کردند. بعد از وقوع جنایات بی شمار در عملیات فروغ جاویدان توسط منافقین و پیروزی رزمندگان در عملیات مرصاد، امام خمینی ره طی نامه ای ضمن محارب خواندن منافقین، دستور محاکمه اعضایی که همچنان از سازمان حمایت می کردند و دشمنی خود با جمهوری اسلامی را علناً فریاد می زدند را صادر کردند. پس از صدور حکم امام خمینی ره، هیئت های سه نفره ای متشکل از حاکم شرع، نماینده ی دادستانی و نماینده وزارت اطلاعات کار خود را برای بازجویی مجدد از منافقین داخل زندان آغاز کردند. به این ترتیب پس از عملیات جنایتکارانه منافقین در خاک ایران که در آن حتی به مجروحین روی تخت بیمارستان ها و زن باردار نیز رحم نکردند، امام خمینی ره دستور دادند که احکام به تعویق افتاده، پس از بررسی مجدد و اطمینان از صحّت این احکام، به اجرا در بیاید. درواقع افراد اعدامی بی گناه نبودند بلکه حکم اجرای اعدامشان به تعویق افتاده بود و جرم شان به واسطه ی شورش و هم دستی با جنایت کاران میدانی در شهرهای مرزی، بیشتر شده و حکم اعدام شان اجرا شد. «إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا. إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا. منافقان در پایین‌ترین درکات دوزخ قرار دارند؛ و هرگز یاوری برای آنها نخواهی یافت! (بنابر این، از طرح دوستی با دشمنان خدا، که نشانه نفاق است، بپرهیزید!). مگر آنها که توبه کنند، و جبران و اصلاح نمایند، به (دامن لطف) خدا، چنگ زنند، و دین خود را برای خدا خالص کنند؛ آنها با مؤمنان خواهند بود؛ و خداوند به افراد باایمان، پاداش عظیمی خواهد داد.» (سوره‌ی مبارکه‌ی نساء، آیات ۱۴۵ و ۱۴۶) این تهمت ها و اتهامات به شهید رئیسی در حالیست که ایشان سال ۱۳۶۷ عضو هیئت سه نفره ی تشکیل شده به دستور امام خمینی نبودند و در آن زمان سمت معاونت دادستانی را دارا بوده اند. موضوع تلخ دیگر در ارتباط با ادعاهای مطرح شده از سوی معاندان انقلاب و نظام اسلامی در حالیست که در ارتباط با شخصیت مردمی ایشان شواهد دیگری به کرات و در طول مسئولیت های ایشان تکرار شده به اثبات رسیده است.