eitaa logo
این عماریون
327 دنبال‌کننده
259.6هزار عکس
71.7هزار ویدیو
1.4هزار فایل
کانال تحلیلی درباب مسائل سیاسی واجتماعی https://eitaa.com/joinchat/2102525986Cbab1324731
مشاهده در ایتا
دانلود
مسلمان ز جور زبانش نرست! دو روز قبل برادر عزیزمان حجت‌الاسلام والمسلمین آقای با انتشار یک کلیپ صوتی و تصویری به که این روزها علیه ایشان مطرح شده است پاسخ داد که هرچند به عقیده نگارنده، شخصیت و ایشان برای همه مردم شناخته شده است و از این روی نیازی به پاسخ نبود ولی در این‌باره اشاره به دو به نظر می‌رسد که ان‌شاءالله بی‌فایده نباشد. ۱- در این ماجرا اگرچه پای دو طیف متفاوت که انگیزه‌های کاملاً متفاوت و حتی متضادی نیز دارند در میان است ولی روی سخن این وجیزه با دوستان است و نه طیفی که تخریب چهره‌های انقلابی را به عنوان یک ماموریت دیکته شده دنبال می‌کنند و آن سخن اینکه؛ ! اگر به سخنان آقای پناهیان انتقادی دارید به راحتی می‌توانید با ایشان درمیان بگذارید و یا حتی با حفظ حریم افراد، انتقاد خود را در رسانه‌ها مطرح کرده و از ایشان پاسخ بخواهید. ورود به آقای پناهیان و اینکه فلان خانه را از کجا آورده؟! چه ربطی به انتقاد از سخنان ایشان دارد؟! از این روی باید به کسانی که علت اصلی درباره زندگی خصوصی آقای پناهیان را، ناتوانی در مقابله علمی و منطقی با سخنان ایشان می‌دانند، حق بدهید. آیا احتمال نمی‌دهید که حضور چندین و چند هزار نفره جوانان حزب‌اللهی و تحصیل‌کرده در مجالس سخنرانی آقای پناهیان (نمونه محرم امسال) و حضور در جبهه‌های نبرد ۸ ساله، دفاع تمام قد و همیشگی از مبانی اسلام و انقلاب در شرایط حساس (نمونه فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸) و... کینه عمیق دشمنان بیرونی و دنباله‌های درونی آنان را علیه آقای پناهیان برانگیخته باشد و از آنجا که تاب مقابله با مواضع ایشان و یا پیشگیری از فعالیت انسان‌ساز ایشان را ندارند به در‌باره زندگی خصوصی ایشان روی آورده باشند؟! همین جا باید گفت منظور این نیست که سخنان و نظرات آقای پناهیان قابل انتقاد نمی‌باشد بلکه سخن این است که برای آقای پناهیان هم مانند هر عالم دینی و روحانی دیگر، احتمال اشتباه و خطا در برداشت از مبانی دینی و مسائل سیاسی وجود دارد مثلاً این بخش از سخن ایشان در توضیح چگونگی تهیه خانه مسکونی خود که گفته‌اند «مانند که هدیه‌ای زندگی می‌کردند و مقام معظم رهبری که با هدیه رفقایش زندگی می‌کنند من هم اینگونه زندگی می‌کنم» حساب شده و شایسته نبود. کوتاه سخن‌، بحث و گفت‌و‌گو و مباحثه دو یا چند‌جانبه حضوری و یا کتبی، راهکار تعریف شده و پذیرفته شده‌ای برای اینگونه انتقادهاست و نه ورود به زندگی خصوصی اشخاص، مخصوصاً کسانی چون که کارنامه درخشانی در خدمت به اسلام و انقلاب و فرهنگ دینی این مرز و بوم دارند.. ۲- خوشبختانه در این ماجرا -‌تقریباً- هیچیک از نیروهای و متعرض مسائل شخصی آقای پناهیان نشده‌اند که نشانه‌ای مثال‌زدنی از شخصیت دینی و هوش سیاسی آنهاست و صد البته درخور تقدیر و اما، ورود به زندگی خصوصی آقای پناهیان که استقبال گسترده رسانه‌های را به دنبال داشته، عمدتاً از سوی افراد و جریاناتی مطرح شده که سوابق برخی از آنها نشان می‌دهد وابستگی چندانی به انقلاب و نظام ندارند و علیه نیروهای کارآمد و فداکار انقلاب بخشی از کارنامه -‌و یا ماموریت- آنهاست! در این خصوص اگرچه گفتنی‌هایی هست ولی در محدوده این وجیزه تنها به قصیده‌ای از سعدی بسنده می‌کنیم که آنان است؛ طریقت‌شناسان ثابت قدم به خلوت نشستند چندی به هم یکی زان میان غیبت آغاز کرد در ذکر بیچاره‌ای باز کرد کسی گفتش ‌ای یار شوریده رنگ تو هرگز غزا کرده‌ای در فرنگ؟ بگفت از پس چار دیوار خویش همه عمر ننهاده‌ام پای پیش چنین گفت درویش صادق نفس ندیدم چنین بخت برگشته کس که کافر ز پیکارش ایمن نشست مسلمان ز جور زبانش نرست این عماریون
🌸 حضرت امام خامنه‌ای روحی‌فداه: 🔸هر بیان عقیده‌ای آزاد است، مگر بیان گمراه‌کننده اگر یک سخنی از گوینده‌ای در فضا و محیطی و در شرایطی و با مخاطبینی صادر بشود که جمعی از مردم هست، این ازنظر اسلام است. دلیل و فلسفۀ این ممنوعیت هم واضح است؛ چون اساساً برای است، برای است، برای است. آن آزادی‌ای که موجب گمراهی افکار باشد، موجب رکود افکار باشد، موجب عقب‌گرد جامعه باشد، این یقیناً قابل قبول نیست. پس یکی از مرزهای آزادی بیان عبارت است از ، . هر سخنی که گمراه‌کننده و به‌خطاافکنندۀ دل‌ها و ذهن‌ها در جامعه باشد؛ این ممنوع است. یکی از مرزها، در جامعه است. در قرآن، اگر برای آزادی بیان عرض کردم من یک دلیل و مدرک صریحی پیدا نکردم، برای آزاد نبودن بیان در موارد تشنج عمومی، دلیل واضحی هست که در سورۀ احزاب در آیه‌ای می‌فرماید: لَئِن لَّمْ يَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ. یعنی آن کسانی که در جامعه می‌کنند؛ جامعه را به اضطراب می‌کشانند؛ به حرکات ناسالم می‌کشانند؛ اینها مرجفون در مدینه‌اند. یعنی آن کسی که با سخن خود، با خود، با موضع‌گیری خود، با اظهارنظر خود جوّ عمومی جامعه را به تشنج می‌کشاند. این قابل قبول نیست، حتی در جامعۀ کوچک زمان پیغمبر. مدینه مگر چقدر بوده؟ همۀ مدینه به‌قدر یکی از محلات تهران نه وسعت داشته و نه جمعیت داشته؛ این سرتاپای نظام اسلامی در زمان پیغمبر است. اما در همان جوّ هم چون دشمنی زیاد است، چون مخالفت دشمنان جدی است، چون قدرت‌های بزرگ متحد شدند علیه اینکه نظام مدینۀ نبوی را از بین ببرند، چون برای اینکه اسلام را ریشه‌کن کنند، چون هنوز افکار و ایمان‌ها و دل‌ها آن عمق لازم را درزمینۀ مسائل اسلامی به‌طور عام پیدا نکرده، لذا مرجف در مدینه قابل گذشت نیست: لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ؛ یعنی اگر دست برندارند این ، این ، این کسانی که جامعه را از سلامت و از سکون و آرامش خودش می‌خواهند خارج کنند، ما تو را «إغرا» خواهیم کرد به آنها؛ یعنی تو را به جان آنها خواهیم انداخت تا مردم را بگیری. یعنی یک لحن شدیدِ خشن در مقابل کسانی که جوّ سالم جامعه را حاضر نیستند تحمل کنند و سلامت جامعه را به حال خود بگذارند. حالا جنجال کنیم که این برخلاف روش‌های است، دموکراسی غربی این را قبول ندارد. خب ما در بسیاری از جهات موکراسی غربی را اصلاً قبول نداریم؛ آن آزادی و دموکراسی نیست؛ آن است؛ آن است؛ آن است... حتی در خود دموکراسی‌های غربی هم علی‌رغم اینکه را علم کردند و آن را تو سر بلوک شرق زدند ـ یعنی جوامع سوسیالیستی و کمونیستی، که می‌گویند شما ندارید، ما داریم ـ درعین‌حال در خود آن کشورها هم آزادی بیان به معنای حقیقی کلمه اصلاً وجود ندارد و جنجالی که آنها می‌کنند علیه یک بیان درست و حقیقت‌گو از قبیل همان جنجالی است که کفار قریش اطراف پیغمبر می‌کردند... به‌هرحال اسلام این‌جوری است؛ تشنج‌آفرینی را در جامعه قبول نمی‌کند. این یکی از مرزهاست. کسی حق ندارد بگوید که من می‌خواهم عقیدۀ خودم را بیان کنم و بیان در اسلام آزاد است؛ اجازه بدهید من حرفم را بزنم. بله، ؛ اما اگر با این بیان کسی بخواهد جوّ آرام جامعه را، مردم این جامعه را به هم بزند، اسلام به‌هیچ‌وجه این را قبول ندارد. 🔹 بیانات در خطبه‌های نمازجمعه‌، ۱۳۶۶/۰۲/۱۸