این بزرگی و در دل بچه های رزمنده جای گرفتن خصلت شهدایی همچون رضا داروئیان و احد مقیمی ها🥀 بود . وقتی مرخصی هم می آمد ، وقتش برای خانه و خانواده نبود ، وقتش در اختیار رزمنده ها و خانواده هایشان بود ، خود را وقف آنها کرده بود .
سرانجام ایشان هم در تاریخ 1367/2/5 در ماه مبارک رمضان و در منطقه شلمچه به شهادت🥀رسید.
فرازی از وصیت نامه :
آرزویم اینست که در لحظات آخر عمر خود را کشان کشان بر روی صورت به قدم های ابا عبد الله الحسین (ع)🥀 بیاندازم و بر خاک پای مبارک حضرت بوسه زنم ، خاک پایش را توتیای چشم بکنم
مرا در وادی رحمت کنار قبر احد مقیمی اگر مکان بود دفن کنید . پارچه سبز در کتابخانه ام هست آن را بر قبر حضرت رسول (ص) به بیت خداوند مالیده و در آب زمزم شسته ام حتماً و حتماً بر روی کفنم بیاندازید و با آن دفن کنید.
رضا داروئیان🥀
1366/12/5
مزارشهید🥀
تبریز ، گلزار شهدای وادی رحمت
#یادشهدا🥀 با ذکر صلوات