#صلح_با_خدا اخلاقتان كه خوب است. ان شاءالله وضو مى گيرى و با لب خندان سر جانماز مى نشينى. نگو من گناهكارم. اگر اخم ها را در هم بكشى ملائكه مى ترسند؛ آنها لطيفند. بدون اينكه غضبناك و پكر باشى وضو مى گيرى، لباس تميز و قشنگ مى پوشى، دَمِ آيينه خودت را نگاه مى كنى و سر جانماز مى نشينى. قشنگ وقتى بدنت آرام گرفت و كِيف ات به راه افتاد، بلند شو و بگو الله اكبر. براى نماز عجله نداشته باش. يكى دو دقيقه بنشين تا آماده شوى. اذان و اقامه هم براى آمادگى است. مى دانيد كه اگر كسى اذان بگويد دو صف از ملائكه پشت سرش مى ايستند. اين يعنى بهجت و سرور و خوشحالى. اگر اقامه هم بگوييد سه صف از ملائكه پشت سر شما مى ايستند. نفرمود صفش چقدر است. فرمود ملائكه پشت سر شما اقتدا مى كنند و با شما نماز مى خوانند، آن وقت چه نماز قشنگى مى شود! كسى كه دو سه صف ملائكه پشت سرش باشند چقدر نمازش زيباست! اينها حقيقت است. #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس چهاردهم صفحه ى ١٥٠-١٤٩ 🆔 @ameennn

#سرچشمه_خوبیها بچه ها كه به دنيا مى آيند چشمه هايشان آب داردمنتها نمى دانند. وقتى به سن بلوغ مى رسند يك قدرى از خدا غافل مى شوند و گرد و غبار طبيعت آنها را مى گيرد و روى چشمه هايشان را مى پوشاند. مثل چشمه هايى كه مدتى از آن آب برداشت نشده باشد، آبهايش تميز نيست؛ مگر اينكه مدتى از آن بردارند تا تميز و گوارا شود. يك جوان هم وقتى دعا مى خواند، قرآن مى خواند، خوشش مى آيد و چشمه اش راه مى افتد. هر چه آب چشمه اش گرم تر باشد، بهتر و قيمتى تر است. از امور معنوى هم كه بگذريم مى بينيم كه مردم دنيا هم از كمى آب وحشت دارند؛ آن را سهميه بندى مى كنند. قرآن مى فرمايد: قُل أرَأيتُم إن أصبَحَ مائُكُم غَوراً فَمَن يَاتيكُم بِماءٍ مَعينٍ* مى توان گفت اين آيه هم به علم هاى ظاهرى مربوط مى شود - كه اگر عالِمى پير شد و مطالب را از ياد برد، چه كسى به داد او مى رسد- و هم به آب چشمه هايى كه از آن براى باغ ها و مزارع استفاده مى شود مربوط مى شود كه اگر آب چشمه به آخر رسيد چه كسى به شما آب گوارا مى دهد. خداى متعال مى فرمايد خودم به شما آب مى دهم. * بگو به من خبر دهيد اگر آبهاى سرزمين شما فرو رود، چه كسى مى تواند آب جارى و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟ سوره ى ملك، آيه ى ٣٠ #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس پانزدهم صفحه ى ١٦٥-١٦٤ 🆔 @ameennn

#اسرار_پنهان می گویند پسری در خانه خیلی شلوغ کاری کرده بود. همه ی اوضاع را به هم ریخته بود. وقتی پدر وارد شد مادر شکایت او را به پدرش کرد. پدر که خستگی و ناراحتی بیرون را هم داشت شلاق را برداشت. پسر دید امروز اوضاع خیلی بی ریخت است، همه ی درها هم بسته است. وقتی پدر شلاق را بالا برد پسر دید کجا فرار کند، راه فراری ندارد، خودش را به سینه ی پدر چسباند. شلاق هم در دست پدر شُل شد و افتاد. شما هم هر وقت ديديد اوضاع بى ريخت است به سوى خدا فرار كنيد! وَفِرّوا اِلَى اللهِ مِنَ اللهِ*. هركجا متوحّش شديد راه فرار به سوى خداست. همه ى عالَم سينه ى اولياى خداست، خود را به سينه ى آنها بچسبانيد، همه ى عذابها برطرف مى شود. چقدر زيباست! مصداق اين را در كلمات ائمّه( عليهم السّلام) مى بينيم. * نهج البلاغه، خطبه ى٢٤ #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس چهاردهم صفحه ى ١٥٤-١٥٣ 🆔 @ameennn

#صلح_با_خدا اميدوارم در همين عالم كه هستيد خداى متعال يك مقدار از درهايش را به روى شما باز كند. اما راه آن را مى خواهى؟ همين بود كه گفتم؛ بايد بين خود و خدا را اصلاح كرد. همه براى همديگر دعا كنيم. اصلاح، صلح با خداست. براى اينكه عالم صلح كل شود و جنگ ها بخوابد، اول بايد جنگ آدم با خدا بخوابد. جنگ از اين بدتر نداريم. وقتى خود آدم با خدا بجنگد اوضاع خراب است. ان شاءالله جنگ ها با خدا بخوابد. يعنى دعوا نداشته باشيم، طلبكار نباشيم. وقتى اين جنگ خوابيد، صلح است. امام(عليه السّلام) مصلح است. اينكه مى گوييم مصلح بيايد براى اين است كه بين ما و خدا را صلح بدهد. خواجه حافظ مى گويد: شكر ايزد كه ميان من و او صلح افتاد قدسيان رقص كنان ساغر شكرانه زدند اشعار حافظ آب گواراست. اميدوارم بين شما و خدا هم صلح افتد. حضرت امير(عليه السّلام) در نهج البلاغه فرموده است: مَن أصلَحَ ما بَينَهُ وَ بَينَ اللهِ أصلَحَ اللهُ بَينَهُ وَ بَينَ النّاسِ*؛ هر كس بين خود و خداى خويش را اصلاح كند، خدا بين او و مردم را اصلاح خواهد كرد. * نهج البلاغه، حكمت قصار٨٩. #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس چهاردهم صفحه ى ١٤٩ 🆔 @ameennn

#فضل_و_عنايت_خدا همه مفت خور هستيم! خدا ما را مفت آفريده است و مفت به ما رزق مى دهد، بايد تشكر كنيم. همين كه درك كرديم خدا به ما مفت داده است شكر است؛ همين بس است. اگر گفتيد خدايا! خودت مى دانى مفت داده اى ما هم اقراركرديم، همين شكر است. خداوند با شما خيلى زيبا آمده است. با درك اين مطلب تمام نگرانى هايى كه در راه داشتى همه اصلاح شد. گذشته را هم مى توان اصلاح كرد چه رسد به الان! ديدى همه را اصلاح كردى؟! خدا مى داند اگر يك مقدار يگانگى مجلسمان بيشتر شود، همين طور كه نشسته ايم، مثل خورشيد همه را نشانت مى دهند؛ در صُلب پدر، در رحم مادر و تا آمدن به اين دنيا. خدا تا به حال با لطافت دست به سرت كشيده است، بعد هم محبوب برايت درست كرده است؛ زن، شوهر و فرزند تا هم نَفَس تو باشند و خسته نشوى؛ همه يگانه. اينها سفره ى خداست، چه بگويم؟ باقى نگفتنى است. ان شاءالله خداوند در را باز مى كند تا بگوييد "چه بگويم". #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس چهاردهم صفحه ى ١٤٧-١٤٦ 🆔 @ameennn

#عزت_تنهايى چشمه‌اى نيز در قلب ما انسان‌هاست كه وقتى مضطرّ مى‌شويم غربت مى‌گيرد. انسان يك‌وقت نگاه مى‌كند مى‌بيند كسى اطراف او نيست تا او را دوست بدارد. اين نزد خدا خيلى عزيز است، خيلى قيمت دارد. البته انسان غير از خدا هيچ كسى را ندارد، ولى چه شد كه اين قيمتى شد؟! اين مربوط به رؤيت و مشاهده انسان است، يعنى غربت خودش را مى‌بيند وگرنه در روى زمين كسى نيست كه غريب نباشد. وقتى تب مى‌كند و مى‌خواهد جان بدهد كسى نمى‌تواند به داد او برسد. اگر سرش درد گرفته باشد و خدا نخواهد، كسى نمى‌تواند براى او كارى انجام دهد. اصلا اگر انسان، خوب حساب كند مى‌بيند كه همه به صورت فرد خلق شده‌اند. اين هم كه مى‌گويند انسان جفت آفريده شده است، يعنى يكى با ديگرى وقتى به هم بچسبند كمى تسليت مى‌يابند. وَخَلَقْناكُمْ اَزْواجاً*. يا اينكه اشاره به ظاهر و باطن دارد و يا اشاره به جسم و روح است وگرنه در قيامت همه تك وارد مى‌شويم؛ وَ كُلُّهُم اٰتيهِ يَومَ القيامَةِ فَرداً**؛ همگى روز رستاخيز، تك و تنها نزد او حاضر مى‌شوند، زوج هم نيستيم، ظاهر و باطن يكى مى‌شود، نَفْس و دل و جان يكى مى‌شود. تك هستيم، چه زن و چه مرد. اول خدا زوج آفريد، ولى وقتى انسان به خداى خودش نزديك شد مى‌بيند فرد است. خلاصه غربت چيز خيلى خوبى است. اميدوارم اين مطلب را چشيده باشيد كه غربت به قربت نزديك است. يعنى غريب نزد خداست. غريب عملش با اوست. مى‌بيند چه غربت با بركتى بود. كسى را كه به دنبال او مى‌گشت پيدا كرد. طُوبىٰ لِلْغُرَباءِ***؛غربت چيز خيلى بزرگى است. *سوره ى نبا، آيه ى ٨. **سوره ى مريم، آيه ى ٩٥. ***بحارالانوار، ج٢،ص٢٠٤. #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس پانزدهم صفحه ى ١٦٦-١٦٥ 🆔 @ameennn

#طوباى_محبت ائمّه(عليهم السّلام)هرگاه بخواهند چيزى را تعريف كنند، طوبا مى گويند. طوبا درختى است در خانه ى زهرا(سلام الله عليها) كه هر شاخه اش در خانه ى يك مؤمن است و او از آن شاخه هرچه اشتها دارد بهره مى برد. اين روايت اهل بيت(عليهم السّلام) است. به عقل خود مراجعه كنيد، شايد آن محبّتى كه داريد طوبا است. اين را مى گويم تا در باره ى آن فكر كنيد. من بايد حديث بخوانم و شما هم فكر كنيد. آيا آن محبّتى كه به خوبان دارى، طوبا نيست؟ اگر خدا را دوست داريد مال اين شجره است. هرچه ميل داريد از آن مى گيريد. هر وقت يادش مى كنى از هر غمى راحت مى شوى. آيا اين حلّال مشكلات، اين قاضى الحاجات و اين منجى الهلكات طوبا نيست؟ بله، طوبا است و خوب طوبايى است ؛ طوبٰى لَهُم و حُسنُ مَأبٍ*. يعنى محبّت خوبان و اهل بهشت، هم طوبا است و هم حُسن مأب. يعنى هر كس بر آنها وارد شود به زيبايى وارد مى شود. *سوره ى رعد، آيه ٢٩ #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس پانزدهم صفحه ى ١٦٦ 🆔 @ameennn

🌸🍃 #طوباى_محبت ⚜🔶⚜ شما مردان و زنان آخرت باشيد. انسان در ابتدا فرزند دنيا و آخرت است، ولى بعد از اينكه او را تربيت كردند از مردان و زنان آخرت مى شود. كسى كه قربانى راه خدا شود جاى خيلى خوبى قربانى شده است. چون بعد از آن حيات است. مگر نفرمود كسى كه شهيد راه خدا شود اَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ*زنده اند و نزد پروردگارشان روزى مى خورند؟ اين مربوط به اهل آخرت است امّا اهل دنيا جايى نزد پروردگارشان ندارند. *سوره ى آل عمران،آيه ى ١٦٩ 📔#طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس پانزدهم صفحه ى ١٦٧ 🍃 🌷✨ 🍃🌸🍃 🆔 @ameennn ✨🌷✨🌷✨ 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 ✨

#طوباى_محبت غرض اينكه چشمه ى آب در دل مؤمنان است كه گرد و خاك مى‌گيرد. انسان اگر كمى وقت صرف آن كند، اگر محبّتش را در راه محبّين خدا اعمال كند و به پدر و مادر و همسر و فرزند و برادر و خواهرش نثار كند به نتيجه مى‌رسد. محبّت، آدمى را قربانى مى‌كند، آدمى را قطعه قطعه مى‌كند، مى‌كُشد و شهيد مى‌كند، به طورى كه اصلا متوجه نمى‌شود. انسان وقتى به جهاد مى‌رود و شمشيرى به او مى‌خورد آن را حس مى‌كند ولى در اينجا وقتى به همسر و فرزند و همسايه و ديگران خوبى مى‌كند قربانى مى‌شود و كيف هم مى‌كند. چون اينها مرضىِّ خداست. آنجا كه خلاف رضاى خداست؛ آدم نفله مى‌شود و رو به نكبت مى‌رود، ولى آنجا كه مرضىِّ خداست، كمال و عزّت است. همه در دنيا قربانى مى‌شوند؛ يك عدّه قربانى مال و رياست و شهوت، كه كفّار و اشقيا هستند، عدّه‌اى هم قربانىِ راه خدا و خوبى‌ها و صفات نيك مى‌شوند. پس محبّت انسان را قربانى مى‌كند. اگر به سوى خدا و ائمه(عليهم السّلام) و مؤمنان باشد، جاى خوبى قربانى مى‌شود. #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس پانزدهم صفحه ى ١٦٧-١٦٦ @ameennn

#گنجهاى_نهفته بعضى وقتها خداوند چيزهاى خوب و قيمتى را داخل جُل [جامه و پوشش] مى پيچد و به انسان مى دهد. اگر كسى تند است، خوش اخلاق نيست، درست با آدم حرف نمى زند، معنايش اين است كه خدا چيزى قيمتى را داخل جُل كهنه پيچيده است، براى اينكه اجنبى آن را نگيرد. مال خود شماست و بايد به دست شما برسد. جُل كهنه را كسى باز نمى كند ببيند چه چيز داخل آن است، ولى شما باز كنيد. حقيقت و انسانيت درون آن است، همان جايى كه ناگوار بود. اين هم سرّى از اسرار بود كه عرض كردم. ان شاءالله همه ى شما فهم داريد. گذشته ى شما را خدا با لطف و عنايتش حل كرد. از آينده هم خيالتان راحت باشد. اگر ديدى يك جا قشنگ نيست، صبر كن. آن را باز كن، چيز گرانبهايى درون آن نهفته است. #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس چهاردهم صفحه ى ١٥٢ 🆔 @ameennn 🍃💯

#فضل_و_عنايت_خدا آدم براى چه از خدا طلبكار باشد؟ وقتى از خدا طلبكار شد خدا هر چه هم به او بدهد باز گله دارد و طلبكارى مى كند. راستى ببين اگر راهى براى طلبكارى دارى طلبكارى كن. ما از خدا طلبى نداريم. وقتى ما را آفريد، طلبى نداشتيم؛ نه نمازى خوانده بوديم، نه روزه اى گرفته بوديم و نه چيز ديگر؛ خدا با فضل و عنايتش ما را آفريد. حال اگر به نظر خودمان يك خُرده كم و زياد داريم بايد بسازيم. فضل خدا يعنى مفت. اگر به شما چيز مفتى دادند دندانش را نشمار. يعنى اين طور نباشد كه بررسى كنى ببينى قيمتش چقدر است؛ كم است يا زياد؟ در دهات مرسوم بود كه مى گفتند آدم مال مفت را دندانش را نمى شمارد كه ببيند چند سال دارد. خدا، هم خودمان و هم اطرافيانمان را مفت فرستاده است؛ چطور شد كه ما طلبكار شديم؟ ان شاء الله دندان طلبكارى را مى كنى تا زيبايى هاى زندگى و حيات را بفهمى. هر كس اين كار را كرده است مى داند چه مى گويم. ان شاءالله ريشه ى طلبكارى را بكنيد. بگو خدايا! من اصلاً از تو طلبى نداشتم، اشتباه كردم كه خيال مى كردم طلب دارم، مرا عفو كن! خدا هم عفو مى كند. آن وقت به سلامتى مى بينى چه زندگى خوبى دارى! #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس چهاردهم صفحه ى ١٤٦ 🆔 @ameennn

#چشمه_حیات در تاريخ، احوال گذشتگان را خوانده‌ايد. مثل مردم اين غصّه‌ها را نخوريد. به اندازه ى كافى اشتباه كرده‌اند، ديگر ما اشتباه نكنيم. هزاران نفر به جاى شما گريه كرده‌اند، شما ديگر براى دنيا گريه نكنيد، اين غصّه‌ها مربوط به چيزهاى رفتنى است، براى ماندنى‌ها كسى غصّه نخورده است. هيچ‌كس براى آن چشمه ى حيات غصّه نخورده است. هركس آن را ديد گفت الهى شكر! چيزى پيدا كردم كه رفتنى نيست و آن خداست، پيامبر (صلى الله عليه و آله)است، ائمه (عليهم السّلام)است، ايمان است، اينها تشييع شدنى نيست، دفن شدنى نيست، از بين رفتنى نيست، شير و پلنگ نمى‌توانند آن را بخورند، مال مؤمن را حرام مى‌دانند. ديديد كه وقتى برادران يوسف گفتند يوسف را گرگ خورده است، گرگ‌ها آمدند پيش پيامبر خدا - يعقوب - و گفتند يا نبى الله! برادران يوسف به ما تهمت زدند؛گوشت مؤمن بر ما حرام است. #طوباى_محبت مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى كتاب يك، مجلس پانزدهم صفحه ى١٦٩_١٦٨ 🆔 @ameennn