📡 #هژمونی آمریکا رو به افول:
⏳ عمده‌ترین منطقه‌گرایی ضد هژمونیک که هژمونی آمریکا را تهدید کرده الگوی همگرایی آلبا در #آمریکای_لاتین است. آلبا به معنای آلترناتیو بولیواریایی برای آمریکای لاتین است. ایدئولوژی آلبا ترکیبی از #سوسیالیسم، #ناسیونالیسم، استعمارستیزی، ضدیت با #سرمایه_داری و #آمریکا_ستیزی است که به طور کلی هژمونی آمریکا را به چالش می‌کشد. مخصوصاً وقتی این اتفاق در حیاط خلوت سابق آمریکا رخ می‌دهد.
🕌 گفتمان #اسلام_گرایی و پیگیری آن نیز یکی از عواملی است که هژمونی آمریکا را نپذیرفته و در افول آن تاثیرگذار بوده است.
🔫 استفاده از قدرت فیزیکی از عمده‌ترین نشانه های افول وجه اقناعی هژمون است. در سال‌های پس از دهه 1990 بنیادگرایی و #تروریسم عدیده‌ترین معضلات امنیتی بودند که هژمونی آمریکا را به چالش کشیدند و آمریکا را مجبور به استفاده از قدرت فیزیکی کردند. که البته نه تنها موفق به شکست آن‌ها نشد بلکه تحولات #سوریه و #عراق نشان می‌دهد تروریسم و بنیادگرایی افزایش پیدا کرده است.
💴 در حوزه قدرت‌های نوظهور بلوک بریکس BRICS ( #برزیل، #روسیه، #هند، #چین و #آفریقای_جنوبی) نشانه‌ای از افول قدرت هژمونیک آمریکا در سطح جهانی است. تبادلات تجاری با ارزهای ملی در مقیاس کلان و به چالش کشیدن #دلار و همین‌طور ایجاد بانک توسعه بین این کشورها که در مقابل #صندوق_بین_المللی_پول و #بانک_جهانی قرار می‌گیرد، مهم‌ترین اتفاقاتی است که هژمونی آمریکا را به چالش می‌کشد.
🔒برخلاف بحران‌های بین‌المللی همچون بحران یوگسلاوی در دهه۱۹۹۰، اشغال کویت و... که امریکا در هر موردی که مداخله می‌کرد می‌توانست به واسطه قدرت نظامی خود موفق باشد، این کشور از حل بحران‌های جدید عاجز است. آخرین نمونه آن بحران #سوریه است که این کشور علی‌رغم فشار دوستان منطقه‌ای خود همچون #عربستان، #قطر، #ترکیه و ... ناتوان از اقدام نظامی و یا حتی یافتن یک راه حل مورد توافق همه طرف‌ها است. اعتماد به نفس بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی متحد دولت سوریه از دیگر نشانه‌های افول قدرت هژمونی امریکاست.
#افول_اقتصادی
#افول_نظامی
#افول_بین_المللی
http://yon.ir/niVgD
🆔 @America_in_decline
سیاست خارجی آمریکا در دولت بایدن
اندیشکده شورای آتلانتیک
اندیشکده شورای #آتلانتیک در گزارشی به قلم جمعی از نویسندگان، #سیاست_خارجی دولت آتی آمریکا تحت ریاست‌جمهوری #بایدن در قبال دیگر دولت‌ها و مناطق #ژئوپلیتیک جهان را مورد ارزیابی قرار داده است:
اروپا: بازگشت به #سرمایه‌گذاری‌های_چندجانبه گرایانه و تقویت اتحاد دو سوی اقیانوس اطلس با هدف احیای #نظم_جهانی و هنجارهای بین‌المللی مطلوب غرب و آغاز مذاکرات دوستانه در راستای حل اختلافات #تجاری.
چین: تداوم تؤامان رقابت و همکاری با #چین. رقابت در حوزه #رهبری_جهانی و وادارسازی نسبت به پذیرش معیارهای دموکراسی و همکاری‌های #اقتصادی در منطقه اقیانوس آرام با ملاحظه منافع متحدان #غرب در محدوده اقیانوسیه.
روسیه: تقویت #ناتو در برابر سیاست‌های تجدیدنظرطلبانه مسکو در منطقه #اوراسیا به‌ویژه تسلیح و تجهیز اوکراین و گرجستان در برابر نیروهای مورد حمایت #روسیه.
آفریقا: افزایش #قدرت_نرم آمریکا با هدف بهبود روابط دیپلماتیک به‌ویژه با #آفریقای_جنوبی، نیجریه و اتیوپی و تقویت «برنامه تجاری و سرمایه‌گذاری آفریقا» برای مبادلات #تجاری و #مالی.
آمریکای لاتین: مقابله هوشمندانه و #چندجانبه با ونزوئلا، تقویت #پیمان‌های_تجاری مبتنی بر حمایت از مشاغل داخلی با مکزیک و پیگیری #توسعه جامع اقتصادی کشورهای این حوزه برای جلوگیری از روند روبه‌رشد #مهاجرت آنان به آمریکا.
#عربستان: تنظیم مجدد روابط با هدف مقابله با تهدیدات #ایران علیه متحدان عرب آمریکا و در عین حال همراهی بیشتر با رژیم صهیونیستی.
#ترکیه: مدیریت نقش منطقه‌ای آنکارا در #سوریه، لیبی و مدیترانه شرقی در کنار ترغیب آن به نقش‌آفرینی توازن‌بخش در برابر #نفوذمنطقه‌ای روسیه و ایران.
به نظر می‌رسد تمایز اصلی سیاست خارجی #بایدن در مقایسه با #ترامپ را باید بازگشت به رفتارهای جمعی و کنش‌های #چندجانبه‌گرایانه آمریکا و متحدانش علیه روسیه، چین و ایران قلمداد کرد. نکته‌ای که می‌تواند #کشورهای_رقیب را نیز به صرافت رفتاری جمعی و گروهی برای مقابله با فشارهای جدید بیندازد
#روایت_آمریکا
اخبار افول موریانه وار آمریکا را در کانال زیر دنبال کنید🔽
🆔: @America_in_decline