#داستان_نماز 💧 می گفت: «می خواهم چیزی بگویم، فقط به فرمانده مان نگویید». بچه ی اصفهان و از سربازهای ارتش بود. 🌹 می گفت: «حس کنجکاوی ام باعث شد وارد میدان مین شوم، وسط میدان یک جمجمه دیدم. از وقتی آن جمجمه را دیده ام، شب ها خواب ندارم. فکر می کنم از بچه های خودمان باشد و الان خانواده اش منتظرش هستند». 💧 رفتم تا کنار جمجمه رسیدم. پیکری آن جا افتاده بود که مقداری خاک روی آن نشسته بود. خاکها را کنار زدم و پیکر را روی برانکارد گذاشتم. 🌹 قصد بازگشت داشتم که با خود گفتم حالا که موقعیتی پیش آمده، خوب است جستجو کنیم، شاید پیکر دیگری هم پیدا شود. جلوتر زیر یک درخت، شهیدی افتاده بود با یک بی سیم و آن سو تر شهیدی دیگر و..... 💧 آن روز هفت شهید از شهدای ارتش پیدا شد. همان سرباز، مثل باران بهاری اشک می ریخت. تاب نیاوردم. به سمتش رفتم تا دلداری اش بدهم. 🌹 گفت: «آقا، وقتی دیدم هر هفت شهید مُهر و تسبیح داشتند، از خودم خجالت کشیدم. من خیلی وقتها در خواندن نماز کوتاهی می کنم. از امروز دیگر همه ی نمازهایم را سر وقت می خوانم.» 📚 آسمان مال آنهاست (کتاب تفحص)، ص 56. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

#داستان_نماز | سکوت در مسجد 💧 حجت الاسلام عباس مُهرى می گوید: در نجف، يك روزى خدمت #امام_خمینی رضوان الله علیه رسيدم و از ايشان از مسائلى كه در تركيه به هنگام تبعيد شاهد آن بوده اند پرسیدم. 🥀 ایشان فرمودند: يك مسجدى نزديك ما بود. روزهاى جمعه مى رفتيم آن مسجد لااقل پنج هزار نفر در اين مسجد حاضر مى شدند. به قدر پنج كلمه صداى بلند كسى از اين پنج هزار نفر نمى شنيد و زياد مرا در حيرت انداخته بود كه، چرا ما مثلاً اين ابهّت و جلالت را حفظ نمى كنيم؟! 💧 فكر كردم اگر يك خارجى بيايد اينجا و اين #مسجد را ببيند، بعد هم بيايد آنجا در نجف، آن مسجد هندى را ببيند، بعد بيايد قم، مسجد اعظم را ببيند و نماز خواندن ما را، قطعاً خواهد گفت : «نماز اين است [كه مردم ترکیه دارند] نه آنكه ما داريم! [در ايران] و ما جلالت و قدر نماز را حفظ نكرديم.» 🥀 اينها اگر يك وقت مثلاً كسى بود كه درست نايستاده بود رفيقش مى خواست به اين حالىّ [متوجه] بكند، با اشاره به او حالّى مى كرد عقب بيايد. اينها مرا متأثر مى كرد [كه چرا ما در ايران چنين رعايت نمى كنيم]. 📚 علی احمدپور ، نماز خوبان ، داستان 80. ╭❀🕊🌼🍃❀╮ http://eitaa.com/joinchat/3794927616C787ef768cc ╰❀🍃🌼🕊❀╯