حضرت على (عليه السلام) در باب معرفت نفس و نشانههاى آن مىفرمايد:
أَفْضَلُ الْحِكْمَةِ مَعْرِفَةُ الْإِنْسانِ نَفْسَهُ وَ وُقُوفُهُ عِنْدَ قَدْرِهِ.«1»
برترين حكمت، اين است كه انسان خود را بشناسد و اندازه خويش نگه دارد.
يعنى حكمت، در عمل انسان خردمند دو چيز است:
اوّل: دانش و انديشه درست او در شناخت نفس است.
دوّم: اخلاق و منش نيك او در ايستادگى بر نفس است.
زيرا هرگونه دانايى و تفكّر زيركانه در احوال نفس و مراتب آن سبب شناخت مسائل مبدأ و معاد مىشود و سلوك رفتارى صحيح با مردم و رعايت حقوق و احترام ديگران و حفظ بزرگوارى خود در جامعه سبب اجتناب از گناهان و شبههها مىگردد و خود به خود نفس كنترل مىگردد.
📘منبع:(1)- غرر الحكم: 232، حديث 4632.
#غررالحکم
#انسان
@amirhandehamirsoltan