.. «دایی! ریحـانه کـاپشن صـورتی تنـش بـوده؟ شلـواری دارد که عکـس هندوانه روی آن باشد؟!» 🌷 پیمان دل توی دلش نیست. دلش می‌خواهد بگـوید: «نــه! هـرگـز چنین لباسی برای ریحـانه نخریده» امـا لباس‌ها را شـب یلـدا خـریده بود. صدای پشت تلفن باز می‌پرسد: «گوشواره‌هایش چطـور؟ شـکل قلـب هستند؟» زبانـش به تلـخی تـأیید می‌کند: «آره…! این لبـاس‌هـا را داشـته؛ گـوشواره‌هـایش هـم شکـل قلـب هستند…» 🌷 خودش را به پزشک قانونی میرساند. هنـوز مشکی نپوشیده: «قیامتی بود! به هـزار مصیبت رفتم داخل. همان لحظه که از پله‌ها پایین رفتم و چشمم به آن کـاور کوچک افتـاد، گفتـم ایـن ریحـانه من است! گفتند کاپشنش را نگـاه کـن؛ اما نتوانستم…» 🌷 لحظه‌ای که تـابوت را مقـابل پدر باز می‌کنند، یک گل روی ریحانه بودو کاغذی که روی آن بزرگ نوشـته بـودند: «کـاپشـن صـورتی بـا گـوشـواره قلــبی» 🎙خبرگزاری مهـر/ بقلم زینب رجایی #شهیده_ریحانه_سلطانی_نژاد اَلسَلامُ عَلَیْکِ یاسَیدَتِی یارُقَیِه بِنْتُ الْحُسَین(س) 🇮🇷#امیـــــرکبیــــــر 🇮🇷@AMIRKABIR_IRAN