چرا باید یک مشت روشنفکر ورشکسته را مشتری خود بدانیم و در مقابل این پهلوان پنبه ها گارد بگیریم؟ 🖋یادداشت مهدی کوچک زاده فارغ التحصیل دانشگاه صدا و سیما ممکن است یک رسانه فرهیختگان جامعه را خنثی بار بیاورد. به عبارتی پرداختن به مسائل علمی و معرفتیِ خنثی و فارغ از مسائل علمی امروز انقلاب اسلامی و فرواندختن مخاطب، به چالش های علمی خاص و مارپیچ گونه، برای شبکۀ چهار سمّ مهلک است. این البته برای انتشارات و سایر رسانه ها و پژوهشگاه ها هم صادق است. از مصادیق بارز این رویکرد خطرناک، در شبکۀ چهار، برنامۀ نیم-فاصله است. خود ایدۀ برنامه، یعنی گفتگو با اندیشمندان در گرداگرد جهان، ایدۀ خیلی خوبی است. در واقع به معنای واقعی کلمه اش را مرحوم نادر طالب زاده انجام می داد. منتها فعلاً دچار آفت علم زدگی شده است. برنامه به سردبیری دکتر شاهمرادی (رئیس شبکه) پیش می رود. خود فرم اجرا خیلی درست است؛ خیلی ساده دو تا مانیتور و چندتا نور و آن طرف هم یک دانشمند از آن سر دنیا. دربارۀ یک موضوع علمی گفتگو می کنند. مثلاً می گویند شما نظرتان دربارۀ هنر سورئال چیه؟ اون میگه نه من ساختارگرایی مکتب بیرمنگام را ترجیح میدم! (اغراق) شاید برنامه به دام بحث های روشنفکری درافتاده است؛ چیزی شبیه وضع هنرهای تجسمی و نقاشی و اینها شده است. متأسفانه شبیه همین رویکرد را در برنامه درسگفتار هم می بینیم. در آنجا هم شهریار زرشناس، می آید برای مردم از تروتسکیسم و تفاوت آن با مارکسیسم صحبت می کند. چرا ما دست کم با فرهیختگان مان، دربارۀ انقلاب اسلامی تعارف داریم؟ چرا باید یک مشت روشنفکر ورشکسته را مشتری خود بدانیم و در مقابل این پهلوان پنبه ها گارد بگیریم؟ آقا... این ره به ترکستان می رسد! #شبکه_چهار #یادداشت دیده‌بان رسانه‌ای برای فرهنگ و هنر