🎥 برخورد متفاوت! ♨️ داستان کشف حجاب دسته جمعی دانش آموزان یک دبیرستان دخترانه در حضور روحانی مبلغ ➕ اگر صحنه را رها کنیم شرایط همین می شویم که داریم می بینم! اتفاقاً باید بمانیم و درست عمل کنیم. 📌حجت الاسلام دسمی #حجاب #جامعه_سازی

🧕#بانوی_تمدن_ساز 🎖 #الگوی_سوم ⁉️تا بحال از خودمون پرسیدیم رسالت ما بانوان در راستای گام دوم انقلاب چیه؟؟!! ⁉️به چه دلیل دشمن زنان جامعه ما رو هدف قرار داده؟ آیا موفق عمل کرده یا خیر؟!!! #نقش_زنان_در۴محور_گام_دوم_انقلاب⇩⇩⇩ #خودسازی #خانواده_سازی #جامعه_سازی #تمدن_سازی 🕌🧕الگوی سوم ⇩⇩⇩ https://eitaa.com/joinchat/1610547427Cbbb66057a1

🔰سلسله یادداشت های تحلیلی از نهج البلاغه 📝یادداشت دوم : «سه خنجر پنهان بر پیکر شخصیت انسان» نهج‌البلاغه کتاب شناخت خویشتن و جامعه است. در میانه‌ی غوغای شعارها، مطالبه‌ها، و توفان رسانه‌ای امروز، بیش از هر زمانی محتاج بازگشت به حکمت‌های علوی هستیم؛ چرا که مولای ما، پیش از هر چیز، جامعه را با تربیت فرد می‌سازد و انسان را با خودآگاهی از سقوط بازمی‌دارد. در حکمت دوم نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام سه تیغ پنهان را معرفی می‌کند که شخصیت و کرامت انسان را تکه‌تکه می‌کند، بدون آن‌که شاید خودش بداند. "أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه." این بیان حکیمانه سه عامل درونی را نشان می‌دهد که شخصیت انسان را خُرد می‌کنند؛ بی‌آن‌که نیازی به دشمن خارجی باشد. مولا علی (ع) در واقع دارد می‌فرماید: خودت می‌توانی بدترین دشمنِ خودت باشی، اگر حواست نباشد! ۱. طمع، زوال عزت در پوشش آرزو أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ کسی که طمع را لباس همیشگی خود کند، در واقع به خودش بی‌حرمتی کرده. طمع با امید فرق دارد. طمع، یعنی منتظر باشی کسی دیگر برایت کاری کند، دائم چشم به بیرون داشته باشی، کرامتت را گرو بگذاری برای لقمه‌ای یا موقعیتی. در جامعه امروز، بسیاری از مفاسد اقتصادی، رانت‌خواری‌ها، و حتی خیانت‌ها، ریشه در همین طمع بی‌پایان دارد. مردمانی که عزت نفس خود را پای طمع فنا کردند، مسئولانی که به‌جای قناعت، به دریوزگی قدرت افتادند. ۲. ناله‌گری، باز کردن درِ ذلت وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ بی‌تردید انسان نیازمند است، اما «کشف ضرّ» یعنی دائماً سختی‌های خود را فریاد بزنی، خودت را کوچک کنی، گدایی همدردی کنی. این، به‌مرور، کرامت انسان را می‌بلعد. در فرهنگ اهل‌بیت، صبر، حفظ ظاهر، و درخواست نکردن مگر از خدا، یک اصل تربیتی است. متأسفانه امروز در فضای مجازی، نوعی ناله‌گری و خودتحقیری جمعی رایج شده؛ و این آسیب، شخصیت اجتماعی ما را ذلیل می‌کند. ۳. زبان، فرمانروای بی‌رحم وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه بدترین نوع خودتحقیری این است که انسان زبانش را بدون مهار کردن رها کند. سخنان بی‌فکر، تهمت، شایعه‌پراکنی، فریاد بی‌منطق، و حتی خودستایی‌های پوچ، همه نشانه‌ی این است که انسان بر خودش مسلط نیست. بسیاری از تنش‌های اجتماعی، اختلافات خانوادگی، آشوب‌های سیاسی، از همین «زبان بی‌صاحب» شروع می‌شود. وقتی زبان، بر جان انسان فرمانروا می‌شود، دیگر چیزی از عزت باقی نمی‌ماند. باید در انتهای بگویم ، این حکمت، نقشه‌ای است برای خودسازی و اصلاح اجتماعی. امام علی (ع) هشدار می‌دهد که اگر طمع، ناله‌گری، و مهار نکردن زبان را در خودت رها کنی، نیازی نیست دشمن از بیرون بیاید؛ تو خودت از درون سقوط می‌کنی. جامعه‌ای که افرادش طمع‌ورز، ناله‌گر و بی‌مهار در کلام باشند، جامعه ای بی‌هویت و آینده‌ای بی‌ستون خواهد داشت. نهج‌البلاغه به ما می‌آموزد که اول قدم اصلاح جامعه، اصلاح خویش است؛ و نخستین اصلاح، بازپس‌گیری زمام وجود از طمع، ذلت و زبان است از این افراد خودساخته جامعه ای الهی و دولتی اسلامی بیرون خواهد آمد. این حکمت تلنگری است به خودمان که در این روزگار پرآشوب در کنار اینکه به دشمن خارجی می پردازیم، ابتدائا باید از خود بپرسیم: چند نفر از ما، بی‌آن‌که بدانیم، خود را با همین سه تیغ، زخمی کرده‌ایم؟ #خودسازی #جامعه_سازی #نهج_البلاغه ✍ خانم دکتر حسینی