📌اقدامات دهگانه؛ راهکاری موثر برای پاسخگو کردن ساختار اداری به مطالبات مردمی همواره یکی از معضلات بزرگ و مشکلات اساسی مردم، بروکراسی پیچیده اداری، دیوان سالاری و پاسخگو نبودن ادارات و دستگاه‌های دولتی بوده است. دستگاه‌های نظارتی که برای کاهش این معضلات ایجاد گردید نیز با گذشت زمان به دلایل متعددی که در ادامه بحث به آن خواهیم پرداخت بی اثر و یا کم اثر گردیدند. امروزه کمتر کسی یافت می شود که برای انجام کاری به اداره ای برود و از نحوه پاسخگویی رضایت داشته باشد. از این رو نگارنده برای برون‌رفت از وضعیت فعلی و اصلاح ساختار اداری به سمت یک ساختار پاسخگو، اقدامات متعددی را پیشنهاد داده است. در این سلسله مباحث، ۱۰ اقدام مهم و ضروری مورد بحث و تجزیه وتحلیل قرار می گیرد. بدیهی است باتوجه به گستردگی بحث و طولانی بودن متن، هر بند از موضوعات دهگانه بصورت مجزا مورد بررسی قرارخواهد گرفت. ۱: شفافیت در عملکرد شفافیت به معنای دسترسی آزاد مردم به اطلاعات مربوط به عملکرد، تصمیم‌گیری‌ها، بودجه‌ها، پروژه‌ها و سیاست‌های نهادها و سازمان‌ها است. این امر می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از فساد، افزایش اعتماد عمومی و پاسخگو کردن نهادها داشته باشد. ابعاد شفافیت در عملکرد شامل: الف. شفافیت مالی - انتشار عمومی بودجه‌ها، هزینه‌ها و گزارش‌های مالی. - شفاف‌سازی درباره نحوه تخصیص منابع مالی و اولویت‌های هزینه‌ای. ب. شفافیت در تصمیم‌گیری - انتشار اطلاعات درباره فرآیند تصمیم‌گیری‌ها (مانند تصویب قوانین، قراردادها، یا پروژه‌ها). - ارائه توضیحات روشن درباره دلایل اتخاذ تصمیمات مهم. د. شفافیت در ارائه خدمات : - اعلام عمومی استانداردهای خدمات، مراحل و مدت‌زمان لازم برای انجام امور اداری. - ایجاد سامانه‌های الکترونیک برای پیگیری وضعیت درخواست‌ها. ه. شفافیت عملکردی : - گزارش‌دهی منظم درباره میزان تحقق اهداف و شاخص‌های عملکرد. - ارائه آمارهای دقیق و قابل‌اعتماد درباره دستاوردها و چالش‌های نهادها. ❗️-اما چرا دستگاه‌ها از شفاف سازی عملکرد خود امتناع می کنند؟ بدون تردید موانعی بر سر راه شفاف سازی قراردارد که به اختصار به آن‌ها اشاره می شود. ⚠️موانع موجود بر سر راه شفافیت: ۱. مقاومت در برابر تغییر : بسیاری از مدیران و کارکنان نهادها به دلیل حفظ منافع شخصی یا عدم آگاهی از اهمیت شفافیت، در برابر آن مقاومت می‌کنند. ۲. نبود زیرساخت‌های مناسب: - ضعف در فناوری اطلاعات و نبود سامانه‌های پیشرفته برای انتشار اطلاعات. - نبود استانداردهای مشخص برای گزارش‌دهی و شفاف‌سازی. ۳. کمبود قوانین و ضمانت اجرایی : قوانین موجود درباره شفافیت ناکافی است یا ضمانت اجرایی قوی برای اجرای آن‌ها وجود ندارد. ۴. نبود فرهنگ پاسخگویی: عدم آگاهی عمومی درباره اهمیت شفافیت و حقوق شهروندان در دسترسی به اطلاعات. ۵. فساد سیستمی : در برخی موارد، وجود فساد ساختاری و شبکه‌های مافیایی درون سازمان‌ها مانع از شفاف‌سازی می‌شود. ✅حال باید دید راهکارهای رفع موانع شفاف سازی کدامند؟ ۱. وضع قوانین الزام‌آور : - تصویب قوانینی جامع برای الزام نهادها به انتشار اطلاعات و گزارش‌دهی عمومی. - تعیین مجازات‌های جدی برای عدم اجرای قوانین شفافیت. ۲. استفاده از فناوری‌های نوین : - توسعه سامانه‌های دولت الکترونیک برای انتشار اطلاعات، پیگیری درخواست‌ها و نظارت عمومی. - طراحی پلتفرم‌های آنلاین برای ثبت و پیگیری شکایات مردم. ۳. آموزش و فرهنگ‌سازی : - برگزاری دوره‌های آموزشی برای کارکنان نهادها درباره اهمیت و روش‌های شفاف‌سازی. - افزایش آگاهی عمومی از حقوق شهروندی از طریق رسانه‌ها و نهادهای مدنی. ۴. ایجاد نهادهای مستقل نظارتی : - تقویت نهادهای نظارتی مستقل با وظیفه نظارت بر شفافیت سازمان‌ها. - استفاده از افشاگران تخلفات به‌عنوان یک ابزار قدرتمند در کشف فساد. ۵. تشویق و پاداش‌دهی : - اعطای امتیازات و جوایز به سازمان‌هایی که عملکرد شفاف‌تری دارند. - معرفی مدیران و سازمان‌های برتر در حوزه شفافیت. ۶. استقلال رسانه‌ها : - حمایت از رسانه‌های مستقل برای نظارت و گزارش‌دهی در خصوص عملکرد نهادها. - تضمین آزادی بیان برای انتشار اطلاعات در حوزه شفافیت. ۷. شفاف‌سازی تدریجی : - شروع شفافیت از بخش‌های حساس و پرچالش مانند قراردادهای دولتی و تخصیص بودجه. - گسترش تدریجی شفافیت به سایر بخش‌ها برای کاهش مقاومت‌ها. 📈 نتیجه‌گیری با اجرای این راهکارها، شفافیت به عنوان یکی از اصول اساسی در عملکرد نهادها می‌تواند به بهبود اعتماد عمومی، کاهش فساد و افزایش پاسخگویی منجر شود. برای موفقیت در این مسیر، همکاری میان دولت، مردم و نهادهای نظارتی ضروری است. #مصطفی_رعیتی #ثاقب #شفاف_سازی #مطالبه_گری

🔴 نرخ واقعی دلار در ایران طبق محاسبات بین‌المللی چند است؟ آیا می‌دانید صندوق‌بین‌المللی پول نرخ دلار در برابر ریال را بر اساس شاخص برابری قدرت خرید (براساس نرخ تورم سال‌های اخیر و سبد خرید و مصرفی) در سال ۲۰۲۵ را ۱۴/۷۰۰ تومان اعلام کرده است. دلار بر اساس این مبنای محاسباتی باید ۱۴/۷۰۰ تومان باشد ولی صاحبان انحصاری دلار در کشور آن را گران‌تر قیمت‌گذاری کرده و به ملت و دولت می‌فروشند #دلار_گران 🗯شاه ۱۳ سال قیمت یه خودکار بیک رو ثابت نگه داشت . #جهاد_تبیین #مطالبه_گری ┄┅┅❅🇵🇸 ✌️🇵🇸✌️ ❅┅┅┄ مؤسسه فرهنگی هنری عمار کرج👇 ╭┅─────────┅╮ 🌱@Ammarkaraj ╰┅─────────┅╯

قسمت دوم 📌گام دومِ ایجاد سازوکارِ پاسخگو، تدوین قانون است. در مبحث قبل به موضوع شفافیت بعنوان اولین گام مهم برای اصلاح ساختار اداری کشور برای پاسخگویی به مردم اشاره شد و در بخش دوم به بررسی گام های مهم و ضروری برای نیل به ساختار اداری پاسخگو به موضوع قوانین الزام آور موانع احتمالی خواهم پرداخت. گزینه "قانون" از جمله مهم‌ترین گام‌ها برای اصلاح ساختار اداری است. جزئیات و اقدامات: تدوین قوانین و مقررات پاسخگویی قوانین باید به صراحت بیان کنند که تمامی دستگاه‌های اداری، اجرایی و دولتی موظف به ارائه گزارش عملکرد خود در برابر مردم، نهادهای نظارتی و قضایی هستند. تعیین سازوکارهای مشخصی برای پاسخ‌دهی به شکایات مردمی و ارائه اطلاعات به شاکیان. الزام به گزارش‌دهی دوره‌ای نهادها و سازمان‌ها ملزم شوند گزارش‌هایی شفاف و دقیق درباره عملکرد خود، تخصیص بودجه، پیشرفت پروژه‌ها و اهداف محقق‌شده به مردم و نهادهای بالادستی ارائه دهند. این گزارش‌ها باید از طریق پلتفرم‌های آنلاین، رسانه‌های عمومی یا نشست‌های رسمی قابل دسترسی باشند. تقویت نهادهای نظارتی دادن اختیارات قانونی بیشتر به نهادهایی نظارتی (مانند دیوان محاسبات یا سازمان بازرسی کل کشور) برای شناسایی و برخورد با تخلفات. افزایش استقلال و شفافیت این نهادها برای جلوگیری از اعمال نفوذ. ایجاد فرآیند قانونی برای شکایات مردمی طراحی سامانه‌ای که مردم بتوانند شکایات یا درخواست‌های خود را درباره عملکرد نهادها ثبت کنند. الزام سازمان‌ها به پاسخ‌دهی شفاف به شکایات در مدت‌زمان مشخص. تضمین شفافیت در انتصابات و مسئولیت‌ها مشخص کردن دقیق وظایف و مسئولیت‌های هر مقام یا مدیر. ایجاد امکان پیگیری قانونی در صورت قصور یا اهمال. موانع احتمالی: مقاومت در برابر تغییرات: برخی مدیران یا کارکنان ممکن است به دلیل منافع شخصی یا هراس از شفافیت، در برابر این سازوکارها مقاومت کنند. فرهنگ کاری در بسیاری از سازمان‌ها هنوز با مفاهیمی چون پاسخگویی شفاف هماهنگ نیست. کمبود اراده سیاسی: اجرای قوانین نیازمند عزم جدی در سطح دولت و قوه مقننه است، اما گاهی اراده کافی برای اجرایی‌کردن قوانین وجود ندارد. ضعف نهادهای نظارتی: در بسیاری از موارد، نهادهای نظارتی به دلیل وابستگی مالی یا سیاسی به دولت‌ها، توانایی کافی برای برخورد با تخلفات را ندارند. فساد یا ناکارآمدی در خود نهادهای نظارتی می‌تواند چالشی جدی باشد. نبود زیرساخت‌های فناوری و شفافیت: عدم وجود سامانه‌های یکپارچه و هوشمند برای ثبت و پیگیری شکایات و گزارش‌ها، اجرای این برنامه را دشوار می‌کند. تعارض منافع: برخی از افراد یا گروه‌های ذی‌نفع ممکن است با تقویت پاسخگویی مخالف باشند، چراکه منافع شخصی آن‌ها به خطر می‌افتد. آگاهی پایین مردم: بسیاری از شهروندان از حقوق خود برای مطالبه پاسخگویی آگاهی کافی ندارند یا ابزارهای لازم برای پیگیری را در اختیار ندارند. مشکلات اجرایی و هزینه‌ها: تدوین و اجرای قوانین جدید نیازمند زمان، نیروی انسانی، و منابع مالی است. این موضوع ممکن است باعث تاخیر در تحقق اهداف شود. راه‌حل برای غلبه بر موانع: آموزش و فرهنگ‌سازی: برگزاری دوره‌های آموزشی برای مدیران و کارکنان، همچنین افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت پاسخگویی. استفاده از فناوری: دیجیتالی‌کردن فرآیندها برای ساده‌تر و شفاف‌تر کردن نظارت و پاسخگویی. تقویت استقلال نهادهای نظارتی: کاهش وابستگی آن‌ها به دولت و ایجاد قوانین حمایتی برای جلوگیری از اعمال نفوذ. حمایت قانونی از افشاگران: وضع قوانینی برای حمایت از افرادی که تخلفات یا فساد را گزارش می‌دهند. تشویق و تنبیه: طراحی سیستم‌هایی برای تشویق مدیران شفاف و پاسخگو و برخورد قاطع با متخلفان. اجرای این اقدامات می‌تواند تغییرات قابل‌توجهی در ساختار اداری و میزان پاسخگویی ایجاد کند، به شرطی که با حمایت و نظارت جدی همراه باشد. #مصطفی_رعیتی #ثاقب #مطالبه_گری #پاسخگویی ۱۴۰۳/۱۰/۱۸

📌قسمت سوم: ۳.تقویت نظارت مردمی تقویت نظارت مردمی یکی از مهم‌ترین ابزارها برای افزایش پاسخگویی دستگاه‌هاست. این روش شامل فراهم کردن زمینه‌هایی است که مردم بتوانند به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم بر عملکرد دستگاه‌ها نظارت کرده و مطالبات خود را پیگیری کنند. بااین‌حال، تقویت نظارت مردمی با موانع مختلفی روبه‌رو است که نیاز به شناسایی و رفع آن ها دارد. از این‌رو به تعدادی از موانع اصلی موجود اشاره می شود. ۱. ضعف آگاهی و فرهنگ نظارت: نبود آگاهی عمومی: بسیاری از مردم از حقوق شهروندی و ابزارهای موجود برای نظارت اطلاعی ندارند. فرهنگ منفعلانه: در برخی جوامع، مشارکت عمومی ضعیف است و مردم احساس مسئولیت برای نظارت بر عملکرد نهادها نمی‌کنند. ۲. نبود بسترهای مناسب برای مشارکت: فقدان سازوکارهای عملی: نهادهای اداری، سازوکارهای مشخص و قابل دسترسی برای دریافت نظرات و شکایات مردمی ندارند. ضعف سامانه‌های نظارتی: پلتفرم‌های دیجیتال و ابزارهای مدرن برای تسهیل مشارکت مردم وجود ندارد یا به‌درستی عمل نمی‌کنند. ۳. عدم شفافیت اطلاعات: عدم دسترسی به داده‌ها: بدون شفافیت، مردم نمی‌توانند اطلاعات لازم برای نظارت را به‌دست آورند. مقاومت در برابر افشای اطلاعات: برخی نهادها اطلاعات خود را محرمانه نگه می‌دارند و از شفاف‌سازی فرایندها خودداری می‌کنند. ۴. فشارهای سیاسی و اقتصادی: نفوذ قدرت‌ها: گروه‌های سیاسی یا اقتصادی قدرتمند ممکن است با فشار آوردن بر مردم یا رسانه‌ها، از نظارت جلوگیری کنند. تهدید و ارعاب: افراد یا گروه‌هایی که تلاش می‌کنند نظارت مردمی را اعمال کنند، گاهی با تهدید مواجه می‌شوند. ۵. ضعف در سازمان‌های مردم‌نهاد (NGOها): کمبود حمایت: سازمان‌های مردم‌نهاد که می‌توانند نقش مهمی در تقویت نظارت مردمی ایفا کنند، غالباً با کمبود منابع مالی و حمایت مواجه هستند. محدودیت‌های قانونی: برخی کشورها قوانینی دارند که فعالیت‌های NGOها را محدود می‌کند. ۶. نبود مکانیزم پیگیری شکایات: عدم پاسخ‌دهی: در مواردی که مردم شکایتی ثبت می‌کنند، اغلب سازوکاری برای پیگیری نتایج یا اطلاع از اقدامات انجام‌شده وجود ندارد. ۷. بی‌اعتمادی میان مردم و نهادها: تجربه‌های منفی قبلی: ناکارآمدی یا عدم توجه به نظارت‌های مردمی در گذشته می‌تواند باعث بی‌اعتمادی و کاهش مشارکت مردم شود. برای رفع موانع موجود و تقویت نظارت عمومی راهکارهای ذیل را می توان پیشنهاد داد. ۱. آموزش و فرهنگ‌سازی: آگاهی‌رسانی: از طریق رسانه‌ها، مدارس، و سازمان‌های مردم‌نهاد، مردم را با حقوق شهروندی و ابزارهای نظارت آشنا کنید. تشویق مشارکت: فرهنگ‌سازی درباره اهمیت مشارکت عمومی در نظارت بر عملکرد دستگاه‌ها. ۲. ایجاد بسترهای دیجیتال و فناوری‌محور: سامانه‌های شکایات: طراحی پلتفرم‌های آنلاین برای ثبت و پیگیری شکایات مردم. داده‌های باز: ارائه اطلاعات دقیق و قابل‌دسترسی درباره عملکرد نهادها از طریق پلتفرم‌های شفافیت. ۳. تقویت سازمان‌های مردم‌نهاد: حمایت مالی و قانونی: دولت‌ها باید از NGOها حمایت کنند و قوانینی وضع کنند که فعالیت‌های آنها را تسهیل کند. همکاری با نهادها: سازمان‌های مردم‌نهاد می‌توانند به‌عنوان واسطه میان مردم و دولت عمل کنند. ۴. شفافیت اطلاعات: ایجاد قانون شفافیت: تصویب قوانینی که نهادها را ملزم به ارائه اطلاعات عمومی و شفافیت عملکرد کنند. گزارش‌دهی عمومی: نهادها موظف شوند به‌صورت دوره‌ای گزارش‌هایی درباره عملکرد خود ارائه دهند. ۵. ایجاد مکانیزم‌های پاسخگویی: پاسخ به شکایات: طراحی سیستم‌هایی که شکایات مردمی را پیگیری کرده و نتایج را به اطلاع مردم برسانند. ارزیابی عملکرد: امکان ارزیابی و رتبه‌بندی نهادها و مسئولان توسط مردم فراهم شود. ۶. حمایت از رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران: آزادی رسانه‌ها: رسانه‌های مستقل نقش مهمی در اطلاع‌رسانی و تقویت نظارت مردمی دارند. امنیت شغلی: باید قوانینی وضع شود که امنیت خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای را تضمین کند. ۷. تقویت پیوند میان مردم و دولت: ایجاد شوراهای محلی: شوراهای مردمی محلی می‌توانند پلی میان مردم و دستگاه‌های اجرایی باشند. مشارکت در تصمیم‌گیری‌ها: در تصمیم‌گیری‌های کلان، نظرات و مطالبات مردمی باید دخیل باشد. ۸. افزایش شفافیت مالی سازمان‌ها: ارائه گزارش‌های مالی عمومی: مردم باید بدانند منابع مالی دستگاه‌ها چگونه مصرف می‌شود. استفاده از فناوری بلاک‌چین: برای شفاف‌سازی تراکنش‌ها و کاهش فساد. نتیجه‌گیری: نظارت مردمی یکی از موثرترین ابزارها برای بهبود پاسخگویی دستگاه‌ها و مبارزه با فساد است. رفع موانع موجود نیازمند تعهد جدی دولت، همکاری سازمان‌های مردم‌نهاد، و مشارکت فعال مردم است. با ایجاد بسترهای مناسب، آموزش، و شفافیت، می‌توان این نظارت را به شکلی اثربخش و پایدار توسعه داد. #مصطفی_رعیتی #ثاقب #مطالبه_گری

🎥دست دادن مرضیه برومند با رضا بابک در افتتاحیه فیلم فجر فرزاد حسنی: مجموعه دولت مسعود پزشکیان اینو کم داشت. پ ن؛ چرا این کارها رو نکنند وقتی میدونند هر روز توسط مسئولان و نهادهای انقلابی بیشتر مورد توجه قرار میگیرند ؟؟ وقتی می‌بینند محسن تنابنده هر چقدر تونست جفتک زد به نظام و انقلاب و ارزشها بیشتر مورد توجه قرار گرفت از پول بیت المال با حمایت موسسه اوج و سیما فیلم پنج میلیارد بهش دادند تا افتخار بده تو پایتخت هفت بازی کنه. بقیه بازیگران هم همینند، از مهران مدیری تا ترانه علیدوستی و.... وقتی این جماعت میدونند هرچی جفتک بندازند مسئولان و نهادهای مثلا انقلابی بیشتر پول بهشون میدن و هیچ دادگاهی هم نیست که باهاشون برخورد کنه و نهایتا یک دعوت به چایی و نسکافه و بعد برمی گردند خونشون باید احمق باشند چنین کارهایی نکنند . مگه با خواننده عریان چه کردند ؟؟ پ.ن: حقیقتاً برای خون شهدا پاسخی داریم؟!!! مسئولین شما که دارید حتماً این از وضعیت اقتصاد که هر روز شاهد گرانی هستیم و این هم از وضعیت فرهنگی جامعه #جهادتبیین #مطالبه_گری ┄┅┅❅🇵🇸 ✌️🇵🇸✌️ ❅┅┅┄ مؤسسه فرهنگی هنری عمار کرج👇 ╭┅─────────┅╮ 🌱@Ammarkaraj ╰┅─────────┅╯

. در حالیکه بانک جهانی رسما درصفحه خود اعلام نموده که: "بانک جهانی از سال 2005 تا کنون (30 نوامبر 2024) یعنی بیست سال قبل تا کنون هیچ وامی به ایران را تصویب نکرده و کاملا با تحریم های بین المللی علیه ایران همراهی می کند (تصویر بالا سمت چپ). دولت لایحه "افزایش سهام سرمایه دولت جمهوری اسلامی ایران به ارزش ششصدو شصت میلیون و نهصد و پنجاه و نه هزار و یکصد و شصت و پنج دلار (660,959,165) در "آی بی آر دی" (IBRD) و چهل و هفت میلیون و چهارصد و بیست و شش هزار دلار (47,426,000) در "آی اف سی" (IFC) که صرفا برای دادن وام به بخش خصوصی کشورهای در حال توسعه است را برای تصویب به مجلس ارائه نموده (تصویر بالا سمت راست)!!! با مجموع این دو یعنی 708,385,165 دلار می توان به 700 الی 800 کارخانه گرفتار عدم نقدینگی و یا تولیدگران دیگر در کشور وام یک میلیون دلاری داد! پ. ن. با کمال تاسف و علیرغم مخالفت نمایندگان انقلابی کمتر از دو سه ماه قبل نیز دولت مصوبه افزایش سرمایه در "صندوق بین المللی پول" را از مجلس گرفت . آقای فرزین در پاسخ به این سوال من که وقتی ما تحریم هستیم چه ضرورتی دارد سرمایه کشور را در این موسسات که جز به خدمتگذاری قلدران کاری ندارند بگذاریم فرمود برای حفظ جایگاهمان برای وقتی تحریم ها لغو شد!!! #مطالبه_گری ┄┅┅❅🇵🇸 ✌️🇵🇸✌️ ❅┅┅┄ مؤسسه فرهنگی هنری عمار کرج👇 ╭┅─────────┅╮ 🌱@Ammarkaraj ╰┅─────────┅╯

سوء مدیریت، تعطیلی سراسری و پیامدهای آن بر اقتصاد و اعتبار بین‌المللی ایران مقدمه؛ یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های پیشرفت یک کشور، ثبات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آن است. اما در سال‌های گذشته و بویژه ماه های اخیر، ضعف در مدیریت اجرایی و برنامه‌ریزی نامناسب برخی مسئولان منجر به بحران‌هایی از جمله قطعی برق و تامین انرژی شده که نه‌تنها اقتصاد کشور را تحت تأثیر قرار داده، بلکه اعتبار بین‌المللی ایران را نیز مخدوش کرده است. تعطیلی‌های گسترده اخیر، که ناشی از سوء مدیریت، عدم تدبیر در بخش‌های مختلف و ضعف در نظارت است، نمونه‌ای از این بحران‌ها محسوب می‌شود. در این مقاله، به بررسی پیامدهای این وضعیت بر اقتصاد، جایگاه ایران در سند چشم‌انداز منطقه و واکنش نهادهای نظارتی می‌پردازیم. ۱. ضررهای اقتصادی تعطیلی‌های سراسری: تعطیلی‌های گسترده در کشور باعث ایجاد خسارات سنگین به تولید، تجارت و کسب‌وکارهای خرد و کلان شده است. براساس برآوردهای اقتصادی، هر روز تعطیلی هزینه‌ای بالغ بر ۲تا۳ هزار میلیارد تومان به اقتصاد کشور تحمیل می‌کند. این امر منجر به کاهش تولید ناخالص داخلی، افزایش تورم، کاهش اشتغال و کاهش درآمد دولت از مالیات‌ها می‌شود. درحالی‌که کشورهای همسایه با برنامه‌ریزی اقتصادی دقیق در حال افزایش تولید و جذب سرمایه هستند، تعطیلی‌های بی‌برنامه در ایران، عملاً فرصت‌های توسعه را از بین می‌برد. ۲. ضربه به جایگاه ایران در سند چشم‌انداز ۱۴۰۴: ایران براساس سند چشم‌انداز ۱۴۰۴، باید به قدرت اول منطقه در حوزه‌های مختلف تبدیل شود. اما تکرار بحران‌های ناشی از سوءمدیریت، باعث شده تا این هدف بیش‌ازپیش دست‌نیافتنی به نظر برسد. تعطیلی‌های اخیر، علاوه بر ضررهای اقتصادی، موجب کاهش بهره‌وری، افت کیفیت خدمات عمومی و افزایش بی‌اعتمادی مردم به نهادهای حاکمیتی شده است. این شرایط در کنار سکوت نهادهای نظارتی، تصویری از ضعف مدیریتی ایران را در سطح بین‌المللی به نمایش گذاشته و بهانه‌ای به دست دشمنان داده تا کشور را در آستانه یک بحران بزرگ نشان دهند. ۳. نقش نهادهای نظارتی و مسئولیت آن ها: مجلس شورای اسلامی و قوه قضائیه به‌عنوان نهادهای ناظر بر عملکرد دولت، مسئولیت دارند که در برابر قصور و سوءمدیریت مدیران اجرایی کشور واکنش نشان دهند. بااین‌حال، سکوت این نهادها در برابر وضعیت فعلی، نگرانی‌ها را افزایش داده و این پرسش را مطرح می‌کند که تا چه زمانی قرار است این بی‌تفاوتی ادامه یابد؟ عدم برخورد قاطع با مدیران ناکارآمد، موجب تضعیف ساختار اداری کشور و افزایش نارضایتی عمومی خواهد شد. اگر نهادهای نظارتی به وظایف خود عمل نکنند، نه‌تنها بحران‌های اقتصادی تشدید می‌شود، بلکه پایه‌های اعتماد عمومی نیز بیش‌ازپیش متزلزل خواهد شد. ضرورت تغییر رویکرد مدیریتی: برای جلوگیری از تداوم این روند، نیاز به یک تغییر اساسی در شیوه مدیریت کشور احساس می‌شود. شفافیت در تصمیم‌گیری، استفاده از متخصصان کارآمد، حذف مدیران ناکارآمد و پاسخگویی نهادهای مسئول، از جمله اقداماتی است که می‌تواند کشور را از این وضعیت خارج کند. اگر این اصلاحات صورت نگیرد، چشم‌انداز اقتصادی و سیاسی ایران تیره‌ خواهد شد و زمینه برای سوءاستفاده دشمنان فراهم می شود. #مصطفی_رعیتی #ثاقب #مطالبه_گری

مدیریت بحران یا بحران مدیریت؟ تصمیم‌گیری درباره تعطیلی ادارات و مراکز دولتی به دلیل عواملی مانند سرما، آلودگی هوا و مدیریت انرژی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و اطلاع‌رسانی به‌موقع است. با این حال، در بسیاری از مواقع این تعطیلی‌ها به‌صورت ناگهانی و بدون پیش‌بینی قبلی اعلام می‌شوند، که سردرگمی مردم را به دنبال دارد. این موضوع نشان‌دهنده ضعف در مدیریت بحران و ناتوانی در پیش‌بینی شرایط است. در بسیاری از کشورهای پیشرفته، اطلاع‌رسانی درباره شرایط نامساعد جوی و تعطیلی‌ها از روزها قبل انجام می‌شود تا مردم بتوانند برنامه‌ریزی مناسبی داشته باشند. اما در کشور ما، اغلب تصمیم‌گیری‌ها در آخرین لحظات انجام می‌شود و گاه حتی نیمه‌شب یا بامداد همان روز اعلام می‌ گردد. این تأخیر باعث هدررفت وقت و انرژی شهروندان شده و نارضایتی عمومی را افزایش می‌دهد. کارمندان یا ارباب الرجوعی که دقایق و یا ساعتی در مسیر اداره قرار دارد و ناگهان متوجه تعطیلی می شود، یا والدینی که بدون اطلاع قبلی فرزندانشان را برای رفتن به مدرسه آماده می‌کنند، همگی قربانیان این بی‌برنامگی هستند. سوءمدیریت در این زمینه نه‌تنها باعث کاهش بهره‌وری و اتلاف وقت می‌شود، بلکه اعتماد عمومی به نهادهای تصمیم‌گیرنده را نیز کاهش می‌دهد. وقتی شهروندان احساس کنند که حتی برای مسائل ساده‌ای مانند تعطیلی ادارات و مدارس نیز تدبیر مناسبی وجود ندارد، نسبت به توانایی مدیران در حل مشکلات بزرگ‌تر مانند بحران‌های اقتصادی و اجتماعی نیز دچار تردید خواهند شد. برای جلوگیری از این مشکلات، لازم است که سیستم اطلاع‌رسانی هوشمند و برنامه‌ریزی دقیق‌تری ایجاد شود تا تعطیلی‌ها به‌صورت سریع و منظم اعلام شوند. همچنین باید معیارهای مشخصی برای این تصمیمات تعیین شود تا از تصمیم‌گیری‌های سلیقه‌ای و ناگهانی جلوگیری گردد. مدیریت کارآمد باید بر پایه برنامه‌ریزی علمی و آینده‌نگری باشد، نه واکنش‌های لحظه‌ای که تنها موجب آشفتگی و نارضایتی عمومی می‌شود. #مصطفی_رعیتی #ثاقب #مطالبه_گری

جهاد تبیین؛ ضرورت، چالش‌ها و راهکارها مقدمه در روز ها، ماه ها و سال‌های اخیر، رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها بر اهمیت "جهاد تبیین" و "تولید محتوا" تأکید کرده‌اند و نیروهای انقلابی را به ورود جدی در این عرصه دعوت نموده‌اند. جهاد تبیین در حقیقت یک نبرد فکری و رسانه‌ای برای روشنگری افکار عمومی و مقابله با تحریفات و شبهات دشمنان است. با این حال، به نظر می‌رسد جامعه مخاطب این فرمان، یا درک درستی از مفهوم جهاد تبیین ندارد، یا از سواد رسانه‌ای و دانش کافی برای اجرای آن بی‌بهره است. در این مقاله به ضرورت جهاد تبیین، چالش‌های موجود و راهکارهای تقویت آن پرداخته خواهد شد. ضرورت جهاد تبیین جهاد تبیین از چند جهت یک ضرورت حیاتی برای جامعه اسلامی و نیروهای انقلابی محسوب می‌شود: ۱.مقابله با جنگ شناختی دشمن: در دنیای امروز، دشمنان انقلاب اسلامی بیش از هر زمان دیگری از ابزارهای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی برای تحریف واقعیت‌ها و ایجاد یأس در جامعه استفاده می‌کنند. ۲.روشنگری و اقناع افکار عمومی: بسیاری از مردم، به‌ویژه نسل جوان، در معرض بمباران اطلاعاتی قرار دارند که برخی از آنها بر مبنای تحریف و دروغ است. جهاد تبیین می‌تواند به عنوان یک راهبرد روشنگرانه، حقیقت را به آنان معرفی کند. ۳.تقویت هویت و گفتمان انقلاب اسلامی: انقلاب اسلامی دارای مبانی فکری و ارزشی عمیقی است که نیاز به تبیین و ترویج صحیح دارد تا از انحراف و تحریف در امان بماند. چالش‌های جهاد تبیین با وجود تأکیدات مکرر رهبر معظم انقلاب، جهاد تبیین همچنان با موانع و چالش‌های متعددی روبه‌رو است: ۱.عدم درک صحیح از مفهوم جهاد تبیین: برخی افراد تصور می‌کنند که جهاد تبیین صرفاً محدود به انتشار شعارها و بیانیه‌های کلیشه‌ای است، در حالی که این جهاد نیازمند استدلال منطقی، روایت‌گری جذاب و استفاده از ابزارهای روز است. ۲.ضعف در مهارت‌های رسانه‌ای و محتوایی: بسیاری از نیروهای انقلابی از دانش و مهارت‌های لازم برای تولید محتوای اثربخش در فضای مجازی و رسانه‌ای برخوردار نیستند. ۳.تمرکز بیش از حد بر موضوعات محدود: برخی از جریان‌های انقلابی تنها بر مسائلی مانند حجاب متمرکز شده‌اند و از سایر ابعاد مهم تبیینی غافل مانده‌اند. ۴.روحیه محافظه‌کاری و انفعال: بخشی از نیروهای انقلابی به دلیل وابستگی‌های شخصی، منافع کوتاه‌مدت یا نبود انگیزه کافی، از ورود جدی به این عرصه خودداری می‌کنند. ۵.عدم استفاده از روش‌های نوین ارتباطی: جهاد تبیین نیازمند تسلط بر ابزارهای مدرن همچون شبکه‌های اجتماعی، مستندسازی و اینفوگرافیک است، اما در بسیاری از موارد شاهد استفاده نادرست یا ناکافی از این ابزارها هستیم. راهکارهای تقویت جهاد تبیین برای تحقق اهداف جهاد تبیین، راهکارهای زیر پیشنهاد می‌شود: ۱.آموزش و توانمندسازی نیروهای انقلابی: برگزاری دوره‌های آموزشی در زمینه سواد رسانه‌ای، تولید محتوا و تحلیل رسانه‌ای می‌تواند نقش بسزایی در افزایش اثرگذاری این جهاد داشته باشد. ۲.ایجاد شبکه‌های تولید محتوای جذاب و اثرگذار: تولید محتوای حرفه‌ای و متناسب با ذائقه نسل جوان می‌تواند در جذب مخاطب و تأثیرگذاری بیشتر مؤثر باشد. ۳.تمرکز بر مسائل اساسی انقلاب اسلامی: جهاد تبیین نباید تنها به یک یا دو موضوع محدود شود، بلکه باید همه ابعاد فکری، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی را شامل شود. ۴.تعامل فعال با نسل جوان: استفاده از زبان و شیوه‌های ارتباطی مناسب برای گفتگو با جوانان و پاسخ به شبهات آنان یکی از مهم‌ترین راهبردهای موفقیت در این جهاد است. ۵.حضور پررنگ در فضای مجازی: نیروهای انقلابی باید با حضور هدفمند و هوشمندانه در شبکه‌های اجتماعی، پیام انقلاب را به شیوه‌ای هنرمندانه و جذاب منتقل کنند. ✍مصطفی رعیتی #ثاقب #جهادتبیین #تولیدمحتوا #مطالبه_گری

غفلت از آماده‌سازی سیمای شهری برای استقبال از ماه مبارک رمضان امروز، در واپسین ساعات ماه شعبان و در آستانه ورود به ماه مبارک رمضان، هنگامی که در خیابان‌های اصلی شهر تردد می‌کردم، متأسفانه کمتر نشانه‌ای از استقبال از این ماه پرفیض را مشاهده کردم. نه المان‌های خاصی در معابر شهری دیده می‌شد و نه بیلبوردهایی که این تغییر بزرگ را به مردم یادآور شود. این در حالی است که آماده‌سازی فضای شهری، یکی از مهم‌ترین وظایف شهرداری‌ها و نهادهای فرهنگی است. ماه رمضان، تنها یک رویداد عبادی شخصی نیست، بلکه یک مناسبت اجتماعی و فرهنگی است که تأثیر آن در فضای عمومی جامعه باید احساس شود. یکی از مهم‌ترین وظایف مدیریت شهری، ایجاد حال و هوای متناسب با این ماه در سطح شهر است؛ امری که نه‌تنها به معنویت جامعه کمک می‌کند، بلکه به مردم یادآوری می‌کند که فردا اولین روز ماهی است که روزه‌داران در آن حرمت ویژه‌ای دارند. در سال‌های گذشته، شهرهای مختلف کشور با نصب المان‌های معنوی، بنرهای خوشامدگویی و نورپردازی‌های خاص، فضای متفاوتی را برای این ماه ایجاد می‌کردند. اما امسال، به نظر می‌رسد حداقل درشهر کرج این وظیفه مهم، یا فراموش شده یا کمرنگ‌تر از قبل مورد توجه قرار گرفته است. در حالی که توجه به این مسئله می‌تواند نقش بسزایی در تقویت هویت دینی و اجتماعی مردم داشته باشد. علاوه بر زیباسازی شهری، اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی درباره حفظ حرمت این ماه نیز ضروری است. بسیاری از افرادی که روزه نیستند، ممکن است ندانسته برخی رفتارهای ناهنجار را در اماکن عمومی انجام دهند که با روح رمضان سازگار نیست. شهرداری‌ها و سایر نهادهای مسئول می‌توانند با استفاده از تبلیغات محیطی و برنامه‌های فرهنگی، اهمیت رعایت حرمت این ماه را به شهروندان یادآوری کنند. در نهایت، ماه رمضان فرصتی است برای تقویت ارزش‌های اخلاقی و معنوی جامعه. اگرچه روزه‌داری امری فردی است، اما فضای عمومی شهر نیز باید به گونه‌ای باشد که این تحول روحی و اجتماعی را منعکس کند. امید است که در روزهای آینده، شهرداری‌ها و مسئولان فرهنگی، توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند و با تغییر چهره شهر، حال و هوای رمضان را برای مردم ملموس‌تر کنند. ✍مصطفی رعیتی #ثاقب #مطالبه_گری #رمضان

بنام فرهنگ و به کام تجارت در سال‌های اخیر، تبلیغات محیطی در کلان‌شهرها به یکی از سودآورترین عرصه‌های اقتصادی تبدیل شده است. شهر کرج نیز از این قاعده مستثنی نیست و با وجود بیش از ۳۰۰ بیلبورد و تابلو تبلیغاتی که در اختیار شهرداری و چندین نهاد دیگر قرار دارد، این حوزه به بازاری پررونق بدل شده است. این در حالی است که شهرداری موظف است بخشی از تابلوهای خود و سایر نهادها که به همین منظور مجوز استفاده از این فضاها را دریافت کرده‌اند به امورفرهنگی اختصاص دهند. اما آیا این تعهدات در عمل نیز اجرا می‌شود؟ ماه مبارک رمضان و غیبت پیام‌های فرهنگی با ورود به ماه مبارک رمضان، انتظار می‌رفت که بخشی از این تابلوهای تبلیغاتی به ترویج فرهنگ رمضان، دعوت به معنویت، همدلی و ارزش‌های اخلاقی اختصاص یابد. اما واقعیت چیزی جز این را نشان می‌دهد؛ چرا که نه‌تنها نشانی از تبلیغات فرهنگی ویژه این ماه دیده نمی‌شود، بلکه اغلب این تابلوها همچنان در خدمت تبلیغات تجاری و سودآوری‌های کلان باقی مانده‌اند. این در حالی است که نهادهای مذکور، هنگام دریافت مجوزهای لازم برای نصب و بهره‌برداری از این تابلوها، بر اهداف فرهنگی تأکید داشته و حتی آن را یکی از دلایل اصلی فعالیت خود عنوان کرده‌اند. اما بررسی میدانی نشان می‌دهد که این وعده‌ها در مرحله اجرا به حاشیه رفته و درآمدهای میلیاردی حاصل از تبلیغات تجاری، اهداف فرهنگی را کاملاً تحت‌الشعاع قرار داده است. ضرورت بازنگری در سیاست‌های تبلیغات محیطی با توجه به اهمیت تبلیغات شهری در شکل‌دهی به فضای فرهنگی جامعه، ضروری است که نظارت بیشتری بر نحوه تخصیص بیلبوردها و تابلوهای تبلیغاتی اعمال شود. از اینرو پیشنهاد می‌شود: ۱.سهم مشخصی از این تابلوها به تبلیغات فرهنگی اختصاص یابد و این تعهد به‌صورت شفاف و قابل نظارت در قراردادهای مربوطه درج شود. ۲.فهرست کاملی از نام نهادها و بیلبوردهای شهری که در اختیار دارند به همراه نشانی تابلو برای نظارت عمومی در اختیار شهروندان قرارگیرد. ۳.نظارتی مستمر بر اجرای تعهدات فرهنگی صورت گیرد تا نهادهای بهره‌بردار نتوانند با استفاده از عنوان فرهنگ، صرفاً به سودآوری اقتصادی بپردازند. ۴.مناسبت‌های فرهنگی و مذهبی به‌عنوان اولویت در نظر گرفته شود. ✍#مصطفی_رعیتی #ثاقب #شفاف_سازی #مطالبه_گری #فرهنگ #تجارت #رمضان

پاکسازی فساد مثل نظافت پله هاست باید از بالا شروع شود. #مطالبه_گری ┄┅┅❅🌷🌱🌷🌱🌷 ❅┅┅┄ مؤسسه فرهنگی هنری عمار کرج👇 ╭┅─────────┅╮ 🌱@Ammarkaraj ╰┅─────────┅╯