🌹شیرودی در کنار هیلکوپتر جنگی اش ایستاده بود و خبرنگاران هر کدام به نوبت از او سوال می‌کردند. ♦️خبرنگار ژاپنی پرسید: شما تا چه هنگام حاضرید بجنگید؟ شیرودی خندید. سرش را بالا گرفت و گفت: ما برای خاک نمی جنگیم ما برای اسلام می جنگیم. تا هر زمان که اسلام در خطر باشد. این را گفت و به راه افتاد. خبرنگاران حیران ایستادند. شیرودی آستینهایش را بالا زد. چند نفر به زبانهای مختلف از هم پرسیدند: کجا؟ خلبان شیرودی کجا می‌رود؟ هنوز مصاحبه تمام نشده! شیرودی همانطور که می رفت برگشت. لبخندی زد و بلند گفت: نماز! صدای اذان می آید وقت #نماز است. #شهید_علی_اکبر_شیرودی 🌹 Shiroudi was standing next to his war helicopter and reporters were asking him questions one by one. The Japanese reporter asked: How long are you willing to fight? Shiroudi laughed. He raised his head and said: We are not fighting for soil, we are fighting for Islam. As long as Islam is in danger. He said this and left. The reporters were surprised. Shiroudi rolled up his sleeves. Several people asked each other in different languages: Where? Where does the Shirodi pilot go? The interview is not over yet! Shirodi came back as he went. He smiled and said loudly: Prayer! The call to prayer is coming, it's time for prayer. #Shaheed_Ali_Akbar_Shirodi ‎‎‌‌#آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozes

🇮🇷 ۸ اردیبهشت سالروز شهادت امیر سرلشکر خلبان شهید علی اکبر شیرودی گرامی باد 🕊شادی روحش صلوات 🇮🇷 May 8, May the anniversary of the martyrdom of Amir Major General Ali Akbar Shiroudi be honored 🕊 The joy of his soul, blessings ‎‎‌‌#آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshk

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ #رمان_دختر_شینا 🌷🍃 ✫⇠ #قسمت_اول #فصل_یڪ 🔵 پدرم مریض بود. می گفتند به بیماری خیلی سختی مبتلا شده است. من که به دنیا آمدم، حالش خوبِ خوب شد. همه ی فامیل و دوست و آشنا تولد من را باعث سلامتی و بهبودی پدر می دانستند. عمویم به وجد آمده بود و می گفت: «چه بچه ی خوش قدمی! اصلاً اسمش را بگذارید، قدم خیر.» آخرین بچه پدر و مادرم بودم. قبل از من، دو دختر و چهار پسر به دنیا آمده بودند، که همه یا خیلی بزرگ تر از من بودند و یا ازدواج کرده، سر خانه و زندگی خودشان رفته بودند. به همین خاطر، من شدم عزیزکرده پدر و مادرم؛ مخصوصاً پدرم. ما در یکی از روستاهای رزن زندگی می کردیم. زندگی کردن در روستای خوش آب و هوا و زیبای "قایش" برایم لذت بخش بود. دور تا دور خانه های روستایی را زمین های کشاورزی بزرگی احاطه کرده بود؛ زمین های گندم و جو، و تاکستان های انگور. از صبح تا عصر با دخترهای قدّ و نیم قدِ همسایه توی کوچه های باریک و خاکی روستا می دویدیم. بی هیچ غصه ای می خندیدیم و بازی می کردیم. عصرها، دمِ غروب با عروسک هایی که خودمان با پارچه و کاموا درست کرده بودیم، می رفتیم روی پشت بام خانه ما. تمام عروسک ها و اسباب بازی هایم را توی دامنم می ریختم، از پله های بلند نردبان بالا می رفتیم و تا شب می نشستیم روی پشت بام و خاله بازی می کردیم. 💟 #ادامه_دارد... نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده

❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ #Sheena_girl_novel 🌷🍃 ✫⇠ #first_part #chapter_one My father was sick. They said that he had a very serious illness. When I was born, he was fine. All my family, friends and acquaintances considered my birth as the cause of my father's health and recovery. My uncle was ecstatic and He used to say: "What a good-natured child!" You name it at all, don't step on it." I was the last child of my parents. Before me, two girls and four boys were born. All of them were either much older than me or married and had gone to their own homes and lives. Because of this, I became the beloved of my parents; especially my father We lived in one of the villages of Rezen. It was a pleasure for me to live in the beautiful village of Qaish. Rural houses were surrounded by large agricultural lands; Fields of wheat and barley, and vineyards.From morning to evening, we used to run in the narrow and dirt streets of the village with the tall and half-tall girls of the neighborhood. We laughed and played without any sadness. In the evenings, at sunset, we used to go to the roof of our house with the dolls that we made with cloth and yarn. I would put all my dolls and toys in my skirt, we would climb the long stairs and sit on the roof until night and play aunty. 💟 #continues Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ #رمان_دختر_شینا 🌷🍃 #قسمت_دوم 🔵 بچه ها دلشان برای اسباب بازی های من غنج می رفت؛ اسباب بازی هایی که پدرم از شهر برایم می خرید. می گذاشتم بچه ها هر چقدر دوست دارند با آن ها بازی کنند. شب، وقتی ستاره ها همه ی آسمان را پر می کردند، بچه ها یکی یکی از روی پشت بام ها می دویدند و به خانه هایشان می رفتند؛ اما من می نشستم و با اسباب بازی ها و عروسک هایم بازی می کردم. گاهی که خسته می شدم، دراز می کشیدم و به ستاره های نقره ای که از توی آسمان تاریک به من چشمک می زدند، نگاه می کردم. وقتی همه جا کاملاً تاریک می شد و هوا رو به خنکی می رفت، مادرم می آمد دنبالم. بغلم می کرد. ناز و نوازشم می کرد و از پشت بام مرا می آورد پایین. شامم را می داد. رختخوابم را می انداخت. دستش را زیر سرم می گذاشت، برایم لالایی می خواند. آن قدر موهایم را نوازش می کرد، تا خوابم می برد. بعد خودش بلند می شد و می رفت سراغ کارهایش. خمیرها را چونه می گرفت. آن ها را توی سینی می چید تا صبح با آن ها برای صبحانه نان بپزد. صبح زود با بوی هیزم سوخته و نان تازه از خواب بیدار می شدم. نسیم روی صورتم می نشست. می دویدم و صورتم را با آب خنکی که صبح زود مادر از چاه بیرون کشیده بود، می شستم و بعد می رفتم روی پای پدر می نشستم. همیشه موقع صبحانه جایم روی پای پدرم بود. او با مهربانی برایم لقمه می گرفت و توی دهانم می گذاشت و موهایم را می بوسید. 💟 :ادامه_دارد... نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده

❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ #Sheena_girl_novel 🌷🍃 #second part 🔵 The children loved my toys; The toys that my father used to buy for me from the city. I let the children play with them as much as they like. At night, when the stars filled the whole sky, Children ran one by one from the roofs and went to their homes; But I used to sit and play with my toys and dolls. Sometimes, when I was tired, I lay down and looked at the silver stars that twinkled at me from the dark sky. When it was completely dark everywhere and the weather was getting colder, my mother would follow me. He was hugging me. He would caress me and bring me down from the roof. He gave me dinner. He threw my bed. He would put his hand under my head and sing me a lullaby. He caressed my hair so much that I fell asleep.Then he would get up and go to work. He chewed the pastes. He puts them in a tray to bake bread with them for breakfast in the morning. I used to wake up early in the morning with the smell of burnt wood and fresh bread. The breeze was blowing on my face. I would run and wash my face with the cool water that my mother had drawn from the well early in the morning, and then I would go and sit on my father's feet. I always sat at my father's feet during breakfast. He would kindly take a bite for me and put it in my mouth and kiss my hair. 💟: Continued. Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ #رمان_دختر_شینا 🌷🍃 #قسمت_سوم 🔵 پدرم چوبدار بود. کارش این بود که ماهی یک بار از روستا های اطراف گوسفند می خرید و به تهران و شهرهای اطراف می برد و می فروخت. از این راه درآمد خوبی به دست می آورد. در هر معامله یک کامیون گوسفند خرید و فروش می کرد. در این سفرها بود که برایم اسباب بازی و عروسک های جورواجور می خرید. روزهایی که پدرم برای معامله به سفر می رفت، بدترین روزهای عمرم بود. آن قدر گریه می کردم و اشک می ریختم که چشم هایم مثل دو تا کاسه ی خون می شد. پدرم بغلم می کرد. تندتند می بوسیدم و می گفت: «اگر گریه نکنی و دختر خوبی باشی، هر چه بخواهی برایت می خرم.» با این وعده و وعیدها، خام می شدم و به رفتن پدر رضایت می دادم. تازه آن وقت بود که سفارش هایم شروع می شد. می گفتم: «حاج آقا! عروسک می خواهم؛ از آن عروسک هایی که مو های بلند دارند با چشم های آبی. از آن هایی که چشم هایشان باز و بسته می شود. النگو هم می خواهم. برایم دمپایی انگشتی هم بخر. از آن صندل های پاشنه چوبی که وقتی راه می روی تق تق صدا می کنند. بشقاب و قابلمه ی اسباب بازی هم می خواهم.» پدر مرا می بوسید و می گفت: «می خرم. می خرم. فقط تو دختر خوبی باش، گریه نکن. برای حاج آقایت بخند. حاج آقا همه چیز برایت می خرد.» 💟ادامه دارد. نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده

❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ #Sheena_girl_novel 🌷🍃 #third part My father was a woodworker. His job was to buy sheep from nearby villages once a month and take them to Tehran and nearby cities and sell them. In this way, he earns a good income. In each transaction, he bought and sold a truckload of sheep. It was during these trips that he bought me various toys and dolls. The days when my father went on business trips were the worst days of my life. I was crying and shedding tears so much that my eyes were like two bowls of blood. My father used to hug me. I would kiss you fast and he would say: "If you don't cry and be a good girl, I'll buy you anything you want." With these promises, I was raw and consented to my father's departure. It was only then that my orders started. I used to say: Hajj sir! I want a doll; One of those dolls with long hair and blue eyes.Of those whose eyes open and close. I also want a bracelet. Buy me flip flops. From those wooden heeled sandals that rattle when you walk. I also want a toy plate and pot." My father would kiss me and say: "I will buy." I will buy. Just be a good girl, don't cry. Laugh for your Hajj. Haj Agha buys everything for you. It continues. Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh