❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ ✫ #Sheena_girl_novel 🌷 ✫⇠ #Part 16 🔵 When he saw that he can't make me talk so easily, he didn't say anything anymore. I used the opportunity and went to Khadija under the pretext of helping and threw the table. I took the food too. Khadija insisted: "You go sit in front of Samad and talk to each other while I do the work", but I did not go under the load, I stood and did the kitchen work. Samad was left alone. I also sat at the table in front of Khadijah. After dinner, I collected the dishes and ran away from him under the pretext of bringing tea and cleaning the kitchen. Samad told Khadijah: "I think Gad doesn't like me." If things continue like this, we cannot live together." Khadija had consoled him and said: "Don't worry. These are natural issues. After a while, he will be interested in you. You have to be patient and endure.» After drinking his tea, Samad left. I said to Khadija: "I don't like him. He is bald. Khadijah laughed and said: "That's your only problem." Crazy?! He is like a soldier. In a few months, when his military service ends, his turban will come off." Then he asked: "The second problem?!" It continues. Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫ #رمان_دختر_شینا 🌷 ✫⇠ #قسمت_هفدهم 🔵 گفتم: «خیلی حرف می زند.» خدیجه باز خندید و گفت: «این هم چاره دارد. صبر کن تو که از لاکت درآیی و رودربایستی را کنار بگذاری، بیچاره اش می کنی؛ دیگر اجازه حرف زدن ندارد.» از حرف خدیجه خنده ام گرفت و این خنده سر حرف و شوخی را باز کرد و تا دیروقت بیدار ماندیم و گفتیم و خندیدیم. چند روز بعد، مادر صمد خبر داد می خواهد به خانه ما بیاید. عصر بود که آمد؛ خودش تنها، با یک بقچه لباس. مادرم تشکر کرد. بقچه را گرفت و گذاشت وسط اتاق و به من اشاره کرد بروم و بقچه را باز کنم. با اکراه رفتم نشستم وسط اتاق و گره بقچه را باز کردم. چندتایی بلوز و دامن و پارچه لباسی بود، که از هیچ کدامشان خوشم نیامد. بدون اینکه تشکر کنم، همان طور که بقچه را باز کرده بودم، لباس ها را تا کردم و توی بقچه گذاشتم و آن را گره زدم. مادر صمد فهمید؛ اما به روی خودش نیاورد. مادرم هی لب گزید و ابرو بالا انداخت و اشاره کرد تشکر کنم، بخندم و بگویم که قشنگ است و خوشم آمده، اما من چیزی نگفتم. بُق کردم و گوشه اتاق نشستم. مادر صمد رفته بود و همه چیز را برای او تعریف کرده بود. چند روز بعد، صمد آمد. 💟ادامه دارد.. نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده

❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ ✫ #Sheena_girl_novel 🌷 ✫⇠ #Episode 17 I said: "He talks a lot." Khadijah laughed again and said: "There is a solution for this too. Wait, when you come out of your locket and put away your face, you will make him poor; He is not allowed to speak anymore." Khadija's words made me laugh, and this laughter opened the conversation and joking, and we stayed up late talking and laughing. A few days later, Samad's mother announced that she wants to come to our house. It was evening when he came; Alone, with a scrap of clothes. My mother thanked me. He took the bag and put it in the middle of the room and signaled me to go and open the bag. I reluctantly went and sat in the middle of the room and untied the knot. There were some blouses, skirts and cloths, none of which I liked. Without thanking, I folded the clothes as I had opened the bag and put them in the bag and tied it.Samad's mother understood; But he did not bring it on himself. My mother bit her lip and raised her eyebrow and indicated that I should say thank you, smile and say that it's beautiful and I like it, but I didn't say anything. I beeped and sat in the corner of the room. Samad's mother had gone and explained everything to him. A few days later, Samad came. It continues. Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫ #رمان_دختر_شینا 🌷 ✫⇠ #قسمت_هجدهم کلاه سرش گذاشته بود تا بی موی اش پیدا نباشد. یک ساک هم دستش بود. تا من را دید، مثل همیشه لبخند زد و ساک را داد دستم و گفت: «قابلی ندارد.» بدون اینکه حرفی بزنم، ساک را گرفتم و دویدم طرف یکی از اتاق های زیرزمین. دنبالم آمد و صدایم کرد. ایستادم. دم در اتاق کاغذی از جیبش درآورد و گفت: «قدم! تو را به خدا از من فرار نکن. ببین این برگه مرخصی ام است. به خاطر تو از پایگاه مرخصی گرفتم. آمده ام فقط تو را ببینم.» به کاغذ نگاه کردم؛ اما چون سواد خواندن و نوشتن نداشتم، چیزی از آن سر درنیاوردم. انگار صمد هم فهمیده بود، گفت: «مرخصی ام است. یک روز بود، ببین یک را کرده ام دو. تا یک روز بیشتر بمانم و تو را ببینم. خدا کند کسی نفهمد. اگر بفهمند برگه مرخصی ام را دست کاری کرده ام، پدرم را درمی آورند.» می ترسیدم در این فاصله کسی بیاید و ببیند ما داریم با هم حرف می زنیم. چیزی نگفتم و رفتم توی اتاق. نمی دانم چرا نیامد تو. از همان جلوی در گفت: «پس لااقل تکلیف مرا مشخص کن. اگر دوستم نداری، بگو یک فکری به حال خودم بکنم.» باز هم جوابی برای گفتن نداشتم. آن اتاق دری داشت که به اتاقی دیگر باز می شد. رفتم آن یکی اتاق. صمد هم بدون خداحافظی رفت. ساک دستم بود. 💟ادامه دارد...✒️ نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده

❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ ✫ #Sheena_girl_novel 🌷 ✫⇠ #Part 18 He wore a hat so that he could not be seen without hair. He also had a bag in his hand. When he saw me, he smiled as always and handed me the bag and said: "You can't." Without saying a word, I grabbed the bag and ran to one of the basement rooms. He followed me and called me. I stopped At the door of the room, he took out a paper from his pocket and said: "Step! God, don't let you run away from me. Look, this is my leave sheet. I took leave from the base because of you. I came only to see you." I looked at the paper; But because I didn't know how to read and write, I didn't get anything out of it. As if Samad had understood, he said: "It's my vacation." It was one day, see I have done one and two. To stay one more day and see you. God forbid anyone understand. If they find out that I tampered with my leave card, they will arrest my father.» I was afraid that someone would come and see that we are talking. I didn't say anything and went into the room. I don't know why you didn't come. He said from the front of the door: "Then at least specify my assignment." If you don't love me, tell me to think about myself." Again, I had no answer to say. That room had a door that opened to another room. I went to that one room. Samad also left without saying goodbye. I had a bag in my hand. 💟 continues.✒️ Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh

❤️شَهد شیرین شهادت را کسانی مچشند که شهد شیرین گناه را نچشیده باشند... #شهید_محمدرضا_تورجی‌زاده_ ❤️The sweet honey of martyrdom There are those who The sweet nectar of sin have not tasted #Shaheed_Muhammadreza_Turjizadeh_ #آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshkadeowj ‎‎‌‌

غریب‌در‌وسط‌شهر‌آشنا‌شده‌ای! عمامه‌از‌سرت‌افتادوبی‌عباشده‌ای میان‌عربده‌ها‌بی‌سروصدا‌شده‌ای شبیه‌عمه، گرفتار‌اسب‌ها‌شده‌ای... #السلام‌علیڪ‌یاشیخ‌الائمه ✋ #شهادت_امام_جعفر_صادق(ع)🥀 #بر_شیعیان_جهان_تسلیت_باد🏴 You have met a stranger in the middle of the city! The turban has fallen from your head You have become quiet in the middle of the day Like aunt, you are caught by horses. #Peace be upon you #Shahadat_Imam_Jafar_Sadiq(AS)🥀 🏴 #آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshkadeowj

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫ #رمان_دختر_شینا 🌷 ✫⇠ #قسمت_نوزدهم رفتم و گوشه ای نشستم و آن را باز کردم. چند تا بلوز و دامن و روسری برایم خریده بود. از سلیقه اش خوشم آمد. نمی دانم چطور شد که یک دفعه دلم گرفت. لباس ها را جمع کردم و ریختم توی ساک و زیپش را بستم و دویدم توی حیاط. صمد نبود، رفته بود. فردایش نیامد. پس فردا و روزهای بعد هم نیامد. کم کم داشتم نگرانش می شدم. به هیچ کس نمی توانستم راز دلم را بگویم. خجالت می کشیدم از مادرم بپرسم خبری از صمد دارد یا نه. یک روز که سرِ چشمه رفته بودم، از زن ها شنیدم پایگاه آماده باش است و به هیچ سربازی مرخصی نمی دهند. پدرم در خانه از تظاهرات ضد شاه حرف می زد و اینکه در اغلب شهرها حکومت نظامی شده و مردم شعارهای ضد حکومت و ضد شاه سر می دهند؛ اما روستای ما امن و امان بود و مردم به زندگی آرام خود مشغول بودند. یک ماه از آخرین باری که صمد را دیده بودم، می گذشت. آن روز خدیجه و برادرم خانه ما بودند، نشسته بودیم روی ایوان. مثل تمام خانه های روستایی، درِ حیاط ما هم جز شب ها، همیشه باز بود. شنیدم یک نفر از پشت در صدا می زند: «یاالله... یاالله...» صمد بود. برای اولین بار از شنیدن صدایش حال دیگری بهم دست داد. قلبم به تپش افتاد. برادرم، ایمان، دوید جلوی در و بعد از سلام و احوال پرسی تعارفش کرد بیاید تو. صمد تا من را دید، مثل همیشه لبخند زد و سلام داد. حس کردم صورتم دارد آتش می گیرد. 💟ادامه دارد...✒️ نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده

❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ ✫ #Sheena_girl_novel 🌷 ✫⇠ #Part 19 I went and sat in a corner and opened it. He had bought me some blouses, skirts and scarves. I liked his taste. I don't know how I suddenly fell in love. I collected the clothes and put them in the bag, closed the zipper and ran in the yard. Samad was not there, he was gone. The next day did not come. So he didn't come tomorrow and the following days either. I was starting to worry about him. I could not tell anyone my secret. I was embarrassed to ask my mother if she had any news about Samad or not. One day when I went to the fountain, I heard from the women that the base is on alert and they don't give leave to any soldiers. At home, my father used to talk about the anti-shah demonstrations and that in most cities there is a military regime and people are chanting slogans against the government and against the shah. But our village was safe and the people were busy with their peaceful lives.A month had passed since the last time I saw Samad. That day, Khadijah and my brother were at our house, we were sitting on the porch. Like all rural houses, our yard door was always open except at night. I heard someone calling from behind the door: "Ya Allah. Ya Allah." It was Samad. Hearing his voice for the first time made me feel different. My heart started beating. My brother, Iman, ran in front of the door and after greeting him, invited him to come. When Samad saw me, he smiled and greeted me as always. I felt that my face was on fire. 💟 continues.✒️ Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫ #رمان_دختر_شینا 🌷 ✫⇠ #قسمت_بیستم انگار دو تا کفگیر داغ گذاشته بودند روی گونه هایم. سرم را پایین انداختم و رفتم توی اتاق. خدیجه تعارف کرد صمد بیاید تو. تا او آمد، من از اتاق بیرون رفتم. خجالت می کشیدم پیش برادرم با صمد حرف بزنم یا توی اتاقی که او نشسته، بنشینم. صمد یک ساعت ماند و با برادرم و خدیجه حرف زد. وقتی از دیدن من ناامید شد، بلند شد، خداحافظی کرد برود. توی ایوان من را دید و با لحن کنایه آمیزی گفت: «ببخشید مزاحم شدم. خیلی زحمت دادم. به حاج آقا و شیرین جان سلام برسانید.» بعد خداحافظی کرد و رفت. خدیجه صدایم کرد و گفت: «قدم! باز که گند زدی. چرا نیامدی تو. بیچاره! ببین برایت چی آورده.» و به چمدانی که دستش بود اشاره کرد و گفت: «دیوانه! این را برای تو آورده.» آن قدر از دیدن صمد دستپاچه شده بودم که اصلاً چمدان را دستش ندیده بودم. خدیجه دستم را گرفت و با هم به یکی از اتاق های تو در تویمان رفتیم. درِ اتاق را از تو چفت کردیم و درِ چمدان را باز کردیم. صمد عکس بزرگی از خودش را چسبانده بود توی درِ داخلی چمدان و دورتادورش را چسب کاری کرده بود. با دیدن عکس، من و خدیجه زدیم زیر خنده. چمدان پر از لباس و پارچه بود. لابه لای لباس ها هم چند تا صابون عطری عروس گذاشته بود تا همه چیز بوی خوب بگیرد. 💟ادامه دارد...✒️ نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده