روز مرد نداشتند لیکن روزها را مردانه ساختند تنها جورابشان سوراخ نبود بلکه پیکری سوراخ شده از گلوله و ترکش داشتند! پاس می‌داریم یاد مردان مردِ سرزمینمان را روز مردان واقعی میهنم مبارک. ‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ #مردان_بی_ادعا They did not have a man's day But they made the days masculine Their socks were not the only ones with holes Rather, they had a body pierced by bullets and shrapnel! We remember the brave men of our land Happy real men's day of my country. ... #Men without claims #آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshkadeowj

❤️#قصّه دلبری ❤️۴۰ مدتی باهم خوش بودیم ،باهم نشستیم از مفاتیح،آداب زیارت کربلا را درآوردیم. دفعه اولم بود میرفتم کربلا.خودش قبلا رفته بود.آنجا خوردن گوشت را مراعات میکرد و نمی‌خورد.بیشتر با ماست و سالاد و برنج و این ها خودش را سیر میکرد.تبرکی ها و سنگ حرم را خریدیم.برخلاف مکه نرفتیم بازار،وقت نداشتیم و حیفمان می‌آمد برای بازار وقت بگذاریم.میگفت:(حاج منصور گفته تو کربلا خرید نکنید .اگه خواستین برین نجف).از طرفی هم میگفت:اکثر این اجناس تهران هم پیدا میشه،چرا بارمون رو سنگین کنیم؟حتی مشهد هم که میرفتیم ،تنها چیزی که دوست داشت بخریم،انگشتر و عطر سیدجواد بود.زرشک و زعفران هم می‌آمد تهران میخرید.همه همّ و غمش این بود تا جایی که بدنمان میکشد،در حرم بمانیم.زیارت نامه بخوانیم و روضه و توسل.سیری نداشت.زمانی که اشکی نداشت،راه می‌افتاد که برویم هتل.هتل هم می‌آمد که تجدید قوا کند برای دوباره رفتن به حرم. در کاروان،رفیقی پیدا کرد لنگه خودش. هم مداح بود هم پاسدار. مداحی و روضه کاروان را دونفری انجام می‌دادند، ولی اهل این نبود که با کاروان و با جمع برود.میخواست دونفری باهم باشیم. میگفت:هرکی کربلا میره ،از صحن امام رضا میره😭 قسمت شد، خادم حرم حضرت عباس ع فیش غذا به ما داد،خوشحال بودیم ،رفتیم مهمان سرای حضرت. 🌸🌸 با خواهرم رفتیم برگه جواب آزمایش را بگیریم،جوابش مثبت بود.میدانستم چقدر منتظر است.ماموریت بود.زنگ که زد بهش گفتم. ذوق کرد،میخندید.وسط صحبت قطع شد.فکر کردم آنتن رفته یا شارژ گوشی اش مشکل کرده.دوباره زنگ زد،گفت:قطع کردم برم نماز شکر بخونم.این قدر شادو شنگول شده بود که نصف حرف هایم را نشنید. انتظارش را می‌کشید در ماموریت های عراق و سوریه لباس نوزاد خریده بود و در حرم‌ تبرک کرده بود به ضریح.در زندگی مراقبم بود ،ولی در دوران بارداری بیشتر.از نه ماه،پنج ماهش نبود و همه آن دوران را خوابیده بودم.دست به سیاه و سفید نمیزدم.از بارداری قبل ترسیده بودم.خیلی لواشک و قره قوروت دوست داشتم.تا اسمش می‌آمد یا هوس میکردم،در دهنم آب جمع میشد .پدرومادرم میگفتند:نخور فشارت میافته.محمد حسین برایم میخرید،داخل اتاق صدایم میزد،بیا باهات کار دارم، لواشک و قره قوروت ها را یواشکی به من می‌داد و باخنده میگفت:زن ما رد باش،باید مثه معتادا بهش جنس برسونیم. نمی‌توانستم زیاد در هیئت ها شرکت کنم .وقتی میدید مراعات میکنم،خوشحال میشد و برایم غذای تبرکی می‌آورد. برای خواندن خیلی از دعاها و چله ها کمکم میکرد.پابه پایم می‌آمد که دوتایی بخوانیم. بعضی را خودش تنها میخواند.زیاد تربت ،به خوردم میداد،به خصوص قبل از سونوگرافی و آزمایش ها.خودش از کربلا آورده بود و میگفت,:،(اصل اصله).اسم‌بچه را ازقبل انتخاب کرده بودیم :امیرحسین،در اصل امیرحسین اسم‌بچه اولمان بود .به پیشنهاد یکی از علمای تهران،گذاشتیم امیرمحمد‌. گفته بود:اسم محمد رو بذارید روش تا به برکت این اسم،خدا نظر کند و شفا بگیره. میگفت:اگه چهارتا پسر داشته باشم، اسم هرچهارتاشون و میذارم حسین.

We had a good time together for a while, we sat together and learned the customs of Karbala pilgrimage. It was my first time to go to Karbala. He himself had been there before. He observed eating meat there and did not eat it. He mostly fed himself with yogurt, salad, rice, etc. And it was a pity for us to spend time in the market. He said: (Haj Mansour said, don't shop in Karbala. If you want, go to Najaf). On the other hand, he said: "Most of these goods can be found in Tehran, why should we burden ourselves? Even when we were going to Mashhad, The only thing he wanted us to buy was Seyyed Javad's ring and perfume. He would also come to Tehran to buy barberry and saffron. All he wanted was to stay in the shrine as long as our bodies could bear it. He didn't have any tears, he was walking to go to the hotel. He also came to the hotel to renew his strength to go to the shrine again.In the caravan, he found a friend, his langah. He was both a praiser and a guard. They used to perform Madahi and Rosh in the caravan as a couple, but he was not the type to go with the caravan and with the crowd. He wanted us to be together as a couple. He used to say: Whoever goes to Karbala, goes from Imam Reza's court It happened, the custodian of Hazrat Abbas's shrine gave us food, we were happy, we went to the guest house of Hazrat. 🌸🌸 My sister and I went to get the answer sheet of the test, the answer was positive. I knew how long she was waiting. It was a mission. I told her when she called. He was excited, he was laughing. He was interrupted in the middle of the conversation. I thought the antenna had gone or his phone was charging. He called again and said: I stopped to pray the prayer of thanksgiving. He was so happy that he didn't hear half of what I said. He was waiting for her in the missions in Iraq and Syria, he had bought baby clothes and blessed the shrine in the shrine. He took care of me in life, but more so during pregnancy.It wasn't five months out of nine months, and I was sleeping all that time. I didn't touch black and white. I was scared of pregnancy before. I loved lavashk and kore ghorut a lot. My mouth watered as soon as his name came or I craved it. My parents They used to say: You are under pressure. Mohammad Hossein used to buy for me, he would call me in the room, come, I have something to do with you, he would sneakily give me lavashk and Qara Qoruts and laughingly say: "Don't be my wife, we have to have sex with her like drug addicts." I couldn't participate much in the delegations. When he saw that I was observing, he would be happy and would bring me blessed food. He helped me to read a lot of prayers and prayers. I wanted to read them together. He used to read some of them by himself. He used to feed me a lot, especially before the ultrasound and tests. He had brought them from Karbala and said: (the original).We had already chosen the name of the child: Amir Hossein, originally Amir Hossein was the name of our first child. We named him Amir Mohammad at the suggestion of one of Tehran's scholars. He had said: Give Muhammad's name so that, thanks to the blessing of this name, God will consider and get healing. He used to say: If I have four sons, I will name all of them Hossein

#سلام_امام_زمانم 💔از فراقت به جوانی همگی پیر شدیم.. بی تو از وادی دنیا همگی سیر شدیم.. بی خود ازحادثه عشق تو دیوانه و مست عاشق کوی تو گشتیم و زمین گیر شدیم.. 🌺🌺🌺 🔲 خدا میداند در دفتر امام زمان(عج) جزو چه کسانی هستیم؟! ◇کسی که اعمال بندگان در هر هفته دو روز دوشنبه، پنجشنبه به او عرضه میشود، ◇همین قدر می دانیم آن طوری که باید باشیم، نیستیم ..😔 #آیتﷲبهجت(ره) ♡اللهم عجل لولیک الفرج بحق سیده زینب الکبری سلام لله علیها♡ #Salaam_Imam_Zamnam 💔 From separation to youth, we have all become old. Without you, we are all fed up with the valley of the world. Crazy and drunk because of your love incident We fell in love with you and fell in love. 🌺🌺🌺 🔲 God knows in the office of Imam Zaman (AS) Who are we among?! ◇ Someone who applies servants every week Two days Monday, Thursday offered to him, ◇ We know this much We are not the way we should be #Ait Allah Behjat (RA) ♡ O Allah, speed up Lulik al-Faraj by the right of Sayyida Zainab Al-Kabari, peace be upon her.♡ #آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshkadeowj

📌 شهید زین الدین خطاب به خودش: مهدی؛ تو هیچی نیستی! 🔷️ چشم‌شان که به مهدی افتاد؛ از خوشحالی بال در آوردند دوره‌اش کردند و شروع کردن به شعار دادن: فرمانده‌ی آزاده ، آماده‌ایم آماده ! » ◇ هرکسی هم که دستش به مهدی می‌رسید امان نمی‌داد، شروع می‌کرد به بوسیدن... مخمصه‌ای بود برای خودش! ◇ خلاصه به هر سختی‌ای که بود از چنگ بچه‌های بسیجی خلاص شد اما به جای اینکه از این همه ابراز محبت خوشحال باشد با چشمانی پر از اشک در گوشه ای به خودش نهیب می‌زد: « مهدی! خیال نکنی کسی شدی که اینا اینقدر بهت اهمیت میدن، تو هیچی نیستی، تو خاک پای این بسیجی‌هایی...!» #شهید_مهدی_زین‌الدین #فرمانده_لشکر۱۷‌علی‌بن‌ابیطالب 📌 Martyr Zainuddin addressing himself: Mahdi; You are nothing! 🔷️ Their eyes fell on Mahdi; They took off their wings from happiness and began chanting: "Commander Azadeh, we are ready, we are ready!" » ◇ Anyone who touched Mahdi would not let go, he would start kissing. It was a predicament for him! ◇ In short, no matter how hard it was, he got rid of the Basiji children, but instead of being happy with all the expressions of love, he was shouting to himself in a corner with tearful eyes: "Mahdi! Don't think that you have become someone who cares so much about you, you are nothing, you are the dust of these Basijs." #Shahed_Mahdi_Zinuddin #commander of Lashkar 17, Ali bin Abi Talib #آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshkadeowj