✉️ #توئیت استاد شجاعی پیرامون نتیجه انتخابات ۸ خرداد رقابت اعضای جبهه‌ی انقلاب تمام شد. الآن وقت همدلی و همکاری‌ست. بنا به آموزه‌ی قرآن کریم، فکر کردن و سخن گفتن درباره‌ی گذشته اعم از کدورت‌ها و شکست‌ها، بندگی شیطان است. هرگونه سرزنش و ای‌کاش، بی‌شک عملی شیطانی و گناهی بزرگ و غیرقابل جبران است. کلیک کنید: دسترسی به توئیت x.com/m_shojae1 #Teacher Shojaei's tweet about the results of June 8 elections The competition of members of the Revolutionary Front is over. Now is the time for empathy and cooperation. According to the teachings of the Holy Quran, thinking and talking about the past, including the turbidities and failures, is Satan's servitude. Any blame and envy is undoubtedly an evil act and a great and irreparable sin. Click: access the tweet x.com/m_shojae1 #آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshkadeowj

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫ #رمان_دختر_شینا 🌷🍃 ✫⇠ #قسمت_صد_وهشتاد_وپنجم برگشتم و پشت ماشین را نگاه کردم. خدیجه همان طور که به جاده نگاه می کرد، خوابش برده بود. سمیه توی بغلم خوابید. صمد گفت: «حالا که بچه ها خواب اند. نوبت خودمان است. خوب بگو ببینم اصل حالت چطور است. خوبی؟! سلامتی؟!...» 🔸فصل شانزدهم سر پل ذهاب آن چیزی نبود که فکر می کردم. بیشتر به روستایی مخروبه می ماند؛ با خانه هایی ویران. مغازه ای نداشت یا اگر داشت، اغلب کرکره ها پایین بودند. کرکره هایی که از موج انفجار باد کرده یا سوراخ شده بودند. خیابان ها به تلی از خاک تبدیل شده بودند. آسفالت ها کنده شده و توی دست اندازها، سرمان محکم به سقف ماشین می خورد. از خیابان های خلوت و سوت و کور گذشتیم. در تمام طول راه تک و توک مغازه ای باز بود که آن ها هم میوه و گوشت و سبزیجات و مایحتاج روزانه مردم را می فروختند. گفتم: «اینجا که شهر ارواح است.» سرش را تکان داد و گفت: «منطقه جنگی است دیگر.» کمی بعد، به پادگان ابوذر رسیدیم. جلوی در پادگان پیاده شد. کارتش را به دژبانی که جلوی در بود، نشان داد. با او صحبت کرد و آمد و نشست پشت فرمان. دژبان سرکی توی ماشین کشید و من و بچه ها را نگاه کرد و اجازه حرکت داد. کمی جلوتر، نگهبانی دیگر ایستاده بود. باز هم صمد ایستاد؛ اما این بار پیاده نشد. 💟ادامه دارد... نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده #

❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ ✫ #Sheena's_girl_novel 🌷🍃 ✫⇠ #part of the hundred and eighty-fifth I turned and looked at the back of the car. Khadija fell asleep as she looked at the road. Samia fell asleep in my arms. Samad said: "Now that the children are sleeping. It's our turn. Well, tell me how you are. are you well?! the health?!." The sixteenth chapter Sir Paul Zahab was not what I thought. It remains more like a ruined village; with ruined houses. It didn't have a shop, or if it did, most of the shutters were down. Shutters that were blown or punctured by the blast wave. The streets were turned into piles of dirt. Asphalts are torn and in the bumps, our heads hit the roof of the car. We passed through the quiet and silent streets. All along the way, there was a shop that sold fruit, meat, vegetables and daily necessities of the people.I said: "This is the ghost town." He shook his head and said, "It's a war zone." A little later, we arrived at Abu Dhar Barracks. He got off in front of the barracks door. He showed his card to the interpreter who was in front of the door. He talked to him and came and sat behind the steering wheel. Dehban took a look in the car and looked at me and the children and let us go. A little further, another guard was standing. Samad stood again; But this time it didn't work. It continues. Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫ #رمان_دختر_شینا 🌷🍃 ✫⇠ #قسمت_صد_وهشتاد_وششم کارتش را از شیشه ماشین به نگهبان نشان داد و حرکت کرد. من و بچه ها با تعجب به تانک هایی که توی پادگان بودند، به پاسدارهایی که همه یک جور و یک شکل به نظر می رسیدند، نگاه می کردیم. پرسید: «می ترسی؟!» شانه بالا انداختم و گفتم: «نه.» گفت: «اینجا برای من مثل قایش می مانَد. وقتی اینجا هستم، همان احساسی را دارم که در دهات خودمان دارم.» ماشین را جلوی یک ساختمان چندطبقه پارک کرد. پیاده شد و مهدی را بغل کرد و گفت: «رسیدیم.» از پله های ساختمان بالا رفتیم. روی دیوارها و راه پله هایش پر از دست نوشته های جورواجور بود. گفت: «این ها یادگاری هایی است که بچه ها نوشته اند.» توی راهروی طبقه اول پر از اتاق بود؛ اتاق هایی کنار هم با درهایی آهنی و یک جور. به طبقه دوم که رسیدیم، صمد به سمت چپ پیچید و ما هم دنبالش. جلوی اتاقی ایستاد و گفت: «این اتاق ماست.» 💟ادامه دارد... نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده

❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ ✫ #Sheena's_girl_novel 🌷🍃 ✫⇠ #Part of the hundred and eighty-eighth quarter He showed his card to the guard through the car window and left. The children and I were looking at the tanks in the barracks, at the guards who all looked the same. He asked: "Are you afraid?" I shrugged and said, "No." He said: "This place is like Qaish for me. "When I am here, I feel the same as I do in our villages." He parked the car in front of a multi-storey building. He got off and hugged Mehdi and said: "We have arrived." We went up the stairs of the building. The walls and stairs were full of various manuscripts. He said: "These are souvenirs written by children." The first floor corridor was full of rooms; Rooms next to each other with identical iron doors. When we reached the second floor, Samad turned left and we followed him.He stood in front of a room and said: "This is our room." It continues. Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh

❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃ ✫ #رمان_دختر_شینا 🌷🍃 ✫⇠ #قسمت_صد_وهشتاد_وهفتم زندگی در پادگان ابوذر با تمام سختی هایش لذت بخش بود. روزی نبود صدای انفجاری از دور یا نزدیک به گوش نرسد. یا هواپیمایی آن اطراف را بمباران نکند. ما که در همدان وقتی وضعیت قرمز می شد، با ترس و لرز به پناهگاه می دویدیم، حالا در اینجا این صداها برایمان عادی شده بود. یک بار نیمه های شب با صدای ضد هوایی ها و پدافند پادگان از خواب پریدم. صدا آن قدر بلند و وحشتناک بود که سمیه از خواب بیدار شد و به گریه افتاد. از صدای گریه او خدیجه و معصومه و مهدی هم بیدار شدند. شب ها پتوی پشت پنجره را کنار می زدیم. یک دفعه در آسمان و در مسافتی پایین هواپیمایی را دیدم. ترس تمام وجودم را گرفت. سمیه را بغل کردم و دویدم گوشه اتاق و گفتم: «صمد! بچه ها را بگیر. بیایید اینجا، هواپیما! الان بمباران می کند.» صمد پشت پنجره رفت و به خنده گفت: «کو هواپیما! چرا شلوغش می کنی هیچ خبری نیست.» هواپیما هنوز وسط آسمان بود. حتی صدای موتورش را می شد به راحتی شنید. صمد افتاده بود به دنده شوخی و سربه سرم می گذاشت. از شوخی هایش کلافه شده بودم و از ترس می لرزیدم. 💟ادامه دارد... نویسنده: #بهناز_ضرابی_زاده

❃↫✨ "In the name of the Lord of the Martyrs and the Righteous"✨↬❃ ✫ #Sheena's_girl_novel 🌷🍃 ✫⇠ #part of the hundred and eighty-eighth Life in Abu Dhar Barracks was enjoyable with all its hardships. Not a day went by without the sound of an explosion being heard from far or near. Or don't bomb the plane around there. In Hamedan, when the situation turned red, we used to run to the shelter with fear and trembling, now these sounds have become normal for us here. I once woke up in the middle of the night with the sound of anti-aircraft guns and barracks defense. The sound was so loud and terrible that Samia woke up and cried. Khadijah, Masoumeh and Mahdi also woke up from the sound of her crying. At night, we moved the blanket behind the window. Once I saw an airplane in the sky at a low distance. Fear took over me. I hugged Samia and ran to the corner of the room and said: "Samad! Take the children. Come here, plane! Now it is bombing.» Samad went behind the window and laughingly said: "Where is the plane! Why are you making it busy? There is no news. The plane was still in the middle of the sky. Even the sound of its engine could be easily heard. Samad had fallen into the trap of joking and making fun of me. I was sick of his jokes and I was shaking with fear. It continues. Author: #Behnaz_Zarabi_zadeh

⭕️ دعوت آیت‌الله جاودان از مردم برای برأی‌دادن به دکتر سعید جلیلی #جلیلی #سعید_جلیلی #انتخابات ✅ @Jalili_saeed https://eitaa.com/jameatolquranekashan