✍ #یک_دقیقه_مطالعه ⚫ #ما_رایت_الا_جمیلا ... #شهید_بهشتی جمله‌ای دارند: «وقتی پرندگان پرواز می‌کنند هر کدام یک سقف پرواز دارند. مثلاً گنجشک صد متر می‌تواند بالا برود. پرنده‌ی دیگر هفتصد متر، و در اوج عقاب تنها می‌ماند و امام، عقاب است.» او تنهاست به این دلیل که افقی دارد که دیگران به این افق نمی‌رسند. پس امام تنهاست و البته دقیق و درست می‌تواند باشد. اما ظرافتی هست در این قضیه.... به هر حال انسان ها وقتی بزرگ می شوند رنجشان هم بزرگ می شود. مصداق واقعی آن #حضرت_زینب(س) است چه قدر او را اذیت کردند و چه‌قدر او را به مسخره گرفتند... #ابن_زیاد پاشنه‌ی آشیل #حضرت_زینب(س) را می‌شناخت و می‌دانست به لب #اباعبدالله(ع) چوب بزند زینب(س) چه حالی می‌شود... این‌که سَرِ محبوب وجودش را در تشت ببیند! آن لعین می‌دانست زینب(س) چه‌قدر اباعبدالله را دوست دارد. با چوب لای دندان‌های اباعبدالله را باز می‌کرد به مسخره می‌گفت: “زینب برادرت عجب دندان‌های قشنگی دارد “. می‌توانید تصورش را بکنید، این جمله‌ای که حضرت فرمود: “ما رَأیتُ إلّا جَمیلا” پس از تمسخر عبیدالله است. عبیدالله گفت: زینب حکایت کن ببینیم در کربلا، خوش گذشت؟ آنجا چه دیدی ؟ و حضرت زینب این جواب را داد: ” #ما_رَأیتُ_إلّا_جَمیلا.” تمام این مجالس تمسخر بوده... می‌گویند در #شام حضرت زینب فاصله‌ی زیادی با سر اباعبدالله نداشت یک زن به خاطر این‌که حضرت زینب را بشکند، از پشت بام به کسی که حامل سر اباعبدلله بود، گفت: این سر را نزدیک بیاور و من به قیمت این نزدیکی، این گردن بند را به تو می‌دهم. گردنبند را از گردن باز کرد تا به حامل سر بدهد تا او را به سر نزدیک کند و این زن به سر اباعبدالله اهانت کند.... و زینب دارد این صحنه‌ها را می‌بیند. چه‌قدر شانه ها باید صبور باشد که این صحنه ها را تحمل بکند.... #یا_زینب_کبری