eitaa logo
آموزش خادمیاران _اصفهان
890 دنبال‌کننده
1هزار عکس
1.8هزار ویدیو
50 فایل
کانال آموزش خادمیاری دبیرخانه کانونهای خدمت رضوی استان اصفهان
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « شکوه ايثار و »        روز پنجشنبه، ١۴٠٠/٠۵/١۴ ✍️ مناسبت روز: ٢۵ ذی‌الحجه سالروز نزول سوره "هل اتی" (انسان - دهر) می باشد که بنا بر روایات متعدد در کتب شیعه و اهل‌سنت، در ستایش از ايثار حضرت فاطمه (س) و امیرالمؤمنین (ع) نازل شده که به سبب انجام نذرشان، سه روز روزه گرفتند و هنگام افطار، غذای ساده خویش را برای رضای خدا به مسکین و یتیم و اسیر، ایثار کردند! همچنین این روز در تقویم به عنوان «روز خانواده و تکریم بازنشستگان» نامگذاری شده است، لذا ضمن گرامیداشت این روز فرخنده، سخن امروز را با عنوان «شکوه ايثار» آغاز می‌نمائیم؛ بنابر نقل شیخ صدوق (ره) در کتاب «امالی»، امام صادق (ع) از قول امام باقر (ع) می فرمایند: «روزی امام حسن و امام حسین (ع) در دوران طفولیت، به شدت بیمار شدند؛ پیامبر اکرم (ص) به همراه تنی چند از اصحاب به عیادت آنان رفتند و به حضرت علی(ع) پیشنهاد نمودند تا برای شفای آن دو بزرگوار، نذر کرده و روزه بگیرند! پس امیرالمؤمنین (ع)، حضرت زهرا (س) و فضه ـ کنیزشان ـ نذر کردند که اگر حسنین بهبودی یافتند به شکرانه آن، برای خدا، سه روز روزه بگیرند! با عنایت حق‌تعالی، در کمترین زمان امام حسن و امام حسین (ع) شفا یافتند! اما حضرت علی (ع) برای انجام نذرشان، غذایی در خانه نداشتند، لذا امام (ع) از شمعون خیبری به مقدار نه کیلو جو قرض کردند و حضرت فاطمه (س) آن را سه قسمت نموده و مقداری را آرد کرده و برای روز اول پنج قرص نان ـ به تعداد افراد خانواده ـ پختند. پس روز اول را روزه گرفتند و در هنگام افطار و خوردن قرص نان جو، مسکینی درب خانه را زد، حضرت علی (ع) و همه‌ی اهل خانه، و حتی بچه‌ها، افطاری خود را به آن مسکین دادند و با آب افطار نموده و شب را با گرسنگی سپری کردند! فردای آن روز، با همان حال، دومین روزه نذری خود را گرفتند، شب هنگام، آنگاه که خواستند با نان جویی که حضرت فاطمه (س) پخته بودند، افطار نمایند، دوباره صدای درب خانه بلند شد و این‌بار، یتیمی درخواست غذا کرد! اهل خانه نیز بار دیگر ایثار کرده و تمام افطاری خود را به او داده و با آب افطار نمودند! در روز سوم نیز همین حکایت تکرار شد و آنها افطاری روزه روز سوم را هم با آمدن اسیری به درب خانه و درخواست کردن غذا از آنان ، ایثارگرانه در راه خدا به اسیر دادند! در صبح روز چهارم، رسول خدا (ص)، حضرت امیر (ع) و حسن و حسین (ع) را دیدند که از شدت گرسنگی به خود میلرزند؛ پس حضرت ناراحت شده و فرمودند: «چقدر بر من سخت و گران است که شما را به این حال می بینم!» سپس همراه آنان به خانه وارد شدند و دختر گرامیشان حضرت فاطمه (س) را دیدند که در محراب عبادت است و چشمانشان از شدت گرسنگی در حدقه فرو رفته و اندوه پیامبر (ص) دو چندان شد! ناگاه فرشته وحی الهی، جبرئيل (ع) نازل شد و به پیامبر گرامی اسلام (ص) به خاطر داشتن چنین خاندان ایثارگر و با گذشتی، تبریک گفت و سپس در ستایش اهل‌بیت پیامبر، ٢٢ آیه اول سوره‌ی انسان را بر حضرت تقدیم نمود که در بخشی از آن آمده: «وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا🔹إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا»: «آنانکه، در راه دوستی خدا طعام (خود) را به فقیر و یتیم و اسیر می دهند، (و می گویند) ما فقط برای رضای خدا به شما طعام می دهیم و از شما هیچ پاداش و سپاسی هم نمی طلبیم!» سپس خداوند برای اهل بیت فداکار پیامبر(ص) غذایی از آسمان فرود فرستاد که تا هفت روز از آن تناول می‌کردند؛ و بدین گونه، خداوند سبحان از ایثار و از خودگذشتگی حضرت علی(ع) و خانواده بی‌نظیرشان تقدیر وتکریم نمود و قلب پیامبر(ص) را تسلی بخشید! ✍️ لازم به ذکر است، حدیثی که گذشت، مورد تأیید و تصدیق پیشوایان بزرگ علمی سنی و شیعه و عموم مسلمین می‌باشد و هیچ کس در این مطلب که سوره انسان، در فضیلت امیرالمؤمنین (ع) و اهل بیت ایشان نازل شده، هیچگونه شک و تردیدی وارد نکرده است! لذا مسلماً این ماجرا و نزول سوره انسان، یکی دیگر از دلایل افضلیت حضرت امیر (ع) و خانواده گرامی ایشان بر همه‌ی امت است! 👈 در پایان، دقت در این نکته درس آموز نیز خالی از لطف نیست که «فضه» خادمه سیاه پوست حضرت زهرا (س) نیز با تبعیت از اهل بیت(ع) در این مقام بلند، همراه و شریک آنان بوده! لذا ما نیز می‌توانیم با الگوگیری و تأسی و تبعیت از سیره‌ی گفتاری و رفتاری اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، به مقام والای شیعه بودن، و همراهی و پیروی از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، برسیم! 📚 منبع: امالی صدوق، ص ١۵۵؛ بحارالانوار، ج ٣۵، ص ٢٣٧؛ و مناقب، ج ٢، ص ١٢۴ و... https://eitaa.com/ROOZBARG