#خاطرات_محرمانه انتشار برای اولین بار ماه رمضان سال ۱۴۰۱ بود بعد از تعطیلات نوروزی، در جلسه ای یکی از معاونان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران از من خواست وساطت کنم تا رییس وقت دانشکده از دانشجویی به نام مطهره گونه ای شکایت حقوقی نکند. خیلی برایش بد می شد. آن زمان مدیر فرهنگی دانشگاه بودم. ضمن صحبتهایش چند نکته درباره اش گفت: دختری پرخاشگر و عصبانی که با استفاده از سهمیه دانشجویان شاهد بی دلیل حذف ترم کرده و تصویر پروفایل تلگرام یا واتساپش خون جاری روی آسفالت بود آن روزها. شاید باور نکنید اما همین دو سه نکته را کنار هم گذاشتم یقین کردم اول مهر آشوب به پا خواهد شد و قرار است چند نفر از دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران ضمن این آشوبها کشته شوند. از آن تاریخ رفتار هرکس را می دیدم ممکن است زمینه ساز این ماجرا شود با خواهش و التماس به آرامش دعوتش می کردم. به خیلیها هم بهار و تابستان آن سال اعلام خطر کردم. بگذریم امر آن استاد را اطاعت کردم و به خصوص با مسئولان حراست وقت دانشگاه صحبت کردم تا شکایت پیگیری نشود. آنها به شرطی قبول کردند که با این دانشجو صحبت کنم و به او بفهمانم در حقش لطف شده والا شایسته پیگرد است. قبول کردم اما پیگیری شش ماهه خودم، معاونم و مسئول دفتر هرگز به این دیدار منجر نشد و نیامد. در ایام فتنه ززآ به معنای واقعی آتش بیار معرکه بود و شر به پا می کرد و علاوه بر آن به بقیه آموزش می داد چگونه عمل کنند و حرف بزنند که تبعات حقوقی برایشان نداشته باشد. گاهی به عنوان مدعو به جلسات کمیته انضباطی دعوت می شدم که نهایتاً سه جلسه شد و یک جلسه هم به جلسه تجدید نظر با حضور رییس وقت دانشگاه و دیگر مسئولان دعوت شدم. اینقدر با رٱفت و رحمت احکام صادر شد که بعدها مورد اعتراض قرار گرفتیم که واقعاً این احکام سبک در برابر رفتارهای ناشایست آنان کافی نبود. البته دهها نفر به طور کامل بخشیده شدند و حتی گزارش ساده ای هم در پرونده هایشان درج نشد. تعداد انگشت شماری کارشان به حکم نهایی و به خصوص بعد از تجدیدنظر رسید. یادم هست رییس وقت در پایان جلسه به شوخی و خنده می گفت برای جلسات بعد مطهری نیا را دعوت نکنید خیلی دل رحم است. البته میل خودش به اغماض و چشم پوشی خیلی بیش از بنده بود. اعضای حاضر در جلسه گرایشهای سیاسی متنوعی داشتند و تا حدی غلبه با رویکرد اصلاحات بود، با این حال همه درباره گونه ای اتفاق نظر داشتند و رفتارهایش را متناسب شئون دانشجویی و حتی شهروندی نمی دانستند. باز هم رٱفت شامل حالش شد و به جای اخراج کامل قرار شد به دلنشگاهی خارج از تهران فرستاده شود. رییس جمهور و وزیر بهداشت جدید بدون اطلاع از فرآیندهای طی شده و مهربانی و رٱفتی که مرام هر دو عزیز در منش کاری و خانوادگی شان هست و دلسوزیهای درخور تقدیری که دارند، دستور به بازگشت این دانشجویان دادند و به سرعت هم شرایط را فراهم کردند. کاری به بقیه ندارم فقط به این عزیزان لازم است یک نکته را یادآوری کنم: گونه ای برای خدا و پیامبر و شهدایی به عظمت حاج قاسم هیچ حرمتی قائل نیست، قطعاً برای شما هم احترامی را رعایت نخواهد کرد. دادستانی و قوه قضاییه باید تعیین کنند با اطهار تردید درباره حلال زاده بودن بالاترین مقام سیاسی و برترین مرجع تقلید کشور چگونه باید برخورد کرد، ولی همکاران و استادان عزیزم لطفاً توییت اخیرش را بخوانید، اول به اصلاح طلبان توهین کرده بعد رهبر معظم انقلاب. این دختر نمک نشناس است و حال که از نظر پرونده آموزشی یکی از آخرین نفرات است و همه همکلاسهایش مدتهاست فارغ‌التحصیل شده اند، شاید جایی خارج از کشور به او وعده داده اند با گستاخی و ساختار شکنی می تواند او را در طویله ای سکنا دهند. عزیزان شاخه زیرپا را بریدن سیره عقلا نیست. محمود مطهری نیا پراکنده نوشتهای یک نویسنده منبع #امربه‌معروف_تشکیلاتی ▣⃢ 👈عضویت وهمکاریِ هدفمند __________________________ 🆔@amrebemaroofe_tashkilati🇮🇷