✅ ۲ فرزند و۳ داماد آیت‌الله خویی در جنبش انتفاضه شیعیان عراق توسط صدام به شهادت رسیدند.
🔺بعد از انتشار یاداشت‌هایی درباره مظلومیت فقیه معاصر مرحوم آیت الله العظمی ابوالقاسم خویی و زدودن غبار تحریف ۴۵ ساله از چهره منور معظم له، بسیاری از فضلای حوزه و چهره‌های سیاسی داخل کشور که از سال ۱۳۴۲ در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی سهیم بودند و طی ۱۵ سال از مقطع قیام ۱۵ خرداد تا ۲۲ بهمن ۵۷ با مبارزات خویش موجب استقرار نظام جمهوری اسلامی شدند، از جفایی که به آن مرجع بزرگ شده، پشیمانند و از روح ملکوتی آن عارف بزرگ و بی‌ادعا طلب حلالیت و بخشش می‌کنند.
🔺متاسفانه یک جریان سیاسی خاص بعد از انقلاب، تعمداً از آن مجاهد بزرگ، یک مرجع سازشکار و همنوا با دستگاه سلطنت در افکار عمومی ساخته بود! آنان چنین وانمود کرده بودند، آیت‌الله خویی مدافع رژیم سلطنتی بوده، آن‌هم در مقطع پاییز ۵۷ که سیل خروشان مردم در کف خیابان به پا خاسته بودند! در حالی که بیانیه قاطع و ظلم‌ستیزانه ۱۵ آذر ۱۳۵۷ مرحوم آقای خویی به فاصله ۱۷ روز از ملاقات تحمیلی با فرح در منزلش واقع در کوفه موید این نکته است که هیچ‌یک از مراجع تقلید شیعه قبل از پیروزی انقلاب، این چنین نظام پهلوی را به چالش نکشیدند!
🔺شرکت در رفراندوم ۱۲ فروردین ۵۸ و حمایت از تصمیم ۹۸ درصدی مردم ایران،گام بعدی وی در همدلی با انقلاب مردم ایران بود. متن کامل بیانیه آیت الله خویی از ملت ایران در سقوط سلطنت و استقرار جمهوری اسلامی در کتاب "سایه و روشن حیات سیاسی آیت الله خویی در صفحه ۲۶۸" منتشر شده است. دکتر تبراییان محقق تاریخ معاصر در (مستند آیت‌الله) به موضع حق‌طلبانه این مرجع مظلوم در همراهی با انقلاب مردم ایران در سال ۵۷ تاکید دارد!
🔺اما زعیم حوزه علمیه نجف کارنامه مشعشعی هم در انتفاضه رجبیه (اولین قیام مردم عراق علیه صدام در ۱۹ فروردین ۱۳۵۹) دارد.
در این اعتراض بزرگ شیعیان، سی و هفت تن از مدرسین و فضلای عراق (شاگردان وی)، از جمله شهید محمد باقر صدر توسط صدام اعدام شدند.
🔺اما موج بزرگ اعتراض شیعیان در جنبش انتفاضه مقارن با چهاردهم شعبان ۱۴۱۱، دهم اسفند ۱۳۶۹ رخ داد. انتفاضه در روز ۱۶ شعبان به نجف رسید. حوزه علمیه نجف به رهبری آیت الله خویی مقابل ماشین سرکوب صدام و سیاست مشت آهنین حزب بعث ایستاد. (منبع کتاب انتفاضه شعبانیه نوشته صفاءالدین تبراییان صفحات ۲۴۶ تا ۲۴۸)
در جریان انتفاضه رژیم بعثی ده‌ها هزار شیعه در نجف و کربلا و... را به خاک و خون کشید. شیخ محمدرضا ساعدی در خاطرات انتفاضه صفحه ۷۰ تعداد شهدای شیعه را ۱۰۰ هزار نفر ذکر می‌کند.
اسحاق نکاس در کتاب "شیعیان در جهان عرب مدرن" می‌نویسد: هنگامی که تانک‌های عراقی وارد مناطق شیعه‌نشین شده بودند پرچم‌هایی روی تانک‌ها نوشته بود "لا شیعه بعدالیوم" بعد از این روز هیچ شیعه‌ای وجود نخواهد داشت.
استخبارات عراق در بیمارستان نجف چند پزشک را با خنجر سر بریدند. (منبع انتفاضه شعبانیه صفحه ۲۹۰)
🔺حضور آیت الله العظمی خویی آن پیرمرد پارسا و مبارز در مقام رهبری شیعیان، باعث شد صدام آرزویش که همان عراق منهای عتبات بود را به گور ببرد!
🔺حتی زمانی که ارتش صدام وارد نجف شد، برخی به آقای خویی پیشنهاد دادند به ایران عزیمت کند ولی این مرجع آزاده گفت: در نجف می‌مانم. هنگامی‌که نظامیان مسلح با شلیک رگبار مسلسل درب خانه مرحوم خویی را گشودند، آیت الله خویی را کشان کشان به داخل اتومبیل انداختند و وی را به دیدار صدام بردند، با شجاعتی که ایشان از جدش امیرالمومنین به ارث برده بود، در ملاقات با دیکتاتور عراق چنین گفت: "کشتار شیعیان محکوم است و از شما می‌خواهم هرچه سریعتر زندانیان قیام انتفاضه را آزاد کنید."
لازم به ذکر است آیت‌الله سیستانی شاگرد ارشد مرحوم آیت الله الظعمی خویی جزو افراد دستگیر شده در انتفاضه بود. (منبع کتاب انتفاضه شعبانیه صفحه ۲۹۰ )
🔺آیت الله خویی بنا به گفته فرزندش سید صاحب خویی در انتفاضه شعبانیه ۵ نفر از اعضای خانواده‌اش را به کاروان شهدای انتفاضه شیعیان تقدیم کرد تا نجف بماند و عتبات عالیات شیعه بعنوان یک میراث بزرگ تشیع حفظ شود.
🔺دو فرزند ایشان به نام‌های سیدمحمدتقی، سیدابراهیم و سه داماد شهیدش، حضرات آیات آقایان مستنبط، سیدمحمود میلانی و سیدجواد بحرالعلوم بودند که در جنبش انتفاضه توسط عمال حزب بعث به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
🔺افتخار بزرگ دیگر این مرجع عالیقدر مربوط به مواضع وی در همدلی و همراهی با مردم ایران در جنگ تحمیلی صدام علیه ایران است.
🔺مقاومت وی در مقابل فشارهای دیکتاتور عراق و متجاوز به ایران، زرین‌ترین برگ افتخارات وی در دوران زندگی سیاسی معظم‌له می‌باشد.
.
زمانی علمای اهل تسنن، مرحوم علامه امینی صاحب کتاب الغدیر را برای صرف شام دعوت می کنند؛ اما علامه امینی امتناع می ورزد و قبول نمی کند.
آنها اصرار می کنند که علامه امینی را به مجلس خود ببرند.
به علت اصرار زیاد، علامه امینی دعوت را می پذیرد و شرط می گذارد که فقط صرف شام باشد وهیچ گونه بحثی صورت نگیرد. آنها نیز می پذیرند.
پس از صرف شام، یکی از علمای اهل سنت که در آن جمع،تعداد زیادی از علما نشسته بود (حدود ۷۰ الی ۸۰ نفر) می خواست بحث را شروع کند که علامه امینی گفت :
قرار ما این بود که بحثی صورت نگیرد.
اما باز آنها گفتند :
پس برای متبرک شدن جلسه از همین جا هر نفر یک حدیث نقل کند تا مجلس نورانی گردد.
ضمناً تمام حضار درجلسه حافظ حدیث بودند و حافظ حدیث به کسی گفته می شود که صد هزار حدیث حفظ باشد.
آنان شروع کردند یکی یکی، حدیث نقل کردند تا اینکه نوبت به علامه امینی رسید .
علامه به آنها گفت، شرطم بر گفتن حدیث این است که ابتدا همگی بر معتبر بودن یا نبودن سند حدیث اقرار کنید .
همه قبول کردند .
سپس علامه فرمود :
قال رسول الله صلی الله علیه وآله: من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیة.
(هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است)
سپس از تک تک حضار در جلسه در رابطه با معتبر بودن حدیث اقرار گرفت و همه، حدیث را تایید کردند .
علامه فرمود :
حال که همه حدیث را تایید کردید یک سوال از شما دارم.
و بعد از آن، از تمام افراد حاضر در آن جمع پرسید :
آیا فاطمه زهرا (سلام الله علیها) امام زمان خود را می شناخت یا نمی شناخت ... ؟
اگر می شناخت، امام زمانِ فاطمه (سلام الله علیها) چه کسی بود؟
تمام حضار مجلس به مدت ربع ساعت ، بیست دقیقه ساکت شدند و سرشان را به زیر انداختند و چون جوابی برای گفتن نداشتند یکی یکی جلسه را ترک کردند و با خود می گفتند اگر بگوییم نمیشناخت ، پس باید بگوییم که فاطمه (سلام الله علیها) کافر از دنیا رفته است و حاشا که سیدة نساء العالمین کافر از دنیا رفته باشد.
و اگر بگوییم می شناخت، چگونه بگوییم امام زمانش ابوبکر بوده؟در حالی که بخاری سرشناس ترین عالم اهل تسنن گفته:
ماتت و هی ساخطة علیهما
فاطمه (سلام الله علیها) در حالی از دنیا رفت که به شدّت بر ابوبکر و عمر غضبناک بود.
و چون مجبور می شدند بر حقانیت و امامت علی بن ابیطالب علیه السلام اقرار بورزند سکوت کرده و جلسه را با شرمندگی ترک کردند.
راه شناخت مربی.pdf
143K
روايت شگفت انگيز حضرت سجاد عليه السلام درباره شناختن مربي
منبع: معادشناسی، ج 7، مجلس 50، صص 322-317 به نقل از «إحتجاج طبرسي»
به دورِ لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش
به بویِ گُل نفسی همدمِ صبا می‌باش
نگویمت که همه ساله مِی پرستی کن
سه ماه مِی خور و نُه ماه پارسا می‌باش
چو پیرِ سالِک عشقت به مِی حواله کند
بنوش و منتظرِ رحمتِ خدا می‌باش
برخی از اهل معنا در رابطه با این ابیات می فرمایند که: منظور خواجه این است که سه ماه رجب و شعبان و رمضان را بندگی کن و از شراب روحانی بخور و نه ماه دیگر را به مشاهده جمال خدا بنشین .
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
✅ أنا جَلیسُ مَن جالَسَنی ...
💠حدیث ملک داعی
🔉 استاد ایوبی
⏳ سه دقیقه!
🔸بسیار شنیدنی