اردوی پرستاران یا کاروان ورزشکاران؟! 🔹المپیک جزو یکی از رویدادهای بین المللی است که کشورهای گوناگونی از اقصی نقاط جهان به بهانه‌ی ورزش‌های مختلفی گرد هم می‌آیند. از هر کشوری یک گروه یا افرادی به عنوان نماینده‌ی آن کشور در این رویداد حضور پیدا می‌کنند، که اخلاق و فرهنگ و رفتار تا سطح بازی و مسابقه‌ی هر فرد و گروه را به عنوان زیست اجتماعی آن کشور در فکر خود قلمداد می‌کنند. به بیانی دیگر از رفتار فردی، فرهنگ اجتماعی، طرز و سطح بازی فلان ورزشکار تصور می‌کنند که مردم آن کشور چنین زیستی دارند - بحثی در غلط یا درست بودن این مواجهه نداریم - اصل مواجهه وجود دارد، حال چه غلط و چه درست! 🔸در مراسم افتتاحیه‌ی این دور از مسابقات المپیک پاریس که هرکشوری طبق آداب، رسوم، دین و فرهنگ خودش لباس و پوششی را برای ورزشکارانش انتخاب می‌کند، کشور ایران که با شعار «تمدن، توحید و اسلام ناب» یک تنه در مقابل جبهه طاغوت ایستاده، لباس و پوشش ورزشکاران و نمایندگانش در این دور از مسابقات، همه را متعجب کرده(البته غیر از تغییر رنگ و بعضی جزئیات، پوشش این دور از مسابقات هم مانند ادوار گذشته است). پوششی که در نگاه بعضی شبیه به«پوشش پرستاران»است تا «کاروان ورزشی»! 🔹حتی اگر نگاهی غیر از نگاه اسلام، یعنی متد و تفکر ناسیونالیستی را در نظر داشته باشیم، باید پوششی متناسب با فرهنگ ایرانی - که قدمتی چندین هزار ساله دارد - به جهان صادر کنیم. در بیان شهید آوینی، تمدن همان گسترش فکر و فرهنگ است، یعنی «القای فرهنگ» خود بر دیگر مبانی، می‌تواند مقدمه‌ای بر «گسترش و تحقق تمدن» باشد. همانگونه که در این دور از مسابقات المپیک که کشورهای مختلفی از جمله امریکا، ایتالیا و لهستان و... ایده‌ی انتقال و صادر فرهنگشان را در ذهن دارند، چرا کشوری مانند ایران خود را محروم‌ از این قافله می‌کند؟! کشوری مانند فلسطین که در بحبوحه‌ی جنگ است، ولی پوشش چفیه خود را باز هم انتخاب می‌کند و این چفیه‌ی خود را در افتتاحیه‌ی این مسابقات جلوی چشم مردم جهان به رخ می‌کشد. آیا ایران حتی به اندازه‌ی فلسطین نگاهی تمدنی و گسترش فرهنگ ندارد؟! درصورتی که وقتی این سمت تاریخ را بنگریم، این ایران است که باید «قافله‌دارِ امتداد فکر و فرهنگ‌ اصیل» خود -که فطرت‌های بسیاری در اقصی نقاط جهان خواهان این مبنا هستند - باشد. 🔸این «تحقق تمدن» لوازمی دارد، ۱.مردم و ۲.حکومت. بحث مورد نظر مربوط به مواجهه‌ی حاکمیت است، وقتی عناصر، مسئولین و ارگان‌های حاکمیت معتقد یا متخصص در این امر نباشند، قاعدتاً این امر - تمدن - که به وسیله فرهنگ است تحقق پیدا نمی‌کند، - چه بسا همه مردم هم معتقد به این فرهنگ و مبنا باشند -. متاسفانه یکی از مشکلات حاکمیت عدم اهمیت به امر فرهنگ است، حال چه دولت، چه مجلس، چه قوه عدلیه و چه بقیه‌ی ارگانها. این امر موجب می‌شود که برای انتخاب متصدیان امر فرهنگ قائل به سختگیری نباشند. انتخاب سیاستمداران، رانت‌بازان، دولتمردان و رجل سیاسی به جای متخصصان و متعهدان به این مبنا و فرهنگ، موجب شده که این مسئله‌ - پوشش کاروان ورزشی ایران - رخ دهد. افرادی که برای سیاهی لشگری در نظم جهانیِ تمدن غرب صف کشیده‌اند و «متعهد به اصول و مبانی» حاکمیت نیستند قطعاً نمی‌توانند مسئولیت امر فرهنگ را بر عهده بگیرند، در صورتی که ارگان‌های فرهنگی اعم از وزارت ورزش، ریاست فدراسیون‌های ورزشی، وزارت فرهنگ، وزارت گردشگری، رئیس خانه سینما و.. را به دست چنین افرادی در حاکمیت سپرده‌ایم. دغدغه‌ی گسترش و تحقق فرهنگ ایرانی-اسلامی در دنیا و مواجهه‌ی حاکمیت با این امر را راه به کجا خواهیم برد، خدا می‌داند! ✍ علی رشیدی @andar_tamolat

فردای فتح قدس! 🔹رژیم صهیونیستی با ترور رهبر حماس (اسماعیل هنیه)، پازل استراتژی و فکری منطقه را به کلی خراب کرد. ترور مزبور، نتیجۀ دو اتفاق می‌تواند باشد. ۱.فاصله‌ی فکری و دعوای درون گفتمانی میان تئوریسین‌های یهود و سیاستمداران رژیم. ۲.عدم قدرت تحلیل اتاق فکر رژیم صهیونیستی. به ظاهر هر دو اتفاق برای رژیم رخ داده، زیرا نخست وزیر رژیم مدتی است که از جانب جبهه‌ی خود طرد شده - حال چه مردم، چه سیاستمداران و چه نیروهای فکری - . همین امر موجب شد که به آمریکا پناه ببرد و دست گدایی سمت کنگره امریکا دراز کند. در صورتی که اتاق فکر رژیم دچار دعوای درونی هم نشده باشد، به دلیل اتفاقات اخیر جبهه مقاومت، وحشت از جبهه مقاومت، بر قدرت فکر و تحلیل آنها چیره شد و تصمیم به چنین عمل فجیع و پرهزینه‌ای گرفتند. 🔸بعد از ترور اسماعیل هنیه، روحیه‌ی غیرت، انتقام و به تعبیر رهبری خونخواهی در فکر، جان و دل مردم بیدار شد و حال توقعی از جبهۀ مقاومت و نیروهای نظامی دارند - حال اینکه تصمیم نیروهای امنیتی و نظامی چیست، در این نوشته مجال بیان آن نیست -. 🔹موضوع، اتمسفر و فضای بعد از خونخواهی است. همان انتقامی که منجر به فتح قدس می‌شود، انتقامی که حال باشد یا چند ماه دیگر و یا حتی چند سال دیگر! افق ما نسبت به فتح قدس چیست؟! آیا فتح قدس را صرفاً به دید یک جنگ نظامی، مرزی و درون یک چهارچوب حاکمیتی متصور هستیم، یا فتح قدس را مقدمۀ گسترش و تحقق تمدن اسلام میپنداریم؟! به راستی که «فردای فتح قدس» چه خواهد شد؟! 🔸قطاری را که رهبری به عنوان اسلام ناب سردمدار شده و امثال سیدحسن نصرالله، سلیمانی‌ها، تهرانی‌مقدم‌ها، عماد مغنیه‌ها و بسیاری دیگر از سربازان خمینی سوار بر آن هستند، آیا نیروهای فکری و تئوریسین‌های دینی هم سوار بر این قطار شده‌اند؟! این نیروهای نظامی که به وسیله‌ی اسلام ناب پرورش یافته‌اند، به نصرت الهی لبیک گفتند. نیروهای فکری چه؟! بعد از فتح قدس آیا نیروها و افراد فکری، برای دنیا، برای این دنیای پر از جهل مرکب و برای فطرت‌های خفته حرفی برای گفتن دارند؟! باید فتح قدس را افقی تمدنی متصور شد، نه مسجدی که قبله‌ی دوم مسلمانان است و به دست غاصبین غصب شده و هدف هم صرفا بازپس‌گیری آن! ارگان‌ها، عناصر و افراد فکری جمهوری اسلامی آماده این نبرد فکری شده‌اند؟! اگر به قدس از عینک تمدن ننگریم، قدس را در اتمسفری فتح خواهیم کرد که افکار و ارواح با دشمن است، اما اجسام با قدس، با مردمی که جان و دلشان را مدرنیته و غربش فرا گرفته. در اینصورت فقط جسم قدس را فتح خواهد کرد و نه روح! 🔹باید قدرت فکری را طبق متدی مدیریت کرد که فکر و دل مردمِ خود حاکمیت اسلامیزه شده باشند، که بعد از فتح قدس به فکر پمپاژ این فکر به دیگر نقاط جهان باشیم. سردمدار این گفتمان رهبری است، که یاران فکری می‌خواهد و او را یاری کنند. حوزه علمیه‌ی حال، جهان که هیچ، کشور هم که هیچ، حتی شهر قم را نتوانسته اسلامیزه کند! قدس قلب تمدن اسلام است. فتح قدس به معنای انتقال اسلام خمینی از قم به جای جای جهان است. رهبری، نیروهای نظامی، نیروهای مقاومت، حزب الله، انصارالله و خیل عظیمی از سربازان روح الله به امتداد این گفتمان لبیک گفتند و مصممند که این پرچم را به دست صاحبش برسانند. آیا حوزه علمیه، دانشگاه، نیروهای فکری و تئوریسین‌های دینی هم لبیک گفته‌اند؟! فتح قدس انقلابی درونی میطلبد. چه‌بسا سربازان خمینی اینبار از قلب دانشگاه‌های امریکا انقلاب کنند و نه فیضیه‌ی قم! ✍ علی‌رشیدی @andar_tamolat

اگر حسین بن علی بود می‌گفت: اگر می‌خواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمرِ امروز موشه دایان‏(نخست‌وزیر‌وقت‌اسرائیل) است. شمرِ هزار و سیصد سال پیش مُرد، شمرِ امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با «شعار فلسطین» تکان می‌خورد. 📚شهید مطهری | حماسه‌حسینی | ص٢٧٣ @andar_tamolat

✍امشب خجالت کشیدم وقتی صف‌های پمپ بنزین را این قدر شلوغ دیدم... خدا باوری و خودباوری‌امان کجا رفته... قرار است ما حمله کنیم، دشمن در سوراخش خزیده، ما چرا هراسیده ایم... این رفتارها بی تردید خبر از یک بیماری عمیق در روح اجتماع می‌دهد که باید برای درمان آن اندیشه کرد... البته حواسم به موج قلندرها و مجاهدین نترس هست، تشییع کنندگان شهید هنیه را هم از یاد نبرده‌ام، اما اگر از این عفونت در روان جامعه‌امان غفلت کنیم، دیر با زود همه جامعه را در بر می‌گیرد... #طباخیان

پ.ن: در برابر مباحث، مواضع و زیست عمومی بعضی از جامعه، همیشه روزه سکوت و توجیه را بر واقعیت ترجیح دادیم. مواجهه‌ی کورکورانه در برابر اشتباهات جامعه، منجر به هلاکت فکری آنها میشود و نه سعادت!

قلم یا تیغ خون‌آلود به صورت حاکمیت؟! روز گذشته که در مناسبات هفته به نام روز خبرنگار نامگذاری شده بود، طبق معمول روزنامه‌ها و ژورنالیستان طیف اصلاح طلب دست به قلم شده و مطالبی را اعتراضی نسبت به حاکمیت قلم زدند، البته جوهر قلمی که تلخ نوشته و نه شیرین! 🔹اساساً در حاکمیت، روزنامه، خبرنگار و یک ژورنالیست، حول محور رسانه تعریف می‌شوند. رسانه‌ای که حلقه‌ی ربط بین توده‌ی مردم با نخبگان، مسئولین و خواص است. رسانه‌ای که به راحتی می‌تواند قضایا را در ذهن مردم جامعه نقش‌بندی کند، حال چه وارونه و چه بر اساس واقعیت. قاعدتاً هیچ حاکمیتی غیر از لیبرال - که مدعی آزادی است - اجازه‌ی اینکه، رسانه و روزنامه‌ی حاکمیت به دست عقاید و مبانی متفاوت باشند را، نمی‌دهد. اما اینکه به چه صورت روزنامه، مجلات و ماهنامه‌هایی ذیل حاکمیت انقلاب اسلامی که با عقاید، مبانی و نظرات متفاوتی هستند مجوز می‌گیرند، سوالی دیگر است! روزنامه‌هایی که خوراک فکری جامعه را مشخص نیست با چه مبنا، نظر و اعتقادی تامین می‌کنند، به راحتی مجوز میگیرند! حال چنین مجموعه‌هایی در روز خبرنگار به بهانه انتقاد و اعتراض نسبت به حاکمیت تیترهای روزنامه‌های خود را منقش به چنگال به صورت حاکمیت کردند. ژورنالیست‌ها و خبرنگارانی که ارتزاق مادیشان از حاکمیت؛ اما فکر، عقل و قلمشان را به حراج دیگران می‌گذارند. 🔸رویارویی فضای روشنفکری و ژورنالیستی با حاکمیت از دهه ۷۰ شکل گرفت، همان زمانی که مسئولین زمان، ژورنالیستان با تفکرات لیبرالیستی را به آوینی ترجیح دادند؛ اصولاً از همان دهه این روزنامه‌نگاران هرچه خواستند بر مبانی، عناصر، اشخاص و حتی اعتقادات اصیل حاکمیت تاختند، اما هرچه جلوتر می‌رفت، حاکمیت دست دوستی با این ژورنالیستان را جلوتر می‌آورد. علی القاعده، حاکمیت با کسانی که روی صورتش چنگال دشمنی می‌کشد را می‌پذیرد و نه همفکرانش را! 🔹حاکمیت جمهوری اسلامی شعار آزادیِ هر مبنا، نظر و اعتقادی را در فضای رسانه‌ایِ خود نداده که حال جوابگوی برخورد با روزنامه‌نگاران متخلف باشد. شعار آزادی را دولت‌های لیبرال داده‌اند، دولت‌های امریکا و فرانسه‌ای که اخراج سریالی خبرنگاران و روزنامه‌هایشان، چند روزی تیتر یک خبرگزاری‌ها شده بود. آری، مهد آزادی بیان و لیبرال هم حتی گوش شنوایی برای انتقادات و اعتراضاتش ندارد. آزاد اندیشی، گفت‌وگو و تفکر از جانب حاکمیت فراهم بوده و هست، اما سوء استفاده از این فضا و جنگ رسانه‌ای با حاکمیت نشدنی است! 🔸توقع برخورد منصفانه‌تری از این روزنامه‌های به ظاهر عاقل می‌رود. شمایی که قلم نقد و اعتراضتان نسبت به حاکمیت، فقط بین خودتان دست به دست می‌شود، از آزادی بیان و عقیده نگویید! آیا حتی یک بار هم این قلم نقد را به دست روشنفکران و تئوریسین‌های فراجناحی سپرده‌اید؟! کمی منصف باشید. امیدوارم جوهر قلمتان خشک نشود، بنویسد، اما منصفانه، متفکرانه، برادرانه و عاقلانه. ✍ علی رشیدی @andar_tamolat

لباس رزم زن! ما همیشه فریاد می‌کردیم که زن در اسلام زنده، سازنده و رزمنده است ولی به شرط آن که لباس رزمش، لباس عفتش هم باشد. امروز زنان ما در صحنه با عشق و شوق و با عفت و پاکدامنی و آراستگی به همه فضیلت‌های اخلاقی با شجاعتی تحسین‌انگیز حضور دارند و رشد بینشی و ایمانی و رفتاری خودشان را نشان می‌دهند. 📚شهید بهشتی | اسطوره‌‌ای بر جاودانه تاریخ @andar_tamolat

https://virasty.com/Ali_rsh20/1718746823511843861 روزی که گذشت سالروز وفات دکترعلی شریعتی نظریه‌پرداز ایرانی بود. مرور نامه‌ی «سرگشاده‌» و «تند» شهیدمطهری خطاب به امام‌خمینی رحمه‌الله فکر و جان را به تاریخ سوق می‌دهد. بعد از فوت دکترشریعتی که پیروان فکری شریعتی شروع به پخش و نشر آثارش میکنند، شهیدمطهری را وادار میکند که نامه را درمورد افکار و آثار شریعتی و پیروان او در اروپا بنویسد. نامه‌ای «جالب»، «خواندنی» و «پر رمز و راز» است. پیشنهاد میکنم نامه را بخوانید. متن نامه شهیدمطهری @andar_tamolat

این نامه‌ی شهید مطهری به امام «خواندنی» است. عده‌ای که تفکر مصباح و شاگردانش را قبول ندارند، حال می‌پذیرند که مطهری هم همان سیر فکری و متد مواجهه با شریعتی را پی گرفته بود؟! مگر اینکه مطهری را هم مانند مصباح، «تندرو» خطاب کنید. پ.ن: در باب مواجهه‌ی با شریعتی و مبنای فکری او، باید مواجهه‌ی فکری و عملی متفکران اسلام هم دوره‌اش را مد نظر قرار دهیم، صرف مواجهه‌ی علامه طباطبائی، شهید مطهری و علامه مصباح حجت نیست. چه بسا مواجهه‌ی امام، رهبری و شهید بهشتی را هم باید خواند و مورد بررسی قرار داد.

https://virasty.com/Ali_rsh20/1723265507515202575 امروز صبح، تلویزیون را روشن کردم و اتفاقی پای برنامه‌ی "صبح‌بخیر ایران" نشستم. فارغ از اینکه برنامه‌ای جز «پوچی» و «عدم محتوا» و «وقت تلف کن» چیز دیگری نبود و مجریان سعی بر این داشتند که با هر صحبت، جوک و شوخی بین خودشان، مردم را «سرگرم» کنند. به طرز عجیبی شاهد بودم که در روز شهادت حضرت رقیه سلام‌الله، یکی از مجریان قطعه‌ای از آهنگی را میخواند و دونفر دیگر هم - که یکی از آنها به ظاهر چادری بود - به راحتی چای مینوشند، خنده بر لب دارند و کف میزنند. #ویراستی @andar_tamolat

پ.ن: ۱. تحمیل و القای اعتقادات حاکمیت از جانب ارگان فرهنگی به نیروهای زیر دست، باعث تولید چنین برنامه‌هایی است. این تحمیل، نیروهایی «پوشالی»، «پوک» و «ظاهری» نسبت به مقیدات تحویل میدهد و نه نیرویی اصیل و معتقد به مبانی. این کارخانه‌ی نیروسازی برای حاکمیت، تاریخچه و تجربه‌ای دارد،چه زمان میخواهیم به این تجربه رجوع کنیم؟ ۲. چه‌بسا مسئولین این ارگانها معتقد به مبانی نباشند! حلقه‌ی گمشده‌ی حاکمیت که نظارت است، ناظر نیست، تماشاکننده است. چه‌بسا ناظران هم معتقد به مبانی نیستند! این متد مدیریت حاکمیتی دور است یا تسلسل؟! @andar_tamolat

🔶 درس‌هایی از قیام عاشورا ✍️ نویسنده: علی رشیدی 🗞 بهشتی‌نگار، شماره پنجاه‌وسوم، مرداد ۱۴۰۳ #مکتب_حسینی 🆔 @beheshtinegarr

یادداشت بنده به همت «موسسه اندیشه بهشتی» انتشار داده شد. مطالعه‌ی یادداشت خالی از لطف نیست.

یکی از حیطه‌های ترقی جریان انقلابی، پیشرفت در فضای رسانه‌ای حاکمیت است. ورود این قشر جوان، پرانگیزه و با دغدغه به عرصه رسانه، منجر به این شده که روشنفکران، اشخاص و عناصر صاحب فکر و اندیشه انقلاب اسلامی هم در فضای رسانه‌ای حاکمیت حرفی برای گفتن داشته باشند. یکی از برنامه‌های مفید و تراز انقلاب اسلامی، «برنامه‌ی راز» است؛ که یکبار تماشای آن هم خالی از لطف نیست! برنامه‌ای که چند شبی‌ست موضوع آن تحجر است، ذیل تحجر، تجدد را هم مورد تحلیل و تجزیه قرار میدهند. تجزیه، تحلیل، تعریف و واشکافی این دو جریان و خط فکری، به دلیل مصادیق زیاد در تاریخ شیعه، برای مخاطب میتواند مفید و جذاب باشد. دیدن این برنامه را پیشنهاد میکنم و حتما تماشا کنید.. @andar_tamolat

من و شما مأموريت جدیمون کار کار کار.. #شهید_رئیسی @andar_tamolat

‌ جهاد قاعده‌ی جنگ است! عده‌ی اندکی باید جهاد کنند تا سیاهی لشگر به مقصد برسد، یکی از درس‌های «مکتب خمینی» همین جهاد است. جهادی را که از خمینی تا رئیسی انجام دادند، تا مردمان را به مقصد برسانند. گاهی جهاد در میدان جنگ است، همان جهادی که منجر میشود به اینکه در دوسال از جنگ تحمیلی، مهدی زین‌الدین فقط ۲۰روز خانواده‌اش را ملاقات کند؛ گاهی هم جهاد به این است که شهید رئیسی در منصب و مسئولیت خود بنشیند و اربعین راهی کربلا نشود. حال چه نیروی فکری و چه نیروی میدانی.. نیازی نیست جهاد را به سیاهی لشگر آموخت، چه‌بسا عینکی برا دیدن این جهادها را باید به دست سیاهی‌لشگر سپرد. @andar_tamolat

https://virasty.com/Ali_rsh20/1723901392528138982 ۱. باید به این درک سیاسی و حکمرانی رسید که قوه‌ی مجریه‌ی کشور، جایگاه رهبری جامعه را ندارد که بخواهد فواق ملی را شکل دهد! ۲.وفاق ملی، از طریق ترکیب وزرایی با ایدئولوژی‌های ناهمسان و متضاد نشدنی است. زیرا هرکدام از وزرا ملزم به راهبری یکی از چرخه‌های عملی یک فکر هستند و نه هرشخصی رَه خود رود! ۳. رئیس جمهور منتخب، وفاق ملی را اشتباه درک کرده‌اند. وفاق ملی بمعنای اعتقاد به مبانی انقلاب اسلامی‌ست. یعنی وفاق ملی، وفاقی اعتقادی‌ است(چه بسا اختلاف سلایق باشد) ۴. وزرای پیشنهادی، برخلاف ادعای رئیس جمهور منتخب(وفاق ملی)است. زیرا بعضی وزرا، اختلاف اعتقادی با یکدیگر دارند و نه اختلاف سلیقه‌ای! #ویراستی #وفاق_ملی @andar_tamolat

پرویز امینی: نقص مشترک کابینه پزشکیان و رئیسی؛ نداشتن ایده مرکزی @andar_tamolat

تحلیلی که راجع به کابینه‌ی دولت شهید رئیسی مکررا بیان شد، حال گریبانگیر دولت چهاردهم شده. پرویز امینی(مشاور دفتر رهبری) از معدود جامعه‌شناسانی‌ست که مسائل سیاسی را فراجناحی مورد تحلیل قرار میدهد. @andar_tamolat

یادداشت بنده با عنوان«انتقال فرهنگ در کلان‌رسانه اربعین»، در سایت مجموعه‌ی رحا مدیا منتشر شد. برای مطالعه‌ی یادداشت به لینک زیر مراجعه کنید. https://rahamedia.net/?p=4661 @andar_tamolat

‌ 🔻با یک نگاهی گذرا میتوان از فضای کنونی مجلس آگاه شد. 🔹مدیریت مجلس به دست عده‌ای «محافظه‌کار»، «محتاط» و «مدعی انقلابیگری‌»ست، که با لابی‌گری سعی در تایید عده‌ای اپوزیسیون دارند. 🔸چندین پیرمرد «فرتوت» و «لیبرال» هم که بوسیله‌ی رئیس جمهور، برای سکنی‌گزیدن بر صندلی وزارتخانه‌ها به مجلس معرفی شده اند و همچنان که سیاست‌ها و برنامه‌های شکسته‌خورده‌ی چهل سالۀ گذشته را همراه دارند، سعی دارند با رانت، به قدرت رسند. 🔹تعدادی «پابرهنه‌ی انقلابی» همراه با «دغدغه‌های مردمی» هم در مجلس درحال رفت و آمد هستند - که با مشی قانون گریزانه - سعی دارند در مقابل لابی‌گری و رانت‌بازی قد علم کنند؛ تا که صندلی‌های وزارتخانه‌‌ها را عده‌ای «کاهل» تصاحب نکنند. پ.ن: اگر مدیریت این دوره‌ی مجلس مانند دوره‌های پیشین بوده، باید فاتحه‌ی حکومت را خواند. ظاهرا اگر همین یک عده نماینده‌ی انقلابی هم نبودند، زدوبند‌های سیاسی مجلس در چشم عموم جامعه عیان نبود و مانند دوره‌های قبل، قوانین تکراری تصویب میشد. #مجلس #حکمرانی_فرسوده @andar_tamolat