1⃣ وقتی چنین پتانسیلی ناگهان عمومی می‌شود، اولین مسئله، مسئله #امنیت خواهد بود.
2⃣ برای ارتش آمریکا، رصد و کنترل ارتباطات اینترنتی زمانی که این پدیده امری خصوصی بود، کار دشواری نبود؛ اما پس از عمومی شدن، قطعاً چالش بزرگی برای حکومت آمریکا به‌وجود آمد.
3⃣ امنیت البته برای آن‌ها فقط یک مسئله درونی نبود. اگر #اینترنت به‌عنوان یک راه ارتباطی داخلی دیده شود، امنیت را باید ایجاد کرد؛ اما اگر یک پدیده خارجی و یا صادراتی در نظر گرفته شود، ابتدا باید امنیتِ هدف یا دشمن سلب شده و برای خود به‌صورت یک امر برون‌مرزی ایجاد شود.
4⃣ در ابتدای جنگ سرد بود که آمریکا برای شکست کامل و نابودی امپراتوری جماهیر شوروی سابق، دست به اقدامات #جاسوسی گسترده علیه این قدرت بلوک شرق زد.
5⃣ در این راستا بود که دو قدرت نظامی سیاسی غرب، یعنی ایالات متحده آمریکا و امپراتوری بریتانیا برای نیل به هدف بالا، توافق‌نامه‌ی فوق‌محرمانه‌ای را بین خود امضا کردند که در آن کشورهای دیگرِ مستعمره بریتانیای کبیر نیز حضور داشتند.
👇👇👇
1⃣ نکته مهم سریال، اشاره‌ی مدام به این مسئله است که: «شما تحت نظرید؛ دولت یک سیستم سرّی دارد که هر لحظه از شما جاسوسی می‌کند». یکی از برجسته‌ترین مشخصه‌های این مجموعه، دسترسی بسیار آسان و سریع این نابغه و همکارانش به اطلاعات شخصی افراد است!
2⃣ ضریب نفوذ #اینترنت و همین‌طور میزان وابستگی زندگی سایبری آن‌چنان در این جوامع بالاست، که از طریق سیستم سایبر می‌توان به‌راحتی اطلاعات زیادی از افراد را به‌دست آورد. این بلایی است که امروز بر سر جوامع مدرن و جوامعی که ضریب نفوذ اینترنت و فضای سایبر در آن‌ها بالاست، آمده است. جوامعی که در آن #حریم_خصوصی دیگر معنایی ندارد.
3⃣ غم‌انگیزتر از آن، بی‌توجهی فاجعه‌بار مردم و دولت‌ها در قبال این بحران و فرو رفتن بیش از حدشان در منجلاب فضای سایبر است.
4⃣ در بخش دیگر، با پیشرفت‌های روزافزون تکنولوژی در خانه‌ها، افزوده شدن ویژگی اتصال به وای‌فای در بسیاری از لوازم خانه و حتی کنترل از راه دور وسایل موجود در خانه از طریق اینترنت، این آسیب‌پذیری در بالاترین سطح خود قرار دارد.
5⃣ به‌بیان دیگر، شما اگر این قابلیت را داشته باشید که به سیستم وای‌فای خانگی فردی نفوذ کنید، علاوه بر اطلاعات شخصی فرد، می‌توانید خانه او را زیرنظر داشته باشید و دست به اقدامات خرابکارانه در وسایل و تجهیزات منزل فرد بزنید.
👇👇👇
1⃣ هرگونه تجهیزاتی که قابلیت اتصال به #اینترنت را داشته باشد، حتی اگر متصل نباشد، این پتانسیل را دارد تا بدون اطلاع فرد، این اتصال صورت گیرد. حال می‌توانید ببینید که وضعیت فعلی امنیت #حریم_شخصی در چه جایگاه متزلزلی قرار دارد.
2⃣ آن‌چه بیش از پیش باعث نگرانی است، سرعت پیشرفت #تکنولوژی و به‌کنار رفتن ابتدایی‌ترین فعالیت‌های فردی و جایگزین شدن آن‌ها با فعالیت‌های ماشینی است.
3⃣ این سرعتِ نفوذ، فقط مختص کشورهای پیشرفته نیست، بلکه سرعت نفوذ و میزان وابستگی افراد در جوامع در حال توسعه بسیار بیشتر از کشورهای جهان اولی است. کشورهایی که به‌دلایل متفاوتی از جمله اشتیاق بسیار در پذیرش فاکتورهای توسعه‌یافتگی و هم‌سویی و هم‌شکلی با کشورهای جهان اول، هیچ‌گونه کنترل و یا مهندسی در ورود و نفوذ تکنولوژی ندارند.
4⃣ این جوامع با این وضعیت، نه‌تنها فاکتورهای توسعه‌یافتگی را به‌طور کامل رعایت نمی‌کنند، بلکه با به‌وجود آوردن یک پاشنه آشیل، آن هم در چنین سطح کلان و گسترده‌ای، خود را به‌شدت آسیب‌پذیر می‌کنند.
5⃣ مردم در کمتر مواردی به تکنولوژی‌های ارتباطی سریع، جذاب و متنوعِ موجود می‌توانند نه بگویند. این عدم تواناییِ مقاومت و همچنین بی‌توجهی به فاکتورهای امنیتی، جامعه را به یک طعمه‌ی بالقوه و یک مورد مطالعاتی اطلاعاتی برای سازمان‌های اطلاعاتی تبدیل می‌کنند.
👇👇👇
1⃣ داستان همین‌جا به‌پایان نمی‌رسد. سرعت بالای توسعه‌یافتگی و یا تلاش برای توسعه، حتی ارگان‌های مهم و حیاتی از جمله دولت‌ها، بانک‌ها، مؤسسات مختلف و یا حتی نیروهای نظامی و انتظامی را نیز به اشتباه و غفلت می‌اندازد. این ارگان‌ها و سازمان‌ها برای تسریع در روند توسعه‌یافتگی، گاهی در توجه به فاکتورهای امنیتی کوتاهی می‌کنند و همین کوتاهی، سیستم‌ها و سامانه‌هایشان را بالقوه آسیب‌پذیر و حساس می‌کند.
2⃣ در این بین، #حملات_سایبری و یا درون‌سازمانیِ بسیاری در خیلی از این کشورها صورت گرفته است که هر بار خسارات شدیدی بر نظام امنیتی اطلاعاتی آنان وارد آورده است. از حملات سایبری هکرها و ویروس‌ها در ایران به تأسیسات مختلف و دیتابیس‌های دولتی گرفته تا حملات در کشورهای دیگر، همچون ترکیه، کشورهای عربی، کشورهای آمریکای لاتین و…
3⃣ حملات سایبری برخلاف تصور عموم، همیشه توسط هکرهای ناشناس و سودجو انجام نمی‌گیرد. در مهم‌ترین موارد، این #نفوذ و خراب‌کاری‌ها به‌طور سازمان‌یافته توسط همین سازمان‌های جاسوسی مانند NSA و GCHQ یا زیرمجموعه‌هایشان انجام می‌گیرد.
4⃣ اگر همین جاسوسی 24 ساعته از تبادلات داده‌ای در #اینترنت توسط این دو سازمان را در نظر نگیریم، باز هم آن‌ها برای اهداف مختلفی از جمله خرابکاری، دسترسی به اطلاعات حساس و رده‌بالا، ایجاد تشنج امنیتی و دیگر اهداف دست به این حملات سایبری و ویروسی می‌زنند.
5⃣ البته گاهی در این میان، خود و سیستم‌های دولتی و دولت‌مردان‌شان نیز طعمه‌ی برخی نوابغ سایبری و هکرهای فوق‌حرفه‌ای می‌شوند، ولی هنوز کفه‌ی ترازو به نفع آن‌ها سنگینی می‌کند.
👇👇👇