تشکیل کتابخانه برای کودکان، ایده اولیه اوست. ایده‌ای که خیلی زود تبدیل به شکل‌گیری مهمترین مراکز فرهنگی و ادبی کشور می‌شود. مرکزی برای تربیت هنرمندان و نویسندگان، ساخت و نمایش فیلم و کارهای هنری... با آموزه های #بهاییت بر مبنای دین زدایی و حیازدایی از خانواده ایرانی !!!! بسیاری از سینماگران و شخصیت‌های مطرح هنری و فرهنگی و ادبی قبل و بعد از انقلاب خروجی این کانون میباشد که حلقه گمشده ی  #شبکه_پنهان_بهاییت در این ۴۰ سال بعد از انقلاب است !!! ادامه دارد .... #چنبره_بهاییت_روی_حوزه_هنر_فرهنگ

مسعود بهنود (روزنامه نگار مطلع عصر پهلوی) می‌نویسد: «متخصصان سازمان تلویزیون ایران تحت نظر حبیب ثابت عموماً بهائی بودند.  خود ثابت در نامه‌ای که در تاریخ 44/2/10 به محفل ملی بهائیان ایران نوشته متذکر می‌شود: «هدف اصلی از تشکیل تلویزیون در ایران ایجاد کار برای جمعی از یاران [بهائیان] بوده و به تدریج امکاناتی برای نشر افکار روحانی و معارف حکم الهی [افکار بهائی] به وجود آید و به هیچ وجه برخلاف نظریات امرالله [دستورات بهائی] اقدامی نخواهد شد.» چون از تجربه و سابقه کار برخوردار بودند و کلیه مشاغل کلیدی را در اختیار داشتند، دور هم جمع شدند و #تشکیلات_ویژه‏ای را ایجاد کردند. از اعضای شاخص تشکیلات بهائیان در رادیو و تلویزیون ایران که ظاهرا به عنوان یک انجمن صنفی و با نام «اتحادیه کارکنان فنی تلویزیون ایران» فعالیت می‏کرد، باید از مهندس مکانیک، فرشید رمزی، کامبیز آزردگان، ژیلا سازگار، دکتر کامبیز محمودی و عده‏ای دیگر از مدیران ارشد و میانی تلویزیون ملی نام برد. ادامه دارد .... منبع مسعود بهنود، از سیدضیاء تا بختیار، دولتهای ایران از سوم اسفند 1299 تا بهمن 1357، ص 531. سندهای بدون شرح، فصلنامه مطالعات تاریخی، س5، ش20، بهار 1387، ص 232. #چنبره_بهاییت_روی_حوزه_هنر_فرهنگ