🔷🔹‍ در روایتی از امام حسین علیه‌السلام و در جریان آمدن گروه‌هایی از جنیان برای یاری امام اینگونه آمده است که: گروهی از جنیان به محضر حضرت اباعبدالله علیه‌ااسلام آمده و عرض کردند: «ای مولای ما! ما از شیعیان و یاران تو هستیم، آنچه را بخواهی به ما فرمان بده اگر در همین جا باشی و به ما دستور نابودی همه دشمنانت را بدهی، ما قبل از اینکه از اینجا حرکت کنی، آن را اجرا می‏ کنیم. امام حسین علیه‌السلام برای آنها دعای خیر کرد، وبه آنها فرمود: "آیا قرآن را که به جدّم رسول خدا صل‌الله‌علیه‌وآله نازل شده نخوانده‏ اید که می‏ فرماید: قُلْ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُیُوتِکُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلی‏ مَضاجِعِهِمْ 📖آل عمران، ۱۵۴ ❓اگر من در وطن خود بمانم این مردمِ واژگون شده به وسیله چه کسی #آزمایش می‏ کردند، و چگونه آنها #امتحان می‏ شوند، و چه کسی در قبر من سکونت گزیند؟ بااینکه ✅ خداوند هنگام #دحو_الارض آن #قبر را برای من برگزیده است، وآن قبر را #پناهگاه شیعیان و دوستان ماکرده است، خداوند اعمال ونمازهای آنها را بپذیرد ودعاهای آنها را اجابت کند، وشیعیان مادر آنجا ساکن شوند، تاآنجا مایه ایمنی آنها دردنیا و آخرت، از عذاب باشد. در این روایت روز دحوالارض روزی نام گرفته که خداوند در آن روز زمین #کربلا وقبر امام حسین علیه‌السلام را #انتخاب کرده و نگاهی ویژه به آن سرزمین داشته است. 📚غم نامه کربلا ص۹۲

💠 سالم و بیمار در ڪلاس امتحان نشسته‌اند 🔹 سلامت و بيمارے #امتحان است، منتها ما عادت كرديم بيمارے را ابتلا می‌دانيم ولے سلامت را ابتلا نمی‌دانيم در حالے ڪه برابر آيات قرآن كريم او كه در بيمارستان بسترے است، مبتلا به مرض است و او كه بیمار نیست، مبتلا به سلامت است؛ مبتلا يعنے ممتحن. 🔹 خداوند در سوره‌ے مباركه‌ے فجر فرمود: «فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ٭ وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ ٭ كَلاَّ»* اين «كَلاَّ» نفے هر دو است. فرمود ما بعضے را سالم قرار می‌دهيم یعنے او مبتلا به سلامت است و در كلاس امتحان نشسته است. يا مالے به او می‌دهيم، قدرت و منزلتے به او می‌دهيم، هر چه را خدا به ما داد آزمون است و هر چه را به ما نداد باز هم آزمون است. تا يكے را به #شكر بيازمايد و يكے را به #صبر. * «آرى ، آدمى این‌گونه است ڪه وقتى پروردگارش او را مى‌آزماید بدین طریق ڪه عزیزش مى‌دارد و نعمتش مى‌بخشد، مى‌گوید: پروردگارم مرا عزیز داشته و انجام هر ڪارى را بر من روا دانسته است. و امّا وقتى او را مى‌آزماید بدین طریق ڪه روزى را بر او تنگ مى‌گیرد، مى‌گوید : پروردگارم مرا خوار شمرده است. نه، چنین نیست...» (۱۵، ۱۶ و ۱۷ سوره‌ے مبارڪه‌ی‌ فجر) #آیت_الله_جوادی_آملی #تفسير_سوره_قمر @Andishypak8