✍چرا #عبادت‌؟ 👈عبادت، به معناى اظهار ذلّت، عالى‌ترين نوع #تذلّل و كرنش در برابر خداوند است. در اهميّت آن، همين بس كه آفرينش هستى و بعثت پيامبران (عالم تكوين و تشريع) براى عبادت است. 📖خداوند مى‌فرمايد: «وَمَا خَلَقْتُ‌ الْجِنَّ‌ وَالْإِنسَ‌ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ‌» هدف آفرينش هستى و جن و انس، عبادت خداوند است. 📋كارنامۀ همۀ #انبياء و رسالت آنان نيز، دعوت مردم به پرستش خداوند بوده است: «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِى كُلِّ‌ أُمَّةٍ‌ رَّسُولاً أَنِ‌ اعْبُدُواْ اللّهَ‌ وَاجْتَنِبُواْ الطَّغُوتَ‌» ٢ پس هدف از خلقت جهان و بعثت پيامبران، عبادت خدا بوده است. 📌روشن است كه خداى متعال، نيازى به عبادت ما ندارد، «فَإِنَّ‌ اللّهَ‌ غَنِىٌّ‌ عَنكُمْ‌» و سود عبادت، به خود پرستندگان برمى‌گردد، همچنانكه درس خواندن شاگردان به نفع خود آنان است و سودى براى معلّم ندارد. 🔻#ريشه‌هاى_عبادت آنچه انسان را به پرستش و بندگى خدا وادار مى‌كند (يا بايد وادار كند) امورى است، از جمله: 1⃣ #عظمت_خدا انسان وقتى خود را در برابر عظمت و جلال خدايى مى‌بيند، ناخودآگاه در برابر او احساس خضوع و فروتنى مى‌كند. آن سان كه در برابر يك دانشمند و شخصيت مهم، انسان خويشتن را كوچك و ناچيز شمرده، او را تعظيم و تكريم مى‌كند. 2⃣ احساس #فقر و وابستگى طبيعت انسان چنين است كه وقتى خود را نيازمند و وابسته به كسى ديد، در برابرش خضوع مى‌كند. وجود ما بسته به ارادۀ خداست و در همه چيز، نيازمند به اوييم. اين احساس عجز و نياز، انسان را به پرستش خدا وامى‌دارد. خدايى كه در نهايت كمال و بى نيازى است. در بعضى احاديث است كه اگر فقر و بيمارى و مرگ نبود، هرگز گردن بعضى نزد خدا خم نمى‌شد. ✍ ادامه دارد.......ان شاءالله 📚پرتوی از اسرار نماز، صفحه 19 @Andishypak2