🔰شعر «دلم سوخت» از هنرمند بسیجی سکینه صالحی وقتی که از اندوه باریدی دلم سوخت از طعنه ی نامرد رنجیدی دلم سوخت آغوشِ من أمنِ نگاهت بود هر بار بر شانه ام با بغض لرزیدی دلم سوخت پرواز ، در چشمانت عادت بود ، اما رفتی و از حالم نپرسیدی ، دلم سوخت پروانه وار از ما گذشتی کاش ای کاش می شد که برگردی و می‌دیدی ، دلم سوخت بعد از تو باید قاب عکست را ببوسم هر بار در این قاب خندیدی ، دلم سوخت پشت و پناهِ چشمهایِ ایل ِ باران ! آنجا که پشتِ ایل باریدی ، دلم سوخت #بسیج_هنرمندان #رئیسی_عزیز