ســــــلام صبح زیباتون بخیر روزتون ختم به زیباترین خیرها امیدوارم امروز حاجت دل پاک و مهربانتون با زیباترین حکمتهای خدا یکی گردد الهی به امید خودت🌸 #دکلمه #دکلمه_درباد @deklamedarbad

ڪاش مادرم... ڪمے از لبخندهای روزهاے ڪودڪے هایم را ڪنار پونه ها و نعناهایش خشک مے ڪرد . . . براے این روزهاے دلتنگے ام !!!

خوش هواییست فرح بخش خدایا بفرست نازنینی که به رویش مِی گلگون نوشیم #حافظ

. ‍ ‍ ‌ #چهارشنبه_سوری_خجسته_باد  دستت را به من بده نترس ! با هم خواهیم پَرید . من از روی رویاهایی که رو به باد وُ تو از روی بوته هایی که باران پَرَست . امید و علاقه ی من از تو ، اندوه و اضطرابِ تو از من . واژه ها ، کتاب ها و ترانه های من از تو ، سکوت ، هراس و تنهایی تو از من . حضور ، حیات و حوصله ی من از تو ، تَراخُم ، تشنگی و کسالتِ تو از من . هلهله ، حروف ، هر چه هستِ من از تو ، درد ، بلا و بی کسی های تو از من . #سیدعلی_صالحی ‌

یادم‌ میاد وقتی دبستان می‌رفتم یک هفته قبل از عید بچه‌ها می‌رفتند از کتابفروشی‌ها و لوازم‌تحریری‌ها برای آشنایان و دوستان، کارت تبریک که امروز به آن‌ها کارت پستال می‌گوییم؛ می‌خریدند تا پیشواز عید بروند و عید را به بستگان و دوستان خود تبریک بگویند. هر چند همیشه پدر و مادرها برای این کارها کلی غر می‌زدند که دوست و فامیلی که درست کنارتان هستند و یا در یک نیمکت می‌نشینید دیگر کارت تبریک می‌خواهند چه کار؟! ولی کو گوش شنوا؟! همه در حال رقابت بودند تا قشنگ‌ترین کارت تبریک‌ها را بخرند و با جذاب‌ترین جمله‌های پشت کارت، دوستان خود را سورپرایز کنند. آن زمان کارت تبریک‌ها در بساط کتابفروشی‌ها و لوازم تحریری‌ها روی پایه‌های مخصوصی گذاشته شده بودند و دل ما غنج می‌زد که کدام‌شان را انتخاب کنیم؟! تصاویر روی این کارت‌ها یا عکس گل‌ها و منظره‌های خیلی زیبا بود، یا بچه‌های ناز یا عروسک، بعضی از کارت تبریک‌ها هم دوبعدی و سه‌بُعدی بودند، مثل عکس خانم‌های ژاپنی که با تکان دادن کارت انگار به بیننده چشمک می‌زنند یا اسب‌هایی که گویی در حال دویدن هستند و یا ماهی‌هایی که در حال حرکت در تنگ و... عجیب‌تر این که در بین کارت تبریک‌ها عکس دونفره‌ی آقایان و خانم‌هایی هم بود که در واقع هیچ‌کدام‌شان نه به عید ربط داشت و نه به بچه‌های سن و سال ما! اما آن روزها به این مسائل کاری نداشتیم؛ چیزی که مهم بود این بود که به کسانی که فامیل بودند و دوست‌شان داشتیم و هم‌کلاسی بودیم یک هفته جلوتر از عید با دادن این کارت‌ها و پیامی که پشتش نوشته بودیم، عید را تبریک می‌گفتیم. حتا پیام پشت این کارت‌ها هم جالب و جذاب بود: امینی دشمن سیب‌زمینی، عیدت مبارک! یا: نمک در دست من شوری ندارد دل من طاقت دوری ندارد... به امید خدا بعد از عید دیدارها تازه می‌گردد. گاهی با شعری جذاب و طنز مزین می‌شد و نقش و نگار قلبی تیرخورده شبیه دفتر خاطرات در حاشیه‌های متن: یک عالمه عطر بید، تقدیم تو باد تبریک بسی شدید، تقدیم تو باد تنها دل و قلوه‎ای‌ست دارایی ما این هم، دم عید، تقدیم تو باد و یا خیلی ساده و محترمانه: این عید سعید باستانی را به شما و خانواده‌ی محترم تبریک و تهنیت عرض می‌نمایم و خشنودی شما را از خداوند متعال مسئلت دارم. یا کمی شاعرانه‌تر: انتهای این قصه‌ی سرد و سفید همیشه سبز خواهد بود تا رسیدن سال نو تنها یک سلام خورشید باقی‌ست... هزاران تبریک... این روزها این مراسم در بین بچه‌ها خیلی کم‌رنگ شده و در فضای مجازی کمابیش به شکل استیکرها، گیف‌‌ها و اسلاید و کلیپ‌ها ارسال می‌شود. با آرزوی این که عشق و محبت‌ و مهربانی‌، مجازی نشده باشد. به یاد دوران کودکی و کارت‌های تبریکی که نه به فرهنگ ما و نه به سن‌وسال ما ربط داشت اما کلی صفا و صمیمیت با خود به ارمغان می‌آورد، عید را پیشاپیش به همه‌ی شما فرهیختگان و همرهان انسانیت شادباش می‌گویم.

خدایا🙏 همیشه دلتنگی ام را در دریای آغوش تو ریختم عجیب این دریا معجزه میکند✨ مهربانا 🙏 این معجزه را در آخرین چهارشنبه اسفند ماه برای عزیزانم مقرر فرما🙏 تا تمام غمهایشان در دریای بیکران آغوشت به آرامش بدل شود🙏 پروردگارا🙏 در این آخرین چهارشنبه سال در این روزگار سخت در این دنیای پر از مشکلات دست‌هایمان را بگیر✋ و بهترین‌ها را برایمان مقدر فرما 🙏 آمین به برکت صلوات بر 🌸🍃 حضرت مُحَمَّدٍ ﷺ 💚 و خاندان مطهرش 🌸 🍃 #دکلمه #دکلمه_درباد @deklamedarbad

📌هلال ماه مبارک رمضان 1444 شامگاه دوم فروردین با چشم غیرمسلح قابل رویت است 🔹کاظم کوکرم منجم، رصدگر هلال ماه:هلال ماه رمضان 1444 قمری در شامگاه 29 شعبان (دوم فروردین 1402) با چشم غیرمسلح در ایران و کل منطقه غرب آسیا به احتمال قریب به یقین، دیده می‌شود. #خبرگزاری_بسیج eitaa.com/basijnewsir rubika.ir/Basijnews110