قصة دعاء كميل 🙏

من سيد هالواتشي 🌻

#كتاب #اليوم مؤلف: #مصطفى #محمود قسم: علم الفلسفة والمنطق [تعديل] اللغة: العربية الناشر: مكتبة مصر ردمك ISBN: 9789771117681 تاريخ الإصدار: 01 يناير 2014 الصفحات: 72 وصف الكتاب هي قصة تحكي رحلة أحد علماء الآثار المصريين إلى الهند و مشاهدته و إعجابه بأحد المشعوذين الهنود وهو يطير من على الأرض تماماً و من ثم تعلقه بمعرفة هذا المشعوذ او المتصوف خاصة بعدما عرف عنه أنه تعلم تعليما عاليا في أحد الجامعات العريقة في بريطانيا و يحفظ الكتب السماوية الثلاثة بالإضافة إلى معرفته بالأديان الوضعية الأخرى و بعد مقابلة هذا العالم و المتصوف يتعلم صديقنا أشياء كثيرة غير التي كان يؤمن بها خاصة عن الجسد و الروح و خواصهما و من ثم يرحل إلى مصر و يعود إلى عمله للتتوالى عليه الاكتشافات الأثرية التي تكشف له عن حقائق كان يجهلها و كان كل ذلك يتم من خلال حديثه مع من كان يراهم في الأحلام من ملوك و كهنة وكبار مهندسين لدى الفراعنة و بعد فتره يتفحص بريده ليجد بين رسائله رسالة من الهند تعلمه بوفاة ذاك المتصوف من فترة و ليتأكد حينها أن كل من كان يخبره بالأسرار في أحلامه ما هم إلا صور متعددة لشخص و روح المتصوف الهائمة في دنيانا و التي عاشت من قبل أزمانا سابقة لأواننا في النهاية ما هذا إلا مختصر عن ما قرأته و انا على يقين بأنكم ستشعرون بلذة الحيرة و التأمل حين قرأتكم لهذا الكتاب  

تحميل و قراءة اونلاين كتاب الخروج من التابوت pdf - مكتبة نور https://www.noor-book.com/%D9%83%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%AE%D8%B1%D9%88%D8%AC-%D9%85%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AA-pdf

https://podcasts.google.com/feed/aHR0cHM6Ly9mZWVkcy5zaW1wbGVjYXN0LmNvbS9oNmp1WU1OTA/episode/MmQzYWMyMmItODYxMy00Nzc2LTgwZDEtNzEwNTMyODc2N2Ex?ep=14 ملف صوتي لكتاب الخروج من التابوت... قم بتحميل غوغل بودكاست مجانا ...

فاعل در مثال(( لا حبّذا المتكبّر)) چیست ؟ الف) المتكبّر ب) ضمير مستتر ج) ذا✅ د) هيچکدام استخراج شده از كتاب هزار ویک تست مبادى العربية ج ٤ حميد محمدى https://eitaa.com/anjomanarabirazavi

علت جواب در گزینه ۳؛ ( حبّذا) مركب است از فعل ماضى (حبَّ ) و اسم اشاره ى( ذا) که فاعل ان است. گزینه الف غلط است ؛ چون (المتکبر ) مخصوص به ( ذّم) است ، نه فاعل . بنابراين علت گزینه های ( ب ود) مشخص می شود. https://eitaa.com/anjomanarabirazavi

معناشناسی جمله ما رأیت إلا جمیلا ▫️سؤال: معنای دقیق جمله «ما رأیت إلا جمیلا» چیست؟ لطفا توضیح دهید. ▫️جواب: پی‌بردن به معنای دقیق این جمله در گرو مداقه در سیاق و فضای صدور آن است. ابن زیاد با هدف زخم زبان زدن خطاب به عقیله بنی هاشم زینب کبری سلام الله علیها گفت: «كَيْفَ رَأَيْتِ صُنْعَ اللَّهِ بِأَخِيكِ وَ أَهْلِ بَيْتِكِ‏؟». یعنی کار خدا با برادر و خاندانت را چگونه دیدی؟ حضرت زینب فرمود: «مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلًا»؛ [بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ١١۶]. برخی این جمله را چنین معنا می‌کنند: «جز زیبایی چیزی ندیدم» و حال آنکه جمیل وصف است نه مصدر؛ اگر این معنا مراد بود باید ما رأیت إلا جمالا گفته می‌شد نه جمیلا. برخی دیگر _با توجه به اشکال پیشین_ چنین معنا می‌کنند: «جز زیبا چیزی ندیدم» و حال آنکه این معنا هم با چالش دیگری روبروست و آن اینکه برداشت مذکور با سؤال ابن زیاد تناسبی ندارد‌؛ ابن زیاد با این سؤال می‌خواهد از کیفیت و حال و وصف شهادت امام در نظر حضرت زینب بپرسد نه از متعلَّق رؤیت آن حضرت. به دیگر بیان، سؤال طعنه‌آمیز ابن زیاد درباره چگونگیِ مرئی است نه چیستیِ مرئی. بدین روی «ما رأيت إلا جميلا» _به قرینه تناسب سؤال و جواب_ به تقدیر «ما رأيت إلا صنعا جميلا» است و جمیلا مفعول رأیت نیست بلکه صفت برای مفعول محذوف است. یعنی «ندیدم جز کاری پسندیده را» به این معنا که کار خدا خوشایند و پسندیده بود و گله و شکایتی از خدا ندارم. نکته: جمیل در مانند صنعا جمیلا و هجرا جمیلا و صبر جمیل و أمر جمیل و تراکیبی از این دست به معنای نیکو و پسندیده هست نه به معنای زیبا به معنای حقیقی کلمه. https://eitaa.com/anjomanarabirazavi

پاسخ به یک اشکال ادبی در دعای جوشن کبیر 🔶متن اشکال: در بند ٨٧ از دعای جوشن کبیر یک اشتباه ادبی وجود دارد که سالهاست مردم و مداحان و بلکه علماء آن را به اشتباه می‌خوانند و آن عبارت «يا هادِيَ الْمُضِلِّينَ» است که باید به فتح ضاد و به صورت اسم مفعول خواند نه به کسر ضاد و صیغه اسم فاعل؛ خداوند هدایتگر گمراه شدگان است نه گمراه کنندگان، زیرا در قرآن آمده است: فَإِنَّ اللَّهَ لا يَهْدي مَنْ يُضِلُّ [نحل: ٣٧]. نظر شما چیست؟ 🔷و امّا جواب: اتفاقا همان عبارت مرسوم یعنی «يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ» به کسر ضاد صحیح است و اشکال شما از دو جهت مردود است : 1️⃣إضلال گاهی به معنای «گم کردن» استعمال می‌شود، مانند: «أضللتُ البعیرَ» أي فقدتُه، یعنی شتر را گم کردم. [المصباح المنير، ج٢، ص٣٦٣ _تاج العروس، ج١۵، ص۴٢١]. و گاه به معنای «گمراه کردن»، مانند: «أضللتُ فلانا» أي جعلتُه ضالا، یعنی فلانی را گمراه کردم. [تاج العروس، ج١۵، ص۴٢۴]. إضلال در «يا هادِيَ الْمُضِلِّينَ» به معنای گم کردن است یعنی «ای هدایتگر گم کردگان» نه «ای هدایتگر گمراه کنندگان». در حالی که إضلال در آیه به معنای گمراه کردن است. 2️⃣ضمیر فاعلی «یُضِلّ» در آیه شریفه «فَإِنَّ اللَّهَ لا يَهْدي مَنْ يُضِلُّ» به خدا برمی‌گردد نه به «مَن» و عائد محذوف است، أي من يضله الله. یعنی خداوند هدایت نمی‌کند کسی را که گمراهش کرده نه اینکه خداوند هدایت نمی‌کند گمراه کننده را، فتدبر. بنابراین اشکال وارد نیست و قیاس بر آیه از دو جهت باطل است. https://eitaa.com/anjomanarabirazavi

استشهاد به حدیث در نحو سؤال: آیا می‌توان با استشهاد به حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله درباره حسن و حسین علیهما السلام «إنّ ابنَيَّ هذَينِ ريحانَتَيَّ مِن الجَنّة» [بحار الأنوار، ج ۴٣، ص ٢٧۵] نصب إنّ به جزئین را اثبات کرد؟ مگر نباید ریحانتاي گفته می‌شد؟ توجیه ریحانَتَيّ چیست؟ جواب: 1️⃣صحت استشهاد به حدیث منوط به حصول اطمینان نسبت به نقل به لفظ شدن آن است و امکان حصول چنین اطمینانی در این دست از احادیث منتفی است. 2️⃣در حدیث یاد شده می‌توان ریحانَتِي را به صیغه مفرد خواند (ريحانة + یاء متکلم). در این صورت ریحانَتِي تقدیرا مرفوع و اشکال مرتفع می‌شود. 3️⃣احتمال دارد ريحانَتَيَّ تصحیف ریحانتاي باشد، چنانکه در احادیث دیگر آمده است؛ إِنَّ ابْنَيَّ هَذَيْنِ رَيْحَانَتَايَ مِنَ الدُّنْيَا. [الإرشاد، ج٢، ص٢٨]. 4️⃣بدین روی حدیث مزبور نمی‌تواند دلیلی بر اثبات نصب إنّ به جزئین باشد و سایر ادله‌ای هم که بر اثبات این لغت اقامه شده مخدوش است، و الله العالم. https://eitaa.com/anjomanarabirazavi