eitaa logo
دانلود
🔰 📌شیخ عبدالحسین فرزند احمد امینی در سال ۱۲۸۱ه‍.ش در روستای سردها شهرستان سراب و در خانواده‌ای سرشناس دیده به جهان گشود. جد وی از روحانیان بنام تبریز بود. تحصیلات مقدماتی را در گذراند. در جوانی به رفت و پس از گذراندن مراحل تحصیلی و نیل به رتبه نزد مراجع معروف وقت نجف، دوباره به تبریز بازگشت. بعد از مدتی تدریس و تحقیق در تبریز دوباره به نجف رفت و برای انجام و بسط پژوهش‌های تاریخی معروف خود برای همیشه در آنجا ماند. 📚وی در سال ۱۳۳۵ قمری تألیف کتاب « » را آغاز کرد. موضوع این کتاب دربارهٔ «عالمانی بود که در راه حق به شهادت رسیده‌اند». در این کتاب زندگی بیش از ۱۰۰ عالم شیعه از قرن ۴ تا ۱۴ ذکر شده‌است.📿 🏆اثر نامدار او دائرةالمعارف یازده جلدی «» که به زبان عربی (۲۲ جلد به‌زبان فارسی) و خلاصه آن به چند زبان شده‌است در رأس تألیفات امینی و حاصل زحمات ۴۰ ساله اوست. الغدیر به بررسی تفصیلی تشیع از *تاریخی، تفسیری، روایی و حدیثی، فقهی، ادبی، کلامی و اصولی* پرداخته‌است. 💡علامه امینی برای تدوین این کتاب به از جمله عراق، هندوستان، پاکستان، مغرب، مصر و کشورهای دیگر دنیا مسافرت کرد. او با کار پیگیر شبانه‌روزی در کتابخانه‌های بزرگ جهان اسلام آن را به‌سرانجام رسانید. وی در نگارش این اثر چنان‌که خود گفته جلد کتاب را بدقت مطالعه و استنساخ، و به رساله مراجعه مکرر کرده‌است. 💎با انجمن علمی، متفاوت بیاندیشید💎 🆔 @anjomanelmiquran
🔴 ✍️از جمله شبهاتی که در ایام محرم از جانب دشمنان اهل بيت عليهم السلام مطرح می شود، عدم وجود فرهنگ عزاداری برای اباعبدالله علیه السلام در بین معصومین علیهم السلام می باشد، به عبارتی دیگر مخالفان مكتب اهل بيت عليهم السلام می گویند اگر واقعا عزاداری برای امام حسین علیه السلام جایز و مشروع بوده پس چرا این فرهنگ در بین ائمه و اهل بیت علیهم السلام رائج نبوده و روایت صحیح السندی در این باره نقل نشده؟ ▪️اینگونه سؤال‌ها و شبهات که از مخالفین مطرح می‌گردد بی شک ناشی از جهل و نادانی و يا عناد و دشمنی می‌باشد؛ زیرا فرهنگ عزاداری در بین ائمه‌ی معصومان علیهم السلام در روایات و کتاب‌های حدیثی شیعه به قدری نقل شده است، که به جرأت می‌توان گفت درجه‌ی تواتر معنوی بلکه فوق تواتر را دارد، از طرفی در بین اهل علم مبرهن است مسئله‌ی که با تواتر ثابت می شود نیاز به بررسی سندی ندارد. علی رغم اينكه صرف نظر از مطلب فوق،‌ سند تعدادی از اين روايات نيز از نظر دانش حديث از اعتبار كافی بر خوردار می‌باشد. ▫️از طرفی گریه و عزاداری بر امام حسین علیه السلام، نه تنها بعد از شهادت ایشان بلکه حتی قبل از شهادت آن حضرت در روایات اهل بیت علیهم السلام به فروانی نقل شده است، که این مسئله نه تنها نشانه‌ی رايج بودن فرهنگ عزاداری در بين اهل بيت عليهم السلام می‌باشد بلکه از اهمیت گریه و عزاداری برای امام حسین علیه السلام حكايت دارد. ◾️گریه حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله بر عليه السلام به نقل صفیة دختر عبدالمطلب: فَقَبَّلَ النَّبِيُّ بَيْنَ عَيْنَيْهِ ثُمَّ دَفَعَهُ إِلَيَّ وَ هُوَ يَبْكِي وَ يَقُولُ لَعَنَ اللَّهُ قَوْماً هُمْ قَاتِلُوكَ يَا بُنَيَّ يَقُولُهَا ثَلَاثاً قَالَتْ فَقُلْتُ فِدَاكَ أَبِي وَ أُمِّي وَ مَنْ يَقْتُلُهُ قَالَ بَقِيَّةُ الْفِئَةِ الْبَاغِيَةِ مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ. پيامبر صلی الله علیه و آله ميان دو چشم (امام حسین علیه السلام را هنگام ولادت) را بوسيد و او را به من (صفیه عمه پیامبر) داد در حالی كه می گريست و سه بار فرمود خدا لعنت كند مردمى را كه تو را می كشند عرض كردم پدر و مادرم فدای شما چه كسى او را می كشد؟ فرمود بقيه گروه گمراه از بنى اميه. 📚 الشيخ الصدوق، الوفاة: 381، الكتاب، الامالي، ج 1 ص 320 💎با انجمن علمی، متفاوت بیاندیشید💎 🆔@anjomanelmiquran