#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله الرحمن‌الرحیم 🔖 در آغوش کعبه 📌. سلام بر فاطمه دختر اسد... سلامی ناقابل، از کنیزی کمینه به بانویی که تاریخ را شرمنده‌ی خود ساخته‌است، زیرا در وصف بزرگی و مقام او دستان تاریخ هم خالی مانده و سر به‌زیر افکنده‌است. بانویی که مادر اسدالله است و والده‌ی فخر جهانیان. مادری که کعبه برای پوشاندن جلوات مادر شدنش، سینه شکافت و او را در آغوش گرفت. 📌. چه زیباست جملاتی که بیان‌گر حجم مهربانی بانو فاطمه بنت اسد با شخص پیامبر اعظم است و چه چیز بالاتر از این است که رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) فرموده باشد«(پس از ابوطالب بهترین خلق خدا با من فاطمه بنت اسد بوده و پس از آمنه مادر دیگر من است.»(سید محمدمهدی سیدحسن، قم، منشورات‌الرضی، ۱۴۲۰ق، ص۷۶) افتخاراتی چون اولین زن بیعت‌کننده با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) بعد از خدیجه (سلام‌الله‌علیها)و نخستین زنی که پیاده به مدینه هجرت نموده را در چه کسی می‌توان یافت جز مادر امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) 📌. چه زیبا ورقی بود این برش تاریخی که حضرت ابوطالب به خاطر محبت و علاقه‌ای که به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) داشت و به سفارش پدر درباره آینده‌ی درخشان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، دمی از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) جدا نشد و فاطمه بنت اسد نیز در این امر مهم؛ یعنی نگهداری و سرپرستی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، با ابوطالب همکاری می‌کرد و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را در مهر‌ ورزیدن و نیکی‌کردن بر فرزندان خود مقدم می‌شمرد تا جایی که از طرف پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به تلافی و قدر‌دانی به لقب «اماه» (مادر) مفتخر شد.  حضرت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) فرموده‌اند که به هنگام اطعام فرزندان و من، این زن همه سهمش را به من می‌داد و جبرئیل از سوی پروردگارم به من خبر داد که او اهل بهشت است و خدای عزوجل به هفتاد هزار فرشته فرمان داد تا بر او نماز بگذارند.  حضرت خطاب به فاطمه بنت اسد می‌فرمود: «رَحِمَک اللّه یا اُمّی بعد امّی».(تحقیق علی‌محمد البجاوی، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق، چاپ اول، ج ۴, ص ۱۸۹۱) 📌. و اما یک کلمه در بند زیر به دلم چنگ زد و آن هم کلمه‌ی فواطم بود، یعنی جمع نام بانوی مکرمه، حضرت فاطمة‌الزهرا و فاطمه بنت اسد(سلام‌الله‌علیهن) كه قرب مقام این دو بزرگوار را خاطر‌نشان می‌سازد و نیز فاطمه دختر زبیر که از او هم به نیکی نقل شده‌است:«وقتی فرمان هجرت مسلمانان از مکه به سوی مدینه از طرف خدا بر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ابلاغ شد، مسلمانان گروه گروه به مدینه مهاجرت کردند، از جمله آنان حضرت علی (علیه‌السّلام) به همراه فواطم (فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیهم)، فاطمه بنت اسد و (فاطمه بنت زبیر) به همراه پسر ام‌ایمن بودند که از مکه به سوی مدینه هجرت کردند.»(حسین اعلمی، تهران، مکتبة‌الصدر، ۱۴۱۶ق،چاپ دوم،ج ۱، ص ۴۱۰) یکی والده‌ی ولی خدا و یکی همسر و کفو ولی خدا و چه خوش‌روزی است ولی خدای متعال. 📌. اما این زندگی پرنور و الهی به صفحات انتهایی خود رسید و نقل شده که فاطمه بنت اسد وقتی بیمار شد، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را وصی خود قرار داد و وصیتش را به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نمود و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قبول کردند. روزی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نشسته بود که امیرالمؤمنین گریان نزدش آمد، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود، چه چیزی گریانت کرده است. عرض کرد: مادرم فاطمه درگذشت؛ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: «و نیز مادر من به خدا سوگند!» و شتابان برخاست و به درون خانه آمد، سپس به او نگریست و گریست. امام علی (علیه‌السّلام) فرمودند: «چون مادر ما فاطمه بنت اسد درگذشت، پیامبر خدا او را در پیراهن خود کفن کرد و بر او نماز گزارد و بر او هفتاد تکبیر گفت و در قبرش فرود آمد و به اطراف قبرش اشاره می‌نمود، گویی که آن را فراخ و بر او هموار می‌کرد و از قبرش بیرون آمد، در حالی که اشک از چشمانش روان بود و بر قبر او خاک می‌ریخت.»(تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، دارالکتب الاسلامیه، ۱۲۸۸ق، ج ۱، ص ۴۵۳) 📌. سلام و درود بی‌کران الهی بر روح بلند بانو فاطمه بنت اسد و مادران مکرمه ی اهل بیت (علیهم‌السلام). شاید بتوان گفت جفای مورخانی که از ایشان کم نقل کرده‌اند و ما شیعیانی که کم می‌گوییم و کم یاد می‌کنیم و کم معرفی می‌کنیم به دخترانمان و زنان سرزمینمان نابخشودنی‌ است. ما شما بانوان مکرمه را فراموش کردیم که برخی دخترکانمان دل به الگوهای بی‌فرهنگ و اصالت غربی دادند و شیوه‌ی زندگی برخی از مادران دیارمان از انوار قدسی و الهی فاصله گرفته‌است. ✍ فاطمه مهدوی @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله الرحمن‌الرحیم 🔖 راهپیماییِ حداقلی به روایتِ صداوسیما 🍃در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، بسیاری از آحاد مردم جشن بزرگ پیروزی انقلاب را باشکوه و مقتدرانه برگزار کردند. وقتی سخن از آحاد مردم است، یعنی هر فرد با هر سلیقه‌ی سیاسی، گرایش قومی_قبیله‌ای، از قشرهای مختلف فرهنگی، با باور‌های گوناگون اجتماعی و سبک‌های متفاوتی از حجاب و پوشش شرکت داشته‌اند. این یعنی اهداف انقلاب، آرمان‌های آن، نقشه‌ی راه و مختصات آن، مورد تأیید همه‌ی آنانی بود که هم حضور یافتند، هم شعار سر دادند و هم در پاسخ به پرسش‌گران و خبرنگاران داخلی و خارجی تمام‌قد از نظام و رهبری دفاع کردند. مسلماً در میان این مردم افرادی بودند که به بسیاری از مسائل کشور معترض‌اند و با نگاهی تیزبینانه و منطقی استوار، به تحلیل همه زوایای آن می‌پردازند اما در عین حال پاسداری از حریم جمهوری اسلامی را وظیفه‌ی خود دانسته و معتقدند راه برون‌رفت از همه مشکلات در وهله اول، اتحاد ملی را می‌طلبد و چه بسیار زیبا این اتّحاد ملی را به تصویر کشیدند. ♨️ در این زمینه هرچند صداوسیما در جهت شورانگیزی راهپیمایی، زیبا عمل کرد اما لازم است در عملکرد صداوسیما از منظر روایت‌پردازیِ ناقصِ این حماسه‌ی پرشکوه تأملی داشته‌‌ باشیم. 1⃣ چرا سازمانی همچون صداوسیمای جمهوری اسلامی به عنوان مهم‌ترین رسانه‌ی کشور، برای به تصویر کشیدن اتحاد ملی تنها یک بُعد از آن را برجسته کرده و سعی دارد این پیروزی بزرگ را به همان یک بُعد یعنی؛ حضور ۳۰ درصدی بانوان کم‌حجاب خلاصه کند؟ قطعاً هدف این سازمان به عنوان یکی از مؤثرترین نهادهای فرهنگی، نمایش وحدت بوده و هست و در آن شکی نیست اما سؤال اینجاست که چرا به تعریف حداقلی از اتحاد، اکتفا کرده و بر آن نیز پافشاری می‌کند؟ 2⃣ آیا تنها حضور این تعداد از بانوان بزرگوار و محترم جامعه‌ی ما که حقیقتاً در دفاع از نظام و رهبری خوش درخشیدند برای به تصویر کشیدن ایران قوی، مقتدر و پیروز کفایت می‌کند؟ 3⃣ آیا بیش از آنکه حضور این تعداد از بانوان را برای حفظ نظام، مغتنم بشماریم نباید به حضور هزاران بانوی محجبه اشاره کنیم و حضور آنان را در جامعه مطالبه‌ای جدی برای احیای امر حجاب در جامعه تلقی کنیم و آن را قدمی بلند در جهت اصلاح فرهنگ جامعه اعلام نماییم؟ 4⃣ آیا رسانه‌ی ملی معتقد نیست که رسالت اولش مخابره‌ی کامل و شایسته از یک واقعه است نه مانند رسانه‌های خارجی، فقط روایت ناقص و غیراصولی؟ روایتی از جنس تبلیغات ناشایست که در فرهنگ اسلامی هرگز جایگاه تربیتی نداشته و آن را بر خلاف آزادی بشر می‌داند. روشی که تصمیم و انتخاب صحیح را از انسان می‌گیرد و تنها برای مدتی او را قانع می‌کند این در حالی است که اسلام همیشه به دنبال تربیتی ریشه دار بوده است. 5⃣ آیا ما نباید از حضور میلیونی مردم ایران در این راهپیمایی عظیم به شیوه‌های گوناگون، بهره‌ای صددرصدی ببریم و تا مدتها نظام را به خاطر این رفراندم گسترده واکسینه کنیم؟ 6⃣پس چطور است که با به‌کارگیری سیاستی اشتباه بر طبل دوگانگی‌ها می‌کوبیم و در چنین شرایطی به‌جای بهره‌ی کافی و وافی از چنین نعمتی، در جهت افراط و تفریط عمل می‌کنیم؟ 7⃣ چرا چنین سازمان و تشکیلاتی که امام خمینی(رحمةالله‌علیه) آن را دانشگاه می‌دانست و دانشگاه در نگاه رهبر معظم انقلاب مهم‌ترین نهاد برای اصلاح سبک زندگی‌ست باید دچار چنین روایت حداقلی از زیباترین حادثه‌ی کشور باشد؟ و در پایان باید گفت: «بحث در این است که صداوسیما باید حقیقتاً به آن وسیله‌ی اعتلا تبدیل بشود و در خدمت تفکر انقلاب و اسلام و رسوخ این فکر - با همه‌ی ملحقاتش - در ذهن و فکر و روح و عمل مردم جامعه‌ی خودمان و نیز مردم دیگری که در شعاع تبلیغات صداوسیما قرار دارند، باشد».(۱۴ اسفند ۱۳۶۹،بیانات در دیدار اعضای شورای سیاست‌گذاری صداوسیما) ✍زینب نجیب @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖 استقامتِ مردم، نقطه‌‌ی ثقلِ انقلاب 1⃣. استقامت در قرآن در آیات متعددی بکار رفته است که به معنای «ایستادگی‌کردن، ادامه‌دادن، راه را دنبال‌کردن و متوقف‌نشدن» است. هر ملت و گروهی برای رسیدن به نتایج مطلوب و آرمان‌های خود، نیاز به استقامت و پایداری در آن مسیر دارد؛ طوری که نباید در راه رسیدن به هدف متوقف شده یا از راه، انحراف پیدا کند. البته استقامت در اهداف لازم است نه در روش‌ها، چون ممکن است روش‌ها با اقتضائات زمان تغییر یابد. نتیجه‌ی استقامت «هدایت و نصرت الهی» است. آیت‌الله خامنه‌ای در توصیه‌ای به مردم می‌فرمایند: «راهی را که شناختید، بادقت پیش بروید، قدم‌ها را محکم و استوار بردارید و استقامت به خرج بدهید. اگر استقامت به خرج دادیم، آن‌وقت به اهداف عالی اسلامی خواهیم رسید.» (۲۷ مهر ۱۳۹۰، بیانات در اجتماع مردم کنگاور) 2⃣. «قیام و استقامت» لازمه رسیدن به اهداف بزرگ است. همان‌طور که این دو خاصیت در پیشبرد مقاصد بزرگِ پیغمبر اسلام دخالت داشت، در پیروزی مردم ایران، با دست‌خالی، مقابل طاغوت نیز مؤثرترین نقش را ایفا کرد. این استقامت ناشی از قدرت اسلام و ایمان انقلابی بود که مردم ایران این گنجینه بزرگ را به‌عنوان هدیه‌ای ارزشمند از بعثت نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دریافت کرده‌اند. انقلاب اسلامی امتداد انقلاب نبوی است. ملت ایران همانند مردم زمان حضرت رسول و اصحاب او مقاومت کردند و از سختی‌ها نهراسیدند تا پیروز شدند. همچنین انقلاب اسلامی ایران تجلی روح استقامت حسینی، در استقامت خمینی بود. 3⃣. دشمنان، با ابزارهای گوناگون مانند ترور شخصیت‌های انقلاب، تفرقه‌افکنی، جنگِ تحمیلی، تحریم اقتصادی، فشارهای روانی و تبلیغاتی، سعی در به‌زانودرآوردن ملت ایران داشتند؛ اما با هرکدام از این توطئه‌ها چهره‌ی واقعی دشمن برای مردم روشن‌تر شد و به پشتوانه ایمان و اخلاص و استقامت، مردم دچار تردید نشدند بلکه به‌عکس، اهداف برایشان واضح‌تر و ایمانشان به درستی راهی که دنبال می‌کردند استوارتر گشت. ازآنجاکه دشمنان می‌دانند مایه ایستادگی و اقتدار این ملت و اراده مستحکم آن‌ها، «ایمان اسلامی» است؛ با دیکتاتوری رسانه‌ای و جنگ شناختی در «فضای مجازی رها و ول»، ایمان انقلابی و اندیشه‌ی جوانان را مورد حمله قرار داده‌اند. 4⃣. استقامت مردم علاوه بر پیروزی و تداوم انقلاب، در اصلاح جامعه هم تأثیر بسزایی دارد. عده‌ای معتقدند شروع اصلاح از بالای جامعه است و تا حاکمان اصلاح نشوند، جامعه اصلاح نمی‌شود و برای این اعتقاد خود ادله و شواهدی دارند. از جمله اینکه «النَّاسُ بِاُمَرَائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبَائِهِمْ.» (تحف‌العقول، ص۲۰۰) یعنی: «مردم به فرمانروایان خود شبیه‌ترند تا به پدران خود». عده دیگری معتقدند شروع اصلاح از پایین جامعه است و تا مردم اصلاح نشوند، حاکمانشان اصلاح نمی‌شوند. این عده نیز ادله و شواهدی دارند. از جمله اینکه «اِنَّ اللَّهَ لا یغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا ما بِاَنْفُسِهِمْ» «خدا حال هیچ قومی را دگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند.» (رعد:۱۱، رک: برگزیده تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۵۱). اما دیدگاه جامع و سومی وجود دارد که اصلاح را «طرفینی» می‌داند یعنی بدون اصلاح امرا، اصلاح جامعه ناممکن است و بدون اصلاح جامعه، اصلاح امرا. علی (علیه‌السلام) در این باره می‌فرمایند: «فَلَیسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِیهُ اِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاهِ وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاهُ اِلَّا بِاسْتِقَامَهِ الرَّعِیهِ» «پس مردم اصلاح نمی‌شوند جز آنکه زمامداران اصلاح گردند و زمامداران اصلاح نمی‌شوند مگر با استقامت مردم.» (نهج‌البلاغه، خطبه ۲۱۶). 5⃣. استقامت مردم عامل اصلاح جامعه، تداوم پیروزی، نقش‌برآب کردن نقشه‌های دشمن و شکوفا کردن ظرفیت‌های عظیم استعدادها، راه رسیدن به پیشرفت‌های چشمگیر و هویت‌بخش است. «آن چیزی که به ملت‌ها هویت می‌دهد، شخصیت می‌دهد، عظمت می‌دهد، به حفاظت از خود ملت‌ها از فرهنگ آن‌ها کمک می‌کند، استقامت آن‌ها و ایستادگی آن‌هاست. استقامت، این هویت را حفظ می‌کند، هویت می‌دهد به یک ملت، یک جمعیت. باید خسته نشد، باید ناامید نشد، باید از عربده‌های دشمن خوف نکرد.» (۲۶ بهمن ۱۴۰۱، بیانات در دیدار با مردم آذربایجان شرقی) ✍زهرا حاجی‌حسنی @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖برداشتی از حرام سیاسی [۱]. رهبر انقلاب در دیدار با کارگزاران از واژه «حرام سیاسی» استفاده کردند، به نظر نگارنده،‌ برای دستیابی به مفهوم حرام سیاسی از منظر ایشان، ابتدا باید تعریف و نسبت هر واژه را در منظومه فکری ایشان بدانیم. از این رو، ابتدا باید بدانیم اسلام سیاسی که در دل آن حرام و حلال معنا می‌یابد، چیست؟ سیاست در گفتمان انقلاب به چه معنا است؟ چه اموری در آن حرام سیاسی اعلام می‌شوند؟ [۲]. از منظر رهبر انقلاب «اسلام سیاسی یعنی همین اسلامی که توانسته با تشکیل حکومت، ‌دستگاه‌های گوناگون، نظام‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، نظامی و غیره به وجود بیاورد و یک هویّت دینی و اسلامی را برای ‌یک ملّت ایجاد بکند؛ این، آن چیزی است که در مورد دین [می‌شود گفت]. بنابراین تعریف قرآن از دین یک چنین چیزی است؛ ‌این را نمی‌شود فروکاست به کارهای کوچک، به یک اعمال عبادی صِرف و محض.»(‌۲۱ اسفند ۱۳۹۹) [۳]. در گفتمان انقلاب، «سیاست یعنی نگاه به حرکت عمومی جامعه که کدام طرف داریم می‌رویم؛ آیا به سمت هدف‌ها داریم حرکت می‌کنیم یا زاویه گرفته‌ایم و داریم از هدف‌ها دور می‌شویم؟ معنای واقعی سیاست این است. آن‌وقت در خلال این نگاه، تکلیف آدم‌ها و اشخاص و گروه‌ها و احزاب و جریان‌ها روشن می‌شود که آیا داریم به سمت عدالت اجتماعی می‌رویم؟ آیا داریم به سمت استقلال واقعی دینی می‌رویم؟ آیا داریم به سمت ایجاد تمدّن اسلامی می‌رویم، یا داریم به سمت وابستگی به غرب و وابستگی به آمریکا و تحت‌تأثیر قرار گرفتن نسبت به بافته‌ها و یافته‌های بی‌مغز غربی‌ها حرکت می‌کنیم؟ این خیلی مسئله‌ی مهمّی است که سبک زندگی ما، ما را به کدام طرف دارد می‌کشانَد؛ این نگاه، نگاه سیاسی است که می‌بینید از فرهنگ سرچشمه می‌گیرد؛ بنابراین در دل فرهنگ، سیاست هم هست. با این نگاه به حوادث جامعه باید نگاه کرد.» (۳۱ مراد ۱۳۹۵) [۴]. «حجاب، جزو فروع دین است. حرمت آمیزش جنسی حرام، جزو فروع دین است. اما نفس مقوله‌ی حریم جنسی، یعنی بین دو جنس حریمی وجود داشتن، یک اصل است. صحبت چادر سیاه نیست؛ صحبت روگیری نیست؛ صحبت این‌که حریم باید چطور باشد، نیست. ممکن است این مقوله، در زمان‌های مختلف و به مناسبت‌های مختلف و در جاهای مختلف، شکلهای مختلفی پیدا کند. اما نفس این حریم، یکی از اصول تفکر اسلامی ماست.»(۴ آذر ۱۳۷۱) پس حرام‌های سیاسی در تضاد با اصول تفکر اسلامی و واگرایی نسبت به آرمان‌ها معنا می‌یابند، خواه آن امر جزو اصول دین باشند یا جزو فروع دین. [۵]. بنابراین، در گفتمان انقلاب اسلامی، سیاست از فرهنگ سرچشمه می‌گیرد و دو عنصر حرکت عمومی جامعه و حرکت به سمت آرمان‌ها از عوامل تعیین کننده در اعلام مُحرمات سیاسی می‌باشد. رفتارهای ضد استقلال، ضد عدالت اجتماعی، ضد ایجاد تمدن اسلامی، اقدام‌های وابسته‌ساز به غرب، حرکت‌های ضد سبک زندگی اسلامی همه جزو محرمات سیاسی می‌توانند قرار بگیرند. و وظیفه کل نهادهای حکومتی است که نسبت به حفظ هویت دینی و اسلامی ملت کوشا باشند که این تنها محدود به رفتار و سلیقهٔ یک دولت خاص نیست بلکه همهٔ ارکان نظام باید بر اجرای آن بکوشند چرا که؛ بن‌مایه و معنا پیداکردن حکومت اسلامی در حفظ هویت دینی ملت و تلاش برای اقامهٔ دین در جامعه است. بر این اساس، مفهوم حرام سیاسی در این جمله‌ی رهبر معظم انقلاب که فرمودند: «مسئله‌ی حجاب محدودیت شرعی و قانونی است. محدودیت دولتی نیست. قانونی است و شرعی است. کشف حجاب، هم حرام شرعی است، هم حرام سیاسی است.» (۱۵ فروردین ۱۴۰۲) معنای مشخص‌تری می‌یابد. ✍ نسا خلیلی @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖ماموریتِ قدسی 📌می‌گویند توفان شن نبود که هواپیمای آمریکایی را ساقط کرد بلکه ارتش روسیه این کار را انجام‌داد، غافل از اینکه زحمت بیهوده می‌کشند و دور باطل می‌زنند. هر چند که این ادعای فاقد سند و پر از اشکال و دروغ های واضح و پراشتباه، که هیچ مبنای درست تاریخی و عقلی ندارد، نمی‌تواند غباری بر روشنایی این معجزه‌ی الهی بنشاند اما در برابر این همه موهوم‌بافی سکوت جایز نیست. اگر روسیه چنین اقدامی در برابر آمریکا انجام داده‌بود هیچ‌گاه سکوت نمی‌کرد و با افتخار موفقیت خود را جار می‌زد و آمریکا هم قطعا درصدد انتقام‌جویی برمی‌آمد. اصل قضیه همان نابودی و خواری دشمن پلید جمهوری اسلامی ایران است. چه توسط شن و یا ارتش روسیه، هر دو ید قدرت الهی است که حق را تنها نمی‌گذارند هر چند که ادعایشان کاملا پوچ و واهی است. اما این که چه نیت پستی پشت این ادعای پوچ خوابیده است هم واضح و مبرهن است. اینان بقایای همان قومی هستند که موسی را ساحر دانستند و معجزات الهی را جادو انگاشتند. اما موسی لحظه‌ای به حقانیت پروردگارش و راه حقی که آغاز کرده بود شک نورزید و باقدرت تمام دستور الهی را انجام داد. اینجا یعنی در قلمرو جمهوری اسلامی که نه تنها در خاک ایران بلکه به وسعت جغرافیایی عظیم و جهانی انقلاب، مردم موسی‌گونه به راهشان ادامه خواهند داد و معجزات الهی و امداد غیبی او را نوبه‌نو درک می‌کنند و سپاسگزار اویند. این معجزات کم نیستند، انبوه جمعیت مردم در شب‌های احیای ماه رمضان اخیر، بعد از اینهمه تلاش دشمن برای رواج فحشا و بی‌حیایی و علنی کردن مظاهر بی‌دینی، خود معجزه‌ای بود برای بستن دهان افراد دارای دیدگان حق‌بین. معجزه انبوه جوانان شرکت‌کننده در راهپیمایی قدس است که هیچگاه امام خمینی را ندیده‌اند. معجزه سیل جمعیت نمازگزار مصلی است به امامت سید علی خامنه‌ای. آری آنچه در این مسئله مهم است، دیدگان بی‌غبار است چرا که زنگار دیده است که معجزه را سحر می‌بیند. ✍فاطمه مهدوی @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖 آن، آنِ طلایی 🔹شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که در لحظه‌هایی حساس و کوتاه، تصمیم‌هایی نادرست گرفته و یا انتخاب‌هایی غلط انجام داده باشید که برای خودتان هم تعجب‌آور بوده و بعد حسرت آن لحظه‌های ازدست‌رفته را خورده باشید؛ لحظه‌هایی که می‌توانسته اتفاق‌های مهم و خوشایندی را برایتان رقم بزند، سرنوشت شما را تغییر بدهد و یا جلوی حسرت‌های بعدیِ شما را بگیرد. شاید از خود پرسیده باشید که چرا در آن لحظه‌ی حساس، چنان رفتار، گفتار و یا انتخابی از شما سر زده است!؟ 🔹واقعیت این است که تصمیم‌های آنیِ انسان به عملکرد و نیاتِ او در گذشته‌اش وابسته است و حالِ اکنونِ او برساخته‌ی باورها و رفتارهای گذشته‌ای‌ست که او آنها را زندگی کرده است. بنابراین برای ساختن لحظه‌های خوب و موفقِ آینده، لازم است تا انسان لحظه‌های اکنون را در عمق جان خود ساخته و آن را تمرین کند؛ در واقع انسان در بزنگاه‌ها و دوراهی‌ها که محل تصمیم‌گیری‌ست هویت و درون خود را نشان می‌دهد؛ اگر خویش را نساخته باشد در لحظه‌ی امتحان نمی‌تواند خود را درست کند و تصمیم درستی بگیرد. 🔹امتحان‌های خدا همه از جنس ایثار و گذشت است. امتحان‌های خدا را باید آموخت و به کار بست تا در بزنگاه طلایی انتخاب، بدون سرگشتگی و خطا بهترین تصمیم را گرفت. «همه‌ى امتحان‌هایى که ما می‌شویم، در واقع نقطه‌ى اصلی‌اش همین است...؛ گاهى گذشت از جان است، از مال است؛ گاهى گذشت از یك حرفى است که کسى زده است، می‌خواهد با اصرار و لجاجت پاى آن حرف بایستد؛ گاهى گذشت از عزیزان است؛ فرزندان، کسان. امتحان یعنى عبور از وادى محنت. یك محنتى را، یك شدتى را جلوى پاى یك انسانى یا یك ملتى می‌گذارند؛ عبور از این محنت، امتحان است. اگر توانست عبور کند، به آن منزل مقصود می‌رسد؛ اگر نتوانست -نتوانست استعداد مندرج در وجود خود را بروز دهد، نتوانست بر هواى نفس غالب بیاید و عبور کند- می‌ماند؛ امتحان این است. امتحان الهى براى این نیست که خدا ما را بشناسد، ببیند ما در چه وزنى، در چه حدى هستیم؛ خودِ امتحان درد حقیقت یك گام است به‌سوى مقصد. من و شما که امتحان می‌شویم، معنایش این است که اگر توانستیم از این شدت و از این محنت عبور کنیم، یك وضع جدیدى، حیات جدیدى، مرحله‌ى جدیدى را به دست می‌آوریم. در این خصوص، یك ملت و یك شخص تفاوتى نمی‌کند». (امام‌ خامنه‌ای، ۲۶آبان ۱۳۸۹، در دیدار مردم اصفهان). شهید حمیدرضا الداغی از جمله کسانی بود که آن آنِ طلایی زندگی‌اش را از دست نداد، کسی چه می‌داند که فردای آن شبِ انتخاب در سایه‌ی انفعال رهگذران و سکوت ناظران چه خبری از آن صحنه‌ی شیطانی منتشر می‌شد! اما آنچه روشن و مسلّم است این حقیقت است که این مرد غیور، با تصمیمِ آنی و غیرتمندانه‌ی خویش که طبق اذعان نزدیکانش بارها آن را زندگی کرده بود؛ جلوی یك ظلم محرز و هتك حرمت به ناموس یك ملت و چه‌بسا بروز یك جنایت قریب‌الوقوع را گرفت و از آن صحنه‌ی امتحان خود، یك آنِ طلاییِ سرنوشت‌ساز، شیرین و سربلند ساخت؛ به‌طوری‌که قلب‌های آزاده‌ی یك ملت را به تحسین و تقدیر واداشت. (روحش شاد). ✍ مریم عفتی‌مطلق @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت به نام اولین معلم هستی 🔖خاطره‌ای به یاد ماندنی روز ۱۲ اردیبهشت امسال یکی از دوستانم ضمن عرض تبریکِ روز معلم به من، این شعر را برایم فرستاد: ای معلم، بوی باران می‌دهی  در خزان، بوی بهاران می‌دهی  ساعتی از عشق می‌گویی سخن  ساعتی هم درس ایمان می‌دهی  در دلت هر چند داری غصه‌ها درس را با روی خندان می‌دهی بیت آخر این شعر مرا به یاد یکی از خاطرات دوران معلمی‌ام انداخت که چنین بود: بیستم دی‌ماه ۱۳۶۵ تلویزیون اعلام کرد، صدّام‌حسین، شلمچه(یکی از شهرهای مرزی ما با عراق) را بمباران شیمیایی کرده است. در آن موقع سه تا برادرم در جبهه‌های جنگ بودند، از طریق سپاه ‌پاسداران با خبر شدیم که مجیدمان در این بمبارانِ شیمیایی، زخمی شده است، من که دوره آموزشی ش.م.ر را دیده بودم، می‌دانستم که بدن زخمیان بمباران شیمیایی تاول می‌زند. همه‌اش در این فکر بودم که اگر چشمان مجید تاول بزند، تا همیشه نابینا می‌شود، از طرفی چون برادر بعد از خودم بود، علقه‌ی بخصوصی به او داشتم و مرا خیلی تحت تاثیر قرار داده بود، تا این‌که خبر دادند، مجید در بیمارستانِ مخصوصِ رزمندگانِ شیمیایی در تهران بستری است. مادر و برادر بزرگترم به ملاقات او رفتند ولی وقتی به آن‌جا رسیدند، شهید شده بود، اما به ما نگفتند. رفت‌و‌برگشت آن‌ها سه روز طول کشید و من هم طبق وظیفه‌ام این روزها به مدرسه می‌رفتم. سوّمین روز که خیلی ناراحت بودم به مدرسه رفتم، زنگ اول فارسی داشتند، با سلام و رویی خندان به بچه‌ها گفتم، کتاب فارسی‌تان را باز کنید. عنوان درس بود: «ای شهید»، کمی جا خوردم، با وجود غوغایی که در درونم بود، ولی شاد و خندان شروع به تدریس کردم تا رسیدم به این بیت شعر: جای چه سوگ بوَد ای شهید راه حق زیرا که مردنِ تو هست، زادنی جدید  با مصرع دوّمِ شعر کمی آرام گرفتم و ادامه شعر را خواندم و برای آن‌ها توضیح دادم، ناگهان یکی از دانش‌آموزان در کمال سادگی و اخلاص گفت، خانم اجازه، می‌گویند برادرت و چند تن از اهالی روستای ما شهید شده‌اند ولی شما با خوشحالی تدریس می کنید؟! چرا به مراسم ختم برادرت نمی‌روی؟! با شنیدن این جملات، سست شدم و عرق سردی بر پیشانیم حس کردم ولی خودم را محکم گرفتم و شاد و خندان و با حالتی قاطع و صریح گفتم، هرچه خواستِ خداست همان می‌شود. وقت مدرسه تمام شد و از روستا به شهر و سپس به خانه‌مان رسیدم، دیدم خانه خیلی شلوغ است، درجا شوکه شدم و زبانم بند آمد. شب که شد برادر بزرگترم از بیرون آمد و گفت یکی از همرزمان مجید در مسجد جامع سخنرانی می‌کرد و درباره مجید کراماتی را بیان می‌نمود، مثلاً می‌گفت، «در سرمای دی‌ماه مجید به هم‌‌رزمانش می گفت از سنگر بیرون بروید، آن‌ها می‌گفتند هوای بیرون خیلی سرد است، وقتی می‌دید به حرفش گوش نمی‌دهند، ملتمسانه آنها را به بیرون سنگر هدایت می‌کرد، همین‌که خارج می‌شدند، سنگرشان با خمپاره یا بمبِ دشمن با خاک یکسان می‌شد و دیگر این‌که او همیشه یک تکه پارچه‌ی سبزی در جیب داشت و هروقت رزمنده‌ای دچار کسالت می‌شد به او می‌داد تا شفا پیدا کند و...» هنوز منتظرم مجید بیاید تا از او سوال کنم چه کسی این پارچه‌ی سبز را به تو داده بود؟ با شنیدن این جملات با وجود اینکه زبانم بند آمده بود، گفتم پس ما یک فرشته را از دست داده‌ایم که قدرش را ندانستیم. برادر بزرگم از حرف من خیلی ناراحت شد و گفت این چه حرفی است که می‌زنی؟ همین جملات در ذهنم بود که شب، خواب مجید را دیدم، در خواب به من گفت، پس فردا جسد من و همرزمانم در بهبهان تشییع می‌شوند، به همه اطرافیان بگو به جز این شعر چیز دیگری در مراسم تشییع نگویند، همگی بگویید: عَلَم از دست مجید افتاد دست دیگری و خواهرم هر فکری در مورد من می‌کنی، تمام همرزمان زنده‌ی من همان‌طور هستند. عَلَم من بر زمین نیفتاده و همرزمانم آن را بر دوش گرفته‌اند. ✍ مرضیه عاصی @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت #جهاد_تبیین بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔴 به رضا رشیدپور و امثالهم نکاتی راجع‌به نامۀ آقای رشیدپور: ۱. یکی از سرمایه‌های بزرگ معنوی ما سیمای جمهوری اسلامی ایران است که بنای آن بر پایه‌ی اسلام و مردم است؛ که استقرار آن با خون پاک شهدا و صبوری و استقامت خانواده‌های آن‌ها عجین گشته است؛ راستی می‌گویید تلویزیون خانۀ من است، شما بر چه مبنایی در این صحنه حضور دارید؟ ۲. اشاره نمودید که، صدا‌وسیمای جمهوری اسلامی ایران با نام بزرگان و فرهیختگانی عظمت یافته.است بله درست است اما با برنامه‌هایی امثال روایت فتح که از دریچه نگاه نجیب و زلال شهید آوینی بدون هیچ منّتی به آن پرداخته‌شده‌است. تولیدات برنامه‌ای شما که به «فرهیختگی» مردم در این رسانه منجر شده است کدام است؟ ۳. گفتید پیشنهاداتی به شما شده است؛ باید بگویم که مدیران روشن‌بین ما در صدا و سیما از این ضرب‌المثل که مومن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود؛ غافل شده بودند که به شما پیشنهاد کار دادند.الحمدالله که به سرعت این غفلت از سوی مدیر محترم سازمان جبران گردید. ۴. گفته‌اید جامعۀ ما خسته است؛ متاسفانه دچار اشتباه محاسباتی شده‌اید: جامعۀ ما نه تنها خسته نیست بلکه جامعۀ مقتدر و مظلومی است که در راه آرمان‌های امام حسین (علیه‌السلام) جان می‌دهد. کجا جانبازی با اهل و عیال، کار جامعۀ خسته است. اتفاقا هرچه شور و نشاط است؛ اینجاست. متاسفانه طرز تفکر شما و عدم درک حقایق و واقعیت‌های موجود در جامعه اسلامی نسبت به این وقایع نشان از نگاه خسته شماست. ۵. علاوه بر دلیر مردانی مانند باکری‌ها و همت‌ها و هزاران شهید که نام بردید؛ جوانان شهید و جان‌برکف امروز جامعۀ ما _که شما نامی از آنها نبردید _که البته امری بدیهی است، چون صفحات مجازی شما همچنان از جریانِ «زن، زندگی، آزادی» حمایت می‌کند_ بر همان عهد مانده‌اند؛ و برای اعتلای نام ایران اسلامی و امنیت و منافع ملی در مقابل دشمنان نظام ایستادند و خون، جان، مال و آبرو... دادند. شما در این صحنه برای ملت و کشور خود جز در آتش اغتشاشات دمیدن، چه کرده‌اید؟ ۶. ما با شما برای حفظ مرز‌و‌بوم ایران اسلامی اختلاف نظر شدید داریم؛ تنوع سلیقه بماند. صدای ملت ایران در عین حالی که متکثر است، اما در مبنا همه با هم در یک مسیر هستیم. همچنان که این چند صدایی نه در عقیده بلکه در سلیقه در تشییع پیکر پاک شهدا و به‌ویژه حاج قاسم عزیزمان جلوه کرده است و می‌کند. ۷. آرزو دارید در فرصت مناسب به سیمای جمهوری اسلامی برگردید. البته تا زمانی که مردم و مسئولین هشیار باشند؛ فرصت مناسب برای شما و امثال تفکر شما حاصل نخواهد شد. الحمدلله به برکت خون روح‌الله ها و آرمان‌ها، طرز تفکر و جریان سکولار و تساهل و تسامح در منگنه و فشار قرار گرفته و طرد‌شده‌است و تا وقتی که بر سر آرمان‌های خود ایستادگی می‌کنیم این امر مُیّسر نخواهد شد. ۸. گفتید دوقطبی! ما و شما دوقطبی؟! قطب عالم استکبار چهل و پنج سال پیش تاکنون با ملتِ با عظمت ایران درافتاده و به خاک مذلت نشسته است؛ شما که... ! ما عادت نداریم که با دشمنان این مرز و بوم رفاقت کنیم؛ زندگی ملت قهرمان ایران سرشار از شور و نشاط است که با شور و شجاعت حسینی، جوانش، تنها و بی‌سلاح برابر تروریست مسلح، می‌ایستد و او را از‌پای‌در‌می‌آورد. شور و نشاط و قهرمانی ملت ایران از نوع هالیوودی نیست که پوشالی باشد و قهرمانانش از فرط افسردگی، خبر خودکشی آنان تیتر رسانه‌ها شود. ۹. شاکر و قدردان این اتفاق و دستاورد بزرگ هستیم که با یک کار جمعی اما مجازی، تفکر و جریان سازش رانده‌شد. حال تصور کنید اگر به میدان بیاییم و همیشه در صحنه و هوشیار باشیم، گفتۀ روح‌خدا خمینی عظیم که فرمود «نگذارید این انقلاب به دست نااهلان بیفتد»، این نگرانی برطرف خواهد شد. خدا روح حاج قاسم این مرد میدان را لحظه‌به‌لحظه متعالی‌کند که به تأسی از امامین انقلاب، تفکر ِ مقاومت را به مثابه یک مکتب در چشم همۀ مستضعفان جهان نشاند. ۱۰. و حرف آخر به آقای رشیدپور این است که، سعی کنید در این ایام هویت‌ساز، با تفکر در سیره‌ی امام حسین (علیه‌السلام) و با عرض عذرخواهی در پیشگاه رهبری و ملت مومن و انقلابی، بتوانید فرزند کوچک ایران قوی باشید. والسلام. #الگوسازیِ‌تمدنی ✍ خالقی  @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت #جهاد_تبیین بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖 قربانیِ غربت معنای غربت، ناشناس‌بودن نیست؛ بلکه «تنها» و بی‌یار و بی‌یاور بودن است و چه بسا انسان در میان انبوهی از آشنایان نیز غریب واقع ‌شود. امام علی‌بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام) نه‌تنها به «مرو» عزیمت ننمودند؛ بلکه به‌صورت تبعید و به‌اجبار به «مرو» منتقل شدند. «نرمشِ قهرمانانه» اصطلاحی است که رهبر معظم انقلاب، دردیدار با مسئولان وزارت خارجه و نمایندگان سیاسی کشور در ۱۷ مرداد ۱۳۷۵، عرصه‌ی دیپلماسی را میدان نرمش‌های قهرمانانه خوانده بودند؛ امام رضا (علیه‌السلام) در نمایش هنرمندانه‌ی پذیرش ولایتعهدی که به زور و تهدید مأمون انجام گرفت، هدف کلانی را مدّنظر قرار داده بودند و با استفاده از این نرمش در مقابل حکومت طاغوت، درنهایت موفق به تحقق اهدافی کلان و پیش‌بٌرد خطّ اصلی‌ای شدند که همه‌ی ائمه (علیهم‌السلام) دنبال آن بودند. بدین‌جهت، «امام رضا (علیه‌السلام) از فرصت پنج‌ساله‌ی جنگِ مأمون و امین، برای نشر اندیشه‌ها و عقاید در سراسر سرزمین‌های اسلامی استفاده‌ی فراوان بردند. این فعالیت‌ها مأمون را به فکر چاره‌جویی انداخت. او برای مقابله با شیعیان و علویان می‌توانست همانند خلفای سلف خود، برخورد سخت را در پیش گیرد؛ اما هارون حتی با زندان و مسموم‌کردن امام کاظم (علیه‌السلام) نتوانسته بود از گسترش فعالیت‌های شیعیان جلوگیری کند... امام فقط برای حفظ جانشان نبود که تسلیم خواسته‌ی مأمون و پذیرش ولایتعهدی شدند؛ بلکه ایشان می‌دانستند که با کشته‌شدن‌شان، آشوب و آشفتگی، تمام پایگاه‌های مردمی امام رضا (علیه‌السلام) را فرامی‌گیرد و این سرآغازی می‌شد بر کشتار گسترده‌ی خاندان و یاران آن حضرت. همچنین قیام‌های مسلحانه‌ای بدون تأمل و روال منطقی به راه می‌افتاد که فاقد هرگونه نظم و نسقی می‌بود». (۱۸مرداد۱۳۶۳، پیام رهبر انقلاب به کنگره‌ی علمی بین‌المللی امام علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام). 🔹از عمده‌ترین دلایل ملقب‌شدن امام رضا (علیه‌السلام) به صفت «غریب» می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود: ۱). تغییر جغرافیایی مکان زندگی؛ این تغییر نه‌تنها برای معصوم (علیه‌السلام) که حجت خدا در زمین و آسمان‌هاست ناگوار و غریبانه نبوده؛ بلکه درصورت ضرورت به‌عنوان یک «راهبرد» بدان عمل می‌گردید. چنان‌که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای تشکیل حکومت از زادگاه خود مکه به مدینه عزیمت نمود. بردن امام رضا (علیه‌السلام) به سوی مرو نیز به خاطر فشار اذهان عمومیِ مردم ایران بود که حکومت را حق اهل بیت (علیه‌السلام) می‌دانستند و مأمون برای فریبِ اذهان عمومی چنین نمود. پس جابه‌جاییِ مکانی به‌تنهایی موجب غربت نیست؛ بلکه «سلب اختیار از اتخاذ محل اقامت» برای یک امام و تبعید او، غربت است. غربت این است که بسیاری از مردم طرفدار و حتی شیعیان خوشحال شدند که «الحمدلله» امام به مرکز حکومت رفتند! آنها حتی نخواستند تأمل کنند که اگر او را برای حکومت می‌برند؛ پس چرا اجازه نمی‌دهند خانواده‌اش را به همراه ببرد؟! آری این یک اسارت بود؛ به همین‌دلیل ایشان وقت خروج از منزل به اهل خانه‌ی خود فرمودند: من می‌روم و شما برای من مجلس عزا برگزار کنید. [یعنی به‌جای خوشحالی و راضی‌شدن بفهمید و بفهمانید که این سفر شهادت است]. (راوندی، قطب‌الدین، الخرائج، الجرایح، ج۱، ص۳۶۳). پس غربت در این سفرِ اجباری بدین‌معناست؛ نه به‌خاطر نقلِ مکان از مدینه به مرو. همچنین شایعه‌پراکنی‌های مأمون و دروغ‌پردازی‌هایی که به نام امام (علیه‌السلام) انجام می‌دادند؛ از دیگر دلایل غربت آن حضرت بود و دیگر آنکه تا مرگ مأمون (لعنةالله‌علیه) که ده‌سال پس از شهادت امام (علیه‌السلام) واقع شد، هیچ‌کس حق نداشت بگوید که ایشان به شهادت رسیده‌‌است و باید می‌گفتند که امام به مرگ طبیعی از دنیا رفته‌اند. ✍ پروین صادقی‌منش @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت #جهاد_تبیین بسم‌الله قاصم‌الجبّارین 📌 شراکتِ شیاطین 🔻بایدن رییس‌جمهور خبیث آمریکا، ساعاتی پس از جنایت بیمارستان المعمدانی در جمع اشغالگران صهیونیست گفت:«می‌خواستم به اسرائیل بیایم تا مردم، در اینجا و کل دنیا بدانند که ما در کنار اسرائیل هستیم. می‌خواهم اطمینان حاصل کنم اسرائیل هر آنچه لازم دارد در پاسخ به حمله‌ی حماس در اختیار دارد.» 🔻رحمت خدا بر خمینی کبیر که چهل‌واندی سال پیش، با نگاه تیزبین خویش، آمریکا را «شیطان بزرگ» نامید و خطاب به جامعه‌ی بشری، این دولت پلید را چنین معرفی نمود: «آمریکا دشمن شماره یکِ مردم محروم و مستضعف جهان است. آمریکا برای سیطره‌ی سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و نظامی خویش بر جهانِ زیر سلطه، از هیچ جنایتی خودداری نمی‌نماید. آمریکا با ایادی مرموز و خیانتکارش، چنان خون مردم بی‌پناه را می‌مکد که گویی در جهان هیچکس جز او و اقمارش حق حیات ندارند.»(صحیفه امام، جلد۱۳، صفحه‌ی ۲۱۲) #بیمارستان_المعمدانی ✍ طاهره سیدی https://eitaa.com/anjomaneravian

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت #جهاد_تبیین بسم‌الله قاصم‌الجبّارین 🔖 سایه‌ی سکوت! مقام معظم رهبری فرمودند:«امروز غزه و فلسطین عرصه‌ی رسوایی غرب است، که با ادعای حقوق بشری، بزرگترین و فجیع‌ترین نقض حقوق بشر در غزه را ناديده‌گرفته‌است».(بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان در افتتاحیه‌ی همایش غزه ۸ اسفند ۱۳۸۸) «کودک»، از آسیب‌پذیرترین قشر و جزو افراد بی‌دفاع جامعه، در زمان بحران، اضطرار و جنگ است. در این زمان، به حمایت‌های حقوقی که در اسناد بین‌المللی و عمدتا در حقوق بشر ذکر شده، نیاز دارد. این حمایت‌ها عبارتند از: اصول بنیادینی، مانند اصل تفکیک بین نظامیان و غیرنظامیان، ممنوعیت حملات کورکورانه، اصل امنیت و مصونیت، برخورداری از اسکان مناسب، ارائه خدمات بهداشتی و بیمارستانی و غیر آنهاست. در این مسیر حمایتی، به اسناد بین‌المللی و نهادهای مرتبط نیز اشاره‌شده‌است؛  تا ذهن آدمی را به «کرامت ذاتی انسان» معطوف نماید. متاسفانه در جنگ نابرابرانه‌ی غزه، بمباران بی‌امان مناطق مسکونی، اردوگاه‌ها، بیمارستان‌ها ، مدارس و مساجد از یک طرف، بی‌برقی و بی‌آبی، کمبود دارو و غذا از طرف دیگر،  آینده‌ی زندگی این «کودکان» را تهدید می‌کند. اقدامات روا داشته توسط رژیم صهیونیستی به «کودکان» در غزه، به طور کامل، نقض کلیه قواعد حقوق بشر است. در جدیدترین گزارش‌های رسیده از غزه، که در بیستمین روز حمله‌ی ناجوانمردانه رژیم سفاک و غاصب اسرائیل از رسانه‌ها، منتشر‌شده‌است؛ گفته شده که تاکنون بیش از دوهزاروهفتصد «کودک» معصوم در حملات هوایی و توپخانه‌ای صهونیست‌ها به شهادت رسیده‌ و تعداد زیادی «کودک» مجروح‌ و بسیاری هم والدین خود را از‌دست‌داده‌اند. در میان این همه جنایت که این روزها در غزه در حال رخ‌دادن است، متاسفانه شاهد سکوت حاکمان و سردمداران کشورهای مدعی حقوق بشر هستیم و در سایه این سکوت، هر روز «کودکان» بیشتری در غزه جان‌می‌دهند و دنیا شاهد ظلم بزرگی به ملت فلسطین و بخصوص «کودکان» شده‌است. رژیم غاصب اسرائیل، یک زندان بزرگ دوونیم میلیون نفری را در فضای باز ایجادکرده و شبانه‌روز در حال بمباران آن با انواع بمب‌ها و موشک‌های پیشرفته امریکایی است. سؤال قابل تأملی که پیش‌می‌آید این است: جایگاه سازمان ملل و سازمان حقوق بشر در این جنگ نابرابر کجاست؟ چرا در مقابل جنایت نسل‌کشی رژیم منحوس اسرائیل، سکوت کرده‌اند؟ چرا امریکا به خودش این اجازه را می‌دهد که مقدار قابل توجهی از تسلیحات نظامی مورد استفاده اسرائیل غاصب را در اختیارش قراردهد. متأسفانه این قوانین فقط بر روی کاغذ نوشته ‌شده‌است و در عمل دیده نمی‌شود. ✍ چمن‌خواه https://eitaa.com/anjomaneravian

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله الرحمن الرحیم 🔖 شناسنامه‌ای از جنس نور 🔹حضرت فاطمه(سلام‌الله‌علیها) در پنجم بعثت و در بیت انقلاب متولد شد. او که بود،"محدثه" هم‌سخن فرشتگان، اسوه‌ی مهدی صاحب‌الزمان، صاحب ذکر کثیر، برازنده‌ی خیر کثیر، مشکوه آیه‌ی نور، بهانه‌ی نزول سوره‌ی کوثر، «بَضعَةُ الرَّسُول» پاره‌ی تن نبی، شد «امِّ‌ابیها» مادر پدرش. 🔹پدرش محمد امین، رحمةللعالمین، دارای خلق عظیم، احمد و هم صاحب مقام محمود، حریص به هدایت مومنان بود، تا آنجا که مورد خطاب پروردگار قرار گرفت ،فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ[ سورة الكهف: ۶]نزدیک است که؛ در راه هدایت مردم جانت را فدا کنی. 🔹مادرش خدیجه کبری آن «طاهره» دوران جاهلیت، پاک‌منش، پاک‌روش، «ام‌الیتامی» مادر یتیمان، «ام‌‌الصعالیک» مادر بینوایان، «ام‌الزهرا» سرچشمه کوثر، ثروتش هم‌پایه شمشیر علی(علیه‌السلام) در حمایت اسلام، وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ در اطاعت خدا و نبی بود. 🔹زَوْجُ الْبَتُول‌: علی‌بن‌ابی‌طالب او که چنین بود، تولد یافته در کعبه، ساقی کوثر، انگشترش در دست فقیر، بهانه‌ی نزول سوره‌ی «وَالْعَادِيَاتِ»، نبا عظیم، صِراطَهُ الْمُسْتَقِیمِ، راضی شد به رضای خدا در لَیلَةُ المَبیت، ولایتش بود کمال دین و تمام نعمت. 🔹 فرزندان: زینب: پدر را بود زینت، تبیین‌گرِ برادر در نهضت، راضی بود به رضای خدا در مصیبت، با گفته‌ی «ما رأیتُ الّا جمیلاً» دشمن را کشاند به خفت. حسن: کریم آل طه، لولوء اهل کساء، همراه با مادر و پدر و برادرش حسین شان نزول «سوره هَل اَتی» حسین: مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة، تربتش زینت سجاده‌ها، قبه‌اش محل استجابت دعا، قاری قران بر سر نیزه‌ها صفحه‌ی آخر: 🔹از اجر رسالت، سیلی و شهادت نصیبِ همه‌ی مظهر ولایت و رسالت، زهرا شد. عاقبت آن سیده نساءالعالمین، سیده نساء اهل‌الجنه شد. ✍ سیاح https://eitaa.com/anjomaneravian