#یادداشت #هویت_انقلاب 🔖 عاشقان ایستاده می‌میرند. [۱]. متاسفانه با گذشت چهار دهه از انقلاب، برخی حرف از مماشات با دشمن می‌زنند! همین اندیشه‌های زنگ زده، جریان نفوذ را رقم زدند؛ زیرا نفهمیدند اگر مرزمان با دشمن کم‌رنگ بشود و بین ما و دشمن مرزبندی جدی و برجسته‌ای نباشد، نفوذ سر برمی‌آورد (۱۳۹۷/۱۲/۲۳). پنجه‌ها و جراحت‌های وارد آمده از این جریان بر پیکر انقلاب و کشور، حاصل همین جمودهای فکری است. [۲]. انقلاب اسلامی به ما هویتی از جنس عاشورا و انتظار داد. عاشورا یعنی تجسم تلاطم غیرت در برابر طاغوتیان «وقتی علَم عباس بر بام خانه‌ها برافراشته میشود، آن زمان است که قلب هر طاغوتی از شدّت خوف به لرزه در می‌آید». [۳]. انقلاب لباس عزت را بر قامتمان پوشاند تا مردمان عباس بودن را تمرین کنند؛ عباس، عمار، مالک، ابوذر، سلمان و مقداد و میثم این‌ها واژه نیستند، حقایقی هستند که پشتِ دشمن را به لرزه در می‌آورند؛ می‌دانی چرا؟ زیرا در برابر دشمنی که قصد ربودن دارد تا پای جان که نه، به قیمت جان‌ها ایستادند. [۴]. حاشا اگر ما نتوانیم یا نخواهیم بنیانِ دشمنِ در مقابل را برکنیم. تاریخ درباره‌ی ما چه خواهد نوشت؟ وقتی دشمن تمام توانش را آورده دیگر از دیپلماسی، جز میدان جنگ چه می‌توان نامید؟ و جز در قامت انقلابی چگونه می‌توان در این صحنه جنگید؟ پیوند این دیپلماسی انقلابی شهید سلیمانی را به یادمان می‌آورد او که در چشمان خود نمک می‌ریزد که پلک‌هایش جرات برهم آمدن نداشته باشد تا نکند در غفلتش دشمن به دشمنی مشغول شود. [۵]. البته وقتی برخی مشغول دوگانه‌سازی دیپلماسی و انقلابی‌گری بودند و با تعاریف نادرست در پی ایجاد تعارض بین این دو، باز این رهبر انقلاب بود که توجه به ممشای انقلابی اسلامی را تحفظ مواضع انقلاب و اسلام و مرعوب دشمن نشدن بیان کردند. حال عبور از این دو مفهوم به معنای انفعال در برابر دشمنان و پذیرش حقانیت نظام سلطه است؛ یعنی همان که انقلاب از ابتدا برای مبارزه با آن شکل گرفت. [۶]. ما به حکم تاریخ دریافتیم، هزینه تعامل به مراتب سنگین‌تر از تقابل است؛ انقلاب از سازش‌هایی که شما از آن دم می‌زنید، زخم‌ها خورده است. یادمان نرفته اگر امروز در فقدان شهیدسلیمانی عزیزمان می‌سوزیم حاصل قدم زدن و لبخند با کَری است؛ بر همین اساس دیپلماسی انقلابی که به معنای برخورد فعال و موثر در دفاع از ارزش‌ها و منافع ایران اسلامی است، خط مشی ماست. [۷]. نکته پایانی به گواه تاریخ و سیره ائمه معصومین باید فرق گذاشت بین دشمنی‌های حاطب‌بن‌ابی‌بلتعه و عبدالله‌ابن‌اُبِی که کینه شخصی داشتند، با مخالفینی که سازمان‌یافته به دنبال ضربه زدن و براندازی جامعه‌ی مسلمین هستند. به تمام کسانی که در پی تعامل و مذاکره با چنین دشمنی هستند باید یادآوری کرد اگر شما مانند عمروعاص‌ها و عمرسعدهای تاریخ با چراغ سبز نشان دادن به دشمن آلاف و علوف می‌خواهید، بدانید! هویتی که انقلاب بر جان‌های تشنۂ حقیقت ریخت حفظ ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب و حیات خویش را استقامت در شعب ابی‌طالب‌ها و تنگۂ احدها می‌داند. ای صبا! از من به اسماعیلِ قربانی بگو:🔻 «زنده برگشتن ز کوی یار، رسم عشق نیست/ عاشق دلداده آن باشد که در کوی حبیب/ تن به خاک و سر به نیزه سوی جانان می‌رود».(زهره شریعتی) ✍نرگس پیرایی @enqelabi_nevesht 📌 کانال نوشته‌های انقلابی