نشسته ام به پنجره نگاه میکنم
صدای دلخراش ارائه دهنده به گوش میرسد
همزمان استاد با چشمان خیره به منمینگرد...
خنده ام گرفته...
نیمی از کلاس در خواب و نیمی از کلاس در دنیای در هم آمیخته خودشان غرق هستند...
نمیدانم ادامه صحبت های بی معنی ارائه دهنده را بشنوم یا در عالم گیجگونه خود بمانم...
تنها کار ما در این لحظه پرسیدن ساعت از کنار دستیّمان است تا سریع تر این فضا را ترککنیم
اینجا انتخاب بین بد و بدتر نیست
اینجا سرگردانی ماست
اینجا بی هدف بودن ماست
اینجا بی اعتماد به نفس بودن ماست
اینجا تسلیم شدن در برابر هزاران خواسته بیجاست
و همه این جمله ها به دلیل وجود فضای خشک در کلاس است
از فعل ماست استفاده کردم
درسته
این حال و روز خیلی از کلاس های دانشگاست
کلاس های بی هدف ،دانشجویان بی هدف میپروراند...
و وجود دانشجویان بی هدف، پرورش یک نسل بی هدف خواهد بود....
فارغ از بحث کلاس،هیچ امیدی در دانشگاه وجود ندارد
اگر به دانشجوگفته شود که فردا باید کل حقوقت را به دانشگاه بدهی، باور میکند
ولی اگر شخص وزیر به دانشجو بگوید حقوقت را دو برابر میکنم کسی باور نمیکند
دانشجومیداند و میبیند که فلان جایزه رو برده است
ولی میداند که هرگز چنین جایزه ای به دستش نمیرسد
به کجا رسیدیم؟
دانشجو از اعتراض میترسد
دانشجو از گرفتنحقش میترسد
چنین دانشجویی دانشجوست؟؟
چنین دانشجویی که با بی عدالتی پرورش داده میشود قطعا یک نسل سست عنصر میپروراند
وقتی ذهن دانشجو از دانشگاه ،کلاس،مسئول و... تصور منفی داشته باشد،هر چه قدرم،به این دانشجو خدمت بشود فایده نخواهد داشت.
به جای توجه کردن به نتیجه به فرایند کار توجه کنیم.....
هدف ما نباید صرفا تولید یک معلم باشد
هدف ما باید چگونگی تولید یک معلم خوب باشد.
لازمه تحول،وجود انسانمتحول و لازمه وجود انسان متحول،وجود فضای تحول آمیز است...
#قلم_دل
#بهادر