شبتون بخیر✨

می نویسم از سکوت شب هایی که بدون وجودت گذشت! وجودی که مرا از لاجوردی نگاهت محروم ساخت... چشم هایت اقیانوس بودن معشوق من ،نَ؟ اقیانوسی که تلاطم اش مرا دعوت می‌کرد به غرق شدن و چه چیزی شیرین تر از غرق شدن در نگاه اقیانوسی ات :)

از دور خیره به ابر ها لبخند میزد ابری که با آغوش معشوقش شروع به گریستن کرد دستش را بر روی قلبش گذاشت چشم هایش را بست به امید شنیدن او "ای کاش ما هم ابر بودیم اشک هایمان را بارانی پر ترانه میکردیم برای رقصیدن من و تُ های دیگری " :) شبتون بخیر ✨

‌

تمام بوسه‌هایم بی‌تو سُر خورد از چشمانم افتاد .

گفته بودم ک اگر بوسه دهی، توبه کنم که دگر با تو این خطاها نکنم ؛بوسه دادی چو برخواست لبت از لبِ‌من ؛توبه کردم که دگر توبه بی جا نکنم..!

اغوشِ تو، تخفیف عمر من است... دُ چارت که باشم، هرشب سالی نوری میشود، میانِ کهکشانِ راه‌شیریِ بوسه‌هایت..؛

او رفته بود اما بوی وجودش هنوز هم در گوشه و کنار اتاقک کوچک مانده بود

I see my own smiles in the mirror Smiles that still have traces of your pain