هق هق گریه عرش شانه های زمین را تکان داد؛ آن زمان که با تمام وجودت دست اجابت به آسمان بلند کردی: "خدایا! از قفس تنگ تن رهایم کن" راحت شدی ای مولای من! از "این گرداب هایلی که هیچَش کناره نیست" از این مردمان صد رنگ پست کردار که بس عذرها برای کشتنت آراستند؛ اما تو خود نیک می دانی و آنها نیز، که جز کینه در دل ایشان بهانه نیست، چه قدر سعی کردند نور الهی تو را خاموش کنند غافل از این که: یُریدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللّهِ بِأفْواهِهِمْ واللّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَو کَرِهَ الکافِرُونَ - سوره صف ۸ #یا‌موسی‌بن‌جعفر🥀