ذکر سیدالشهدا   کار دیگری که در  #هیئت ها انجام می گیرد که شاید این کار از همه ی آن چه که گفتیم مهم تر باشد #ذکر #سیدالشهدا اباعبدالله الحسین است و چرا ذکر #حسین باید #هفتگی باشد؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت که مخاطبین عزیز از سر عشق و معرفتی که به سید الشهدا علیه السلام دارنـد حتما در این باره از ما #اعلم تر و #دانا ترند و ما این را به عنوان موضوعی دیگر در نظر می گیریم که باید در باره آن تحقیق شود. ولی هیچ چیزی نمی گوییم جز یک نکته از مرحـوم قاضی استاد مرحوم بهجت که سلام و درود خدا بر این دو بزرگوار باد و همه ی عرفا و خوبانی که این ها سـرآمدشان بودند و از میان آن ها بودند. آقای قاضی می فرماید : « که کسی  به جایی نمی رسد جز به مدد ابا عبدالله الحسین. » تمام شد رفت. یک جایی از ایشان پرسیدند که : « راه میانبر کجاست؟ فرمود هرچه دقت کردم راه میانبر جگر سوخته است و جگر کجا مثل روضه اباعبدالله الحسین می سوزد؟ » به نکته بعدی می رسیم که چرا این برنامه بایـد هفتگی باشد؟ جدا از این که ما بی مهری و بی ادبی می دانیم که آدم از روی هوس به سمت اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)  برود. چرا بی مروتی و حتی بی ادبی است؟ برای این که به ما فرموده اند عمل کـم انجام بـدهید اما مـداوم که اثرش بیشتر از این است که عمل زیاد انجام بدهیم اما موسمی. روانشناسان فیزیلوژی گفتند وقتی که انسان یک کاری را در طول هفته مداوم  و سر ساعت خاصی انجام دهد فیزیک بدن انسان نیز همراهی می کند و سـر هفته بدن یک ماده ای را ترشح میکند که بدن این عمل را از شما می خواهد. و وقتی آن کار را انجام می دهیم یک آرامـش مضـاعف بدسـت می آوریم و اصـلا کسـانی که در عبادت نظم و استمرار نداشته باشند، دچار یک نوع روان پریشی می شوند. برنامه هفتگی انسان را متحول می کند و زمان با ما انس پیدا خواهد کرد.  مداومت در یک عمل هست که در یک انسان تغییر ایجاد می کند، گاهی سر زدن فایده ای ندارد. و السلام علی من اتبع الهدی قسمت هفتم پایان @ansareamir