یادم نمی‌رود که در مدرسه نیماورد اصفهان، بعد از ظهر که از خواب بیدار شدم، یک وقت صدای مرحوم آیت الله حاج میرزا علی‌آقای شیرازی را شنیدم. من در آن مدرسه غریبه بودم. طلبه‌ها از ایشان خواهش کرده بودند، آمده بودند موعظه می‌کردند و بعد هم ذکر مصیبت، این سخن را می‌گفتند: حدیث دارد که در قیامت فریاد می‌کشند: أینَ الرَّجَبیون؟ #رجبیون کجا هستند؟ این مرد با همان آهنگ و با آن حال و روحی که داشت، این تعبیر را به کار بردند: آن وقتی که بگویند «أینَ الرَّجَبیون» و ما در پیشگاه #پروردگار شرمسار باشیم، در ماه رجب هیچ چیزی نداشته باشیم و اصلا جزء رجبیون شمرده نشویم، چه خواهیم کرد؟ این ماه، ماه #استغفار و #عبادت و #روزه است و این سنت‌ها در میان ما به‌کلی دارد فراموش می‌شود. ماه رجب می‌آید، بزرگ‌هایمان متوجه نمی‌شوند تا چه رسد به بچه‌ها، کم‌ کم اگر به بچه‌ها بگوییم ماه‌های قمری را از محرم تا ذی‌الحجه بشمار، نمی‌توانند، اصلا فراموش می‌کنند که یک چنین ماه‌هایی هم وجود دارد! ✍ #شهید_مطهری رحمة‌الله‌علیه | آشنایی با قرآن، ج ۸، ص۲۳۴ @ansareamir

«ما وارد ماه #شعبان شدیم؛ ماه #عبادت، ماه #توسّل، ماه #مناجات؛ وَ اسمَع دُعائی اِذا دَعَوتُک، وَ اسمَع نِدائی اِذا نادَیتُک؛ فصل مناجات با خدای متعال، فصل مرتبط کردن این #دلهای پاکْ با معدن #عظمت، با معدن #نور؛ این را قدر باید دانست. این مناجات #شعبانیّه یک #تحفه‌ای است که در اختیار ما قرار داده شده است. خب ما دعا خیلی داریم، همه‌ی این دعاها هم پر از مضامین عالی است، امّا بعضی یک برجستگی خاصّی دارند... ماه شعبان یک چنین ماهی است؛ دلهای پاک، دلهای نورانی، دلهای جوان، از این موقعیّت بهره بگیرند، استفاده کنند، رابطه‌تان را با خدا قوی کنید.» ۱۳۹۲/۳/۲۲