eitaa logo
انصار الشهدا
91 دنبال‌کننده
931 عکس
299 ویدیو
23 فایل
بالهایم هوس با تو پریدن دارد بوسه بر خاک قدم های تو چیدن دارد من شنیدم سر عشاق به زانوی شماست و از آن روز سرم میل بریدن دارد ... تاریخ تأسیس ۲۰ فروردین ۱۳۹۷ کانال انصارالشهدا در پیامرسانهای سروش وایتا sapp.ir/ansarshohadaa Eitaa.com/ansarshohadaa
مشاهده در ایتا
دانلود
ماه رجب سرآغاز ورود به صراط مستقیم است. در کلام رسول خدا(ص) آمده که: «أَنَا مَدِینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْعِلْمَ فَلْیَأْتِ الْبَابَ.» در این حدیث شریف می توان علم را مترادف حکمت دانست و حکمت یعنی توحید ناب: <یُؤْتِی الْحِکْمَةَ مَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثیرا>به تعبیر دیگر، این بیان قرآن یعنی «یعطی التوحید من یشاء». حکمت یعنی علم ریشه دار، و ریشه دارترین علوم در میان بشریت، علم توحید است. بعضی از علوم در مغز است و بعضی از علوم فقط سر زبان است و بعضی از علوم حال است، مقام نیست. اما بعضی از علوم، مقام هستند، آن هم در لایه ی اول؛ یعنی در اثر تکرار ملکه شده اند. اما بعضی علوم از ملکه شدن گذشته و جِبِلّی انسان شده اند. به این علوم جبلی که ذاتی انسان شده اند، حکمت می‌گویند. لذا حکیم به ریشه‌ دار‌ترین امور در وجود انسان مزین شده است، و این چیزی نیست جز فطرت توحیدی انسان که جوهره ی وجودی اوست. پس به هر علمی حکمت نمی‌گویند. لذا می‌فرماید: یا علی، من مدینه ی علم و یا به تعبیری «مدینة الحکمه» هستم. اما هر کسی اجازه ندارد به‌ این مدینه وارد شود. <وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها> این چه نصیحتی است که خدا در قرآن می فرماید که هرگاه به خانه وارد می شوید، از درب آن وارد شوید؟ در این مقام از دیوار وارد شدن اصلاً معنا ندارد، چرا که اصلاً دیواری برای این خانه وجود ندارد. این خانه یک حصار بسته است و به جز از درب آن راهی برای ورود نیست. لذا امر شده که از درب وارد شوید. این در، درب است. دارد که ماه ماه (ع) است. لذا هرچند در میان اهل الله ماه ماه (ص) است، ولی گویی رجب درب ورود به ماه شعبان است که ماه ولایت است. از همین روست که اغلب اذکار ماه رجب یا اذکار استغفاری است که بنده را آماده ی دریافت می نماید و یا اذکار توحیدی است. زیرا هر کس از درب ولایت وارد شود، می تواند به شهر حکمت وارد شود. و حکمت چیست؟ گویی شجره ی اهل بیت(ع)، شجره ی پیغمبر اکرم(ص) است. و بدین ترتیب انس دائمی با اهل بیت(ع) و مقام ولایت، انسان را به ولایت الهی یعنی ماه رمضان می رساند. بنابراین اگر کسی می خواهد تحت ولایت الله واقع شود، باید تحت ولایت اهل بیت(ع) واقع شود و باید از ولایت امیر المؤمنین(ع) آغاز کند. این گویی تبیین اسرار اعمال این سه ماه است. لذا در میان اهل معنا از اول ماه رجب که آغاز می‌شد، خود را آماده ی ورود به ماه شعبان و سپس ماه مبارک رمضان می نمودند و البته این همه مقدمه ای بود برای درک لیالی قدر. 📚 اسرار ماه رجب و و مناسک آن دفتر اول @ansarshohadaa
سه ماه ، و روی هم ۹۰ روز است. از این ۹۰ روز، دهه ی آخر ماه رمضان را کم کنید، می شود ۸۰ روز. گویی انسان باید دو طی کند تا به دهه ی آخر ماه رمضان برسد که اوج بهره مندی انسان از مقام ولایت خودش و است: <إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ>. این ۱۰ روز آخر گویی دهه ی بهره مندی از مقام (عج) و حضرت (س) است. این ۱۰ روز، زمان بهره مندی است. <وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَةً وَ قالَ مُوسى لِأَخیهِ‌هارُونَ اخْلُفْنی فی قَوْمی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبیلَ الْمُفْسِدینَ> خداوند می توانست بفرماید «و واعدنا موسی اربعین لیلة»، اما این گونه فرمود تا به من و شما بفهماند که اگر ۳۰ روز اول نبود، آن ۱۰ روز نتیجه‌ای نداشت. به تعبیر ما: «و واعدنا الانسان» به دو اربعین «و اتممنا» این دو اربعین، به دهه ی آخر ماه رمضان. یعنی هیچ کس نمی تواند از دهه ی آخر ماه رمضان بهره مند شود مگر آنکه این دو اربعین را به خوبی طی کند. اربعین اول ماه رجب و دهه ی اول ماه شعبان است و اربعین دوم بیست روز از ماه شعبان و بیست روز از ماه رمضان است. به این ترتیب انسان برای و ده روز آخر ماه رمضان لیاقت پیدا می کند. 📚 اسرار ماه رجب و و مناسک آن دفتر اول @ansarshohadaa
ماه رجب سرآغاز ورود به صراط مستقیم است. در کلام رسول خدا(ص) آمده که: «أَنَا مَدِینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْعِلْمَ فَلْیَأْتِ الْبَابَ.» در این حدیث شریف می توان علم را مترادف حکمت دانست و حکمت یعنی توحید ناب: <یُؤْتِی الْحِکْمَةَ مَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثیرا>به تعبیر دیگر، این بیان قرآن یعنی «یعطی التوحید من یشاء». حکمت یعنی علم ریشه دار، و ریشه دارترین علوم در میان بشریت، علم توحید است. بعضی از علوم در مغز است و بعضی از علوم فقط سر زبان است و بعضی از علوم حال است، مقام نیست. اما بعضی از علوم، مقام هستند، آن هم در لایه ی اول؛ یعنی در اثر تکرار ملکه شده اند. اما بعضی علوم از ملکه شدن گذشته و جِبِلّی انسان شده اند. به این علوم جبلی که ذاتی انسان شده اند، حکمت می‌گویند. لذا حکیم به ریشه‌ دار‌ترین امور در وجود انسان مزین شده است، و این چیزی نیست جز فطرت توحیدی انسان که جوهره ی وجودی اوست. پس به هر علمی حکمت نمی‌گویند. لذا می‌فرماید: یا علی، من مدینه ی علم و یا به تعبیری «مدینة الحکمه» هستم. اما هر کسی اجازه ندارد به‌ این مدینه وارد شود. <وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها> این چه نصیحتی است که خدا در قرآن می فرماید که هرگاه به خانه وارد می شوید، از درب آن وارد شوید؟ در این مقام از دیوار وارد شدن اصلاً معنا ندارد، چرا که اصلاً دیواری برای این خانه وجود ندارد. این خانه یک حصار بسته است و به جز از درب آن راهی برای ورود نیست. لذا امر شده که از درب وارد شوید. این در، درب است. دارد که ماه ماه (ع) است. لذا هرچند در میان اهل الله ماه ماه (ص) است، ولی گویی رجب درب ورود به ماه شعبان است که ماه ولایت است. از همین روست که اغلب اذکار ماه رجب یا اذکار استغفاری است که بنده را آماده ی دریافت می نماید و یا اذکار توحیدی است. زیرا هر کس از درب ولایت وارد شود، می تواند به شهر حکمت وارد شود. و حکمت چیست؟ گویی شجره ی اهل بیت(ع)، شجره ی پیغمبر اکرم(ص) است. و بدین ترتیب انس دائمی با اهل بیت(ع) و مقام ولایت، انسان را به ولایت الهی یعنی ماه رمضان می رساند. بنابراین اگر کسی می خواهد تحت ولایت الله واقع شود، باید تحت ولایت اهل بیت(ع) واقع شود و باید از ولایت امیر المؤمنین(ع) آغاز کند. این گویی تبیین اسرار اعمال این سه ماه است. لذا در میان اهل معنا از اول ماه رجب که آغاز می‌شد، خود را آماده ی ورود به ماه شعبان و سپس ماه مبارک رمضان می نمودند و البته این همه مقدمه ای بود برای درک لیالی قدر. 📚 اسرار ماه رجب و و مناسک آن دفتر اول
سه ماه ، و روی هم ۹۰ روز است. از این ۹۰ روز، دهه ی آخر ماه رمضان را کم کنید، می شود ۸۰ روز. گویی انسان باید دو طی کند تا به دهه ی آخر ماه رمضان برسد که اوج بهره مندی انسان از مقام ولایت خودش و است: <إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ>. این ۱۰ روز آخر گویی دهه ی بهره مندی از مقام (عج) و حضرت (س) است. این ۱۰ روز، زمان بهره مندی است. <وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَةً وَ قالَ مُوسى لِأَخیهِ‌هارُونَ اخْلُفْنی فی قَوْمی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبیلَ الْمُفْسِدینَ> خداوند می توانست بفرماید «و واعدنا موسی اربعین لیلة»، اما این گونه فرمود تا به من و شما بفهماند که اگر ۳۰ روز اول نبود، آن ۱۰ روز نتیجه‌ای نداشت. به تعبیر ما: «و واعدنا الانسان» به دو اربعین «و اتممنا» این دو اربعین، به دهه ی آخر ماه رمضان. یعنی هیچ کس نمی تواند از دهه ی آخر ماه رمضان بهره مند شود مگر آنکه این دو اربعین را به خوبی طی کند. اربعین اول ماه رجب و دهه ی اول ماه شعبان است و اربعین دوم بیست روز از ماه شعبان و بیست روز از ماه رمضان است. به این ترتیب انسان برای و ده روز آخر ماه رمضان لیاقت پیدا می کند. 📚 اسرار ماه رجب و و مناسک آن دفتر اول