⭕️ یوگا، مدیتیشن و ذن ❓ورزش یوگا که اخیرا داره رواج پیدا میکنه و برای تمرکز ذهن و آرامش کاربرد داره، آیا از لحاظِ شرعی، مُجاز و مشروعه؟ 📝 پاسخ 🙇 مراقبه [Meditation]، یوگا، ذن و... روش‌هائی هستند برای رسیدن به تمرکز، نشاط و غلبه بر اضطراب هایِ فکری و روانی. همه رشته هایِ انرژی درمانی از جمله این سه، اگر صرفا شامل حرکات ورزشیِ تمرکز محور باشند و کارِ غیرِ مشروعی نیز با آنها همراه نشود، اجرا و یادگیریِ آن از لحاظِ فقهی مُجاز است. (البته در این موارد فقط هدف این نیست و اهداف دیگری در نظر است) ⚠️👈 برای کسانی که به این وادی ورود پیدا میکنند دقت در چند نکته ضروری است: 1⃣ انحرافات: گاهی اشتغال به یک ورزش همراه می شود با قبول یا ترویجِ مبانیِ فکری ای که نشأت گرفته از یک آئینِ انحرافی است. مثلا ذن برگرفته از تفکراتِ بودائی است یا برخی از ریاضت هایِ پیشرفته یوگا انسان را دعوت به رُهبانیت[گوشه نشینی] و بی تفاوتی نسبت جامعه میکند که این در تنافیِ با مبانی اسلامی است. بنابراین باید از بخش های انحرافیِ آن بر حذر بود. 2⃣ خطاپذیری: استفاده از مدیتیشن، یوگا و ذن گرچه دارای فوایدی است اما اولا عاری از خطا نیست و ثانیا توصیه و تشویقی از جانب دین بر انجام این قبیل برنامه ها وجود ندارد. اگر واقعا ترقی و کمال، وابسته به طی کردنِ کلاس های مدیتیشن و نیز انجام حرکاتِ یوگا و ذن باشد، چرا دینِ اسلام این موضوعِ مهم را ذیلِ آموزه‌هاش نگنجانده است؟ چرا در متونِ دینی، اشاره‌ای به آموزه‌هایِ شبهِ ذن نشده است و مثلا امام صادق حرکات و دستوراتی مشابهِ یوگا برای مراقبه‌ی نفس به پیروانشان توصیه نکرده اند؟ 3⃣ آرامش کاذب: هر آرامشی مطلوب نیست. مشروب و مواد مخدر نیز برای لحظاتی ممکن است انسان را به آرامش برساند! برخی از عرفان هایِ نوظهور پیروانشان را با غوطه ور کردن در غفلت و بی‌خیالی به بی‌غمی به آرامشِ کاذب می رسانند. آیا چنین آرامشی میتواند عاملِ ترقی شود؟ آرامشِ غافلانه، یعنی پاک کردنِ صورت مسئله و نه حلِ مسئله. 4⃣ آرامش دینی: دینِ اسلام موافقِ ریاضت و مبارزه با هوای نفس، کسبِ آرامش و حضور قلب است. دینی که به این موارد توصیه کرده و ادعای کامل بودن دارد، آیا راه و روشِ رسیدن به این اهداف را بیان نکرده است؟ ✅ ارتباط با خدا، انجامِ واجبات، ترکِ گناه، انس با دین داران، صله رحم، انفاق به فقرا، زیارتِ اماکن مقدسه، تدبر در قرآن و دعاهایِ مأثور، مطالعه کتبِ حدیثی نظیر نهج البلاغه و صحیفه سجادیه، تفکر در نشانه های خدا، ارتباط با علمای صاحب نفس، تقید به برنامه عبادی، سیرِ مطالعاتِ دینی و در یک کلام پناهندگی به خدا با تقیدِ عملی به دستورات دین، انسان را به آرامشِ واقعی و به تعبیرِ سوره فجر به نقطه نفسِ مطمئنه می رساند. آرامشی در طرازِ زینب کبری که در حوادثِ پُر تألُّمِ کربلا شعارِ "و ما رأیتُ إلا جمیلاً" سر داد. #یوگا #ذن #مدیتیشن #انرژی_درمانی https://eitaa.com/antihalghe