این روزها به ترجمه‌ی ادعیه رمضان توجه بیشتری دارم، سرعت خواندن متن ادعیه را از 2x روی ۰/۵x آورده‌ام و حالا چند روزی است به عبارت اَلهِمنَا مَعرِفَهَ فَضلِهِ فکر می‌کنم؛ خدایا شناخت برتری‌های رمضان را به ما الهام کن اما مگر رمضان چه سرّ نهانی دارد که امام سجاد عليه‌السلام، طلب الهام معنای رمضان را از خدا میکند. باید آگاهی ام را نسبت به رمضان و فضائلش زیاد کنم اما مگر تنها آگاهی برای به دست آمدن این معنا کافیست؟ یا نه! باید این آگاهی موجب تفکر و در نهایت نگاه و نگرش جدیدی بشود. در میدانِ اندیشه شاید اولین اثر علم این باشد که مایه‌ی درک بهتر حقایق عالم بشود و لازمه این درک بهتر، قدم بعدیِ ما تفکر است. مرور عاقلانه‌ی آگاهی و ایجاد ربط مناسب بین آنها؛ حتی اگر برای رسیدن به مجهول نباشد، وجودش را نورانی می‌کند! چنان‌چه حضرت جعفرصادق عليه‌السلام می‌فرماید:《اکثر عبادت ابوذر، تفکر بود》در قرآن کریم هم مکرر آمده است و خداوند تفکر را میان ذکر و دعا جای داده است. آگاهی خوب است تفکر هم اما مگر می‌شود پراکنده کاری آدم را به نتیجه برساند؟! ما به دنبال آگاهی هستیم که موجب تفکر بشود و تفکری که ما را به نگرش برساند و نگرش یعنی سلسله آگاهی در کنار هم و به ترتیب قرار بگیرند، نگاه و برداشت کلی ما تغییر می‌کند و اینجاست که نگرش مناسبی می‌توانیم به ماه مبارک داشته باشیم. زمان لازم برای شکل گرفتن یک نگرش کامل درمعارف الهی حدود ۳ ماه است و من به فکر رجب می‌افتم، اعتکاف و روزهایی که می‌توانست بهتر گذرانده شود و روزهایی از رمضان که می‌تواند بهتر گذرانده شود، برای شروع هیچ وقت دیر نیست! #شهر_خدا 📝Razee_man 🦊 @antirobah | آنتی روباه 🦊 @antirobah | آنتی روباه