‌نام‌هاتان بدون‌شک زیباترینِ نام‌هاست و گوش‌نوازترینِ نغـمه‌ها؛ اما دل من که می‌بیند خداوند پیامبرش را "رحمتی برای جهانیان" صدا کرده، می‌شنود که هیچ نیازمندی ناامید از خانه‌ی امام‌حسن‌مجتبیٰ علیه‌السلام برنگشته، به خودش جرأت می‌دهد که حضرت‌رحمت و حضرت‌کرامت صداتان کند. ‌ ‌روزی که به نام شماست، نمی‌تواند روز زیبایی نباشد! هرچند یک زیبایی حزن‌آلود، هرچند تار، از پشت‌پرده‌ی اشک... ‌ ‌روزی که به نام شماست، می‌تواند روز مبارکی برای قدم‌برداشتنی تازه باشد؛ برای فکر کردن، برای نگاهی دوباره به همه‌چیز... حتیٰ اگر روز غمگینِ پایان زمینی‌بودنتان باشد... ‌ ‌ ‌روزی که به نام شماست، می‌شود یاد خیلی چیزها افتاد؛ می‌شود در کوچه‌های مـدینه قدم زد به تماشا... تماشای دقیقه‌هایی از روزهای شما که در گذر قرن‌ها روایتـش به ما رسیده؛ دقیقه‌هایی که چراغ‌راه می‌شوند برای سردرگمیِ انسان قرن‌های نوین، اگر بخواهد... ‌ ‌ خیلی چیزها را نمی‌دانم، خیلی راه‌ها را نرفته‌ام، خیلی کارها را نکرده‌ام... اما یک چیز را خوب می‌دانم: منِ بدون شما، منِ تنـهای بی‌پناهی‌ست... منِ بدون شما، راستش، به درد نمی‌خورد... این من را بدون شما نخواهید... ‌ ‌روزی که به نام شماست را می‌خواهم یک‌جور دیگر دوستتان داشته باشم، یک‌طور دیگر نگاهتان کنم، یک‌شکل دیگر خودم را به شما نزدیک کنم. به مهـربانی بی‌حدّتان، به صبوری سبزتان، به بخشندگی بی‌منّت‌تان... می‌خواهم، اما اصل کار خواستن شماست‌. می‌شود مرا دوستـدار و پیرو و در مسیرتان بخواهید؟ #سوگ 🖤 @naajme_ir

موکب که دخترونه باشه، دغدغه‌های دخترونه به چشم میان؛ برای هـاله‌های ابهـام‌ِ دورتادور ذهـن‌هامون، یه آگاهِ باحوصله‌ امشب آماده‌ی شفاف‌‌سازیه! ‌‌ ‌ ‌‌ ‌ 📆 سـوم مـهـر، سـاعت ۲۰ ‌‌ ‌ ‌‌ ‌‌ ♦️منتـظرتونـیم! #جهاد_تبیین 🖤 @naajme_ir

‌ ‌ ‌می‌شود ثانیه‌هایی ظاهراً جدا و دور از هم، دست به دست هم بدهند؛ مثل دانه‌های تسبیح که نخی به هم وصل‌شان می‌کند. ‌ ‌ حالا، قصه‌ی «آن‌روز که بعد کلی وقت بالاخره آمدم»، دقیقه‌هایی از موکب، و صدایی که می‌تواند صدای هر کدام از ما باشد، متصل‌ شده‌اند به هم؛ نخ تسبیح هم دوست‌داشتن توست. #ثانیه‌های_موکب 🖤 @naajme_ir

‌ ‌ ‌گـمـنـام‌تـریـن شـهـیـد را آوردند؛ جز پاره‌ای از عشق، دگر هیچ نداشت... «میزبانی خادمان دهه هشتادی موکب دخترانه نجمه(س) از پیکر مطهر #شهید_گمنام» 🖤 @naajme_ir

از بعدازظهری که میزبان دکتر طالبی، رئیس سازمان علمی‌فرهنگی آستان‌قدس‌رضوی شدیم و آرامشِ نماز جماعت مغـرب‌وعشـا زیر آسمان، پایانِ خوش این دیدار شد. #ثانیه‌های_موکب 🖤 @naajme_ir

‌ ‌ به داروها نیازی نیست، وقتی که تو را دارم... علاج خستگی‌هایم، کنارت چای درمانی‌ست! ‌ #چایخونه 🖤 @naajme_ir

‌ ‌ ‌اگر از من بپرسند، می‌گویم شاید مدادرنـگیِ توی این دست‌‌های ظـریف، کاغذِ پیش‌روی این چشـم‌های کنجـکاو، گِـلِ شکـل‌گرفته بین این انگشـت‌های کوچک، و تک‌تک‌ اسباب‌بازی‌ها و مقوّاها و رنگ‌ها را خودت یکی‌یکی انتخاب کرده‌باشی؛ با دقت و حوصله‌ به دل‌شان نگاه کرده‌باشی، عاشق‌ترها را گلچین کرده‌باشی، رسانده‌باشی به این‌جا و این ثانیه‌ها و این بچه‌ها... ‌اگر از من بپرسند، تأکید می‌کنم که همه‌چیز دل دارد و ممکن است تو را دوست داشته‌باشد، و چیزی که برای بچه‌ها باشد که دیگر حتماً دل دارد...! ‌اگر از من بپرسند، بغض می‌کنم و نمی‌توانم درست توضیح بدهم که چرا و چقدر دلم می‌خواست جای این‌ها باشم؛ این خوشحال‌کننده‌های مهمان‌های کوچک تو در این گوشه‌ی موکب. ‌می‌دانی، اگر از من بپرسند، تأیید می‌کنم؛ تأیید می‌کنم که با تو به همه‌ی ما خیلی خوش می‌گذرد؛ برای این که تو امام‌رضای دل مایی. #پردیس_کودک 🖤 @naajme_ir

یک‌وقت‌هایی میان راه، نمی‌شود فهمید راه درست کدام طرف است. مه همه‌جا را پوشانده، راه و بیراهه نادیدنی شده و درماندگی سراغ مسافر راه آمده. بعد، یک بوی خوش آشنا از بین مولکول‌های هوا راه باز می‌کند، می‌آید و می‌رسد به مشام مسافر حیران و راه را نشانش می‌دهد. مثلاً شاید بوی بهـارنارنـج...! #غرفه_مشاوره 🖤 @naajme_ir

‌ ‌ ‌ ‌«من دوست دارم، عوض کنی حال منو» مثلاً دوست‌داشتن‌هایی که نباید را از گوشه و کنار دلم قیچی کنی؛ دوست‌داشتن خودت و دوست‌داشتن هر چیزی و هر کسی که دوستش داری را به دلم بدوزی... آن‌وقت چه دلی بشود این دل! دوست‌داشتنی، تماشایی، خریدنی... آن‌وقت...می‌شود خودت هم آن را از من بخری؟ پیش من جایش امن نیست. باز بلا سرش می‌آورم. اصلاً خریدن هم نمی‌خواهد. دلم را بدهم و به‌جایش چه از تو بخواهم که خودت قبلاً بی‌منّت و بی‌عوض به من نداده‌باشی؟ دلم را بگیر و یک‌گوشه‌ی گوهرشاد جایش بده. پیش تو جایش امن است؛ که تو امن و امان و امینی... ‌ #غرفه_خیاطی 🖤 @naajme_ir

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌کاش برای ثبت چیزهایی مثل تند تپیدن قلب از شادی، آب شدن قند در دل از ذوق، هیجان اولین تجربه‌ها، لذت چشیدن طعم‌ها در یک جای خاص و کلی حس ویژه‌ی دیگر هم دوربینی وجود داشت؛ آن‌وقت یک‌عالم عکس دیگر گرفته می‌شد از یک‌عالم حسی که هرجایی نمی‌شود تجربه کرد؛ یک‌عالم عکس دیگر که برای یادگاری این‌جا بماند... یادگاریِ یک ماجرای بی‌مانند برای جستجوگران گنج! #کافه_نوجوان 🖤 @naajme_ir