چگونه با مردم (دانش‌آموزان) دوست شویم؟ ۲- لبخند بزنیم. حالت چهره‌ای که ما به خود می‌گیرد بسیار مهمتر از لباسی است که می‌پوشیم. و قدرت تاثیر گذاری عمل بیشتر از کلام است، یک لبخند یعنی: «من تورا دوست دارم، تو مرا شاد می‌کنی، از اینکه تورا می‌بینم خوشحالم» البته منظور از خنده، صرفا ظاهر نمایی غیر صادقانه نیست. خنده‌های مصنوعی تاثیر عکس دارد و موجب رنجش می‌شود. پس اگر انتظار دارید مردم (دانش‌ آموزان) از دیدن شما لذت ببرند باید در کنارشان شاد باشید و از دیدنشان لذت ببرید. به یاد داشته باشید لبخند مسری است و مردم لبخند شما را با لبخند پاسخ خواهند داد. اگر لبخندمان نیامد چه بکنیم؟؟؟ طوری رفتار کنید که گویی شاد هستید، همین رفتار باعث می‌شود شادی به سراغتان بیاید. در این جهان همه به دنبال شادی‌‌اند و برای یافتن آن یک راه مطمئن وجود دارد: «کنترل افکار» شادی به شرایط بیرونی بستگی ندارد بلکه به شرایط درونی مربوط است. اینکه چه کسی هستید، کجا زندگی می‌کند و چه شغلی دارید عواملی نیست که به فرد شادی بخشند یا آن را از او بگیرند، مسئله این است که شما چگونه به این موضوع نگاه می‌کنید و طرز فکرتان چیست. برای مثال ممکن است دو نفر در یکجا باشند یک شغل و به یک اندازه درامد و شان و منزلت اجتماعی داشته باشند اما یکی در زندگی شاد و دیگری بدبخت بی‌نوا باشد. دلیل این شادی و بدبختی عوامل بیرونی نیست بلکه فقط ذهنیت‌های متفاوت است. شیکسپیر می‌گوید: «هیچ چیز به خودی خود خوب یا بد نیست این طرز فکر ماست که آن را توصیف می‌کند» پس برای جذب و دوستی با دیگران (دانش آموزان) همواره لبخند بزنیم و (اگر اهل لبخند نیستیم وارد عرصه های دیگر تبلیغ مانند تالیف و... شویم تا موفق تر باشیم.) یه ضرب المثل چینی می‌گوید: «کسی که صورت خندانی ندارد نباید مغازه باز کند» خلاصه فصل دوم از بخش دوم کتاب «آیین دوست‌یابی» اثر «دیل کارنگی» #لبخند_بزنیم #زبان_بدن #آیین_دوست‌یابی @arabasadiir www.arabasadi.ir

چگونه با مردم (دانش آموزان) دوست شویم؟ ۳- نام دیگران را به خاطر بسپاریم و با اسم (نام کوچک) دیگران را خطاب قرار دهیم. به طور میانگین تمام انسان‌ها به نام خودشان بیشتر از تمام نام‌های دیگر علاقه دارند. مردم آنچنان به نام خودشان افتخار می‌کنند که تلاش می‌کنند به هر قیمتی آن را جاودانه کنند. کتابخانه‌ها و موزه‌ها گنجینه‌هایشان را مدیون کسانی هستند که حتی نمی‌توانستند به این بیندیشند که اسمشان روزی از حافظه بشریت محو شود. خوب است ما از تاثیر جادویی نهفته در بکار بردن نام دیگران آگاه باشیم. صدا کردن فرد به اسم به طرف انحصار می‌بخشد و او را بین دیگران تک و بی‌همتا می‌سازد. پس برای دوست شدن با دیگران (دانش آموزان) نام کوچک ایشان را به خاطر بسپارید و با اسمشان ایشان را صدا بزند. البته توجه داشته باشید اگر آن را فراموش کنید و اشتباه بگویید وضعیت عکس می‌شود. به یاد داشته باشید که نام فرد برای خودش شیرین‌ترین و مهم‌ترین آوایی است که از هر زبانی ممکن است بشنود. خلاصه فصل سوم از بخش دوم کتاب «آیین دوست‌یابی» اثر «دیل کارنگی» @arabasadiir www.arabasadi.ir

چگونه با مردم (دانش آموزان) دوست شویم؟ ۴- شنونده خوبی باشیم و دیگران را ترقیب کنیم درمورد خودشان بیشتر صحبت کنند. برای اینکه دیگران ما را هم صحبت و درونتیجه دوست خوبی برای خود بدانند باید شنونده خوبی باشیم. بسیاری از افراد از داشتن تاثیر مطلوب بر دیگران ناکام می‌مانند. زیرا با دقت به حرف‌های طرف مقابل گوش نمی‌دهند. آنها آنچنان به مطلبی که می‌خواهند پس از صحبت کنونی گوینده بگویند فکر میکنند که تمام ذهنشان مشغول می‌شود و فراموش میکنند گوشهایشان را باز کنند و به طرف مقابل گوش دهند. خوب است بدانیم بسیاری از افراد که خود را به بیماری میزنند، سرکشی یا نافرمانی مدنی می‌کنند درواقع شنونده دوست و غمخواری می‌خواهند کسی که بتوانند با او صمیکانه حرف بزنند و سبکبار شوند. اگر می‌خواهید بدانید چگونه کاری کنید که مردم از شما دوری کنند به این دستور العمل توجه کنید: ۱- هرگز برای مدت طولانی به حرفهای دیگران گوش ندهید. ۲- مدام از خودتان صحبت کنید. ۳- هر ایده‌ای به ذهنتان رسید منتظر پایان حرف طرف مقابل نمانید و حرفش را قطع کنید. پس اگر آرزو دارید دوست و هم صحبت خوبی برای دیگران باشید بیش از همه شنونده خوبی (شنونده فعال) برای ایشان باشیم. کسانی که با آنها مکالمه می‌کنید صدبار بیشتر از آنکه به شما و حرفهایتان علاقه نشان دهند به خودشان، خواسته‌ها و مشکلاتشان توجه می‌کنند. خلاصه فصل چهارم از بخش دوم کتاب «آیین دوست‌یابی» اثر «دیل کارنگی» #شنونده_فعال #آیین_دوست‌یابی @arabasadiir www.arabasadi.ir

چگونه با مردم (دانش‌آموزان) دوست شویم؟ ۵- طبق علایق فرد مقابلات با وی صحبت کنید. شاهراه مجذوب کردن یک فرد صحبت کردن درباره موضوعاتی است که او به آنها بیشترین علاقه را نشان می‌دهد. (پس یکی از راه‌های نزدیک شدن به فرد _دانش ‌اموزی_ که علاقه داریم از را دوستی ورود کرده و در وی تاثیر بگذاریم این است که علاقه‌مندی او -فوتبال و فوتبالیست‌ها، فیلم و بازیگران، مسائل علمی، گوشی و تکنلولوژی، بازی‌های آنلاین مانند کال آف دیوتی، موسیقی و گروه bts ، کتاب و...- را کشف کنیم سپس از این راه ورود کرده و فرد را تشویق کنیم در مورد مسئله مورد علاقه‌اش حرف بزند. کم کم و بعد از چند جلسه که دوستی ایجاد شده و رابطه صمیمی شد او نیز در مورد مسائل مورد علاقه ما سوال خواهد کرد و کم کم شبهات و سوالات ذهنی‌اش را دوستانه با ما درمیان خواهد گذاشت و پاسخ‌های دوستانه ما را خواهد پذیرفت.) خلاصه و برداشت آزاد فصل پنجم از بخش دوم کتاب «آیین دوست یابی» اثر «دیل کارنگی» #آیین_دوست‌یابی @arabasadiir www.arabasadi.ir

«رها کن وگرنه کشانده می‌شوی» (صفحه‌ای از کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک - جیمز نوربری) [نکته روانشناسی: باید یاد بگیریم چیزهایی که رفتنی است و زمان رفتناشان فرا رسیده است (مانند: از دست دادن عزیزان، جوانی، پست و مقام و...) را فقط باید رها کرد و گرنه هرچه محکمتر بچسبیم سخت‌تر پشت سرشان کشانده می‌شویم و روح و گاها جسممان زخمی و خسته به جا می‌ماند و آنکه رفتنی بوده است می‌رود... پس گاهی بهترین کار رها کردن است] @arabasadiir www.arabasadi.ir

اژداهای کوچک گفت: «برگ‌ها دارن می‌میرن» پاندای بزرگ گفت: «ناراحت نباش. طبیعت با پاییز بهمون یاد میده رها کردن چقد می‌تونه زیبا باشه» (صفحه‌ای از کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک- جیمز نوربری) [نکته روانشناسی: هر منظره و حادثه‌ء بدی در زندگی (حتی بدترین‌های آن) دارای زوایای دید زیبا نیز هست فقط، کاری که باید در ناملایمات زندگی انجام دهیم این است: همانند عکاسی که از زوایای مختلف به سوژه‌اش نگاه می‌کند تا بهترین زاویه را برای ثبت تصویرش بیابد ما نیز باید از زوایای مختلف به آنچه در اولین نگاه ناخوشایند زندگی می‌نماید بنگریم تا زاویه‌ای را بیابیم که این ناملایمت زندگی زیبایی‌های نهفته در خویش را نمایان نماید. همان کاری که حضرت زینب (س) انجام داد و سپس فرمود: «ما رَاَیْتُ اِلاّ جَمیلا».] @arabasadiir www.arabasadi.ir

معرفی کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک در این سال‌ها گاها کتابهای را خوانده‌ام، تعدادی را نصفه‌رها کردهم، برخی را با اشتیاق و بعضی دیگر را به زور تا آخر کشانده‌ام، اما این کتاب از آنهایی بود که بار‌ها خواهم خواند، و به هرکه دوستش دارم هدیه یا توصیه خواهم کرد. چیزی در حد و اندازه نوستالوژیء «شازده کوچول» شاهکار "اگزوپری" کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک نوشته جیمز نوربری و ترجمه نازنین فیروزی اثری در حوزه فلسفه و زندگی است که درس‌های راهگشایی برای تحمل سختی‌ها به شما می‌دهد.  درباره کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک دو دوست یعنی پاندای بزرگ و اژدهای کوچک در این کتاب مصور جذاب سفری را به دل طبیعت آغاز می‌کنند. سفری دور و دراز که فصل ها به طول می‌انجامد. آنها بازها دچار اشتباه می‌شوند و مسیر را گم می‌کنند اما در این سفر چیزی‌های شگفت‌انگیزی نیز کشف می‌کنند.   جیمز نوربری در این کتاب فلسفه، خودشناسی و رابطه سازنده با دیگران را با هم درآمیخته تا سخنانی زیبا و حکیمانه و تصاویری جذاب و ماندنی بیافریند و در نهایت کتابی بنویسد که آرام بخش و راهگشا برای کسانی است که دوران سختی را در زندگی سپری می‌کنند. @arabasadiir www.arabasadi.ir

«اشتباه‌های تو تلاشت رو نشون می‌ده. پس تسلیم نشو!» بریده‌ای از کتاب «پاندای بزرگ و اژده‌های کوچک» اثر "جیمز نوربری" [برداشت آزاد: از اینکه گاهی اشتباه کنی نه بترس و نه نا امید شو چرا که تنها املای نا نوشه غلط ندارد!!!] @arabasadiir www.arabasadi.ir

اژدهای کوچک گفت: «الان اصلا وقت ندارم گل‌ها رو ببینم.» پاندای بزرگ گفت: «درست به همین خاطر باید اون‌ها رو ببینی؛ شاید فردا دیگه نباشن.» بریده‌ای از متن کتاب «پاندای بزرگ و اژدهای کوچک» شاهکار " [فرامتن: گاهی آنقد غرق در حواشی زندگی می‌شویم که از متن و اصلی زنگی غافل می‌شویم. آنقدر در پی نداشته‌هایمان می‌دویم که لذت بردن از داشته‌هایمان را فراموش می‌کنیم. زیبایی‌هایی مانند: ۱- تماشای بزرگ شدن بچه‌هایمان ۲- لذت بردن از داشته‌هایمان ۳- نگاه کردن به چهره پدر و مادرمان و... پس "درست به همین خاطر باید آون‌ها رو ببینی؛ شاید فردا دیگه نباشن" و فقط حسرتش برایمان مانده باشد...] @arabasadiir www.arabasadi.ir

اژدهای کوچک پرسید: «این درخت چه جوری هنوز سرپاست؟» پاندای بزرگ گفت: «توی شرایط بهتر ریشه‌هایش عمیق شده‌ان. حالا می‌تونه هر طوفانی رو پشت سر بزاره» (صفحه‌ای از کتاب «پاندای بزرگ و اژدهای کوچک» اثر "جیمز نوربری") فرامتن: اگر در شرایط بهتر (قبل از شروع طوفان‌) دوستی، همکاری یا زندگی خاطرات زیبا و به یادماندنی بسازیم و به زندگی عمق ببخشیم آنوقت است که زندگی‌ مشترک در بدترین طوفان‌ها نیز دوام می‌آورد. دوستی‌ها، همکاری‌ها یا زندگی‌های که با کوچک ترین نسیمی از ریشه کنده شده و باد آن را با خود می‌برد علتش عدم مدیریت زمان طوفان نیست بلکه علت عمده‌اش بهره نبردن از شرایط بهتر قبل از طوفان برای عمق بخشیدن به زندگی است. @arabasadiir www.arabasadi.ir

لیونل مسی نماد امید و اعتماد به خدا در کودکی با تمام استعداد خدادادی که در فوتبال داشت از بیماری‌ای رنج می‌برد که همه متخصصان تشخیص داده بودند به علت بیماری اختلال تولید هرمون رشد GHD لیونل کوتوله خواهد ماند و هیچوقت نخواهد توانست فوتبالیست موفقی شود. خانواده لیونل که در کنار بیماری فرزندشان از فقر رنج می‌بردند از او ناامید شده، از هزینه برای درمان و فوتبال وی منصرف شدند. اما دقیقا همین زمان، در اوج ناامیدی دستان خدا اینبار از آستین باشگاه بارسلونا در آمد. بارسا با قرارداد در تیم پایه هزینه‌های درمان لیونل 13 ساله (که امید به جواب دادن آن در حد صفر بود) را برعهده گرفت. درمان پاسخ داد، پسرک قد کوتاهی که روزی زندگیش در گروی تزریق 2 آمپول در روز بود و تمام متخصصان از درمان بیماری وی و موفقیت او در فوتبال ناامید شده بودند امروز معروفترین و پر افتخار ترین ستاره فوتبال دنیا است. اگر خدا بخواهد هر غیر ممکنی ممکن می‌شود. @arabasadiir www.arabasadi.ir

شاهکرهای ستاره مسلمان رئال مادرید در ماه رمضان، با زبان روزه... کریم بنزما در ماه رمضان طوری گلزنی می‌کند که فوتبال‌ دوستان به این ماه می‌گویند؛ رمضان کریم! @arabasadiir www.arabasadi.ir

تصویری از تکبر (متکبر) که در حالت بدن آن را به دیگران ارائه می‌دهد. بریده‌ای از کتاب: «زبان بدن - الیزابت کونکه» @arabasadiir www.arabasadi.ir

دست کشیدن به سر فرد مقابل حرکتی صمیمانه است که اعتماد و پیوند عمیق بین دو فرد را نشان می‌دهد. بریده‌ای از کتاب «زبان بدن - الیزابت کونکه» @arabasadiir www.arabasadi.ir

بوسیدن سر شخص دیگر شیوه‌ای برای ابراز حمایت و تایید است. بریده‌ای از کتاب «زبان بدن - الیزابت کونکه» @arabasadiir www.arabasadi.ir

تکیه دادن سر به دست علامت دو چیز متضاد: 1- خستگی 2- تفکر اما اگر می‌خواهید تشخیص دهید مخاطب شما از حرف‌های تان کسل شده یا در حال فکر کردن به حرف‌های شما است باید به چشمهایش نگاه کنید. اگر چشمانش برق میزند و پرانرژی است احتمالا در حال فکر کردن است اما اگر نگاهش بی‌روح باشد احساس خساتگی می‌کند. بریده‌ای از کتاب «زبان بدن - الیزابت کونکه» @arabasadiir www.arabasadi.ir

حالت مخاطب متفکر (تکیه دادن سر به دست و پرانرژی) خود دو صورت دارد: 1- اگر مخاطبی که در فکر فرو رفته خود را به جلو (به سمت گوینده) متایل کرده به معنای نگرش مثبت و اعتماد به گوینده است. 2- اما اگر به جلو متمایل نیست (راست نشسته یا حتی خود را عقب بکشد) نشان میدهد به گویند نگرش منفی، بدبینانه و انتقادی دارد. بریده‌ای از کتاب «زبان بدن - الیزابت کونکه» @arabasadiir www.arabasadi.ir

انسان تا عملی جدید را درنیافته خود را کامل می‌داند، ولی بعد از اینکه دانست غیر از معلومات و اطلاعات او در جهان علم‌ها و اطلاعات دیگر هست به نقصان و حقارت خود پی می‌برد. و به همین جهت است که افراد بی‌علم و بی‌اطلاع بسیار مغرور می‌شوند، زیرا تصور می‌کنند همه چیز می‌دانند... (بریده‌ای کتاب "سینوهه") www.arabasadi.ir @arabasadiir

در جامعه‌ای که اطفال متولد نشوند، به زودی اکثر ملت را پیرمردان و پیرزنان تشکیل می‌دهند و آن ملت معدوم می‌شود... (بریده‌ای کتاب "سینوهه") توضیحات: جالب اینجاست که این کتاب را "میکا والتاری" نویسنده شهیر فنلاندی در سال 1945با برداشت از متون باقی مانده از 350 سال قبل از میلاد مسیح نوشته است. www.arabasadi.ir @arabasadiir

کتک خوردن بانوی آمر به معروف در نارنج استان شیراز و تحلیل چرایی این گونه رفتارها 👇👇👇

تحلیل خلاصه وار حرکات فوق در جامعه با پاسخ دادن به چند سوال اساسی ✅ 1- پیشنه این حرکات چه است؟ پیشینه این برخورپهای فیزیکی شبهات ذهنی (در مولفه‌های 1- دین 2- بزرگان دین 3- نظام 4- بزرگان نظام 5- ملیت) است که به علت حل نشدن اکت مجازی (فعالیت در فضای محازی) و یا درنهایت به بگو مگو و بحث لسانی و گفتاری (در جلسات) ختم می‌شد. ✅ 2- الان جامعه در چه مرحله‌ای هستیم؟ الان شبهات حل نشده ذهنی که نتیجه‌اش درنهایت میشد اکت مجازی و در نهاین بحث لسانی، از مرحله ذهنی عبور کرده و وارد مرحله بعدی (قلب و احساسات) شده که نتیجه آن می‌شود نفرد و کشیده شدن کنش‌ها به کف خیابان. ✅ 3- گامهای بعدی این حرکات چه خواهد بود؟ دو قطبی سازی و جنگ داخلی (سوریه سازی) که در این دو قطبی سازی ضمن اینکه دو قطب با هم تقابل دارند هردو گروه با حاکمیت نیز در قابل هستند.(مثالش در سوریه داعش و جبه النصر را بودند) یک گروه می‌گویید چرا حاکمیت خشونت طلب‌ها و چماق بدست‌ها را جمع نمی‌کند. گروه دیگر می‌گوید چقدر مماشات چرا حکومت بی‌حجاب‌ها را جمع نمی‌کند. (فراموش نکنیم دو لبه قیچی ظاهرا علیه هم حرکت می‌کنند اما یک نتیجه را به بار می‌آورند و آن قطعه قطعه شدن پارچه است که بین این دو تیغه قرار دارد و از آن فاجعه بارتر اینکه قیچی در دست یک نفر است...) و گام بعد از دو قطبی سازی و درنتیجه تضعیف حاکمیت و خسته شدم ملت 😱 ضربه نهایی است: ضربه نهایی می‌تواند یک یورش نظامی برق آسا و تمام کننده باشد (مانند آنجه در عراق اتفاق افتاد که البته این برای کشور ما بعد است، زیرا حمله و اشغال نظامی باعث اتحاد داخلی خواهد شد که دشمن این را نمی‌خواهد) یا یک اقدام سیاسی مانند به رسمیت شناختن حکومت جدید (انقلابی‌ها) و یا حتی از آن بدتر به رسمیت شناختن حکومت‌های محلی (قطعه قطعه کردن ایران) @arabasadiir www.arabasadi.ir

اوردوز مخطب در تبلیغ...

اوردوز در تبلیغ: [در تبلیغ باید ظرفیت مخاطب را در نظر گرفت و توجه داشت که مخاطب اوردوز نکند...] مقدمه حتی بهترین، مفیدترین و ضروری‌ترین چیزها اگر بیش از حد مصرف (خورده یا خورانده) شود دقیقا جواب عکس خواهد داد. به عنوان مثال: اگر دارویی که برای زنده مانی یک بیمار الزامی است به صورت اوردوز به وی خورانده یا تزریق شود دیگر نه تنها مفید نیست بلکه خود تبدیل به قاتلی کشنده برای وی خواهد شد... اوردوز در تبلیغ: در تبلیغ (هر نوع تبلیغی حتی آگهی‌های بازرگانی) هم اینگونه است اگر بهترین و ارزشی ترین محتوا در بهترین شکل و فرم اما بیش از حد به مخاطب ارائه (تاکید) شود دیگر نه تنها جواب نمی‌دهد بلکه جواب کاملا عکس خواهد داد. همانچیزی که در بین عوام مردم به لج کردن معروف است. (ایقد تلویزیون و روزنامه‌ها و آخوندا و... گفتن و گفتن و گفتن که مردم لج کردن). پس درواقع "اوردوز" تبلغ نیست بلکه خود یک ضد تبلیغ است. مثال: در مورد زیارت امام رضا و یا سفرر حج تبلیغ به اندازه (نه اوردوز) انجام شده است. مردم همه بههردیدگاه سیاسی و در هر سطح از اعتقادات مذهبی اگر موقعیتش فراهم شود به این سغر مشرف می‌شوند. اما آنچه امروز در جامعه (عمومیت جامعه) در مورد حجاب به وجود آمده است یک بخشش بر میگردد به همین عدم توجه به اوردوز مخاطب در تبلیغ... یک مثال ملموس و عینی تری: اگر کسی(از نزدیک ترین افراد) به شما خوبی‌ای کند و شما از وی تشکر کنید بار اول، دوم، سوم شاید طبیعی باشد و طرف نیز عکس العمل طبیعی نشان میدهد اما اگر این تکرار در تشکر به بار 10 و 15 برسد حتما عکس العمل وی نیز تغییر خواهد کرد و مثلا ممکن است بگوید:«چیزی شده؟؟، مشکلی پیش آمده؟؟ داری مسخره میکنی؟؟ و...» @arabasadiir www.arabasadi.ir

امروز مسئله این است: «گفتن» [گفتن در خیابان، گفتن در منبر، گفتن در فضای مجازی، گفتن در تلویزیون و...] اما سوال این است: «کدام گفتن؟»: 1- صرف گفتن؟ یا 2- گفتن موثر؟ 1- صرف گفتن مستقیم و واضح و آشکار: در بهترین حالت علم در خوداگاه ذهن ایجاد می‌کند. به عقیده تمام رفتار شناسان علم در خوداگاه رفتار را کنترل نمی‌کند مگر با مراقبه آگاهانه (همه ما حوزوی‌ها میدانیم غیبت حرام است اما چند درصد غیبت نمی‌کنند؟؟؟) (چند از درصد از کاشفان حجاب علم ندارند و نمی‌دانند کشف حجاب شرعا حرام و قانونا جرم است؟؟؟) 2- اما گفتن در لفافه و هنرمندانه (هنرپژوهان معتقدند اثری هنری مندانه تر است که پیامش ضمن منتقل شدن به مخاطب مخفی باشد -هرچی مخفی تر هنرمندانه تر- یعنی مخاطب بدون اینکه حس کند به وی امر یا نهی شده خودش به آن نقطه‌ای و نتیجه برسد که مد نظر فرسنده است.)(چرا قرآن اینقدر از داستان استفاده کرده است؟) این روش (که البته نیاز به استعداد ذاتی و بیشتر از آن کار و تلاش برای فراگیری دارد) در دنیا معروف است به روش پروگرام کردن ناخودآگاه ذهن. و تمام رفتارشناسان معتقدند رفتار واقعی (خود انسان بدون فیلم بازی کردن و مراقبه و...) را ناخودگاه ذهن کنترل می‌کند، نه خودآگاه. (در جنگ بین خود‌آگاه و ناخودآگاه درنهایت آنچه عنان کنترل رفتاری فرد را در اختیار می‌گیرد علمی که به صورت واضح به مخاطب منتقل شده و در خودآگاه ذهنش جا گرفته است نیست. بلکه آنچیزی است که به صورت نامحسوس و هنرمندانه در ناخودآگاه ذهن وی جا داده شده است می‌باشد.) با این تفاصیل کدام نوع گفتن (در منبر و تریبون و...) وظیفه ما و نیاز جامعه است؟؟؟ گفتن صریح که نتیجه‌اش در بهترین حالت می‌شود پروگرام کردن خودآگاه ذهن (علم دادن) یا گفتن هنرمندانه و پروگرام کردن ناخودآگاه (ایمان دادن)؟؟؟ رسانه‌های (منبر، تریبون، سینما، فضای مجازی و...) موفق از کدام نوع گفتن بهره می‌برند؟؟؟ صرف گفتن؟؟؟ یا گفتن موثر؟؟؟ پاسخ: قطعا (همواره و همیشه) رسانه‌ای موفق است که اولویتش را مخاطب و شناخت مخاطب (گرینده به عنوان اصلی ترین رکن رسانه) قرار داده و با توجه به نیاز و ذائقه پیام ارسال نماید. پس اگر رفتار مخاطب منبر و تریبون ما (بی حجابی، کاشت ناخن و...) از روی جهل است، گفتن صریح (علم دادن) هم می‌تواند موثر باشد اما اگر رفتارش از روی جهل به مسئله نبوده و مسئله را کامل میداند آنگاه وظیفه چیست؟؟؟؟ @arabasadiir www.arabasadi.ir